Data i miejsce urodzenia |
1 września 1948 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 lutego 2022 | ||||||||||||||||||||||||
Klub |
WKS Legia Zakopane | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
162 cm | ||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
13.01.1978, Ruhpolding (7. miejsce – b.indywidualny) | ||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
13.01.1978, Ruhpolding | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
|
Andrzej Rapacz (ur. 1 września 1948 w Zakopanem, zm. 7 lutego 2022 w Kościelisku[1]) – polski biathlonista i biegacz narciarski, dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Pierwszy sukces osiągnął w 1967, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu zdobył złoto w sztafecie, a w biegu indywidualnym był piąty. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata juniorów w Zakopanem był drugi w obu konkurencjach.
Podczas mistrzostw świata w Hämeenlinna w 1971 wraz z Aleksandrem Klimą, Józefem Różakiem i Józefem Stopką zdobył brązowy medal w sztafecie. Zajął tam także 16. miejsce w biegu indywidualnym. Wynik ten reprezentacja Polski w składzie: Jan Szpunar, Andrzej Rapacz, Ludwik Zięba i Wojciech Truchan powtórzyła na rozgrywanych w 1975 mistrzostwach świata w Anterselvie. Był też między innymi szósty w sztafecie podczas mistrzostw świata w Östersund w 1970 roku i dziewiąty w sprincie podczas mistrzostw świata w Ruhpolding dziewięć lat później.
W 1972 wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sapporo, gdzie zajął 33. miejsce w biegu indywidualnym i siódme w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Innsbrucku w 1976, zajmując 46. miejsce indywidualnie i dwunaste w sztafecie.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 stycznia 1978 w Ruhpolding, zajmując siódme miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Nigdy nie stanął na podium zawodów tego cyklu, choć był między innymi dwukrotnie czwarty w sztafecie. W Pucharze Świata startował do 1980 roku.
W mistrzostwach Polski w biathlonie złoto zdobywał 17-krotnie, trzy razy zdobywał srebro. Zdobywał także medale w narciarstwie klasycznym: złote w sztafecie w latach 1969, 1971-1972 oraz srebrne w biegu na 15 km w latach 1969 i 1973 i sztafecie w latach 1968 i 1976.
Został odznaczony Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Po zakończeniu kariery pracował jako trener. Był żonaty, miał dwoje dzieci, mieszkał w Kościelisku[2].
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1972 | Sapporo | 33. | nd. | nd. | nd. | 7. | nd. | – |
1976 | Innsbruck | 46. | nd. | nd. | nd. | 12. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1970 | Östersund | 16. | nd. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |
1971 | Hämeenlinna | 18. | nd. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1974 | Mińsk | 19. | 23. | nd. | nd. | 11. | nd. | – |
1975 | Anterselva | 23. | 15. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1976 | Anterselva | nd. | 22. | nd. | nd. | nd. | nd. | – |
1979 | Ruhpolding | 15. | 9. | nd. | nd. | 9. | nd. | – |
Sezon | Miejsce |
---|---|
1977/1978 | ? |
1978/1979 | ? |
1979/1980 | ? |
Rapacz nigdy nie stanął na podium indywidualnych zawodów PŚ.