Աշոտ Մանուչարյան

Աշոտ Մանուչարյան
Դիմանկար
Ծնվել էօգոստոսի 1, 1954(1954-08-01) (70 տարեկան)
ԾննդավայրԵրևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն Հայաստան
ԿրթությունԵրևանի պետական համալսարան
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ
 Ashot Manucharyan Վիքիպահեստում

Աշոտ Մանուչարյան (օգոստոսի 1, 1954(1954-08-01), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ քաղաքական, պետական և հասարակական գործիչ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշոտ Մանուչարյանը ծնվել է 1954 թվականին Երևանում։ 1971 թվականին ավարտել է Երևանի № 122 դպրոցը։ 1971-1976 թվականներին սովորել է Երևանի պետական համալսարանի ֆիզիկայի ֆակուլտետում։ 1974-1977 թվականներին եղել է ԵՊՀ ֆիզիկայի ֆակուլտետի կոմերիտմիության քարտուղարի տեղակալ, այնուհետև՝ ԵՊՀ ֆիզիկայի ֆակուլտետի կոմերիտմիության քարտուղար։ 1977-1980 թվականներին աշխատել է Երևան Քաղաքի ավտոմատացված համակարգերի ինստիտուտի գիտաշխատող։ 1978 թվականին ավարտել է Լենինգրադի կառավարման մեթոդների և տեխնիկայի ինստիտուտը։ 1980-1982 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում։ 1981 թվականին ընդունվել է ԽՄԿԿ շարքերը։ 1982-1983 թվականներին միջազգային երիտասարդական ճամբարի քաղբաժնի ղեկավար։ 1983-1991 թվականներին աշխատել է Երևանի № 183 դպրոցի ուսումնական բաժնի վարիչ։ 1988-1990 թվականներին ընտրվել է Հայկական ԽՍՀ գերագույն խորհրդի դեպուտատ։ 1988-1989 թվականներին եղել է «Ղարաբաղ կոմիտե»-ի անդամ[1][2], ձերբակալվել է մյուս անդամների հետ և տեղափոխվել Մոսկվա։

1991 թվականի մայիսից նոյեմբեր եղել է Հայաստանի Ներքին գործերի նախարարի պաշտոնակատար[3][4][5]։ 1991-1993 թվականներին եղել է Հայաստանի նախագահի ազգային անվտանգության գծով խորհրդատու[6]։ 1993 թվականից զբաղվում է քաղաքականությամբ, քաղաքական վերլուծությամբ և կանխատեսմամբ։

1996 թվականին առաջադրվել է Հայաստանի նախագահի թեկնածու։ 2004 թվականի ապրիլի 22-ին երեք անհայտ անձ դաժան ծեծի են ենթարկել Մանուչարյանին։ Շատ արյուն կորցնելով և վնասվածքներով տեղափոխվել է հիվանդանոց։

Նախորդող
Վալերի Պողոսյան 		ՀՀ Ներքին գործերի նախարար
Աշոտ Մանուչարյան
1991, մայիս - 1991, նոյեմբեր 		Հաջորդող
Վանիկ Սիրադեղյան
Հայաստանի Ներքին գործերի նախարարները և ՀՀ ԿԱ ՀՀ Ոստիկանության պետերը
Հայաստանի առաջին հանրապետություն
1918-1920

Արամ Մանուկյան (1918թ. հուլիս - 1919թ. հունվար) • Ալեքսանդր Հովհաննեսի Խատիսյան (1919թ. փետրվար - օգոստոս) • Աբրահամ Գյուլխանդանյան (1919 թ. օգոստոս-1920 թ.մայիս) • Ռուբեն Տեր-Մինասյան (1920 թ.մայիս - 1920 թ.սեպտեմբեր) • Սարգիս Արարատյան (1920թ. սեպտեմեբր - նոյեմբեր) • Սիմոն Վրացյան (1920թ. նոյեմբեր)
Անդրկովկասյան ԽՍՖՀ
կամ Հայկական ԽՍՀ

Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսարներ: Իսահակ Դովլաթյան (1920թ. դեկտեմբեր - 1921թ. ապրիլ) • Պողոս Մակինցյան (1921թ. ապրիլ - հուլիս) • Ավիս Նուրիջանյան (1921թ. հուլիս - օգոստոս) • Շավարշ Ամիրխանյան (1921թ. օգոստոս - 1924թ. մայիս) • Հովհաննես Դուրգարյան (1924թ. մայիս - 1927թ. հուլիս) • Սերգեյ Մելիք-Հովսեփյան (1927թ. հուլիս - 1928թ. դեկտեմբեր)
Պետական քաղաքական վարչության պետեր: Սեդրակ Մարգարյան (1929թ. փետրվար - նոյեմբեր) • Հայկ Պետրոսյան (1929թ. նոյեմբեր - 1930թ. մայիս) • Սեդրակ Օթյան (1930թ. մայիս - հոկտեմբեր) • Արմենակ Աբուլյան (1930թ. դեկտեմբեր - 1934թ. հուլիս)
Ներքին գործերի ժողովրդական կոմիսարներ: Խաչիկ Մուղդուսի (1934թ. հուլիս - 1937թ. սեպտեմբեր) • Վիկտոր Խվորոստով (1937թ. նոյեմբեր - 1939թ. մարտ) • Ալեքսեյ Կորոտկով (1939թ. մարտ - 1941թ. մարտ) • Գեորգի Մարտիրոսով (1941թ. մարտ - 1943թ. մայիս) • Իվան Մաթևոսով (1943թ. մարտ - 1947թ. օգոստոս)
Ներքին գործերի մինիստրներ: Խորեն Գրիգորյան (1947թ. օգոստոս - 1953թ. մարտ) • Գեորգի Մարտիրոսով (1953թ. մարտ - 1954թ. ապրիլ) • Պյոտր Պիսկունով (1954թ. ապրիլ - 1957թ. օգոստոս) • Հայկ Հովհաննեսի Մելքոնյան (1957թ. օգոստոս - 1961թ. օգոստոս) • Սերգեյ Արկադիի Արզումանյան (1961թ. օգոստոս - 1968թ. դեկտեմբեր) • Վլադիմիր Սարգսի Դարբինյան (1968թ. դեկտեմբեր - 1974թ. սեպտեմբեր) • Եվգենի Գուրգենի Պատալով (1974թ. դեկտեմբեր - 1983թ. նոյեմբեր) • Հայկազ Շահինյան (1983թ. նոյեմբեր - 1988թ. հունիս) • Հուսիկ Սուրենի Հարությունյան (1988թ. հունիս - 1990թ. մայիս) • Լյովա Հակոբի Գալստյան (1990թ. հունիս - օգոստոս)
Հայաստան

Ներքին գործերի նախարարներ: Կառլոս Ղազարյան (1990 թ. օգոստոս - 1991 թ. մարտ) • Աշոտ Մանուչարյան (1991 թ. մարտ - 1991 թ. դեկտեմբեր) • Վալերի Պողոսյան (1991 թ. դեկտեմբեր - 1992 թ. փետրվար) • Վանո Սիրադեղյան (1992 թ. փետրվար - 1996 թ. նոյեմբեր)
Ներքին գործերի և ազգային անվտանգության նախարար: Սերժ Սարգսյան (1996 թ. նոյեմբեր - 1999 թ. հունիս)
Ներքին գործերի նախարարներ: Սուրեն Աբրահամյան (1999 թ. հունիս - նոյեմբեր) • Հայկ Հարությունյան (1999 թ. նոյեմբեր - 2003 թ. հունվար)
ՀՀ Կառավարությանն առընթեր ՀՀ Ոստիկանության պետեր: Հայկ Հարությունյան (2003 թ. հունվար - 2008 թ. հունիս) • Ալիկ Սարգսյան (2008 թ. հունիս - 2011 թ. նոյեմբեր) • Վլադիմիր Գասպարյան (2011 թ. նոյեմբեր - 2018 թ. մայիս) • Վալերիյ Օսիպյան (2018 թ. մայիս -)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ Joseph R. Masih, Robert O. Krikorian (1999). Armenia: at the crossroads. London: Routledge. էջ 8. ISBN 9789057023446.
  2. ↑ Malkasian, Mark (1996). "Gha-Ra-Bagh": The Emergence of the National Democratic Movement in Armenia. Detroit: Wayne State Univ. Press. էջ 214. ISBN 9780814326046.
  3. ↑ * Ոստիկանության պաշտոնական կայք
  4. ↑ de Waal, Thomas (2013). Black Garden: Armenia and Azerbaijan Through Peace and War, 10th Year Anniversary Edition, Revised and Updated. NYU Press. էջ 115. ISBN 9780814785782.
  5. ↑ Աշոտ Մանուչարյանի պատասխանը՝ Կոմանդոսին. «Երկրի դեմ իրականացվել է քայքայիչ գործողություն Արցախյան շարժման 25-ամյակի օրը»
  6. ↑ Libaridian, Gerald J. (2007). Modern Armenia people, nation, state. New Brunswick, N.J.: Transaction Publishers. էջ 216. ISBN 9781412813518.