Ֆանդի Ահմադ

Ֆանդի Ահմադ
Անձնական տվյալներ
Ամբողջական անուն	Ֆանդի բին Ահմադ
Ազգությունը	Սինգապուր
Քաղաքացիությունը	Սինգապուր
Ծննդյան ամսաթիվ	մայիսի 29, 1962(1962-05-29)[2] (62 տարեկան)
Ծննդավայր	Սինգապուր
Հասակ	172 սմ[1]
Դիրք	հարձակվող, կիսապաշտպան (նախկինում)
Ակումբային տեղեկություններ
Ներկա ակումբ	Լայոնս XII
Պատանեկան կարիերա
Կակի Բուկիտ
Մասնագիտական կարիերա*
Տարի	Ակումբ	Խաղ	(Գոլ)
1979-1982 Սինգապուր ՖԱ ? (?) 1982 Միտրա Կուկար ? (13) 1983-1985 Գրոնինգեն 36 (11) 1986-1989 Կուալա-Լումպուր ՖԱ ? (?) 1990 ՕՖԻ 0 (0) 1991-1992 Փահանգ ? (?) 1993-1994 Սինգապուր ՖԱ ? (?) 1996 Հեյլանգ Ինտերնեշնլ ? (11) 1997-1999 Ուորիորս ? (?)
Ազգային հավաքական
1976-1977 Սինգապուր (երիտ.) ? (?) 1979-1997 Սինգապուր 101 (55)
Մարզչական կարիերա
1999 Սինգապուր մարզ. օգն. 2000-2002 Ուորիորս 2003-2006 Յանգ Լայոնս 2005 Սինգապուր մարզ. օգն. 2006-2010 Պելիտա Ռայա 2011 Վիչենցա սկաուտ 2012-2013 Ջոհոր 2013-մ.հ. Լայոնս XII
Պարգևացանկ Հարավարևմտյան Ասիայի խաղեր Արծաթ Սինգապուր 1983 Ֆուտբոլ Արծաթ Բանգկոկ 1985 Ֆուտբոլ Արծաթ Կուալա-Լումպուր 1989 Ֆուտբոլ Բրոնզ Մանիլա 1991 Ֆուտբոլ Բրոնզ Սինգապուր 1993 Ֆուտբոլ Բրոնզ Չիանգմայ 1995 Ֆուտբոլ
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը:

Ֆանդի բին Ահմադ (մալայերեն՝ Fandi bin Ahmad, մայիսի 29, 1962(1962-05-29)^[2], Սինգապուր), սինգապուրցի ֆուտբոլիստ և ֆուտբոլային մարզիչ։ Ներկա պահին հանդիսանում է Մալայզիայի Սուպերլիգայում հանդես եկող «Լայոնս XII» ֆուտբոլային ակումբի մարզիչը։ Նախկինում հիմնականում խաղացել է որպես՝ հարձակվող, սակայն ունակ է եղել հանդես գալ նաև կիսապաշտպանական դիրքերում։ Որպես մարզիչ երեք տարբեր ակումբների հետ հաղթել է Մալազիայի գավաթը. «Սինգապուր»^{[Ն 1]}, «Կուալա-Լումպուր» և «Փախանգ», այդ թվում նաև երկու անգամ ոսկե դուբլ է «ձևակերպել». 1992 և 1994 թվականներին։ 1988 թվականին Ֆանդի ստացել է երկրի առաջնության ոսկե խաղակոշիկը։ Բացի դրանից, ֆուտբոլիստը հայրենի սահմաններից դուրս հանդես եկել այնպիսի ակումբների կազմում, ինչպիսիք են՝ «Միտրա Կուկարը» (Ինդոնեզիա), «Գրոնինգենը» (Նիդերլանդներ), «Գեյլանգ Ինտերնեշնլը» և «Ուորիորսը» (երկուսն էլ՝ Սինգապուր)։ Սինգապուրի ազգային հավաքականի կազմում Ֆանդին մասնակցել է 101 հանդիպումների, դարձել է 55 գոլի հեղինակ, երեք անգամ դարձել է Հարավարևմտյան Ասիայի խաղերի արծաթե մրցանակակիր և 1993 թվականից 1997 թվականը հանդիսացել է ազգային հավաքականի թիմի ավագը^[3]։ Ֆանդին մարզել է «Ուորիորսը», «Պելիտա Ռայան» (Ինդոնեզիա) և «Ջոհորը» (Մալայզիա), որպես մարզչի օգնական աշխատել է երկրի ազգային հավաքականում։ Սինգապուրցի «վետերանը» ներկայում հանդիսանում է իր սեփական ֆուտբոլային ակադեմիայի նախագահը։ 1994 թվականին պարգևատրվել է Քաղաքացիական ծառայությունների համար տրվող մեդալով։ Ֆանդին համարվում է առաջին սինգապուրցի ֆուտբոլիստը, որը խաղացել է Եվրոպայում, երկրի առաջին միլիոնատեր-մարզիկը և առաջին սինգապուրցի մարզիկը՝ հրապարակված կենսագրությամբ (1994 թվական)։ Ֆանդին համարվում է ազգային լեգենդ^{[Ն 2]}: 1999 թվականին նա «Straits Times» թերթի կողմից կազմված Սինգապուրի հարյուրամյակի 50 մեծագույն մարզիկների ցուցակի մեջ զբաղեցրել է վեցերորդ հորիզոնականը^[12]։

Վաղ տարիներ

Մանուկ հասակում Ֆանդին զբաղվում էր ֆուտբոլով և իր ազատ ժամանակի մեծ մասը հենց ֆուտբոլին էր նվիրում։ Ապագա ֆուտբոլիստի ընտանիքը ապրում էր «Վուդբրիջ» հիվանդանոցում։ Այնտեղ նրանք ունեին առանձնացված երկու սենյակ։ Ընտանիքին օգնելու նպատակով Ֆանդին ստիպված է եղել նասի լեմակ վաճառել (բրնձից պատրաստված ուտեստ)^[8][13]։ Ֆանդիի հայրը՝ Ահմադ Վարտամը, նախկինում հանդիսացել է Սինգապուրի ազգային հավաքականի դարպասապահը^[14]։ Անձամբ Ֆանդին էլ է սկսել իր կարիերան որպես դարպասապահ, սակայն հետո իր ուսուցչի խորհրդով տեղափոխվել է կիսապաշտպանություն^[15]։ Երբ նա 12 տարեկան էր, նրա ծնողները բաժանվում են, ինչից հետո Ֆանդին սկսում է ապրել հոր, տատի և պապի հետ։ Ֆանդին սովորել է Սերանգուն Գարդենս միջնակարգ դպրոցում, որտեղ էլ սկսել է հանդես գալ տեղի ֆուտբոլային ակումբի կազմում։ Սակայն նրան հեռացնում են այդ ակումբից, քանի որ տղան թերանում էր սովորելու մեջ։ Հետո նա շարունակում է սովորել Սինգապուրի պրոֆեսիոնալ տեխնիկական համալսարանում և ստանում է երրորդ ազգային առևտրական պատվոգիր։ Ֆանդին այդ տարիներին սկսում է հանդես գալ «Կակի Բուկիտ» ակումբի կազմում, որը հանդես էր գալիս սիրողական ազգային ֆուտբոլային լիգայում։ Հենց այդ ակումբում հանդես գալու տարիներին է նրան նկատում «Սինգապուր» ֆուտբոլային ակումբի գլխավոր մարզիչ Սեբաստյան Յանը^[16]։

Ֆուտբոլիստի կարիերա

Ակումբային կարիերա

Ֆանդին միանում է «Սինգապուրին» 1979 թվականին և դառնում է ակումբի հիմնական կիսապաշտպաններից մեկը։ Մալայզիայի գավաթի խաղարկությունում ֆուտբոլիստը իր առաջին մրցաշրջանում 4 գոլի հեղինակ է դառնում։ Արշադ Համիսի և Դոլլա Կասիմի թոշակի անցնելուց հետո ակումբի մարզիչն է դառնում Ջիտ Սինգխը, ով որոշում է Ֆանդիին փորձարկել հարձակման գծում։ 1980 թվականի մրցաշրջանի ընթացքում Մալայզիայի գավաթի խաղարկության շրջանակներում Ֆանդին արդեն հեղիանկում է 8 գոլ, որոնց թվում է նշվում նաև գավաթի խաղարկության եզրափակչում կայացած «Սելանգորի» դեմ հեղինակված հաղթական գոլը^[17]։ 1980 թվականի սեպտեմբերին Ֆանդին զորակոչվում է բանակ։ Ծառայության մեծ մասի ընթացքում նա զբաղվում էր զինվորական բանակատեղու մաքրությամբ։ Շնորհիվ այն բանի, որ նա կատարում էր իր օրական զինվորական պարտականությունները ժամկետից շուտ, նա ունենում է ազատ ժամանակ, ինչն էլ օգտագործում է «Սինգապուրի» կազմում ելույթները շարունակելով։ 1981 թվականին Ֆանդին օգնում է իր ակումբին դուրս գալ Մալայզիայի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ, ինչի համար մրցաշրջանի վերջում ճանաչվում է Սինգապուրի տարվա լավագույն ֆուտբոլիստ^[14]։ Հաջորդ տարի Սինգապուրը չի մասնակցում Մալայզիայի գավաթի խաղարկությանը՝ քաղաքական խնդիրների պատճառով, իսկ Ֆանդին կրում է մեջքի վիրահատություն. վիրահատությունից հետո նա ունակ չի լինում խաղալ ֆուտբոլ շուրջ վեց շաբաթ և ազատվում է բանակից ժամկետից շուտ^[18]։

Ֆանդին «Սելանգորից» հրավեր է ստանում «Բոկա Ջունիորսի» դեմ կայանալիք ընկերական խաղին մասնակցելու նպատակով։ Ֆանդին ընդունում է հրավերը և խաղում հեղինակում է «Սելանգորի» միակ գոլը, սակայն վերջնական հաշվով ակումբը պարտվում է 2-1 հաշվով։ Ֆանդին առաջարկ է ստանում Մալայզիայի առաջնությունում հանդես եկող մի քանի ակումբներից, ինդոնեզական «Միտրա Կուկարից», շվեյցարական «Յանգ Բոյսից» և հոլանդական «Այաքսից»։ «Այաքսում» անցկացրած երեքշաբաթյա փորձաշրջանից հետո ակումբը նրան առաջարկում է եռամյա պայմանագիր^[19], սակայն դրա փոխարեն Ֆանդին «Միտրա Կուկարի» հետ մի տարի ժամկետով պայմանագիր է կնքում։ Իր նոր թիմի կազմում Ֆանդին մասնակցում է ընդամենը մեկ մրցաշրջանի, որում օգնում է ակումբին պաշտպանել չեմպիոնական տիտղոսը և հեղինակած 13 գոլերով դառնալ առաջնության երրորդ լավագույն ռմբարկուն։ Լոնդոնյան Արսենալի դեմ կայացած ընկերական խաղում Ֆանդին գոլի հեղինակ է դառնում և այդպիսով ավելի է «վստահեցնում» թիմի հաղթանակը (2-0)։ Ֆանդին լքում է «Միտրան» այն պատճառով, որ ֆուտբոլային պաշտոնյաները անսպասելորեն սկսել էին արգելել լեգիոներներին հանդես գալ Մալազիայի առաջնությունում^[20]։

1983 թվականին Ֆանդին տեղափոխվում է Նիդերլանդներ և այնտեղ «Գրոնինգենի» հետ երկու տարի ժամկետով պայմանագիր է կնքում։ Ընկերական խաղում ստացած ազդրի վնասվածքի պատճառով ֆուտբոլիստը դուրս է մնում թիմի կազմից 10 շաբաթով։ Այնուամենայնիվ, առաջնության շրջանակներում կայացած իր առաջին խաղում Ֆանդիին հաջողվում է դուբլի հեղինակ դառնալ և այդպիսով հաղթանակ պարգևել իր նոր ակումբին՝ «Գոու Ըհիդ Իգլսի» դեմ խաղում։ Երեք օր անց նա մասնակցում է ՈւԵՖԱ Գավաթի խաղարկության երկրորդ փուլի շրջանակներում կայացած իտալական «Ինտերնացիոնալե» դեմ առաջին խաղին և հեղինակում այդ հաղթական խաղի երկրորդ գոլը (2-0)։ Սակայն պատասխան խաղում «Գրոնինգենը» կրում է 5-1 հաշվով պարտություն^[21]։ «Գրոնինգենի» երկրպագուները ճանաչում են Ֆանդիին մրցաշրջանի լավագույն և ամենահայտնի ֆուտբոլիստ. մրցաշրջանում մասնակցած 29 խաղերում նա դառնում է 10 գոլի հեղինակ և իր ակումբին օգնում է 9-րդ հորիզոնականից հասնել մինչև 5-րդ (Էրեդիվիզիում)։ Որպես ապրիլի մեկյան կատակ՝ «Straits Times»-ը հերթական համարի առաջին էջում հրապարակում է մի հոդված, ըստ որի՝ Ֆանդին պայմանագիր է կնքել անգլիական «Մանչեստեր Յունայթեդի» հետ^[22]։ Հաջորդ մրցաշրջանում Ֆանդիի մոտ կրկնվում է ազդրի վնասվածքը, և նա թիմի գլխավոր մարզչի հետ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ։ Այդ մրցաշրջանում նա մասնակցում է ընդամենը երկու լրիվ խաղի, իսկ մրցաշրջանի ավարտին ակումբը նրան պայամանգրի ժամկետի երկարաձգում չի առաջարկում^[23]։ Նիդերլանդներում եղած ժամանակահատվածում Ֆանդին «Գրոնինգենի» կազմում անցկացրած 36 խաղերում դառնում է 11 գոլի հեղինակ^[24]։

Ֆանդիի կարիերայի հաջորդ ակումբն է դառնում «Կուալա Լումպուրը», որի հետ ֆուտբոլիստը 1987 թվականին հաղթում է իր առաջին Մալայզիայի գավաթը։ Ակումբը կրկնում է նույն հաղթանակը նաև հաջորդ մրցաշրջանում, իսկ Ֆանդին հեղինակած 21 գոլերի շնորհիվ ստանում է առաջնության ոսկե խաղակոշիկը^[25]։ «Կուալա Լումպուրի» կազմում անցկացրած իր երրորդ մրցաշրջանում, Ֆանդին իր ձեռքբերումների շարքին է ավելացնում հերթական հաղթանակը Մալայզիայի գավաթի համար ընթացող պայքարում։ 1990 թվականին ֆուտբոլիստը երկու տարի ժամկետով պայմանագիր է կնքում հունական «ՕՖԻ»-ի հետ։ Սակայն միջազգային տրանսֆերի փաստաթղթի հետ կապված խնդիրները խանգարում են նրան մասնակցել Կրետեում կայանալիք խաղերին, ինչի պատճառով էլ պայմանագրի կնքումից երկու շաբաթ անց նա լքում է Հունաստանը^[26]։ Հետո Ֆանդին միանում է «Փախանգին», որտեղ կրկին սկսում է խաղալ որպես կենտրոնական կիսապաշտպան։ Ֆուտբոլիստը վերադանռում է կիսապաշտպանություն այն պատճառով, որ կորցրել էր իր երբեմնի արագությունը^[27]։ Ֆանդին ակումբի կազմում բաց է թողնում մի քանի ամիս՝ ստացած ազդրի և կրնկի վնասվածքների պատճառով, սակայն այնուամենայնիվ նա կարողանում է մրցաշրջանի ընթացքում դառնալ երեք գոլի հեղինակ և օգնել «Փախանգին» հաղթել 1992 թվականի Մալայզիայի առաջնությունը և գավաթը^[28]։ Այդ տարի նա դառնում է առաջին սինգապուրցի մարզիկը, ում կարիերային աշխատավարձը գերազանցել է միլիոն սինգապուրյան դոլլարը^[8]։

Ֆանդին վերադառնում է «Սինգապուր» անմիջապես այն բանից հետո, երբ ակումբը դուրս է թռչում Մալայզիայի բարձրագույն լիգայից։ Այնուամենայնիվ նրանց հաջողվում է վերադառնալ բարձրագույն դիվիզիոն և հասնել մինչև 1993 թվականի Մալայզիայի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ, իսկ հաջորդ տարի նրանք «ոսկե դուբլ» են ձևակերպում։ Այդ մրցաշրջանում Ֆանդին ստանում է ավագի թևկապը և «Սինգապուրի» կազմում մասնակցելով 41 կայացած խաղերից 39-ին, հեղինակած 26 գոլերի շնորհիվ դառնում է առաջնության լավագույն ռմբարկուն և ճանաչվում է լավագույնը^[29][30]։ Նրան նաև պարգևատրում են Քաղաքացիական ծառայությունների համար տրվող մեդալով^[14][31]։ Հաջորդ մրցաշրջանում Սինգապուրը դուրս է թռչում Մալայզիայի գավաթի խաղարկությունից և վերակազմավորվում է, ինչի պատճառն է դառնում Սինգապուրի պրոֆեսիոնալ առաջնության ստեղծումը։ Մրցաշարի առաջին մրցաշրջանում, 1996 թվականին, Ֆանդին ներկայանում էր որպես «Գեյլանգ Ինտերնեշնլի» թիմի ավագ. մրցաշրջանում նա դառնում է 11 գոլի հեղինակ, ինչը իր նշանակությունն է ունենում Սինգապուրի նոր առաջնության առաջին չեմպիոնը դառնալու համար։ 1996 թվականին հունիսին Ասիական ֆուտբոլային կոնֆեդերացիան ճանաչում է Ֆանդիին որպես ամսվա լավագույն ֆուտբոլիստ^[32][33]։ Գեյլանգը ստանում է հատուկ հնարավորությունուն Ֆանդիին եռակի աշխատավարձ տալու հարցում^[13]։ Ֆանդիի կարիերան ավարտվում է «Ուորիորսի» կազմում անցկացրած վերջին երեք մրցաշրջաններով, որոնց ընթացքում նա երկու անգամ դառնում է առաջնության չեմպիոն և գավաթի դափնեկիր։ Վնասվածքների պատճառով Ֆանդին հիմնականում դուրս էր գալիս խաղադաշտ խաղերի վերջնամասերում, սակայն շարունակում էր հեղինակել կարևոր գոլեր։ 1999 թվականին Ֆանդին ավարտում է իր ֆուտբոլիստի կարիերան^[34][35]։

Ֆուտբոլից դուրս

Ֆանդին բարեպաշտ մուսուլման է^[13], խույս է տալիս սկանդալներից և չունի վատ սովորութություններ^[36]։ Հաճախ հասարակության մեջ նա համեստ^[10], զգայուն և կարեկից^[7] մարդու տպավորություն է թողնում։ 1996 թվականին նա ամուսնանում է հարավաֆրիկացի մոդել՝ Վենդի Յակոբսի հետ։ Նրանք ունեն հինգ երեխա^[37]։ Մեծ տղաներից երկուսը զբաղվում են ֆուտբոլով և փորձաշրջան են անցել այնպիսի ակումբներում, ինչպիսիք են՝ «Արսենալը», «Չելսին» և «Միլանը»^[38]։ 1993 թվականին լույս է տեսնում Ֆանդիի կենսագրությունը ներկայացնող գիրքը, որը ստանում է «Ֆանդի Ահմադի պատմությունը» վերնագիրը (անգլ.՝ The Fandi Ahmad Story): Երկու ամսվա ընթացքում վաճառվում է շուրջ 17000 տիպօրինակ. գիրքը թարգմանվում է նաև մալայերեն^[39]։

Ֆանդին գովազդել է այնպիսի ապրանքներ ինչպիսիք են՝ Lotto^[40] և Royal Sporting House^[13] սպորտային հագուստների բրենդները, Uncle Tobys շիլան, Carnation կաթը և Isomax էներգետիկ ըմպելիքը^[36]։ 1996 թվականին նա թողարկում է անգլիական և մալայական երգերի ալբոմ և սկիզբ է դնում Meniti Pelangi հեռուսատեսային հաղորդումը, որը պատմում էր մալայական սինգապուրցիների սահմանափակումների մասին^[13]։ Երեք տարի անց նա բացում է սեփական ռեստորանը և ավտոսրահը, սակայն երկու տարիների ընթացքում Ֆանդին ստիպված է լինում փակել երկու հիմնարկներն էլ^[7]։ Նա եղել է ազգային հակածխախոտային և հակաթմրանյութային ընկերության դեսպաններից մեկը^[10][22] և միջոցներ է հավաքել 2004 թվականի ինդոնեզական ցունամիից տուժածների համար^[41]։

2014 թվականի հոկտեմբերին Սինգապուրի մադամ Տյուսոյի անվան թանգարանում տեղադրվում է Ֆանդիի մոմե արձանիկը, և նա դառնում է երկրի առաջին մարզիկը, ում վիճակվել էր այդպիսի պատիվ։ Մոմե արձանիկը ներկայացնում է 1994 թվականի Ֆանդիին, ով այդ ժամանակ դեռևս «Սինգապուր» ֆուտբոլային ակումբի թիմի ավագն էր^[42]։

Ձեռքբերումներ

Որպես ֆուտբոլիստ

«Միտրա Կուկար»

• Ինդոնեզիայի չեմպիոն։ 1982-83^[43]

«Կուալա-Լումպուր»

• Մալայզիայի չեմպիոն։ 1988^[44]
• Մալայզիայի գավաթի դափնեկիր։ 1987, 1988^[45][46]

«Փախանգ»

• Մալայզիայի չեմպիոն։ 1992^[47]
• Մալայզիայի գավաթի դափնեկիր։ 1992^[48]

«Սինգապուր»

• Մալայզիայի չեմպիոն։ 1994^[49]
• Մալայզիայի գավաթի դափնեկիր։ 1980, 1994^[50][51]

«Գեյլանգ Ինտերնեշնլ»

• Սինգապուրի չեմպիոն։ 1996^[52]

«Ուորիորս»

• Սինգապուրի չեմպիոն։ 1997, 1998^[53][54]
• Մալայզիայի գավաթի դափնեկիր։ 1999^[55]
• Լիգայի գավաթի դափնեկիր։ 1997^[56]
• Սինգապուրի ֆուտբոլի միության գավաթի դափնեկիր։ 1997^[57]

Սինգապուրի հավաքական

• Հարավարևմտյան Ասիայի խաղեր։
  • Արծաթ։ 1983, 1985, 1989^[58][59][60]
  • Բրոնզ։ 1991, 1993, 1995^{[61][62][63][64][65]}

Նշումներ

1. Մինչև 1996 թվականին S-Լիգայի ստեղծվելը որոշ սինգապուրյան ակումբներ հանդես էին գալիս Մալայզիա առաջնությունում։
2. Հեղինակային աղբյուրները Ֆանդիի հետ են կապում հետևյալ «կեղծանունները»՝ «Սինգապուրի ֆուտբոլային լեգենդ»^[4], «Սինգապուրի սիրելի ֆուտբոլային զավակ»^[5], «ազգային ֆուտբոլային սրբապատկեր»^[6], «Սինգապուրի ամենահայտնի ֆուտբոլիստ»^[7], «երկրի ֆուտբոլի ոսկե տղա»^[8], «սինգապուրյան սպորտի ամենահայտնի դեմք»^[9], «լավագույնը իր սերունդում»^[10], «Սինգապուրի ֆուտբոլի պատմության լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը» и «Ասիայի լավագույն ֆուտբոլիստներից մեկը»^[11].

Ծանոթագրություններ

1. S Gulam (1996 թ․ մայիսի 18). «Old? Who says?». The New Paper. էջ 53.
2. Transfermarkt.com(բազմ․) — 2000.
3. «FAS launches FAS Captains' Advisory Panel». FAS. Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ նոյեմբերի 20-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 21-ին.
4. «Fandi Ahmad Academy hopes to send youth abroad to turn professional». Channel NewsAsia. 2011 թ․ մայիսի 18.
5. Wang Meng Meng (2005 թ․ հունվարի 24). «Singapore soccer through Fandi's eyes». The New Paper.
6. Sanjay Nair (2011 թ․ օգոստոսի 5). «Fandi unlikely to coach Singapore Lions». The Straits Times.
7. «Fandi is too nice for his own good». The Sunday Times. 2006 թ․ նոյեմբերի 12.
8. Jose Raymond (2007 թ․ հունիսի 27). «A superstar's sacred ground». TODAY.
9. Santokh Singh (1999 թ․ ապրիլի 29). «Ball starts rolling to honour 4 players». The Straits Times.
10. Nick Edwards (1998 թ․ մայիսի 17). «Top Singapore soccer star espouses humility». Reuters.
11. G Sivakkumaran (2003 թ․ հունվարի 7). «Fandi named as Sivaji's assistant». The Straits Times.
12. «Here's the full list». The Straits Times. 1999 թ․ դեկտեմբերի 19.
13. Murray Hiebert (1997 թ․ ապրիլի 17). «Singapore's soccer star takes a shine to business». Far Eastern Economic Review.
14. «Fandi Ahmad's milestones». The Sunday Times. 2006 թ․ նոյեմբերի 12.
15. Yeo, 1993, էջեր 9–16
16. Yeo, 1993, էջեր 17–22
17. Yeo, 1993, էջեր 23–27
18. Yeo, 1993, էջեր 31–34
19. Yeo, 1993, էջեր 35–41
20. Yeo, 1993, էջեր 46–49
21. Yeo, 1993, էջեր 54–57
22. Yeo, 1993, էջեր 58–61
23. Yeo, 1993, էջեր 64–67
24. «Player profile» (Dutch). Voetbal International. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 12-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 31-ին.
25. Yeo, 1993, էջեր 82–86
26. Yeo, 1993, էջեր 106–108
27. Peter Khoo (1992 թ․ դեկտեմբերի 16). «Fandi hits full throttle in striker's role». The Straits Times.
28. «Fading star Fandi up against rising star Farid». The Straits Times. 1992 թ․ նոյեմբերի 12.
29. Peter Khoo (1994 թ․ դեկտեմբերի 18). «The perfect end to Singapore's 14-year drought». The Sunday Times.
30. Peter Khoo (1994 թ․ դեկտեմբերի 20). «Fandi the popular choice». The Straits Times.
31. «Fandi terima anugerah Hari Kebangsaan». Berita Harian. 9 августа 1994. Վերցված է 22 января 2015-ին.
32. Dan Guen Chin (1996 թ․ հունիսի 15). «Fandi helps Geylang to inaugural title». The New Straits Times.
33. «Singapore's Fandi Ahmad is AFC's player of the month». Agence France-Presse. 1996 թ․ հուլիսի 3.
34. «No medal, but Fandi will still keep on kicking». The Straits Times. 1999 թ․ հոկտեմբերի 12.
35. Godfrey Robert (1999 թ․ դեկտեմբերի 3). «I want to play». The Straits Times.
36. Yeo, 1993, էջեր 146–149
37. Jamie Ee (2009 թ․ մարտի 1). «Wendy Jacobs may leave hospital this week». The Sunday Times.
38. S Murali (2010 թ․ հոկտեմբերի 14). «I am going to Europe». The New Paper.
39. Tuminah Sapawi (1993 թ․ հոկտեմբերի 28). «Fandi's story translated into Malay». The Straits Times.
40. Peter Khoo (1995 թ․ հունվարի 3). «Fandi strikes record deal». The Straits Times.
41. Li Xueying (2005 թ․ հունվարի 29). «Well-known figures engaged by CDC to galvanise youth». The Straits Times.
42. «Fandi Ahmad meets his wax double». MediaCorp. TODAY. 2014 թ․ հոկտեմբերի 8.
43. «Double delight». The Straits Time. 1983 թ․ հուլիսի 12. էջ 31.
44. S. Gulam (1988 թ․ հոկտեմբերի 5). «On with the Pro League!». The New Paper. էջ 35.
45. Dorai, Joe (1987 թ․ հոկտեմբերի 18). «Kannan steals a slim win for Kuala Lumpur». The Straits Times. էջ 28.
46. Yeo, Wilfred (1988 թ․ նոյեմբերի 7). «Classy KL make it a Grand Slam». The Straits Times. էջ 39.
47. Dorai, Joe (1992 թ․ օգոստոսի 25). «Pahang will not grant S'pore any favours». The Straits Times. էջ 30.
48. Khoo, Peter (1992 թ․ նոյեմբերի 15). «Zul the hero as Pahang reigns again». The Straits Times. էջ 32.
49. Tay, Cheng Khoon (1994 թ․ օգոստոսի 24). «Mission accomplished: Champions at last». The Straits Times. էջ 29.
50. Dorai, Joe (1980 թ․ հունիսի 29). «Fandi turns on magic». The Straits Times. էջ 38.
51. Khoo, Peter (1994 թ․ դեկտեմբերի 18). «The perfect end to Singapore's 14-year drought». The Straits Times. էջ 40.
52. Singh, Santokh (1996 թ․ նոյեմբերի 10). «Geylang it is as Iranian Estili nets winning goal». The Straits Times. էջ 44.
53. «It's official: Warriors are CHAMPIONS». The New Paper. 1997 թ․ հուլիսի 9. էջ 49.
54. Siow, Peter (1998 թ․ օգոստոսի 3). «Three cheers for Fandi, Chitrakar». The Straits Times. էջ 42.
55. Koh, Thomas (1999 թ․ նոյեմբերի 28). «And the winner is... Singapore soccer». The Straits Times. էջ 50.
56. Singh, Santokh (1997 թ․ սեպտեմբերի 7). «Target achieved – Warriors clinch the double». The Straits Times. էջ 44.
57. Koh, Thomas (1997 թ․ նոյեմբերի 3). «Fandi lifts SAFFC to grand treble». The Straits Times. էջ 40.
58. Miller, Brian (1983 թ․ հունիսի 7). «So near, yet so far». The Straits Times. էջ 1.
59. Siow, Peter (1985 թ․ դեկտեմբերի 18). «Thais home and dry». The Straits Times. էջ 44.
60. Yeo, Wilfred (1989 թ․ սեպտեմբերի 1). «Host team put icing on birthday cake». The Straits Times. էջ 35.
61. «Champions once again». The Straits Times. 2000 թ․ հուլիսի 29. էջ 1.
62. Lim, Marc (2002 թ․ սեպտեմբերի 1). «The crown is SAFFC's, as Home fails to win». The Straits Times. էջ 46.
63. Siow, Peter (1991 թ․ դեկտեմբերի 5). «Lions bares its fangs in Fandi's absence». The Straits Times. էջ 29.
64. Yeo, Wilfred (1993 թ․ հունիսի 20). «Hurt Lions roar back for bronze». The Straits Times. էջ 31.
65. Rai, Hakikat (1995 թ․ դեկտեմբերի 17). «Fandi's goal good enough for a bronze». The Straits Times. էջ 44.

Գրականություն

• Yeo, Wilfred The Fandi Ahmad Story. — Brit Aspen Publishing, 1993. — ISBN 978-981-00-4843-3

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆանդի Ահմադ» հոդվածին։