Maximilianus Ioannes Carolus Dominicus Stadler, postea Abbé Stadler (natus die 4 Augusti anno 1748 Mellici; mortuus die 8 Novembris anno 1833 Vindobonaa) fuit compositor Austriacus, musicae historicus, organista et pianista.
Anno 1766 Maximilianus Stadler in monasterium Benedictinum Mellicense intravit, ubi anno 1772 sacerdos ordinatus est et 1784-86 munere prioris fungebatur. Anno 1786 fuit abbas commendatarius rebus saecularibus agendis monasterii Campolilii, anno 1789 Cremifani. Ab anno 1791 Lentiae et ab anno 1796 Vindobonae vixit, ubi Wolfgangi Amadei Mozart hereditatem ordinavit et imperiale musicae archivium administravit. Ab anno 1803 fuit parochus paroeciae Großkrut in Austria Inferiore, donec anno 1816 Vindobonam recessit se totum musicae dedicaturus.
Stadler inter musicos ac musicae peritos Vindobonae illius temporis notissimos numeratur; amicus erat Wolfgangi Amadei Mozart, Iosephi Haydn, Ludovici van Beethoven et Francisci Schubert. Varia de Mozart scripta conscripsit. Praecipue requiem re vera a Mozart compositam esse strenue defendit. Suae "Commentationes de musicae historia" ("Materialien zur Geschichte der Musik") Stadler vivo non editae prima musicae historia Austriae habentur.
In coemeterio St. Marx Vindobonae sepultus est. Anno 1930 Stadlergasse in Hietzing (Vindobonae circulo urbano) ab eo nomen accepit.