| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
historyk, biograf, publicysta |
| Alma Mater |
Geoffrey Roberts (ur. w 1952 r. w Deptford w południowym Londynie) – brytyjski historyk, biograf i publicysta.
Był uczniem Abbey and Stanhope Grammar School, którą ukończył w wieku 16 lat. Rozpoczął wówczas pracę jako urzędnik w Greater London Council. W 1970 rozpoczął studia na kierunku stosunków międzynarodowych na North Staffordshire Polytechnic, następnie podjął studia doktoranckie na London School of Economics. W latach 1980–1990 pracował w Departamencie Edukacji NALGO[1]. Do życia akademickiego powrócił w 1990[1].
Jest członkiem Królewskiego Towarzystwa Historycznego[2], pracuje jako nauczyciel akademicki na irlandzkiej uczelni University College Cork. Jest laureatem wielu nagród naukowych i wyróżnień, w tym stypendium Fulbrighta na Uniwersytecie Harvarda oraz Government of Ireland Senior Research Fellowship. Jego wypowiedzi są regularnie publikowane w brytyjskich i irlandzkich mediach, gdzie komentuje wydarzenia bieżące oraz historyczne. Jest częstym konsultantem przy dokumentalnych programach radiowych i telewizyjnych.
Jest autorem siedmiu książek oraz kilkudziesięciu artykułów. Jego książki przetłumaczono dotychczas na chiński, czeski, niemiecki, polski, szwedzki, estoński, finlandzki i rosyjski[1].
Roberts interesuje się dwudziestowiecznymi stosunkami międzynarodowymi, ze szczególnym uwzględnieniem II wojny światowej i lat zimnej wojny, rosyjską i radziecką historią, stosunkami międzynarodowymi, ze szczególnym uwzględnieniem radzieckiej i rosyjskiej polityki zagranicznej, filozofią historii i nauk społecznych, irlandzką historią, zwłaszcza w okresie II wojny światowej[1].