Ramón de Santillán

Ramón de Santillán

Biografía
Nacemento	31 de agosto de 1791 Lerma, España
Morte	19 de outubro de 1863 (72 anos)
Senador de España
Senador de España
Deputado no Congreso dos Deputados
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político, militar
Partido político	Unión Liberal
Carreira militar
Conflito	Guerra da Independencia española

Ramón de Santillán González, nado en Lerma (Burgos), o 30 de agosto de 1791 e finado en Madrid en 1863, foi un político e militar español.

Traxectoria

Membro dunha familia non moi acomodada de Lerma e matriculouse en Dereito na Universidade de Valladolid (1805). A Guerra da Independencia española interrompeu os seus estudos. Integrouse na reacción patriótica, incorporándose co grao de tenente (1809) na partida do cura Merino, na que chegou a alcanzar o de capitán.

Despois da guerra permaneceu no exército até 1824, cando foi depurado polo seu apoio ao goberno liberal durante o Trienio. En 1825 ingresou no Ministerio de Facenda chegando a ocupar cargos de responsabilidade durante a época de Mendizábal.

Pouco antes da caída da rexente María Cristina de Borbón durante a minoría de idade de Isabel II, foi nomeado Ministro de Facenda (abril de 1840 - xullo de 1841) ata que Baldomero Espartero accedeu á Xefatura do Estado. A pesar da súa saída como Ministro, continuou na facenda pública como home destacado, sendo chamado a formar parte da reforma fiscal que iniciou o ministro García Carrasco xunto a Alejandro Mon e Menéndez e outros destacados facendistas.

As súas achegas á reforma tributaria de 1845, aínda que atribuídas en moitas ocasións só a Mon, foron en gran parte froito da colaboración de ambos, cuxa sintonía en política tributaria era moi acentuada. Senador vitalicio na lexislatura 1845-46.^[1] Nomeado de novo Ministro de Facenda por un breve período (28 de xaneiro a 28 de marzo de 1847), reformou o funcionamento do sistema bancario público español mediante a unificación do Banco de San Fernando e o Banco de Isabel II nunha soa entidade das que foi o seu primeiro gobernador (1849). Aínda que entón conservou o nome de San Fernando, converteríase no Banco de España. Foi substituído polo marqués de Salamanca.

As súas achegas á facenda pública española mereceron que en xaneiro de 1856 fose nomeado como primeiro gobernador do Banco de España, sendo ministro Francisco Santa Cruz Pacheco. Foi membro da Unión Liberal.

Obras

• Memoria Histórica sobre os Bancos Nacionais de San Carlos, Español de San Fernando, Isabel II, Novo de San Fernando e de España. (1858), reeditado polo Banco de España en 1982.
• Memorias (1860)

Cargos

Cargo	Comezo	Remate
Ministro de Facenda	abril 1840	agosto 1840
Ministro de Facenda	xaneiro 1847	marzo 1847
Gobernador do Banco de España	xaneiro 1856	novembro 1863

Notas

1. Senado de España: Expediente personal del senador vitalicio D. Ramón Santillán González.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Ramón de Santillán

Outros artigos

• Lista de gobernadores do Banco de España

Bibliografía

• Rulla Babater, Alberto. Dicionario sucinto de Ministros de Facenda. Madrid: Instituto de Estudos Fiscais, Ministerio de Facenda, 1991. ISBN 84-7196-967-X

Ligazóns externas

• Vidas Contadas en RNE.