Joachim Marx

Joachim Marx
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Joachim Jerzy Marx

Data i miejsce urodzenia

31 sierpnia 1944
Gliwice

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Górnik Sośnica
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1959–1963 GKS Gliwice
1963–1969 Gwardia Warszawa 139 (78)
→ 1966 Wisła Kraków 1 (1)
1969–1975 Ruch Chorzów 162 (66)
1975–1979 RC Lens 110 (38)
1979–1982 US Nœux-les-Mines 96 (39)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1966–1975  Polska 23 (10)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1985–1988 RC Lens
1988–1990 La Roche VF
1991–1992 LB Châteauroux
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 Piłka nożna
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Joachim Jerzy Marx (ur. 31 sierpnia 1944 w Gliwicach) – polski piłkarz występujący na pozycji środkowego napastnika lub obrońcy oraz trener piłkarski. Reprezentant Polski, złoty medalista olimpijski 1972 z Monachium.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 sierpnia 1944 w Gliwicach. Był synem Marii i Georga (Jerzego) Marxa[1]. Piłkarską karierę rozpoczynał w lokalnym klubie Sośnica Gliwice[2]. W 1959 za namową Jerzego Klejnota został zawodnikiem GKS Gliwice[3]. w którym grał w niższych ligach do 1963. W tym samym roku stał się pierwszoligowym zawodnikiem Gwardii Warszawa[4]. W debiutanckim wystepie w I lidze przeciwko drużynie Arkonii Szczecin zdobył bramkę na 2:2 w przedostantiej minucie meczu[5]. Pierwszy mecz przed własną publicznością zagrał przeciwko drużynie Wisły Kraków[5]. W trzecim spotkaniu debiutankiego sezonu zagrał pierwsze derbowe spotkanie przeciwko Legii Warszawa. W spotkaniu strzelił gola na 2:1[6].jednocześnie pracował jako mechanik samochodowy razem z Janem Gawrońskim[7]. Pod koniec września 1963 w meczu przeciwko Pogoni Szczecin zdobywa 2 bramki w 3 minuty. W całym sezonie 1963 zdobył 16 goli zajmując 3 miejsce klasyfikacji strzelców przegrywajac z Lucjanem Brychczym Jerzy m Wilimem i Jóżefem Gałeczką[8].

Jako złoty już medalista IO oraz zawodnik reprezentujący Gwardię Warszawa posiada również epizod w barwach Wisły Kraków, gdzie 8 maja 1966 r. – w ramach obchodów 60-lecia klubu – gościnnie wystąpił w meczu przeciwko MTK Budapeszt wygranym przez Białą Gwiazdę 2:0 (0:0), a swój występ uświetnił bramką otwierającą wynik spotkania[9].

Najlepsze lata klubowej kariery przeżywał jednak na Śląsku, w Ruchu Chorzów, w którym grał w latach 1969–1975, rozgrywając 162 mecze w ekstraklasie i zdobywając 66 bramek. W 1974 i 1975 wywalczył tytuły mistrza Polski z Ruchem, zaś w 1974 Puchar Polski, w którym „Niebiescy” po dwóch golach Marksa pokonali jego były klub Gwardię Warszawa.

Po zakończeniu kariery w Polsce, wyemigrował do Francji, gdzie występował w klubie RC Lens w latach 1975–1979. W swoim debiucie zdobył przeciwko drużynie z Lyonu zdobył hat tricka[10]. Do końca roku strzelił bramkę w każdym z domowych meczów[11]. W pierwszym sezonie zdobył 15 bramek i 1 w Pucharze Francji[12]. Został najlepszym strzelcem zespołu Lens[13]. 9 stycznia 1976 jako pierwszy Polski piłkarz wyjechał do Francji razem z rodziną[14]. Z klubem z Le ns zdobył wicemistrzostwo Ligue 1 w 1977 r. W 131 spotkaniach zdobył 43 gole[15]. Karierę zakończył w 1982 w prowincjonalnym klubie US Nœux-les-Mines[16].

Po zakończeniu kariery zawodniczej założył szkółkę piłkarską w Liévin. Obecnie prowadzi szkołę piłkarską reprezentacji Francji w Lens.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjną karierę Joachim Marx rozpoczął w 1966, debiutując w meczu z Izraelem (0:0)[17].Zagrał od 46 minuty za Jerzego Sadka[18]. Następnie w 1969 roku wystąpił w 3 spotkaniach reprezentacji przeciwko Bułgarii i Holandii w eliminacjach mistrzostw świata oraz w spotkaniu towarzyskim przeciwko Norwegii[18]. W 1970 roku zagrał w towarzyskim spotkaniu przeciwko reprezentacji Iraku (2-0). W kolejnym wygranym 5-0 meczu przeciwko reprezentacji Danii zdobył klasycznego hat-tricka[19]. Całe spotkania rozegrał także przeciwko drużynom NRD (0-5), Irlandii (2-0) i Albanii (3-0) W reprezentacji rozegrał 23 mecze, w których strzelił 10 goli. Do dorobku tego wpisują się również 4 występy w reprezentacji olimpijskiej i 2. zdobyte w niej bramki. Najlepszy mecz rozegrał w 1970 z Danią w Warszawie, w którym zdobył trzy bramki. W 1972 roku wystąpił w dwóch spotkaniach z Bułgarią. W pierwszym przegranym 1:3 meczu w Starej Zagorze w 23 minucie zastąpił Andrzeja Jarosika[19].W rewanżowym wygranym 3-0 meczu w Warszawie strzelił gola na 3-0[20]. Olimpiadzie w Monachium nie był podstawowym zawodnikiem, wystąpił jedynie w meczach z Danią (1:1) i Ghaną (4:0). W każdym ze spotkań wystąpił jedynie w jednej połowie meczu[20]. Choroba uniemożliwiła mu występ na Mistrzostwach Świata 1974. 9 Października wystąpił od 74 minuty w meczu eliminacji mistrzostw Europy przeciwko Finlandiii zastępując Andrzeja Szarmacha. W 1975 wrócił do kadry. 28 maja zagrał drugą połowę w wyjazdowym spotkaniu przeciwko NRD strzelając gola w 83 minucie[20]. 8 października 1975 na mecz z Węgrami (2 bramki)[20]. Reprezentacyjną karierę zakończył w tym samym roku meczem z Włochami (0:0)[21].

Lp. Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Rozgrywki Grał Uwagi
1. 3 grudnia 1966 Jaffa  Izrael 0-0 towarzyski od 46'
2. 15 czerwca 1969 Sofia  Bułgaria 1-4 el. MŚ 1970 od 77'
3. 27 sierpnia 1969 Łódź  Norwegia 6-1 towarzyski 90' Gol Gol
4. 7 września 1969 Chorzów  Holandia 2-1 el. MŚ 1970 90'
5. 22 lipca 1970 Szczecin  Irak 2-0 towarzyski do 45'
6. 2 września 1970 Warszawa  Dania 5-0 towarzyski od 46' Gol Gol Gol
7. 6 września 1970 Rostock  NRD 0-5 towarzyski 90'
8. 23 września 1970 Dublin  Irlandia 2-0 towarzyski 90'
9. 14 października 1970 Chorzów  Albania 3-0 el. ME 1972 90'
10. 17 listopada 1971 Hamburg  RFN 0-0 el. ME 1972 90' Żółta kartka
11. 5 grudnia 1971 Izmir  Turcja 0-1 el. ME 1972 90'
12. 16 kwietnia 1972 Stara Zagora  Bułgaria 1-3 el. IO 1972 od 23'
13. 7 maja 1972 Warszawa  Bułgaria 3-0 el. IO 1972 od 83' Gol
14. 10 maja 1972 Poznań  Szwajcaria 0-0 towarzyski do 61'
15. 30 sierpnia 1972 Ratyzbona  Ghana 4-0 IO 1972 od 46'
16. 3 września 1972 Ratyzbona  Dania 1-1 IO 1972 do 45'
17. 9 października 1974 Warszawa  Finlandia 3-0 el. ME 1976 od 74'
18. 28 maja 1975 Halle  NRD 2-1 towarzyski od 46' Gol
19. 24 czerwca 1975 Seattle  Stany Zjednoczone 4-0 towarzyski 90'
20. 6 lipca 1975 Montreal  Kanada 8-1 towarzyski 90' Gol
21. 9 lipca 1975 Toronto  Kanada 4-1 towarzyski do 45'
22. 8 października 1975 Łódź  Węgry 4-2 towarzyski 90' Gol Gol
23. 26 października 1975 Warszawa  Włochy 0-0 el. ME 1976 od 59'

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Ruch Chorzów

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Czado 2023 ↓, s. 9.
  2. Czado 2023 ↓, s. 28.
  3. Czado 2023 ↓, s. 36.
  4. Czado 2023 ↓, s. 55.
  5. a b Czado 2023 ↓, s. 59.
  6. Czado 2023 ↓, s. 60.
  7. Czado 2023 ↓, s. 61.
  8. Czado 2023 ↓, s. 63.
  9. 1966.05.08 Wisła Kraków – MTK Budapeszt 2:0 – Historia Wisły [online], historiawisly.pl [dostęp 2019-03-11].
  10. Czado 2023 ↓, s. 341,343.
  11. Czado 2023 ↓, s. 345.
  12. Czado 2023 ↓, s. 351.
  13. Czado 2023 ↓, s. 347.
  14. Czado 2023 ↓, s. 348.
  15. Czado 2023 ↓, s. 339.
  16. Czado 2023 ↓, s. 368.
  17. Czado 2023 ↓, s. 253.
  18. a b Czado 2023 ↓, s. 407.
  19. a b Czado 2023 ↓, s. 408.
  20. a b c d Czado 2023 ↓, s. 409.
  21. Czado 2023 ↓, s. 323.
  22. Joachim Marx – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  23. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972. 
  24. Sport. 10 września – Dniem Polskiego Piłkarza. „Nowiny”. Nr 263, s. 2, 21 września 1972. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Gowarzewski, Piotr Bratkowski, i inni: Polonia, Warszawianka, Gwardia: prawdziwa historia trzech klubów. Katowice: Wydaw. GiA, 2003, seria: Encyklopedia Piłkarska FUJI. Kolekcja Klubów; T. 7. ISBN 83-88232-06-1. OCLC 749233312. (pol.).
  • Paweł Czado: Asiu Joachim Marx Biografia. Kraków: SQN, 2023. ISBN 978-83-83302-80-5.
  • Strona PKOl
  • Stefan Grzegorczyk, Jerzy Lechowski, Mieczysław Szymkowiak: Piłka nożna 1919-1979: ludzie, drużyny, mecze. Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1981, seria: Rocznik polskiego piłkarstwa ; T. 1. ISBN 83-203-0216-1. OCLC 316493176. (pol.).