Glenn Howard

Glenn Howard

Data i miejsce urodzenia	17 lipca 1962 Midland
Obywatelstwo	Kanada
Wzrost	180[1] cm
Informacje klubowe
Klub	Coldwater & District CC
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata Złoto Vancouver 1987 Złoto Genewa 1993 Złoto Edmonton 2007 Złoto Bazylea 2012 Canadian Olympic Curling Trials Srebro Edmonton 2009 The Brier Srebro Kitchener-Waterloo 1986 Złoto Edmonton 1987 Brąz Saskatoon 1989 Srebro Regina 1992 Złoto Ottawa 1993 Srebro Red Deer 1994 Srebro 2006 Regina Złoto Hamilton 2007 Srebro Winnipeg 2008 Brąz Calgary 2009 Srebro Halifax 2010 Srebro London 2011 Złoto Saskatoon 2012 Brąz Edmonton 2013

Glenn Howard (ur. 17 lipca 1962) –- praworęczny kanadyjski curler z Penetanguishene w prowincji Ontario. Jest trzykrotnym mistrzem Kanady i świata. Brat Russa, ojciec Scotta Howardów.

Życiorys

Urodził się 17 lipca 1962 roku w mieście Midland, w kanadyjskiej prowincji Ontario.

Howard odniósł wiele sukcesów grając na pozycji trzeciego w drużynie swojego brata Russa. Wraz z bratem, wygrał w Labatt Brier oraz mistrzostwa świata w latach 1987 i 1993. Russ Howard przeprowadził się do Nowego Brunszwiku w drugiej połowie lat 90., co sprawiło, że Glenn Howard stworzył swoją własną drużynę, z którą przegrywał finały mistrzostw Ontario w latach 2004–05. Zła passa została przełamana w roku 2006, w którym w finale pokonał byłego kolegę z drużyny, Wayne’a Middaugh'a. W finale Mistrzostw Kanady przegrał z reprezentacją Quebecu, dowodzoną przez Jean-Michel Ménarda^[2].

Team Glenn Howard zdominował sezon 2006/07. Drużyna złożona z Richarda Harta, Brenta Lainga oraz Craiga Savilla wygrała kolejno mistrzostwa Ontario (bez porażki), Kanady (bilans 12-2) i świata (12-1)^[3].

W kolejnych latach drużyna Howarda zajmowała drugie i trzecie miejsce w The Brier. W grudniu 2009 Team Howard przegrał finał kanadyjskich kwalifikacji olimpijskich z drużyną Kevina Martina^[4]. Round Robin Tim Hortons Brier 2010, drużyna Howarda jako reprezentacja Ontario wygrała wszystkie mecze i awansowała do finału, gdzie uległa 5:6 Albercie (Kevin Koe). Rok później było podobnie, przy czym Ontario zakwalifikowało się do dalszej gry z 4. miejsca. Tym razem w finale lepsza okazała się drużyna Jeffa Stoughtona z Manitoby.

Dopiero za trzecim dotarciem do finału mistrzostw kraju Howard zdobył ponownie tytuł mistrzowski. W 2012 w finale pokonał 7:6 Albertę (Kevin Koe). W MŚ 2012 Kanadyjczycy z 1. miejsca rundy grupowej awansowali do fazy play-off. Zdobyli złote medale dwukrotnie pokonując Szkotów (Tom Brewster) 7:6 i 8:7^[5]. W Mistrzostwach Kanady 2013 zawodnicy z Ontario nie zdołali obronić tytułów mistrzowskich, dotarli do fazy finałowej i uplasowali się na najniższym stopniu podium.

Zwycięstwa w turniejach Wielkiego Szlema

• Canadian Open – 2009, 2012
• Masters/World Cup – grudzień 2006, styczeń 2008, listopad 2008, 2009, 2011, 2013
• The National – 2002, styczeń 2004, 2012
• Players’ Championships – 2008, 2013

Drużyna

• Wayne Middaugh (trzeci)
• Brent Laing (drugi)
• Craig Savill (otwierający)

Byli zawodnicy:

• Richard Hart

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Team Howard (ang.)
• Glenn Howard w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)

Przypisy

1. Glenn Howard w bazie curlit.com. [dostęp 2012-03-31]. (ang.).
2. 2006 Tim Hortons Brier – Final – Team Quebec Wins! | Curling Blog [online], curlingblog.com [dostęp 2017-11-23]  (ang.).
3. MŚ 2007 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)
4. 2009 Tim Hortons Roar of the Rings
5. MŚ 2012 w bazie Światowej Federacji Curlingu (ang.)