Cordeiro rozpoczął treningi w Meksyku u boku El Pantery, po czym udał się do Stanów Zjednoczonych na początku 2007. 17 lutego Dorado, Pantera i Sicodelico Jr. zadebiutowali w Chikarze jako część pierwszego turnieju King of Trios federacji. Trio dotarło do półfinałów, gdzie odpadło będąc pokonanym przez Mike’a Quackenbusha i ShaneSaw (Shane’a Storma i Jigsawa)[8]. Tuż po zakończeniu turnieju, DOrado przeprowadził się do New Jersey by móc występować na kolejnych galach Chikary. Dzięki pomocy dopingu fanów, Dorado wziął udział w pierwszym turnieju Rey de Voladores, w którym w finale przegrał z Chuckiem Taylorem[9]. Podczas weekendu Anniversario[10], Dorado rozpoczął rywalizację z powracającym „Marvelous” Mitchem Ryderem, który walczył z migrantami o meksykańskich korzeniach. W trakcie trwania rywalizacji odniósł szokujące zwycięstwo z Chrisem Hero. Dorado pokonał Rydera w listopadzie 2007 w hair vs. mask amtchu, jednak podczas walki Dorado odniósł wiele kontuzji i wstrząśnienie mózgu po wykonaniu shooting star sentonu[11]. W grudniu opuścił szpital i wystąpił podczas gali, gdzie interweniując w walkę Rydera pomógł wygrać Timowi Donstowi[12].
Kings of Trios i The Future is Now (2008–2009)[edytuj | edytuj kod]
Dorado w 2008.
Dorado powrócił do ringu w styczniu 2008, gdzie wraz z Claudiem Castagnolim i Ophidianem pokonał Mike’a Quackenbusha, Tima Donsta i Amasisa w Trios Increibles matchu[13]; podczas walki przyjął przyziemny styl walki. Wraz z El Panterą i Incognito (trio znane jako Los Luchadores de Mexico) wziął udział i wygrał turniej King of Trios pokonując w finale The BLKOUT (Eddiego Kingstona, Ruckusa i Jokera[14]. Kilka miesięcy po turnieju rozpoczął rywalizację z Kingstonem, a także zaczął współpracować z byłym rywalem Jimmym Olsenem i Heliosem jako drużyna The Future is Now. Trójka rywalizowała głównie z The UnStable (Vinem Gerardem, STIGMĄ i Colinem Delaneyem). Pod koniec 2008 Olsen (występujący jako Equinox) i Dorado wygrali pierwszy turniej La Lotería Letal i otrzymali szansę na walkę o Chikara Campeonatos de Parejas. 16 listopada 2008 na gali „Armdrags to Riches” przegrali z The Osirian Portal w two-out-of-three falls matchu[15]. 22 listopada 2009 podczas finału ósmego sezonu Three-Fisted Tales, Dorado zmierzył się i przegrał z Playerem Dos o Chokara Young Lions Cup[16].
31 stycznia 2010 Dorado i Equinox mieli być częścią drużyny Mike’a Quackenbusha w starciu z ugrupowaniem Bruderschaft des Kreuzes (BDK), lecz podczas eight-man tag team matchu Dorado odwrócił się od Equinoxa i przyłączył się do BDK[17]. Dorado wyjaśnił swój atak tym, że widownia federacji Chikara nigdy go nie akceptowała za swoje zdolności w ringu[18]. 20 marca podczas gali Wit, Verve, and a Bit o' Nerve, Dorado pokonał byłego partnera Equinoxa w singlowym starciu[19]. 28 sierpnia pokonał Gregory’ego Irona, po czym pokonał Adama Cole’a, Camerona Skyy'a, Keita Yano, Obariyona i Ophidiana w six-way elimination matchu, tym samym docierając do finału ósmego corocznego turnieju Young Lions Cup[20]. W finale został pokonany przez Frightmare'a[21]. W październiku wyruszył w podróż do Japonii z federacją Osaka Pro Wrestling[22][23]. Dorado miał wystąpić podczas gal Chikary z 12 i 13 marca 2011, lecz ostatecznie się na nich nie pojawił. W przyszłym weekendzie jego profil został usunięty ze strony Chikary.
Po debiucie w Chikarze, Dorado sporadycznie również występował w różnych federacjach niezależnych. W maju 2008 wygrał Independent Wrestling Revolution Revolucha Cup pokonując Josha Abercrombiego w finałowym two-out-of-three falls matchu. Dorado zadebiutował w Dragon Gate USA na gali Open the Heroic Gate w dark matchu, gdzie pokonał siedmiu wrestlerów. 9 października 2009 wygrał Sweet Sixtreen Tournament federacji F1RST Wrestling. Miesiąc później wziął udział w turnieju o Open the Freedom Gate Championship, lecz w pierwszej rundzie został pokonany przez Gran Akumę. Na początku 2010 przegrał z Richem Swannem walkę o zawieszone Real Championship Wrestling Cruiserweight Championship. 26 marca zdobył Garden State Pro Wrestling Championship wygrywając turniej o zwakowany tytuł. W maju przegrał z Shiimą Xionem w pierwszej rundzie turnieju Super Indy IX. Dwa miesiące później przegrał z Xionem o IWC Super Indy Championship. W grudniu zadebiutował w federacji Full Impact Pro, gdzie przegrał z Craigiem Classicem w pierwszej rundzie turnieju Jeff Peterson Memorial Cup.
Po opuszczeniu Chikary w 2011, Dorado występował głównie w I Believe in Wrestling, Florida Underground Wrestling, IGNITE Wrestling oraz czasem w Dragon Gate USA. W 2013 wystąpił na kilku galach federacji Dreamwave Wrestling. 14 marca 2014 pokonał Grana Akumę podczas gali Everything Burns i zdobył FIP Florida Heritage Championship.
3 kwietnia 2016 Dorado został ogłoszony jednym z uczestników turnieju Cruiserweight Classic federacji WWE[26]. 23 czerwca pokonał w pierwszej rundzie Mustafę Aliego[27]. 14 lipca odpadł w drugiej rundzie będąc pokonanym przez Richa Swanna[28] On July 22, it was reported Dorado had signed a contract with WWE[29].
PWI umieściło go w top 500 wrestlerów rankingu PWI 500: 395. miejsce w 2007; 275. miejsce w 2008; 249. miejsce w 2009; 239. miejsce w 2010; 363. miejsce w 2011; 336. miejsce w 2012; 444. miejsce w 2013; 388. miejsce w 2014; 370. miejsce w 2015; 294. miejsce w 2016; 233. miejsce w 2017[49]
RIOT Pro Wrestling
RIOT Tag Team Championship (1 raz) – z Aaronem Epicem[50]