HMS Abdiel (1940)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.
HMS Abdiel
Ilustracja
Szybki stawiacz min HMS Abdiel
Historia
Stocznia

J. Samuel White, Cowes

Położenie stępki

29 marca 1939

Wodowanie

23 kwietnia 1940

 Royal Navy
Wejście do służby

15 kwietnia 1941

Zatonął

9 września 1943 na minie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3780 ts

Długość

127,41 m

Szerokość

12,19 m

Zanurzenie

4,3 m

Napęd
2 zespoły turbin Parsonsa, 4 kotły typu Admiralicji
moc:72 000 KM
Prędkość

36 węzłów

Zasięg

4000 Mm

Uzbrojenie
6 x 102 mm plot (3xII)
4 x 40 mm plot (1xIV)
8 wkm 12,7 mm plot (2xIV)
150-156 min, 15 bg
Załoga

236 osób

HMS Abdiel – brytyjski szybki stawiacz min typu Abdiel zbudowany w stoczni J. S. White & Co w Cowes.

Okręt powstał pod wpływem pozytywnych doświadczeń w wykorzystaniu takich okrętów w czasie I wojny światowej. Początek prac projektowych przypada na styczeń 1937, a zakończenie na kwiecień 1938 roku. Przeznaczony do ofensywnego stawiania min w punkcie koncentracji jednostek wroga. Ze względu na wysoką prędkość był używany także jako szybki transportowiec. Służył głównie na Morzu Śródziemnym stawiając miny między innymi u wejścia do Kanału Korynckiego, a także oddając nieocenione przysługi w zaopatrywaniu wojsk w Tobruku i na Malcie, czy transportując zaopatrzenie do Aleksandrii i Gibraltaru.

W grudniu 1941 został skierowany na Ocean Indyjski jako wzmocnienie stacjonujących tam brytyjskich jednostek Floty Wschodniej. Postawił tam między innymi cztery pola minowe w okolicy Andamanów czy w Cieśninie Macphersona. 1 lutego wszedł na mieliznę uszkadzając wał napędowy i został zmuszony do powrotu do Wielkiej Brytanii na remont. Przy okazji zabrał ładunek złota z Kapsztadu. Po naprawach popłynął na Morze Śródziemne, gdzie wykonał kilkanaście misji. Na początku września 1943 miał zostać użyty jako transportowiec wojsk w czasie zajmowania portu Tarent. Jednak kapitulacja spowodowała, że po prostu wpłynął do portu. Po północy wpadł na jedną z min magnetycznych postawionych przez niemieckie kutry torpedowe S 54 i S 61, która spowodowała zatonięcie okrętu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]