Hail to the Thief

Hail to the Thief
Álbum de Radiohead
Publicado9 de xuño de 2003
Gravaciónsetembro do 2002 - febreiro do 2003
Estudio(s)Ocean Way, Hollywood, California
Duración56:35
Xénero(s)rock alternativo, art rock, música electrónica, rock experimental
Selo(s)Parlophone
ProdutorNigel Godrich, Radiohead
Cronoloxía
Amnesiac Hail to the Thief COM LAG (2plus2isfive)
Na rede
Spotify: 1OAMyQGaooBR0qjxDEjG4t Discogs: 16962 Allmusic: mw0000028707 Editar o valor en Wikidata
[ editar datos en Wikidata ]

Hail to the Thief é o sexto álbum de estudio da banda inglesa de rock alternativo Radiohead, editado o 9 de xuño do 2003 polo selo Parlophone. Estreouse no número 1 no Reino Unido e no 3 nos Estados Unidos, onde vendeu máis copias na súa primeira semana que os anteriores álbums de Radiohead. Os seus sinxelos foron "There There", "Go to Sleep" e "2 + 2 = 5".

Despois de dous álbums de Radiohead con voces fortemente procesadas, menos guitarra e moita influencia da música electrónica e o jazz, Hail to the Thief é un pequeno regreso ás vellas influencias de rock alternativo da banda. Con preto dunha hora de duración, Hail to the Thief é o álbum máis longo da banda, aínda que moitos dos seus temas teñen unha lonxitude de sobre tres minutos, máis curta que a media da banda.

Hail to the Thief foi elixido o cuarto mellor disco do ano pola publicación de Internet Pitchfork Media, na súa lista dos 50 mellores álbums do 2003[1].

Título

[editar | editar a fonte]
A frase Hail to the Thief ("Saúdo ao ladrón") foi utilizada polos manifestantes durante a polémica sobre as eleccións presidenciais dos Estados Unidos de 2000.

Os Radiohead consideraron titular o álbum The Gloaming (que significa "crepúsculo" ou "solpor"), pero isto foi rexeitado por ser demasiado "poético" entre outros motivos e así converteuse no subtítulo do álbum. Outros títulos considerados foron Little Man Being Erased, The Boney King of Nowhere e Snakes and Ladders, que se converteron nos títulos alternativos de "Go To Sleep", "There There" e "Sit Down. Stand Up".[2]

O uso de títulos alternativos inspirouse nos playbills vitorianos que mostraban cancións moralistas interpretadas nos music halls. A frase Hail to the Thief, "Salve ao ladrón" foi utilizada polos manifestantes anti-Bush como unha parodia do "Hail to the Chief", o himno presidencial estadounidense.[3]

Radiohead escolleu o título en parte en referencia a Bush, pero tamén en resposta ao auxe da intolerancia xeral e da loucura. O título tamén fai referencia á filtración dunha versión inacabada do álbum antes do seu lanzamento.[2]

Listaxe de cancións

[editar | editar a fonte]

Todos os temas compostos por Radiohead.

  1. "2 + 2 = 5 (The Lukewarm.)" - 3:19
  2. "Sit down. Stand up. (Snakes & Ladders.)" - 4:19
  3. "Sail to the Moon. (Brush the Cobwebs out of the Sky.)" - 4:18
  4. "Backdrifts. (Honeymoon is Over.)" - 5:22
  5. "Go to Sleep. (Little Man being Erased.)" - 3:21
  6. "Where I End and You Begin. (The Sky is Falling in.)" - 4:29
  7. "We suck Young Blood. (Your Time is up.)" - 4:56
  8. "The Gloaming. (Softly Open our Mouths in the Cold.)" - 3:32
  9. "There there. (The Boney King of Nowhere.)" - 5:23
  10. "I will. (No man's Land.)" - 1:59
  11. "A Punchup at a Wedding. (No no no no no no no no.)" - 4:57
  12. "Myxomatosis. (Judge, Jury & Executioner.)" - 3:52
  13. "Scatterbrain. (As Dead as Leaves.)" - 3:21
  14. "A Wolf at the Door. (It Girl. Rag Doll.)" - 3:21

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Pitchfork Media - Top 50 Albums of 2003". Arquivado dende o orixinal o 14 de outubro de 2011. Consultado o 10 de outubro de 2011. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Xfm London, ed. (2 de xullo de 2003). "Thom Yorke sobre 'Hail to the Thief'". Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2012. 
  3. ↑ Bendat, p.70.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]