María Moliner
 (2019)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) María Juana Moliner Ruiz 30 de marzo de 1900 Paniza, España |
| Morte | 22 de xaneiro de 1981 (80 anos) Madrid, España |
| Educación | Universidade de Zaragoza Instituto Cardenal Cisneros |
| Actividade | |
| Ocupación | lexicógrafa, lingüista, arquiveira |
| Empregador | Biblioteca de la Universidad Politécnica de Madrid - Biblioteca de ETSI Industriales (en)  |
| Membro de | |
| Obra | |
Obras destacables | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Fernando Ramón Ferrando |
| Sitio web | mariamoliner.com |
  | |
María Moliner, nada en Paniza (provincia de Zaragoza) o 30 de marzo de 1900 e finada en Madrid o 22 de xaneiro de 1981, foi unha bibliotecónoma e lexicógrafa española.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Filla dun médico rural. Licenciouse en Historia en 1921 (Facultade de Filosofía e Letras, Universidade de Zaragoza). Traballou como funcionaria do Corpo Facultativo de Arquiveiros, Bibliotecarios e Arqueólogos[1] entre 1922 e 1970. Casou co catedrático de Física Fernando Ramón e Ferrando en 1925,[2] tivo 4 fillos. A súa candidatura á Real Academia Española en 1972 foi rexeitada.[3]
Activa promotora da difusión cultural a través das bibliotecas durante a República, a través das Bibliotecas Populares.[4]
Autora do prestixioso Diccionario de uso del español, unha das principais obras da lexicografía en lingua española, no que traballou dende 1952.[5] A primeira edición desta obra foi publicada en 1966-67 pola editorial Gredos. Aínda que a autora continuou traballando na obra para preparar unha nova edición, a segunda edición non saíu ao mercado ata 1998 (logo da morte de María Moliner) en dous volumes e CD-ROM, así como unha edición abreviada nun tomo.
Comunica respecto diso o seu fillo Fernando Ramón Moliner: a "segunda edición, con tódalas súas alteracións e modificacións, é unha edición apócrifa: a miña nai caeu doente (de alzhéimer), non se decatou de nada e non lle puido dar ningún consentimento consciente".[Cómpre referencia]
No ano 2000 celebrouse o centenario do seu nacemento.[6]
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]En 2022 o Ministerio de Ciencia e Innovación publicou as bases da primeira convocatoria dos Premios Nacionales de Investigación para Jóvenes, entre eles o Premio Nacional María Moliner na área de humanidades.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Hemeroteca Digital. Biblioteca Nacional de España". hemerotecadigital.bne.es. Consultado o 2022-05-29.
- ↑ Fuente, Inmaculada de la (2018). El exilio interior : la vida de María Moliner (2a. ed ed.). Madrid: Turner. ISBN 978-84-17141-82-0. OCLC 1066115116.
- ↑ Candia, Bibiana (2019-11-25). "María Moliner, nuestra señora de las palabras - Jot Down Cultural Magazine" (en castelán). Consultado o 2021-12-19.
- ↑ Cervantes, CVC Centro Virtual. "CVC. María Moliner. A raíz del Centenario. J. Ignacio Bermejo Larrea.". cvc.cervantes.es (en castelán). Consultado o 2022-05-29.
- ↑ "María Moliner, la bibliotecaria que escribió un diccionario y se quedó sin palabras". BBC News Mundo (en castelán). Consultado o 2022-05-29.
- ↑ "2 Centenario del nacimiento de María Moliner". www.mariamoliner.com (en castelán). Consultado o 29/4/2019.
- ↑ "La Moncloa. 26/05/2022. El Ministerio de Ciencia e Innovación crea los Premios Nacionales de Investigación para Jóvenes [Prensa/Actualidad/Ciencia e Innovación]". www.lamoncloa.gob.es. Consultado o 2022-05-29.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: María Moliner  |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- María Moliner (1992) Diccionario de uso del español. Madrid: Editorial Gredos.
- Obra completa: ISBN 84-249-1344-2; ISBN 978-84-249-1344-1 (Depósito legal: M 32196-1992)
- 1º tomo: ISBN 84-249-1346-9
- 2º tomo: ISBN 84-249-1348-5
- Sabatés, Sandra; Juan, Ana (2018). Pelea como una chica. Barcelona: Editorial Planeta. ISBN 978-84-08-19623-5.
- Fuente, Inmaculada de la (2018). El exilio interior : la vida de María Moliner (2a. ed ed.). Madrid: Turner. ISBN 978-84-17141-82-0. OCLC 1066115116.
