Spiritual Front | |
---|---|
Հիմնական տվյալներ | |
Բնօրինակ անուն | Spiritual Front |
Երկիր | Հռոմ, Իտալիա |
Ժանրեր | Նեոֆոլկ, էքսպերիմենտալ ռոք, նեոտանգո, ակուստիկ երաժշտություն, folk noir, dark cabaret, նեոկլասիցիզմ, սիմֆոնիկ ռոք, պոստ փանկ, Էլեկտրոնիկա, պոստ ռոք, Նոր ալիք, martial industrial, swing revival |
Գործունեություն | 1999 - մինչ այժմ |
Լեյբլ | Trisol, Cold Meat Industry, Old Europa Cafe, Rustblade, HauRuck!, SPQR, Misty Circles, Runes & Men, Oktagön |
Կայք | spiritualfront.com |
Անդամներ | |
Սիմոնե "Hellvis" Սալվատորի Andrea Freda Giorgio Maria Condemi Federico Amorosi | |
Նախկին անդամներ | |
Ստեն Պուրի Ջեք Պուրի Alessandro Pace Piergiorgio "PJ" Ambrosi Rossano Baldini | |
Spiritual Front (band) Վիքիպահեստում |
Spiritual Front, հինգ հոգուց բաղկացած իտալական խումբ, որը ստեղծվել է 1999 թվականին Հռոմում խմբի մենակատար Սիմոնե Սալվատորիի (կեղծանունը՝ "Hellvis") կողմից։ Խմբի անդամները ներկայացնում են իրենց երաժշտությունը որպես "նիհիլիստական ինքնասպան փոփ երաժշտություն"[1], չնայած նրան, որ նեոդասական, ռոք, մելանխոլիկ ֆոլկ երաժշտության, ինչպես նաև տանգոյի տարրերը գերակշռում են պարբերաբար կրկնվող փորձարարական զգացողության հետ միասին։ Սկզբնական մռայլ և ողբալի փորձարարական ֆոլկից, խմբի երաժշտությունը աճեց և ձևափոխվեց՝ համեմատվելով Նիք Քեյվի, Swans-ի և Սքոթ Ուոլքերի գործերի հետ։
«Spiritual Front»-ը ստեղծվել է 1999 թվականին, որպես իտալացի երաժիշտ և երգիչ Սիմոնե Սալվատորիի սոլո նախագիծ։ Նույն թվականին «Old Europa Cafe» լեյբլի վրա խմբի առաջին թողարկումն է լինում՝ կես ժամ տևողությամբ «Songs for The Will» ալբոմը, որի ոճը մի կողմից ակուստիկ ռոքի և նեոֆոլկի խառնուրդ էր, մյուս կողմից՝ Ինդաստրիալ երաժշտության։ 2001 թվականին թողարկվում է երկրորդ ալբոմը՝ «Nihilist Cocktails for Calypso Inferno», որը զանազանություն է բերում խմբի կոլեկտիվի կազմ, ներառելով ակորդեոնի ձայն, վալսի տարրեր, թրիփ-հոփ և Էմբիենտ։ 2002-ից 2006 թվականն ընկած ժամանակահատվածում «Spiritual Front»-ը թողարկում է երկու սինգլ («Twin a Tin Tin Towers», «No Kisses on the Mouth»), մեկ մինի-ալբոմ («Nihilist») և երկու կոոպերատիվ ալբոմ («Satyriasis» «Ordo Rosarius Equilibrio»-ի հետ և «Bedtime/Badtime» «Naevus»-ի հետ)։ Այդ ամենի հետ մեկտեղ, խումբը սկսեց ակտիվորեն ելույթ ունենալ համերգներով, որի համար Սիմոնե Սալվատորին ընդգրկվեց երաժշտության պաշտոնական կազմ։ Այդ պահից ի վեր, «Spiritual Front»-ում ելույթ էին ունենում նաև Ստեն Պուրին (դաշնամուր, սինթեզատոր), Ջեկի Պուրին (ակուստիկ և էլեկտրոկիթառ), Անդրեա Ֆրեդան (հարվածային գործիքներ)։ Խոշոր համերգային սեսիաների ժամանակ խմբի հետ միասին ելույթ էին ունենում Էնիո Մորիկոնեի օրկեստրից շատերը։ Այդ ամենը զրկեց «Spiritual Front»-ին մինիմալիզմից, որ հատկանշական էր կոլեկտիվի վաղ գործերին։ 2006 թվականին նոր՝ արդեն թվով երրորդ ալբոմի՝ «Armageddon Gigolo»-ին հատուկ էր էկլեկտիկ հնչողություն, կազմված ամենատարբեր երաժշտական ժանրերից և ոճերից։ Երգերն ավելի պայծառ էին և զգացմունքային էին դարձել, դրանց ներառվել էին տանգոյի և կաբարեի տարրեր։ 2010 թվականի «Rotten Roma Casino» չորրորդ ալբոմի թողարկմանը ընդառաջ, խումբը լքեցին Ստեն և Ջեկի Պուրիները։ Նրանց փոխարինելու եկան Ջորջիո Մարիա Կոնդեմին (կիթառ, հարվածային) և Ֆեդերիկո Ամորոսին (բաս-կիթառ)։ Երաժշտական առումով «Rotten Roma Casino»-ն շարունակեց փորձարարական «Spiritual Front»-ի նախկին թողարկման ավանդույթները, ամրապնդելով ինդուստրիալ երաժշտությունից ավելի վառ և կենդանի ձևերի անցումը։ Ալբոմը թողարկվեց երկու հրատարակությամբ և իր մեջ ընդգրկում էր DVD-սկավառակ երաժշտական տեսահոլովակներով, հարցազրույց և ասմունք Պազոլինիի, Մայակովսկու և Պավեզեի տեքստերի հիման վրա։ 2013 թվականի ընթացքում խումբը միանգամից թողարկեց երկու ալբոմ՝ «Open Wounds»-ը և «Black Hearts in Black Suits»-ը։ Առաջինը իրենից ներկայացնում է «Spiritual Front»-ի վաղ շրջանի (1999-2004 թվականներ) երգերի երկակի CD-հավաքածու, ինչպես նաև նախկինում չներկայացված նյութեր։ Երկրորդ՝ կոնցեպտուալ նախագիծը, որը նվիրված էր գերմանացի կինոռեժիսոր և դերասան Ռայներ Ֆասբինդերին, և «Spiritual Front» ու դրա նախկին երաժիշտ Ստեն Պուրիի համատեղ աշխատանքի արդյունքն էր։ «Black Hearts in Black Suits»-ում խումբը վերադառնում է նախկին, մինիմալիստական հնչողությանը։ 2014 թվականին խումբը թողարկում է երկու նոր աշխատանքներ՝ «Vladimir Central» և «Twin Horses» մինի-ալբոմները, որոնք համարվում են ամերիկյան երգչուհի Լիդիա Լանչի հետ համատեղ թողարկում։ Նույն թվականին խումբը լքում են միանգամից երկու երաժիշտներ՝ կիթառահար Ջորջիո Մարիա Կոնդեմին և բասիստ Ֆեդերիկո Ամորոսին։ Միաժամանակ «Spiritual Front»-ին միանում է նոր կիթառահարը՝ Ռիչարդ Գալատամը։
«Spiritual Front» խմբի երաժշտությունը ընդունված է համարել նեոֆոլկ (ոմանք նրանց ոճը համարում են «մաֆիա-ֆոլկ» իտալական ծագման պատճառով), որը հիմնականում հատուկ է խմբի վաղ գործերին։ ժամանակի ընթացքում խումբը անընդհատ փոփոխվել է։ Սկսած «Armageddon Gigolo» և «Rotten Roma Casino» ալբոմներից, ակնհայտ նկատվում է կաբարե, տանգո, սվինգ և շանսոն ժանրերի ազդեցությունը։ Խմբի երգերը, ինչպես կարգն է, կատարվում են անգլերենով։. Բացի այդ, դիապազոնը այնքանով է լայն, որ խմբի տեքստերում շոշափվում են նիհիլիզմի մինչև անկումային արվեստ, կրոնից մինչև սադոմազոխիզմ ընկած թեմաներ ու սեքսուալ բնույթի ֆետիշներ։
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Spiritual Front» հոդվածին։ |
|