Irena Santor

Irena Santor

Irena Santor na Wielkiej Gali Gwiazd Plejady 2021 r.
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1934 Papowo Biskupie
Typ głosu	mezzosopran koloraturowy
Gatunki	z zespołem „Mazowsze”: folk, muzyka bożonarodzeniowa[1] jako artystka solowa: pop tradycyjny[2]
Zawód	piosenkarka
Aktywność	1951–2022
Wydawnictwo	Muza, Pomaton, Tonpress
Powiązania	Stanisław Santor
Współpracownicy
Stefan Rachoń, Władysław Szpilman, Włodzimierz Korcz, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Jonasz Kofta, Jerzy Wasowski, Jeremi Przybora, Piotr Figiel. Janusz Kondratowicz, Krzysztof Cugowski, Zbigniew Wodecki
Zespoły
Państwowy Zespół Ludowy Pieśni i Tańca „Mazowsze”
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Irena Santor (ur. 9 grudnia 1934 w Papowie Biskupim) – polska piosenkarka wykonująca szeroko pojęty pop tradycyjny^[2].

W latach 1951–1959 solistka Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, którego twórczość klasyfikowana jest jako muzyka folkowa i świąteczna^[1]. Od 1959 artystka solowa, wylansowała wiele przebojów, m.in. „Maleńki znak” (1960), „Embarras” (1960), „Powrócisz tu” (1966), „Tych lat nie odda nikt” (1970) czy „Już nie ma dzikich plaż” (1985). Stworzyła wiele duetów muzycznych, m.in. z Mieczysławem Foggiem, Edytą Górniak, Krzysztofem Cugowskim, Magdą Umer, Andrzejem Sikorowskim, Zbigniewem Wodeckim, Katarzyną Stankiewicz, Pawłem Kukizem, Alibabkami, Wojciechem Gąssowskim, Jerzym Połomskim, Anną Marią Jopek, Grzegorzem Turnauem, Grażyną Łobaszewską i Justyną Steczkowską.

Laureatka międzynarodowych festiwali piosenkarskich. Pierwsza w Polsce piosenkarka uhonorowana doktoratem honoris causa. Koncertowała w większości krajów Europy, w obu Amerykach, Azji i Australii. Dokonała licznych nagrań dla Polskiego Radia, a jednym z pierwszych była piosenka „Straciłam twe serce”, kompozycja Władysława Szpilmana do słów Ludwika Starskiego.

W 2021 ogłosiła zakończenie kariery^[3][4].

Wczesne lata

Irena Santor, z domu Wiśniewska, urodziła się w Papowie Biskupim w 1934, ale już w następnym roku jej rodzice przenieśli się do Solca Kujawskiego^[5]. Po wybuchu II wojny światowej członkowie niemieckiej organizacji Selbstschutz zamordowali jej ojca, Bernarda^[6].

W 1948 wraz z matką zamieszkała w Polanicy-Zdroju, gdzie uczęszczała do Gimnazjum Zdobienia Szkła^[7]. Następnie uczyła się w Zasadniczej Szkole Zawodowej Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej, choć jej nauczycielki już wtedy sugerowały, by poświęciła się śpiewowi. Wykorzystując pobyt w polanickim Domu Zdrojowym Zdzisława Górzyńskiego, ówczesnego dyrygenta opery z Poznania, jedna z nauczycielek poprosiła muzyka o przesłuchanie swej uczennicy^[7]. Górzyński poznał się na jej śpiewie i dał list rekomendujący nastolatkę Tadeuszowi Sygietyńskiemu, założycielowi Zespołu Pieśni i Tańca „Mazowsze”^[7].

Kariera

Występy w „Mazowszu” rozpoczęła w 1951. W zespole poznała Stanisława Santora, skrzypka i koncertmistrza orkiestry radiowej, który w przyszłości został jej mężem. Do szkoły w Karolinie uczęszczała wspólnie z Lidią Korsakówną. Techniki estradowego rzemiosła uczyła się u prof. Wandy Wermińskiej.

Po odejściu z „Mazowsza” w 1959 rozpoczęła samodzielną działalność estradową. Po raz pierwszy bez „Mazowsza” wystąpiła publicznie w 50. wydaniu audycji Zgaduj-Zgadula w grudniu 1959 w Sali Kongresowej w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie. Zaczęła też nagrywać solowe kompozycje. Na zlecenie Władysława Szpilmana nagrała m.in. utwory „Maleńki znak” i „Embarras”^[5], za który odebrała dwie nagrody na 1. festiwalu sopockim w 1961^[8]. W 1963 miała wystąpić na 1. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, jednak koszt wysłania po nią samolotu do Poznania był zbyt duży dla organizatorów festiwalu^[9].

Współpracowała z kabaretami Wagabunda, U Kierdziołka i Karuzela Warszawska. W latach 1965–1966 występowała w Teatrze Syrena i Teatrze Ateneum, grając w spektaklach: Zróbmy coś, Kram z piosenkami, Inne czasy i Ćwierć za kominem.

W latach 1965–1966 została uznana za najpopularniejszą piosenkarkę Polonii amerykańskiej. Uczestniczyła w festiwalach zagranicznych np. w Rio de Janeiro, na Majorce. W 1966 za utwór „Powrócisz tu” otrzymała dwie nagrody na 4. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu^[9]. W marcu 1967 wystąpiła z mężem Stanisławem Santorem w programie Zgaduj Zgadula kręconym w Radomskich Zakładach Obuwia. Zrealizowała i wystąpiła w wielu recitalach telewizyjnych, takich jak: Ja jestem twoja, czyli śpiewa Irena Santor, Malowanki polskie, Bez próby – I. Santor, Dzisiaj śpiewa się inaczej, Pieśni S. Moniuszki: cz. 1 – Błyszczą krople rosy, cz. 2 – Płyń dźwięczny głosie, Chęć na życie czy Benefis I. Santor. Jej wizerunek medialny w latach 60. umocniła rola w filmie Przygoda z piosenką (1968) Stanisława Barei, w którym zagrała gwiazdę piosenki Suzanne Blanche.

W 1970 roku Irena Santor występowała w Teatrze Syrena m.in. w spektaklu "Ćwierć za kominem".

W 1978 Estrada Stołeczna przygotowała program Skąd my się znamy, którego Santor była gospodynią i w którym występowała Orkiestra Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach pod dyrekcją Jerzego Miliana. Program był wystawiony kilkakrotnie w Sali Kongresowej w Warszawie oraz w kilku miastach w Polsce. W 1979 związała się z Wojewódzką Agencją Imprez Artystycznych w Katowicach i dała cykl koncertów recitalowych na Śląsku, poza tym wystąpiła w programie estradowym Gwiazda zaprasza z udziałem Tadeusza Rossa, Józefa Homika (solisty Opery Śląskiej), Jerzego Miliana i jego orkiestry. Artyści wystąpili czterokrotnie w zabrzańskim Domu Muzyki i Tańca. Ponadto w tym czasie nagrała wiele utworów dla katowickiej Rozgłośni Polskiego Radia oraz dla Telewizji Katowice. Również w 1979 Telewizja Polska zrealizowała 49-minutowy program artystyczny autorstwa Katarzyny Sobol Gwiazdy estrady – Irena Santor, w którym przedstawiono m.in. przeboje wyśpiewane przez artystkę w latach 1968–1979. Poza tym wystąpiła na 17. KFPP w Opolu w koncercie XXXV-lecia PRL, w którym zaśpiewała dwa utwory: „Embarass” i „Powrócisz tu”; za liryczny walc „Embarass” otrzymała pierwsze w swojej karierze Grand Prix festiwalu^[9]. W finale festiwalu Mariusz Walter, realizator telewizyjny przedsięwzięcia, zadecydował, że Santor będzie śpiewać nagrodzoną piosenkę, schodząc z samej góry amfiteatru po kamiennych głazach^[9]. W koncercie zatańczyła razem z Jerzym Połomskim do jego piosenki „Cała sala śpiewa z nami”.

W 1991 na 28. KFPP w Opolu odebrała Nagrodę Honorową Grand Prix festiwalu za „wybitne osiągnięcia w sztuce interpretacji piosenki”^[9]. W sierpniu 1998 uczestniczyła w nagrywaniu programu telewizyjnego w TVP o festiwalu sopockim. W programie wystąpiła wraz z Ireną Dziedzic, Katarzyną Groniec, Henrykiem Debichem oraz Jerzym Połomskim. Była nominowana do Telekamery 1999 w kat. Wokalistka roku.

Od 17 do 20 czerwca 1999 na III Ogólnopolskim Festiwalu Obrzędów Weselnych w Węgrowie przewodniczyła jury w składzie: Jarosław Kukulski, Maria Koc, Tadeusz Samorski, Longin Kowalczyk, Sławomir Świerzyński. Wręczała wspólnie z Małgorzatą Walewską statuetki Teraz Polska 21 maja 2001 w warszawskim Teatrze Wielkim producentom za promowanie polskich produktów.

Z promocją płyty Jeszcze związana była trasa koncertowa Santor w marcu i kwietniu 2002. Na koncertach usłyszeć można było głównie premierowe piosenki (takie jak: Jak fart to fart, Jak dobrze gdy się nic nie musi czy Jeszcze kochasz mnie) z albumu który 6 kwietnia trafił na sklepowe półki. Podczas trasy piosenkarka odwiedziła: Rzeszów, Lublin, Łódź, Bielsko Białą, Gliwice, Chorzów, Piłę, Poznań, Szczecin, Cieszyn i Oświęcim. 23 sierpnia 2002 wystąpiła w Operze Leśnej w finałowej części Sopot Festival 2002. Na sopockiej estradzie przypomniała najbardziej znane przeboje oraz zagrała piosenki z albumu Jeszcze. Wokalistce towarzyszyła orkiestra Kukla Band. Santor odebrała także nagrodę Bursztynowego Słowika za całokształt twórczości. Koncert trwał 23 minuty, obejrzało go ponad 8 mln widzów. W tym samym roku wystąpiła w transmitowanym przez TVP1 koncercie z okazji 50-lecia Telewizji Polskiej. Zaśpiewała tam piosenki: Tych lat nie odda nikt oraz Embarras.

Brała udział w wielu koncertach charytatywnych m.in. w akcji pomocy powodzianom powodzi tysiąclecia w 1997. 6 lutego 2005, na Placu Teatralnym w Warszawie odbył się koncert charytatywny Pokonamy fale, na rzecz ofiar grudniowego tsunami w Azji Południowo-Wschodniej. Wystąpili licznie polscy artyści m.in. Santor, która zaśpiewała swoją najnowszą piosenkę „Twarze, twarze”, a także wspólnie z innymi polskimi artystami zaśpiewała piosenkę „Pokonamy fale” (do słów Jacka Cygana i muzyki Romualda Lipki). Wspomaga Fundację Anny Dymnej Mimo Wszystko na koncertach organizowanych przez tę fundację: I Festiwalu Zaczarowanej Piosenki, który odbył się 5 czerwca 2005, na II Festiwalu Zaczarowanej Piosenki odbytym 17 czerwca 2006, oraz na III Festiwalu Zaczarowanej Piosenki 16 czerwca 2007, jest również Honorową Patronką Festiwalu. 5 października 2005 odebrała nagrodę Przyjaciela Zaczarowanego Ptaszka, na ceremonii w warszawskiej kawiarni Kaprys, w gmachu Telewizji Polskiej. Razem ze Zbigniewem Korpolewskim była gościem Sopot Festival 2006, który odbył się w dniach 1–3 września.

Bydgoska Aleja Autografów – Irena Santor, 2009

Stara się ograniczać swoje występy na scenie, jednak z okazji Dnia Kobiet w 2005 zgodziła się na dwa duże koncerty: 7 marca w Poznaniu w Teatrze Wielkim i 12 marca w Łodzi w Teatrze Muzycznym. Była to kolejna okazja na promocję zdrowego trybu życia.

W 1991 wycofała się z czynnego życia artystycznego, zapowiadając, że nie będzie już grać koncertów na żywo z wyjątkiem imprez charytatywnych i promujących zdrowy tryb życia, miała jednak nadal nagrywać dla radia i współpracować z telewizją. Z czasem zmieniła plany muzyczne.

Nagrała szereg solowych albumów, np. Halo Warszawo, Piosenki stare jak świat, Powrócisz tu, Zapamiętaj, że to ja, Moja Warszawa, Witaj gwiazdko złota, Telegram miłości, Cdn., Biegnie czas, Warszawa, ja i ty, jak również Duety (1996), Santor Cafe (2000), zawierający największe światowe standardy autorstwa Burta Bacharacha, Michela Legranda i Huberta Girauda. W nowym tysiącleciu ukazały się płyty: Kolory mojej Warszawy (2001; zawierająca nagrania artystki z lat 1960–1980, poświęcone w całości Warszawie), Jeszcze (2002; promowana singlem „Jeszcze kochasz mnie”), Kręci mnie ten świat, (2010), Zamyślenia (2014) i Punkt widzenia (2014).

W latach 1994–2004 była przewodniczącą Stowarzyszenia Polskich Artystów Wykonawców Muzyki Rozrywkowej. Pracowała w nim społecznie. Uczestniczyła również w pracach Rady Artystycznej Polskich Nagrań.

W 1995 ukazały się pamiętniki piosenkarki pt. Miło wspomnieć w opracowaniu Violetty Lewandowskiej, wydane przez Grupę Image.

9 grudnia 2004 otrzymała listowne życzenia urodzinowe od wojewody mazowieckiego Leszka Mizielińskiego.

W 2005 i w 2010 brała udział w programie TVP1 Kawa czy herbata?, w 2006 wystąpiła w programie Załóż się. Wielokrotnie była bohaterką programów muzycznych w TVP, takich jak Szansa na sukces czy Wideoteka dorosłego człowieka. Wystąpiła również w programie Porozmawiajmy u ks. Nowaka (2003) i w teledysku promującym Unię Europejską.

Irena Santor (2006)

W październiku 2006 była gościem programu TVP1 Od przedszkola do Opola. Zaśpiewała w nim dwie piosenki (Już nie ma dzikich plaż oraz Złoty pierścionek). W programie wystąpiło pięć młodych uczestniczek, które zaśpiewały utwory z jej repertuaru, takie jak: Na moją głowę lecą krople deszczu, Kalosze szczęścia, Życie na różowo, Gąska i żabka czy C’est si bon. W programie zwyciężyła 8-letnia Paulina Zambrowska z Augustowa śpiewająca utwór Życie na różowo. 13 i 14 września 2006 wraz ze Zbigniewem Korpolewskim była gościem 31. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Wystąpiła w wyemitowanym 28 września 2006 materiale filmowym, przygotowanym dla Wiadomości TVP, dotyczącym nowotworów piersi.

23 października 2006 odbyło się spotkanie z piosenkarką w Krakowie, w Klubie Garnizonowym z cyklu Ludzie estrady – śpiewane rozmowy… Wystąpiła wraz z Przemysławem Sadowskim w emitowanym 13 listopada 2006 w telewizji TVN programie satyrycznym Szymon Majewski Show. 7 lutego 2007 wystąpiła w wyemitowanym w TVP2 programie telewizyjnym z okazji Walentynek pt. Muzyczne historie miłosne, zaśpiewała piosenkę „Embarras” w duecie z Mezo. Wzięła udział w wyemitowanym 8 kwietnia 2007 w telewizji TVN koncercie pt. Zakochajmy się jeszcze raz. W duecie ze Zbigniewem Wodeckim zaśpiewała piosenkę „Embarras”, a występ połączony był z emisją fragmentu programu telewizyjnego pt. Jej portret z 1980 (traktowanego jako całościowy wideoklip do tej piosenki), odmienionego komputerowo. 2 czerwca 2007 w Łazienkach Warszawskich wystąpiła w spektaklu Mazowieckiego Teatru Muzycznego „Operetka” Dziecko w krainie muzyki. Fragmenty tego spektaklu zostały zaprezentowane 1 czerwca 2008 w Sali Kongresowej na koncercie „Operetka dzieciom”. 16 czerwca 2007 uroczyście otwierała i zamykała III Finał Festiwalu Zaczarowanej Piosenki im. Marka Grechuty w Krakowie. 16 czerwca 2007 podczas koncertu Super Jedynek na 44. KFPP w Opolu wykonała piosenkę „Tych lat nie odda nikt” i wręczyła Robertowi Gawlińskiemu statuetkę dla wokalisty roku. Wraz z laureatami tegorocznej i zeszłorocznej edycji Festiwalu Zaczarowanej Piosenki oraz m.in. Michałem Bajorem i Zbigniewem Zamachowskim 17 czerwca 2007 uczestniczyła w koncercie Fundacji Anny Dymnej „Radość Mimo Wszystko” w Krakowie.

Wiosną 2010 była jedną z jurorek w programie rozrywkowym Polsatu Tylko nas dwoje^[10]. W wielu wywiadach pozytywnie wspomina współpracę z Dorotą Rabczewską, drugą z jurorek programu^[11].

Irena Santor (2016)

13 października 2012 była bohaterką i honorowym gościem Amadeusza Szklarza-Habrowskiego w varsavianistycznym cyklu spotkań biograficznych pt. Kto spotyka Warszawę?, zorganizowanym podczas IX Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga w Domu Spotkań z Historią w Warszawie^[12].

16 czerwca 2013 na rozpoczęcie jubileuszowego koncertu pt. Opole! Kocham Cię! – Gala Jubileuszowa na 50. KFPP w Opolu zaśpiewała piosenkę „Powrócisz tu”. Po odebraniu z rąk Prezesa Zarządu Polskiego Radia Andrzeja Siezieniewskiego nagrody Diamentowego Mikrofonu, zaśpiewała utwór „Jeszcze jeden świt” z płyty Kręci mnie ten świat^[13].

W lipcu 2021 oficjalnie ogłosiła zakończenie kariery artystycznej^[3][4][14]. W listopadzie 2022 ukazał się ostatni nagrany przez wokalistkę w duecie z Michałem Bajorem utwór Trzy drzewka, pochodzący z premierowego albumu artysty pt. No, a ja?^[15].

Repertuar i głos

Współpracowała z Orkiestrą Polskiego Radia i Telewizji pod dyrekcją Stefana Rachonia, gdzie jak sama przyznała w wywiadzie pt. Gwiazdy festiwalu opolskiego, współpraca układała się „nader udanie”, a orkiestra „potrafiła grać w każdej sytuacji”.

W 1966, półtora tygodnia przed rozpoczęciem KFPP w Opolu, Piotr Figiel zaproponował Irenie Santor wykonanie swojej piosenki „Powrócisz tu”. Początkowo uważała, że jest ona dla niej „zbyt ostra”^[9], ale po pierwszym występie z orkiestrą, jak powiedziała w rozmowie Gwiazdy festiwalu opolskiego, „połknęła bakcyla”. Dzięki piosence zwyciężyła w koncercie Premier na festiwalu opolskim. W latach 60. wykonywała też Cyganerię, polską wersję greckiej piosenki Oi mortez nagrodzonej na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie w 1966.

Szczególne miejsce w repertuarze artystki zajmuje Warszawa, do której po raz pierwszy przyjechała w 1951^[16]. Nagrała szereg utworów o stolicy^[16].

Spełnieniem marzeń artystki była realizacja płyty Santor Cafe, o której opowiadała w Sali moniuszkowskiej w warszawskim Hotelu Bristol 8 listopada 2000. Odpowiadając na pytania widzów, przyznała, iż myśl o spotkaniu z tak dużą liczbą dziennikarzy bardzo ją tremuje. Powiedziała również, że trema jest powodem tego, iż na razie nie ma planów koncertowych. Wojciech Młynarski, uczestnik spotkania, który tłumaczył większość tekstów na prezentowaną płytę, namawiał Irenę Santor na nowe koncerty. Podczas spotkania została wręczona Santor złota płyta za sprzedaż albumu pt. Duety.

Jej głos opisywany jest jako mezzosopran koloraturowy o szerokiej rozpiętości skali. Porównywany jest do najlepszych skrzypiec Stradivariusa. Posiada nieskazitelną technikę wokalną, która pozwala jej na perfekcyjne operowanie głosem w każdym jego zakresie.

Życie prywatne

Pierwszym mężem artystki, od 1958, był Stanisław Santor (1922–1999), koncertmistrz i pierwszy skrzypek Orkiestry Polskiego Radia i Telewizji pod dyrekcją Stefana Rachonia^[5], grający również w Warszawskiej Operze Kameralnej. Po 19 latach ich związek zakończył się rozwodem, lecz pozostawali w przyjaźni. W styczniu 2021 wyznała, że w 1959 ze związku ze Stanisławem Santorem miała córkę Sylwię, która zmarła po dwóch dniach od urodzenia. Przedwczesna śmierć dziecka była przyczyną rozpadu ich małżeństwa^[17]. Następnie jej długoletnim partnerem był aktor Zbigniew Korpolewski (1934–2018)^[18], którego poznała w warszawskim Teatrze Syrena, gdzie potem był dyrektorem.

5 listopada 1961 Santor uległa wypadkowi samochodowemu na drodze z Łodzi do Warszawy. Samochód prowadzony przez Jerzego Abratowskiego wpadł w poślizg i uderzył w drzewo, w wyniku czego żona Abratowskiego Ludmiła Jakubczak poniosła śmierć, a Abratowski i Santor doznali niewielkich obrażeń^[19][20].

6 kwietnia 2000 dowiedziała się, że wykryto u niej nowotwór piersi. Nie ukrywała choroby i zaangażowała się w akcję namawiania kobiet do systematycznych badań ginekologicznych i mammograficznych. W jej przypadku nowotwór został ujawniony w pierwszym stadium rozwoju, a operacja w warszawskim Centrum Onkologii wypadła pomyślnie^[19].

Jest matką chrzestną Julii, córki piosenkarki Łucji Prus.

Pasjonuje się zbieraniem bursztynów i szlachetnych kamieni. Posiada pokaźną kolekcję własnych karykatur. Mieszkanka Osiedla Stawki w Warszawie.

Nagrody i odznaczenia

• 1961 – I nagroda na MFP Sopot 1961 (za interpretację piosenek Embarras i Walczyk na cztery ręce)
• 1961 – 1 miejsce w Konkursie na ulubionego Piosenkarza Redakcji Ekspresu Wieczornego i Polskiego Radia (przed Sławą Przybylską i Mieczysławem Wojnickim)
• 1965 – Nagroda najpopularniejszej Piosenkarki Roku wśród Polonii amerykańskiej
• 1966 – Nagroda najpopularniejszej Piosenkarki Roku wśród Polonii amerykańskiej
• 1966 – I nagroda na KFPP Opole 1966 (za piosenkę Powrócisz tu)
• 1966 – III nagroda na MFP Sopot 1966 (za piosenkę Powrócisz tu)
• 1970 – Nagroda Miasta Warszawy (za upowszechnianie kultury ufundowana przez Stołeczną Radę Narodową)
• 1971 – III nagroda na festiwalu w Tokio (Japonia) (za interpretację piosenki Może już jutro)
• 1974 – Odznaczenie Srebrny Krzyż Zasługi
• 1975 – Nagroda publiczności na KFPP Opole 1975 (za piosenkę Idzie miłość)
• 1976 – Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za wybitne zasługi w propagowaniu polskiej kultury za granicą
• 1976 – Złoty Krzyż Zasługi
• 1979 – Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. RiTV
• 1979 – Nagroda Grand Prix na KFPP Opole 1979
• 1985 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1987 – Odznaczenie Złota Odznaka Hon. Tow. Polonia
• 1989 – odznaka tytułu honorowego „Zasłużony dla Kultury Narodowej”
• 1991 – Nagroda Honorowe Grand Prix na KFPP Opole 1991
• 1993 – Nagroda Wiktor 1992
• 1993 – Nagroda Srebrny As (nagroda Polish Promotion Corporation)
• 1994 – Nagroda Artystyczna Polskiej Estrady Prometeusz 1994.
• 1997 (styczeń) – I miejsce w IV edycji plebiscytu „Złota Piątka TeleRzeczpospolitej” (organizowanego przez gazetę „Rzeczpospolita” za rok 1996)
• 1997 – Złota Płyta za album Miło wspomnieć z 1993 roku
• 1998 – Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej)^[21]
• 1999 – Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy
• 2000 (styczeń) – II miejsce w plebiscycie „Najpopularniejsi polscy piosenkarze” (organizowanym dla gazety” Super Express” za rok 1999, uzyskała 15 procent głosów)
• 2000 (6 grudnia) – złota płyta za album Duety z 1996 roku^[22]
• 2000 – Nagroda Harpia (tytuł przyznany przez Małgorzatę Domagalik, redaktorkę rubryki „Druga płeć” w tygodniku „Wprost”)
• 2002 (28 stycznia) – X miejsce w IX edycji plebiscytu „Złota Piątka TeleRzeczpospolitej” (organizowanego przez gazetę „Rzeczpospolita” za rok 2001)
• 2002 – Nagroda Bursztynowy Słowik na Sopot Festival 2002
• 2003 (styczeń) – I miejsce w plebiscycie „Najpopularniejsi polscy piosenkarze” (organizowanym dla gazety” Super Express” za rok 2002, uzyskała 14 procent głosów)
• 2004 (styczeń) – II miejsce w plebiscycie „Najpopularniejsi polscy piosenkarze” (organizowanym dla gazety” Super Express” za rok 2003)
• 2005 (styczeń) – V miejsce w XII edycji plebiscytu „Złota Piątka TeleRzeczpospolitej” (organizowanego przez gazetę „Rzeczpospolita” za rok 2004)
• 2005 (16 października) – Honorowe Obywatelstwo Miasta: Solec Kujawski
• 2005 (25 października) – Nagroda Przyjaciela Zaczarowanego Ptaszka od Fundacji Anny Dymnej Mimo wszystko (za pomoc przy organizacji I Festiwalu Piosenki Zaczarowanej, festiwalu dla osób niepełnosprawnych utalentowanych wokalnie)
• 2007 (17 kwietnia) – Nagroda Złoty Fryderyk (za całokształt twórczości artystycznej; statuetkę wręczyła prezydent Warszawy Hanna Gronkiewicz-Waltz)
• 2007 (29 września) – Złoty Liść Retro 2007 na IV Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Retro im. Mieczysława Fogga w Krakowie
• 2007 (6 listopada) – Nagroda Białego Kruka 2007 przyznawana przez Fundację Promocja Zdrowia
• 2007 (14 grudnia) – Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”^[23]
• 2008 (7 listopada) – Order Uśmiechu, na wniosek dzieci, przyznany przez Międzynarodową Kapitułę Orderu Uśmiechu (wręczony 1 czerwca 2009)
• 2009 (13 czerwca) – nagroda TV Polonia „Artysta bez Granic”
• 2009 (7 grudnia) – Medal Pamiątkowy „Pro Masovia”^[24]
• 2012 (2 lutego) – złota płyta za album Kręci mnie ten świat^[25]
• 2013 (13 czerwca) – tytuł Honorowego Obywatela Warszawy^[26][27]
• 2013 (16 czerwca) – Diamentowy Mikrofon, przyznawany przez Zarząd Polskiego Radia
• 2014 (9 sierpnia) – Honorowe Obywatelstwo Gminy: Papowo Biskupie^[28]
• 2014 – Medal Świętego Brata Alberta za wspieranie osób niepełnosprawnych^[29].
• Nagroda Złoty Mikrofon miasta Chicago
• Nagroda Złoty Klucz miasta Buffalo
• Nagroda Złota Honorowa Odznaka Legionu Kanadyjskiego
• 2017 (31 maja) – doktorat honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi^[30]
• 2019 (20 maja) – Super Gwiazda Plejady^[31]
• 2023 (26 kwietnia) - Honorowe Obywatelstwo Województwa Kujawsko-Pomorskiego^[32]

Spektakle

Data premiery	W teatrze	Tytuł spektaklu	Reżyseria	Forma twórczości
25 lutego 1961	Ateneum im. S. Jaracza – Warszawa	Kram z piosenkami (Leon Schiller)	Barbara Fijewska	role
29 stycznia 1966	Buffo „Syrena” – Warszawa	Inne czasy czyli 20 lat ... (Program jubileuszowy)	Czesław Szpakowicz	role
27 lutego 1969	Syrena – Warszawa	Róbmy coś (Zdzisław Gozdawa, W. Stępień)	Stanisława Stanisławska-Majdrowicz	role
15 listopada 1970	Syrena – Warszawa	Ćwierć za kominem (Parada retrospekcyjna)	Edward Dziewoński	role
11 stycznia 1971	Sala Kongresowa PKiN – Warszawa	Bo my jesteśmy z Woli... (Program składany)	Maria Januszkiewicz	role

Filmografia

Rok produkcji	Tytuł filmu	W filmie	Rola / Tytuł piosenek
1953	Przygoda na Mariensztacie	wykonanie piosenki:	wykonane wspólnie z Tadeuszem Schmidtem Jak przygoda to tylko w Warszawie
1961	Kopciuszek[a]	obsada aktorska: wykonanie piosenek:	Cinderella (głos, partie wokalne) Cinderello, Ja znam takie sny cudowne, Słowiczy trel
1962	Gangsterzy i filantropi	wykonanie piosenki:	Niby nic
1962	Klub kawalerów	obsada aktorska wykonanie piosenki:	piosenki śpiewane przez Jadwigę Piorunowiczową, postać odtwarzaną przez Lidię Korsakównę
1962	Zakochany kundel[a]	obsada aktorska wykonanie piosenki:	Lilly (głos, partie wokalne) La La Lu
1962	Kolorowe melodie[a]	wykonanie piosenek	brak danych
1966	Tomcio Paluch[a][33]	wykonanie piosenek	brak danych
1968	Przygoda z piosenką	obsada aktorska: wykonanie piosenek:	piosenkarka Suzanne Blanche vel Zuzanna Białko Piosenka Vedetty, Każda miłość jest pierwsza, Paryski walczyk
1969	Koncert na 707 ulic	wykonanie piosenki:	Znajdziesz to w Warszawie
1976	Inna	wykonanie piosenki:	kolędy
1996	Dzień wielkiej ryby	wykonanie piosenki:	Boję się twojej miłości

Dyskografia

Albumy autorskie: Gramofonowe pocztówki muzyczne: GR I. Santor: Po ulicy chodzę KAW GR I. Santor: Gdy nadejdzie taki czas Ruch GR I. Santor: Zaczekajmy z tą miłością Ruch GR I. Santor: Tango Milonga Ruch GR I. Santor: Graj piękny Cyganie Ruch GR I. Santor: Piosenka o sąsiedzie Ruch GR I. Santor: Nadleciał wiatr Ruch GR I. Santor: Serce Ruch GR I. Santor: Maleńki znak Ruch GR I. Santor: Jezus malusieńki Ruch GR I. Santor: Nadleciał wiatr Ruch GR I. Santor: Gdy się Chrystus rodzi Ruch GR I. Santor: Jesienne róże Ruch GR I. Santor: Przy kominku Ruch GR I. Santor: Z miłością nie spiesz się Ruch GR I. Santor: Nie szukaj miłości Ruch GR I. Santor: Zabierz Cyganowi skrzypce KAW GR I. Santor: Przed pojednaniem Tompress GR I. Santor: To możesz przyjść KAW GR I. Santor: Ta wielka miłość Tompress GR I. Santor: Już czeka utarty mak Tompress GR I. Santor: Kamienne schodki Muza GR I. Santor: Kumu? KAW GR I. Santor: Komu mogę dać mój czas Tonpress GR I. Santor: Mój największy błąd PWP Ruch GR I. Santor: Umiała bym pokochać cię KAW GR I. Santor: Jak szkoda że nie wcześniej Muza GR I. Santor: Nasze białe noce KAW GR I. Santor: Jesienne róże Muza GR I. Santor: Avant de mourir Tonpress GR I. Santor: Tych lat nie odda nikt Muza GR I. Santor: Gdy nadejdzie taki czas Muza GR I. Santor: Jasnoniebieska, jasnobłękitna Muza GR I. Santor: Wiezie nas Wielki Wóz KAW GR I. Santor: Nadleciał wiatr PWP Ruch GR I. Santor: Sezam- Nadleciał wiatr PWP Ruch 1969 GR I. Santor: Powrócisz tu PWP Ruch 1970 GR I. Santor: Kto kocha ten wie KAW 1974 GR I. Santor: Wiem że to miłość Tonpress 1976 GR I. Santor: Do Betlejem pełni radości / Ach ubogi złobie PWP Ruch GR I. Santor: Mijają noce i dnie / Przez marzenia PWP Ruch GR I. Santor: Powraca się do pierwszej miłości / O wieczornym ptaku PWP Ruch GR I. Santor: Najpiękniejsze Warszawianki to przyjezdne / Tyle wiem o piosence Tonpress GR I. Santor: Jesteś w marzeniach / Zaczarowana łódź PWP Ruch GR I. Santor: Zanim cię znalazłam / Wyczerpałam zasób snów Tonpress GR I. Santor: Witaj gwiazdko złota / Dzisiaj w Betlejem PWP Ruch GR I. Santor: Kowalem swego szczęścia każdy bywa sam / Nad głęboką wodą PWP Ruch GR I. Santor: Przeleciała miłość ptakiem / Nie wiesz tego tylko ty Tonpress 1977 GR I. Santor: Dwoje ludzi z marzeń / Nie mijaj mnie Tonpress 1978 GR I. Santor: Nalej mi wina / To nie było przewidziane Tonpress 1979 Płyty gramofonowe typu extended play: EP I. Santor Verition EP I. Santor Muza 1962 EP I. Santor: Wiązanka piosenek Zygmunta Wiehlera Muza 1963 EP I. Santor Pronit 1965 EP I. Santor Muza 1966 EP I. Santor: Kowalem swego szczęścia każdy bywa sam Muza 1973 EP I. Santor Muza 1973 EP I. Santor: Kontredanse w stylu Mozarta Muza 1974 Płyty gramofonowe typu single play: SP I. Santor: Zakochani czekają na maj / Nocami i dniami Muza SP I. Santor: Przeminęło z wiatrem / Ja cieszę się Muza SP I. Santor: Graj piękny Cyganie / Portowe światła Muza SP I. Santor: Ze szczęściem na ty / Nie szukaj daleko Muza SP I. Santor: Nadleciał wiatr / Byle mi cię chłopcze mieć Muza SP I. Santor: Gdy przyjdzie czas / Niezapomniany walc Muza 1962 SP I. Santor: Tu zaczyna się świat / To nie ja Muza 1963 SP I. Santor: Powrócisz tu / Ze szczęściem na ty Muza 1967 SP I. Santor: Serce / W hawajską noc Muza 1967 SP I. Santor: Halo Warszawo! / To miłość się spóźnia Pronit 1968 SP I. Santor: Kto spotyka Warszawę / Szkoda róż Tonpress SP I. Santor: Telegram miłości / Potrafię serce nieść Tonpress SP I. Santor: Wszystkie słowa miłości / To nie było przewidziane Muza SP I. Santor: Tych lat nie odda nikt / Piosenka o sąsiedzie Muza 1970 SP I. Santor: Czaba-raba-ran / Z miłością nie śpiesz się Muza 1972 SP I. Santor: Wiem że to miłość / Jak wolny ptak Tonpress 1975 SP I. Santor: Malowanki polskie Tonpress 1979 SP I. Santor: Już nie ma dzikich plaż / Mówię wyłącznie do ścian Tonpress 1986

Płyty gramofonowe typu long play: LP Rendez-vous z I. Santor Muza 1961 LP I. Santor: W krainie piosenki Muza 1963 LP I. Santor: Dzień dobry piosenko Muza 1964 LP I. Santor: Hallo, Warszawo! Pronit 1965 LP I. Santor: Piosenki stare jak świat Muza 1966 LP I. Santor: Powrócisz tu Muza 1967 LP I. Santor: Zapamiętaj, że to ja Muza 1969 LP I. Santor: Wśród nocnej ciszy Muza 1969 LP Dla ciebie śpiewa I. Santor Muza 1970 LP I. Santor: Moja Warszawa Muza 1972 LP I. Santor: Z tobą na zawsze Muza 1972 LP I. Santor: Witaj gwiazdko złota Muza 1972 LP I. Santor: Jubileusz Muza 1973 LP I. Santor Muza 1976 LP Baśnie Andersena śpiewa I. Santor Veriton 1976 LP I. Santor Pronit 1978 LP I. Santor: Telegram miłości Pronit 1979 LP I. Santor: CDN Muza 1982 LP I. Santor: Przeboje pana Stanisława Muza 1982 LP I. Santor w piosenkach Ryszarda Szeremety Poljazz 1985 LP I. Santor: Biegnie czas Muza 1990 Kasety magnetofonowe: CC I. Santor: Biegnie czas PN Edition 1990 CC I. Santor: Gdy się Chrystus rodzi Muza 1992 CC I. Santor: Kolędy Polskie, Gamma 1993 CC I. Santor: Miło wspomnieć Muza 1993 CC I. Santor: Duety Pomaton EMI 1996 Płyty kompaktowe: CD I. Santor: Biegnie czas PN Edition 1990 CD I. Santor: Gdy się Chrystus rodzi Muza 1992 CD I. Santor: Trzeba marzyć Bravo 1992 CD I. Santor: Warszawa, ja i ty Muza 1993 CD I. Santor: Złote przeboje Wifon 1993 CD I. Santor: Miło wspomnieć Muza 1993 CD I. Santor: Piosenki stare jak świat Muza 1993 CD I. Santor: Wiara przenosi góry PN Edition 1995 CD I. Santor: Duety Pomaton EMI 1996 CD I. Santor: Tych lat nie odda nikt Muza 1997 CD Baśnie Andersena śpiewa I. Santor MTJ 1997 CD I. Santor: Przeboje Moniuszki Muza 1998 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 1 Muza 1998 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 2 Muza 1998 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 3 Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 4 Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 5 Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 6 A/B Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 7 A/B Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 8 A/B Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 9 Muza 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 10 Muza 1999 CD Złota kolekcja: I. Santor Embarras vol. 1 Pomaton EMI 1999 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 11 Muza 2000 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 12 Muza 2000 CD I. Santor: Besa me mucho Pomaton EMI 2000 (singel – jeden utwór) CD I. Santor: Na moją głowę lecą krople deszczu Pomaton EMI 2000 (singel – jeden utwór) CD I. Santor: C’est si bon Pomaton EMI 2000 (singel – jeden utwór) CD I. Santor: Santor Cafe Pomaton EMI 2000 CD I. Santor: Moje piosenki, vol. 13 Muza 2001 CD I. Santor: Kolory mojej Warszawy, vol. 1-2 PR SA 2001 CD I. Santor: Jeszcze kochasz mnie Pomaton EMI 2002 (singel – jeden utwór) CD I. Santor: Jeszcze Pomaton EMI 2002 CD I. Santor: Duety/Santor Cafe, vol. 1-2 Pomaton EMI 2004 CD Złota kolekcja: I. Santor Tych lat nie odda nikt vol. 2 Pomaton EMI 2004 CD I. Santor: Urodziny Ireny Santor Pomaton EMI 2010 CD I. Santor: Kręci mnie ten świat Licomp Empik Multimedia 2010 CD I. Santor: Delicje z Podwieczorków przy mikrofonie, vol. 1-3 PR SA 2013 CD I. Santor: Wśród nocnej ciszy PN Muza 2013 CD I. Santor: Zamyślenia My Music 2014 CD I. Santor: Punkt widzenia Polskie Radio SA, Agencja Muzyczna 2014

Teledyski i wideoklipy do piosenek

Rok realizacji	Tytuł utworu	Śpiewa
lata 60.	Powrócisz tu	Irena Santor
lata 60.	Z Tobą na zawsze	Irena Santor
lata 70.	Tych lat nie odda nikt	Irena Santor i Alibabki
lata 70.	Ja jestem twoja	Irena Santor
1980	Walc Embarras (stworzony później na podstawie fragmentu z programu telewizyjnego pt. Jej portret)	Irena Santor i Zbigniew Wodecki
1985	Już nie ma dzikich plaż	Irena Santor
lata 90.	Już nie ma dzikich plaż	Irena Santor
1996	Już nie ma dzikich plaż	Irena Santor i Paweł Kukiz
lata 90.	Szanowny panie Balzac	Irena Santor
2014	Chodź na kawę Warszawo	Irena Santor

Najsłynniejsze piosenki

Tytuł piosenki:	Autorzy piosenki:
Ach jak przyjemnie	H. Wars, L. Starski
Cicha noc	W. Szpilman, R. Sadowski
Deszcz	W. Szpilman, K.I. Gałczyński
Dwoje ludzi z marzeń	W. Żukowska, A. Bernat
Embarras	J. Wasowski, J. Przybora
Ja jestem twoja	W. Szpilman, T. Kubiak
Jak przygoda, to tylko w Warszawie	T. Sygietyński, L. Starski
Jesienna rozłąka	J. Gert, B. Brok
Już nie ma dzikich plaż	R. Szeremeta, K. Logan-Tomaszewski
Kamienne schodki	J. Kępski, J. Lewiński
Każda miłość jest pierwsza	M. Sart, J. Jurandot
List z Majorki	A. Sławiński, W. Młynarski
Maleńki znak	Z. Wiehler, K. Wolińska
Małe mieszkanko na Mariensztacie	Z. Gozdawa, W. Stępień
Morze	Jerzy Lawina-Świętochowski
Może już jutro	L. Bogdanowicz, J. Urbanowicz
Na Francuskiej	R. Sielicki, B. Choiński, J. Gałkowski
Na prawo most, na lewo most	A. Gradstein, H. Kołaczkowska
Nalej mi wina	W. Korcz, A. Osiecka
Nie ma szczęścia bez miłości	W. Szpilman, H. Herold
Nie mijaj mnie	A. Hetman, Z. Stawecki
Nie mów mi sentymentalnych słów	W. Piętowski, J. Odrowąż
Nie oczekuję dziś nikogo	W. Derwid, Z. Kaszkur, Z. Zapert
Nie wiesz tego tylko ty	J. Kukulski, J. Kondratowicz
Nie wszystko przeminie	A. Korzyński, A. Tylczyński
Nocami i dniami	W. Szpilman, K. Winkler
Piosenka mariensztacka	W. Szpilman, T. Kubiak, A. Miedzyrzecki
Powracająca melodyjka	H. Klejne, A. Bianusz
Powrócisz tu	P. Figiel, J. Kondratowicz
Pójdę na Stare Miasto	W. Szpilman, E. Fiszer
Przyleciała miłość ptakiem	J. Matuszkiewicz, R. Maklakiewicz
Tarantela na niedzielę	W. Korcz, A. Osiecka
To nie był sen	B. Klimczuk, A. Hosper
To nie było przewidziane	W. Piętowski, J. Miller
Trochę wiosny jesienią	R. Filiński, T. Filińska
Tych lat nie odda nikt	W. Szpilman, K. Winkler
Walczyk Warszawy	L. Rzewuski, J. Jurandot
Warszawa, ja i ty	J. Harald, L. Starski
Wiem, że to miłość	A. Skorupka, S. Mrowiński
Zaczekajmy z tą miłością	J. Szczygieł, Z. Stawecki
Zakochani	W. Szpilman, B. Brok
Zakochani czekają na maj	J. Kępski, A. Jastrzębiec-Kozłowski
Żyje się raz	A. Markiewicz, K. Żywulska

Uwagi

1. Polska wersja językowa.

Przypisy

1. Mazowsze [online], Rate Your Music [dostęp 2018-05-05], Cytat: Genres: Polish Folk Music, Christmas Music  (ang.).
2. Irena Santor [online], Rate Your Music [dostęp 2018-05-05], Cytat: Genres: Traditional pop  (ang.).
3. Dzień DobryD.D. TVN Dzień DobryD.D., Irena Santor żegna się z estradą. „Za dużo pracowałam i miałam konkretny powód” [online], dziendobry.tvn.pl, 30 lipca 2021 [dostęp 2021-07-31]  (pol.).
4. To już naprawdę koniec. Irena Santor potwierdziła smutne wieści [online], muzyka.interia.pl [dostęp 2021-07-31]  (pol.).
5. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 82–83. ISBN 83-7337-452-3.
6. BartłomiejB. Siwiec BartłomiejB., Jak zginął ojciec Ireny Santor?, „Bydgoski Informator Kulturalny”, grudzień 2017 . Brak numerów stron w czasopiśmie
7. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 79. ISBN 83-7337-452-3.
8. Nagrody Sopot Festival '61. www.bart.sopot.pl. [dostęp 2015-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)]. (pol.).
9. Sylwia Gawłowska: Festiwalowe podium. Krajowy Festiwal Polskiej Piosenki w Opolu 1963–2017 we wspomnieniach artystów. 2018, s. 23. ISBN 978-83-938344-7-1.
10. Łukasz Szewczyk: Wiosna w Polsacie: Nowe show z Dodą.. media2.pl, 2010-02-11. [dostęp 2017-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-03)]. (pol.).
11. Doda? „Przyjemnie się ogląda tak boski twór”. polskieradio.pl, 2013-07-26. [dostęp 2013-07-29]. (pol.).
12. Kto spotyka Warszawę? – Irena Santor. dsh.waw.pl. [dostęp 2013-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-05)]. [dostęp 2013-06-07].
13. Diamentowy mikrofon dla Ireny Santor. [dostęp 2013-06-07].
14. RedakcjaR. Internetowa RedakcjaR., Irena Santor przechodzi na emeryturę. Za to ją zapamiętamy [online], Radio Pogoda – wiadomości, porady, informacje – słuchaj radia, 2 sierpnia 2021 [dostęp 2021-08-02]  (pol.).
15. Michał Bajor wraca z nową płytą. Namówił Irenę Santor do niezwykłego duetu: „Od zawsze mogłem liczyć na jej życzliwość” [online], viva.pl, 17 listopada 2022 [dostęp 2024-01-14]  (pol.).
16. Nina Terentiew: Zwierzenia kontrolowane. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2004, s. 81. ISBN 83-7337-452-3.
17. Irena Santor przerwała milczenie po 60 latach. Chodzi o śmierć córeczki. www.se.pl, 2021-01-12. [dostęp 2021-01-12]. (pol.).
18. Zmarł Zbigniew Korpolewski. Artysta miał 84 lata. wp.pl, 25 listopada 2018. [dostęp 2018-11-25].
19. Justyna Kumanowska. Irena Santor – Czuję się młoda i wolna. „Claudia”. Nr 04/2008, 2008-04-09. ISSN 1230-8609. [dostęp 2023-04-05]. brak numeru strony
20. Aleksandra Lewandowska: Irenę Santor oskarżano o współudział w zabójstwie przyjaciółki. Wcześniej były nierozłączne. kobieta.wp.pl, 2021-09-20. [dostęp 2023-04-05].
21. M.P. 1999 nr 7, poz. 89. [dostęp 2017-02-12].
22. Złote płyty CD przyznane w 2000 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-25] .
23. Medale zasłużony kulturze „Gloria Artis” dla wybitnych polskich artystów. mkidn.gov.pl, 14 grudnia 2007.
24. Pro Masovia – 2009 r.. mazovia.pl. [dostęp 2017-09-06].
25. Złote płyty CD przyznane w 2012 roku [online], ZPAV [dostęp 2020-08-25] .
26. Janion, Santor i Romaszewski Honorowymi Obywatelami Warszawy. Polskie Radio S.A., 2013-07-31. [dostęp 2014-11-26].
27. Rejestr Honorowych Obywateli Miasta. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej m.st. Warszawy [on-line]. Urząd m.st. Warszawy. [dostęp 2014-11-26].
28. Honorowe Obywatelstwo dla Ireny Santor. 11 sierpnia 2014. [dostęp 2014-08-10].
29. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta [online], albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-02] .
30. PAPP. SA PAPP., Irena Santor doktorem honoris causa Akademii Muzycznej w Łodzi | Aktualności | Polska Agencja Prasowa [online], pap.pl [dostęp 2018-08-15] .
31. Irena Santor nagrodzona Super Gwiazdą Plejady. Plejada 2019-05-20. [dostęp 2019-05-21].
32. WojciechW. Czarnecki WojciechW., Honorowa Obywatelka Irena Santor [online], www.kujawsko-pomorskie.pl [dostęp 2023-05-07]  (pol.).
33. Mariuszs: Tomcio Paluch (Tom Thumb); 1958. Polski-Dubbing.pl, 2014-01-06. [dostęp 2020-05-18]. (pol.).

Bibliografia

• Hołub Barbara, Kulinarne niedyskrecje, czyli kuchnia ludzi znanych i lubianych, Warszawa 2002, ISBN 83-209-0764-0.
• MagdalenaM. Jethon MagdalenaM., AleksyA. Awdiejew AleksyA., Pani Magdo, pani pierwszej to powiem, Warszawa: Do, 2002, ISBN 83-85586-09-1, OCLC 831052710 . Brak numerów stron w książce
• MagdalenaM. Jethon MagdalenaM., Pani Magdo, pani pierwszej to powiem...ciąg dalszy, Warszawa: Wydawnictwo Lamba, M. Gajewska, A. Janczur, 2004, ISBN 83-919895-3-4, OCLC 750004182 . Brak numerów stron w książce
• Lewandowska Violetta (opracowanie), Irena Santor-Miło wspomnieć, wypisy z radiowej taśmy, Warszawa 1995, ISBN 83-85461-24-8.
• AnnaA. Mizikowska AnnaA., Tadeusz Sygietyński i jego Mazowsze, JJ. Baranowski, Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004, ISBN 83-7399-067-4, OCLC 833555573 . Brak numerów stron w książce
• JerzyJ. Ofierski JerzyJ., Świadek koronny, Warszawa: Czytelnik, 2002, ISBN 83-07-02872-8, OCLC 831022135 . Brak numerów stron w książce
• LidiaL. Stanisławska LidiaL., Gwiazdy w anegdocie, JacekJ. Frankowski (ilustr.), Wrocław: Europa, 1999, ISBN 83-87977-13-6, OCLC 69354879 . Brak numerów stron w książce
• Wermińska Wanda, Aleksander Jerzy Rowiński (opracowanie) Na obu półkulach, Warszawa 1978.
• Wolański Ryszard, Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 2003, ISBN 83-911888-8-4.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Ireny Santor
• Irena Santor w bazie filmpolski.pl
• Prawdę mówiąc – Irena Santor

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000117142759
• VIAF: 163586546
• LCCN: no00066634
• GND: 120542048
• PLWABN: 9810638380105606
• NUKAT: n00091572
• LNB: 000296234
• LIH: LNB:aoB;=Bi

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3972222

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 119307