The Old Protestant Cemetery ( Melayu: Tanah Perkuburan Protestan Lama ), juga dikenali sebagai Tanah Perkuburan Jalan Northam, ialah tanah perkuburan Kristian yang tidak digunakan di George Town, Pulau Pinang, Malaysia . Selepas lebih seabad diabaikan, ia kini disenaraikan sebagai Tapak Warisan Kelas 1 dan diselenggara oleh Penang Heritage Trust.
Tanah perkuburan ini terletak di dalam rumpun pokok frangipani [1] di sepanjang Jalan Northam (kini Jalan Sultan Ahmad Shah) berhampiran teras bersejarah George Town, hanya beberapa meter dari tepi pantai dan berjalan kaki singkat dari Eastern & Oriental Hotel .
Ditubuhkan pada 1786, tanah perkuburan ini mempunyai kepentingan bersejarah yang ketara: ia lebih tua daripada kebanyakan tanah perkuburan yang lebih terkenal seperti Père Lachaise di Paris, Powązki di Warsaw, Zentralfriedhof di Vienna dan Highgate Cemetery di London . Ia juga 35 tahun lebih tua daripada Tanah Perkuburan Protestan Lama di Macau . Pada tahun 2012, kerja-kerja pemuliharaan telah dijalankan untuk melindungi dan memelihara tapak tersebut, walaupun terdapat sedikit kebimbangan tentang cara pemulihan dilakukan. [2]
Tanah Perkuburan Northam Road adalah tanah perkuburan pertama yang disucikan selepas Kapten Francis Light mengasaskan Penempatan Pulau Prince of Wales pada tahun 1786. Pengebumian pertama yang direkodkan ialah Lt. William Murray dari Artileri Bengal pada tahun 1787; penanda kubur tidak lagi wujud. [3] [4] Penanda kubur terawal yang masih hidup ialah satu HDD Cunningham dari 1789 (lokasi sebenar kuburnya di dalam kawasan itu tidak diketahui, walaupun plak itu terselamat di dinding tanah perkuburan). Orang terakhir yang dikebumikan di tanah perkuburan itu ialah Cornelia Josephine Van Someren pada tahun 1892. Selepas itu, tanah perkuburan itu ditutup dan pengebumian Kristian seterusnya telah dijalankan di Tanah Perkuburan Jalan Barat.
Tanah perkuburan itu juga mengandungi 12 kubur Cina, pelarian Pemberontakan Taiping, serta kubur beberapa saudagar Jerman awal Pulau Pinang dan saudara-mara mereka. Terdapat sekurang-kurangnya dua kubur Armenia.
Turut dikebumikan di tanah perkuburan ialah ramai Gabenor awal Pulau Pinang, abang kepada Stamford Raffles, Quintin Dick Thomas, dan suami Anna Leonowens, inspirasi untuk The King & I. [5]
Daripada sekitar 500 kubur, lebih 25% tidak dapat dikenal pasti kerana cuaca dan kerosakan. Papan batu perkuburan banyak telah jatuh; beberapa, yang tidak dapat dipadankan dengan makam mereka, dipasang di dinding selatan.
Sebahagian besar kubur adalah orang yang mati sebelum mencapai umur 50 tahun; ramai lelaki dan wanita yang dikebumikan berumur dua puluhan dan tiga puluhan. Beberapa kubur kepunyaan bayi - peringatan sungguh memilukan tentang keadaan keras yang dihadapi peneroka awal di Pulau Pinang.
Di belakang tanah perkuburan ini, boleh didatangi melalui pintu kecil di dinding, adalah Tanah Perkuburan Roman Katolik bersebelahan.
Tanah Perkuburan itu disenaraikan sebagai tapak warisan Kategori 1. [6]
Pembersihan tanah perkuburan pertama yang diketahui adalah pada tahun 1894 oleh pihak berkuasa British, yang memulihkan kubur Light pada seratus tahun kematiannya. Tanah perkuburan itu telah ditutup untuk pengebumian baru dua tahun sebelumnya.
Tiada lagi kerja-kerja pemulihan berlaku di tanah perkuburan sehingga 1993–1994, apabila Penang Heritage Trust membaiki dan membersihkan dinding sempadan dan batu nisan. Inskripsi pudar juga didakwat semula, dan papan tanda besar dalam bahasa Melayu dan Inggeris dengan pelan tapak makam penting telah dipasang. Tanah perkuburan itu dibuka semula tepat pada masanya untuk Francis Light yang dua abad. [5]
George Town World Heritage Incorporated (GTWHI), Majlis Perbandaran Pulau Pinang (MPPP) dan Penang Heritage Trust telah menjalankan kerja-kerja penyelenggaraan di tapak secara berkala sejak itu. [6]
Pada 2012, tanah perkuburan itu menjalani usaha pemuliharaan besar-besaran, projek bersama oleh MPPP, Amanah Warisan Pulau Pinang, dan GTWHI, yang melibatkan baik pulih sepenuhnya tapak tersebut. [7] Fasa pertama berakhir pada 17 Julai 2012 dan menyaksikan penyingkiran rumpai, lumut dan kulat pada batu nisan. Fasa kedua melibatkan pembaikan struktur kubur, dan penyingkiran 80 pokok yang menceroboh kubur lama, dan memasang kemudahan seperti laluan pejalan kaki, tempat duduk dan kawasan rehat untuk pelawat. Kerja-kerja pemulihan telah siap pada penghujung tahun 2012. Banyak pokok frangipani telah dipotong atau dibersihkan, dan tanah perkuburan menjadi lebih mudah dilihat oleh orang yang lalu lalang. Kebanyakan batu nisan telah dibersihkan dengan sempurna. Kotoran dan acuan selama dua abad telah dibuang, menampakkan makam plaster putih dan juga batu marmar yang berkilauan.
Pada 2013, fasa satu daripada satu lagi pusingan kerja-kerja pembaikan kubur mula menyelamatkan kubur yang runtuh dan tenggelam, dengan 30 lagi batu nisan sedang dibaiki pada September 2014. Pada November 2014 satu lagi fasa pemulihan tanah perkuburan, naik taraf selama lima minggu, telah berlaku. [6]
Tanah perkuburan itu adalah tempat berehat terakhir kebanyakan penduduk awal Pulau Pinang yang paling berpengaruh, termasuk pengasasnya dan empat Gabenor . Senarai separa adalah seperti berikut:
Rekod terbesar pengebumian yang diketahui di tanah perkuburan boleh didapati di Find a Grave . [8]
<ref> tidak sah, nama "cemrest" digunakan secara berulang dengan kandungan yang berbeza