Գյուղ | |||
---|---|---|---|
Գեղաձոր | |||
Երկիր | Հայաստան | ||
Մարզ | Արագածոտնի մարզ | ||
Համայնք | Ծաղկահովիտ (համայնք) | Ծաղկահովիտ համայնք | ||
Համայնքի ղեկավար | Սմբատ Պետրոսյան | ||
Այլ անվանումներ | Գյոզալդարա, Գյոզալդարա Թուրքի, Գյոզալդարա Վերին | ||
Մակերես | 135 կմ² | ||
ԲԾՄ | 2190 մետր | ||
Պաշտոնական լեզու | հայերեն | ||
Բնակչություն | ▲1223 մարդ (2011)[1] | ||
Ազգային կազմ | Հայեր | ||
Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
Տեղաբնականուն | գեղաձորցի | ||
Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
|
Գեղաձոր, գյուղ է Հայաստանի Արագածոտնի մարզում։ Ընդգրկված է Ծաղկահովիտ համայնքի կազմում[2]։
Բնակավայրի ներկայիս անունը Գեղաձոր է։ Ռուսական կայսրության վերջին տարիներին Խորհրդային Միության սկզբնական շրջանում այն ունեցել է Գյոզալդարա, Գյոզալդարա թուրքի, Գյոզալդարա Վերին անունները։ Գեղաձոր է վերանվանվել 1946 թվականին[2]։
Գեղաձոր գյուղը տեղակայված է Արագած լեռան ստորին սարավանդում՝ Գեղաձոր գետակի հովտում, ծովի մակարդակից 2190 մ բարձրության վրա։ Մարզկենտրոն Աշտարակ քաղաքից հեռու է 55 կմ[2]։
Կլիման ցուրտ լեռնային է։ Ձմեռները տևական են, ցուրտ, հաստատուն ձնածածկույթով։ Ամառները տաք են, համեմատաբար խոնավ։ Հուլիսյան միջին ջերմաստիճանը տատանվում է 16-18-ի սահմաններում, հունվարյանը՝ -6-ից -8-ի սահմաններում։ Մթնոլորտային տարեկան տեղումների քանակը 450-600 մմ։ Բնական լանդշաֆտները սևահողային տափաստաններ են։ Այստեղ աճում են էնդեմիկ և հազվագյուտ տեսակի բույսեր ու ծաղիկներ[2]։
Գեղաձորի բնակչության մի մասի նախնիները եղել են 1915 թվականին Օսմանյան կայսրության կողմից իրականացված Հայոց ցեղասպանության հետևանքով Արևմտյան Հայաստանից գաղթած հայեր[2]։
Գեղաձոր ազգաբնակչության փոփոխությունը[3].
2011 թվականի դրությամբ բնակչությունը կազմում է 1123 մարդ, որից 46% տղամարդիկ են, իսկ կանայք՝ 54%։ Գյուղն ունի 291 տնտեսություն։
Գյուղատնտեսական հողահանդակները ծառայում են որպես վարելահողեր, խոտհարքեր։ Մշակում են հացահատիկ (գարի, ցորեն), կորնգան, բանջարաբոստանային կուլտուրաներ՝ հիմնականում կարտոֆիլ, նաև կաղամբ, ճակնդեղ, գազար։ Զբաղվում են խոշոր և մանր եղջերավոր անասնապահությամբ, ոչխարաբուծությամբ։
|
|