Identyfikacja | |
Inne nazwy i oznaczenia |
łac. efalizumabum |
---|---|
numer CAS | |
DrugBank | |
Genetyka i fizjologia | |
Choroby | |
Klasyfikacja medyczna | |
ATC | |
Stosowanie w ciąży |
kategoria C[1] |
Farmakokinetyka | |
Biodostępność |
50%[2] |
Okres półtrwania |
5,5–10,5 dnia[2] |
Metabolizm |
wewnętrzna komórkowa degradacja[2] |
Uwagi terapeutyczne | |
Drogi podawania |
podskórna |
Efalizumab (łac. efalizumabum) – humanizowane przeciwciało monoklonalne klasy IgG1/к, wytwarzane metodą inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego, które było stosowane w leczeniu łuszczycy.
Efalizumab jest przeciwciałem skierowanym przeciw podjednostce CD11a cząsteczki adhezyjnej LFA-1[3], znajdującej się na limfocytach T oraz B, zapobiegając wiązaniu się z białkami adhezyjnymi na komórkach śródbłonka oraz keratynocytach w skórze[4]. Zapobiega to migracji limfocytów B i T do skóry[4]. Efalizumab może powodować, w wyniku reaktywacji latentnego poliomawirusa JC, wystąpienie postępującej leukoencefalopatii wieloogniskowej u około 1:500 pacjentów[4].
Efalizumab był stosowany w latach 2003–2009 i został wycofany przez producenta w wyniku pojawienia się doniesień o związku jego stosowania z postępującą leukoencefalopatią wieloogniskową u pacjentów[5].
Efalizumab powoduje następujące działania uboczne u ponad 10% pacjentów: leukocytozę, limfocytozę oraz objawy grypopodobne, które zwykle związane były z pierwszą dawką i ustępowały po trzeciej dawce leku[2][3].