Կազիմեժ Պշերվա-Տետմայերը ծնվել է Լյուդսմեժում։ Հայրը մասնակցել է 1831 և 1863 թվականներին ապստամբությանը։ Կրտսեր եղբայրը՝ Վլոդզիմիեժ Տետմայերը, եղել է նկարիչ։ 1883 թվականին ծնողների հետ տեղափոխվել է Կրակով և ավարտել տեղի միջնակարգ դպրոցը։ 1884-1889 թվականներին սովորել է Կրակովի համալսարանի փիլիսոփայության բաժնում։ Բարեկամական հարաբերություններ է ունեցել Լյուցիան Ռիդելի և Ստանիսլավ Էստրայհերի հետ։ Համագործակցել է թերթերի և ամսագրերի հետ՝ «Tygodnik Ilustrowany» (1888 թ.), «Kurier Warszawski» (1889 թ.), «Czas» (1893 թ.)։
1895 թվականին ապրել է Հելդերբերգում, եղել է Ադամ Կրասինսկու քարտուղարը։ Ճանապարհորդել է Իտալիայում, Շվեյցարիայում, Ֆրանսիայում և Գերմանիայում։ Առաջին համաշխարհային պատերազմից հետո ապրել է Կրակովում, ապա հաստատվել է Վարշավայում։ 1921 թվականին ընտրվել է Լեհ գրողների և ժուռլանիստների ընկերության նախագահ (Towarzystwo Literatów i Dziennikarzy Polskich)։ 1934 թվականին դարձել է Լեհաստանի գրականության ակադեմիայի (Polska Akademia Literatury) պատվավոր անդամ։
Գրական և հասարակական գործունեության ընհատման պատճառ են եղել տեսողության կորուստն ու ծանր հոգեկան հիվանդությունը։ 1940 թվականին գերմանացիները նրան դուրս են նետել «Hotel Europejski», հյուրանոցից, որտեղ մշտապես բնակվում էր։ Մահացել է Վարշավայի «Մանուկ Հիսուս» հիվանդանոցում։
Գրական գործունեությունն սկսել է 1886 թվականին, մեծ հռչակ է ձեռք բերել 1891 թվականին լույս ընծայած իմպրեսիոնիսական բանաստեղծությունների ժողովածուով։ Տետմայերի ստեղծագործություններում լայն տեղ են գրավում սոցիալական սուր թեմաները, լեհ լեռնականների կյանքի և սովորությունների, ինչպես նաև լեռնային բնության հրաշալի նկարագրությունները։
Նրա երկերից հայերեն առանձին գրքույկով լույս է տեսել «Հաղթանակ» պատմվածքը (1912 թ.)[7]:
Fragment wiersza dla mego synka (z Poezje. Seria szósta),
Patryota (pod pseudonimem Szylkret)
Wyspa umarłych (ilustracja do „Die Todteninsel” Bocklina)[30],
Na sprowadzenie zwłok Słowackiego (ogłoszony w roku 1927 w „Wiadomościach literackich” jest ostatnim znanym badaczom literatury wierszem K. Tetmajera[31]).
↑Przerwa-Tetmajer, Kazimierz (1903). "Jak Jasiek z Ustupu, Hanusia od Królów i Marta Uherczykówna z Liptowa śpiewali w jedno słoneczne rano ku sobie". Na skalnym Podhalu.
↑Andrzej Z. Makowiecki, Literatura wobec niepodległości w: Salon niepodległości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s. 105, 109.
↑J. Kolbuszewski, Wstęp w: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Na Skalnym Podhalu. Wybór, Biblioteka Narodowa, seria I, nr 290, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1998.
↑K. Sicińska, Styl cyklu opowiadań Na Skalnym Podhalu Kazimierza Tetmajera, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2009.
↑A. Łempicka, Wstęp w: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Na Skalnym Podhalu, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983, s. 7-40.
↑J. Zacharska, Lektury młodopolskie, wyd. DiG, Warszawa 1997, s. 47-56.
↑Powieść o artyście pod red. E. Owczarz i W. Gutowskiego, Toruń 2006, s. 302-310.
↑J. Jakóbczyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Zbliżenia, Wyd. Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2001, s. 174-177.
↑Materiały źródłowe do recepcji twórczości Kazimierza Przerwy-Tetmajera w epoce Młodej Polski. Recenzje z lat 1890–1918, wybór, opracowanie i wstęp Wiktor Czernianin, Wrocław 2006, s. 449-457.
↑Jan Jakóbczyk, Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Zbliżenia, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2001, s. 168-169.
↑A. Hutnikiewicz, Młoda Polska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007, s. 102.
↑Julian Krzyżanowski, Neoromantyzm polski 1890–1918, wyd. 3, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, 1980, s. 70-71.
↑Andrzej Z. Makowiecki, Słownik postaci literackich. Literatura polska, wyd. Świat Książki, Warszawa 2004, s. 123, 189, 190.
↑Kazimierz Wyka, Macie serc waszych wykładaczy..., „Życie Literackie” 1965, nr 14, s. 11.
↑J. Wilhelmi, Posłowie w: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Koniec epopei, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1976, tom I (Koniec epopei 1-2), tom II (Koniec epopei 3, Waterloo), s. 285-297.
↑Jadwiga Zacharska, Nieporozumienia z Rewolucją, w: Rewolucja lat 1905–1907. Literatura – Publicystyka – Ikonografia, Lublin, 2005, s. 67-76.
↑Stefan Kruk, Dzieje sceniczne i recepcja krytyczna Judasza Kazimierza Przerwy-Tetmajera w: Dramat biblijny Młodej Polski, Wrocław 1992, s. 167-191.
↑Edward Jakiel, Młodopolskie portrety biblijne. Wybrane zagadnienia i kreacje, Gdańsk 2007, s. 185-188.
↑W. Ratajczak, Literatura polska XIX wieku, seria „Zrozumieć literaturę”, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2008, s. 188-189.
↑M. Pinkwart, L. Długołęcka-Pinkwart, Zakopane. Przewodnik historyczny, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała, s. 218.
↑M. Pinkwart, Przewodnik. Cmentarz na Pęksowym Brzyzku, Wyd. BOSZ, Olszanica 2007, s. 80.
↑Poezja Kazimierza Tetmajera. Interpretacje pod red. A. Czabanowskiej-Wróbel, P. Próchniaka, M. Stali, Kraków 2003, s. 314.
↑J. Marx, Młoda Polska, Wydawnictwo Alfa, Warszawa 1997, s. 251.
↑J. Bajda, Poezja a sztuki piękne. O świadomości estetycznej i wyobraźni plastycznej Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Wydawnictwo DiG, Warszawa 2003, s. 160-181.
↑Poezja Młodej Polski, opr. M. Jastrun, Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1976, s. 114.