fragment klasztoru Hwaŏm sa | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
góra Chiri |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Założyciel klasztoru |
Yongi |
Materiał budowlany |
drewno |
Data budowy | |
Data zburzenia | |
Data reaktywacji | |
Położenie na mapie Korei Południowej | |
35°15′11″N 127°29′18″E/35,253056 127,488333 | |
Strona internetowa |
Hwaŏm sa (kor. 화엄사, także Hwaeom) – jeden z największych koreańskich klasztorów buddyjskich. Znajduje się w prowincji Chŏllanam (Jeollanam) w Korei Południowej. Zbudowany został na południowym zboczu góry Chiri.
Miejsce pod jego budowę na górze Chiri wybrał mnich indyjski Yon'gi Taesa w roku 554 i rozpoczął jego wznoszenie. Ostatecznie rozbudowany został w 634 przez Ŭisanga i poświęcony buddzie Piroch'anie (Wajroczanie; skt Vairocana), głównemu obiektowi kultu szkoły hwaŏm (chiń. huayanzong). Już w X w. stał się jednym z dwu głównych centrów szkoły hwaŏm w kraju. Drugim takim ośrodkiem był Haein sa. Po podziale tej tradycji na dwa główne odłamy, Hwaŏm sa przewodził tzw. tradycji "południowej góry" prowadzonej przez mistrza Kwanhye (zm. 936), a Haein sa – tradycji "północnej góry" prowadzonej przez mistrza Huiranga. "Południowa góra" związana była z naukami Fazanga, a "północna góra" z naukami Ŭisanga[1].
W Pałacu Nirwany (skt. Nirvāna) przechowywane są relikwie (skt. śarira) Buddy. Hala główna pochodzi z 1630 i jest wspaniałym przykładem architektury środkowego okresu Choson (Yi).
Na wschodzie od niej znajduje się hala Sądu z malowidłami przedstawiającymi piekło. Na zachodzie – hala Awalokiteśwary.
Do najcenniejszych obiektów klasztoru należą: trzykondygnacyjna lwia Sarit'ap (pagoda Buddy Siakjamuniego) (Skarb Narodowy nr 35), największa kamienna latarnia w Korei 6-metrowej wysokości (Skarb Narodowy nr 12), zbudowana przez Ŭisanga w 670 i (na lewo od hali głównej) dwupiętrowa hala Oświeconego Cesarza (Buddy) Kakhwangjŏn (Skarb Narodowy nr 67; zniszczona w 1592, została odbudowana w 1797). Znajduje się tu także jeden z najstarszych dzwonów buddyjskich.
Klasztor został zniszczony w 1592 podczas inwazji japońskiej na Koreę. Do tego czasu znajdowała się w nim cała Sutra Avatamsaka wycięta w kamiennych blokach, które zostały zniszczone przez Japończyków. Został on odbudowany w latach 1630–1636 przez mistrza Pyŏgama Kaksŏnga. Resztki wspomnianych kamiennych bloków znajdują się obecnie w głównym gmachu klasztoru.
Jest to 19. parafialna świątynia Korei; stąd zarządza się 70 innymi klasztorami i świątyniami.