Data i miejsce urodzenia |
10 maja 1958 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SC Saalbach | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
167 cm | ||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
17.01.1976, Morzine | ||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
4.03.1979, Lake Placid (2. miejsce – gigant) | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
}
|
Hans Enn (ur. 10 maja 1958 w Saalfelden am Steinernen Meer) – austriacki narciarz alpejski, brązowy medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Największy sukces w karierze Hans Enn osiągnął w 1980 roku, kiedy podczas igrzysk olimpijskich w Lake Placid wywalczył brązowy medal w slalomie gigancie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Szwed Ingemar Stenmark oraz Andreas Wenzel z Liechtensteinu. Po pierwszym przejeździe zajmował drugie miejsce, tracąc to prowadzącego Wenzela 0,14 sekundy. W drugim przejeździe uzyskał ósmy wynik i ostatecznie zajął trzecie miejsce. Podczas rozgrywanego trzy dni później slalomu po pierwszym przejeździe także plasował się na drugiej pozycji. W drugim przejeździe uzyskał siódmy wynik, w efekcie spadając z drugiego na czwarte miejsce. Ostatecznie w walce o podium lepszy o 0,06 sekundy okazał się Jacques Lüthy ze Szwajcarii. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Sarajewie wystartował w slalomie i gigancie, jednak obu zawodów nie ukończył. Był też między innymi piąty w gigancie podczas mistrzostw świata w Bormio w 1985 roku oraz szósty w tej konkurencji na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen w 1978 roku i rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Schladming.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował na początku sezonu 1975/1976. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 17 stycznia 1976 roku w Morzine, zajmując dziewiąte miejsce w zjeździe. Nieco ponad trzy lata później, 4 marca 1979 roku w Lake Placid pierwszy raz stanął na podium, zajmując drugie miejsce w gigancie. W zawodach tych rozdzielił na podium Ingemara Stenmarka i Szwajcara Petera Lüschera. Łącznie 22. razy plasował się w najlepszej trójce, odnosząc przy tym sześć zwycięstw: 10 grudnia 1983 roku w Val d’Isère wygrał supergiganta, a 26 lutego 1980 roku w Waterville Valley, 29 stycznia 1983 roku w Kranjskiej Gorze, 17 marca 1984 roku w Åre, 23 marca 1984 roku w Oslo i 15 stycznia 1985 roku w Adelboden był najlepszy w gigancie. Ostatnie podium wywalczył 8 stycznia 1989 roku w Laax, zajmując drugie miejsce w supergigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1979/1980, kiedy to zajął siódme miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji giganta zajął drugie miejsce za Stenmarkiem. Wśród gigancistów był ponadto trzeci w sezonie 1983/1984, plasując się za Stenmarkiem i Pirminem Zurbriggenem ze Szwajcarii. Był też między innymi czwarty w klasyfikacji giganta w sezonie 1981/1982 oraz w klasyfikacji kombinacji w sezonie 1980/1981.
Pięciokrotnie zdobywał mistrzostwo Austrii: w gigancie w latach 1978 i 1983, kombinacji w latach 1977–1978 oraz w slalomie w 1978 roku[1]. Ponadto w 1996 roku otrzymał Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii[2].
Po zakończeniu kariery w 1990 roku otworzył hotel w Hinterglemm. Pracował także dla austriackiego producenta sprzętu narciarskiego Blizzard Ski.
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
3. | 19 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:40,74 min | +1,77 s | Ingemar Stenmark |
4. | 22 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:44,26 min | +0,86 s | Ingemar Stenmark |
DNF | 14 lutego | 1984 | Sarajewo | Gigant | 2:41,18 min | - | Max Julen |
DNF | 19 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:39,41 min | - | Phil Mahre |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 2 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 3:02,52 min | +2,75 s | Ingemar Stenmark |
11. | 5 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:39,54 min | +5,21 s | Ingemar Stenmark |
3. | 19 lutego | 1980 | Lake Placid | Gigant | 2:40,74 min | +1,77 s | Ingemar Stenmark |
4. | 22 lutego | 1980 | Lake Placid | Slalom | 1:44,26 min | +0,86 s | Ingemar Stenmark |
6 | 3 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:38,80 min | +1,16 s | Steve Mahre |
5. | 7 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:28,90 min | +1,46 s | Markus Wasmeier |
13. | 8 lutego | 1989 | Vail | Supergigant | 1:38,81 min | +1,55 s | Martin Hangl |
DNF | 9 lutego | 1989 | Vail | Gigant | 2:37,66 min | - | Rudolf Nierlich |