Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
Maeda |
Typ |
wojskowy lekki szybowiec transportowy |
Konstrukcja |
górnopłat o konstrukcji całkowicie drewnianej |
Załoga |
2 |
Historia | |
Data oblotu |
1 września 1941 |
Lata produkcji |
1941 – 1942 |
Dane techniczne | |
Wymiary | |
Rozpiętość |
16,76 m |
Długość |
9,75 m |
Powierzchnia nośna |
30,10 m² |
Masa | |
Własna |
700 kg |
Użyteczna |
600 kg |
Startowa |
1300 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
178 km/h |
Prędkość holowania |
130 km/h |
Dane operacyjne | |
Przestrzeń ładunkowa | |
6-8 żołnierzy z pełnym oporządzenie | |
Użytkownicy | |
Cesarska Armia Japońska |
Maeda Ku-1 – japoński lekki szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej
Pierwsze praca nad szybowcami wojskowymi podjęto w Japonii w 1937 w czasie wojny japońsko-chińskiej[1]. Zamówiono wówczas trzy eksperymentalne szybowce - Tachikawa Ki-23, Tachikawa Ki-25 i Fukada Ki-24[1]. Szybowiec Fukady okazał się bardzo udany i produkowano go także w wersji cywilnej jako Hikara-6-I[1].
Otrzymane w Japonii informacje o udanych operacjach niemieckich z szybowcami wojskowymi, a szczególnie zdobycie Fortu Eben-Emael spowodowały przyspieszenie japońskiego programu szybowcowego[1]. Pierwszym zamówionym szybowcem Cesarskiej Japońskiej Armii był Ku-1[1]. Wszystkie późniejsze szybowce Armii także nosiły oznaczenie „Ku” pochodzące od japońskiego słowa kakku znaczącego „szybować”[1].
Projektantem pierwszego szybowca został profesor Hiroshi Sato, a sam szybowiec był produkowany w zakładach Maeda[1].
Szybowiec Maeda Ku-1 był lekkim szybowcem transportowym[1]. Ku-1 miał konstrukcję drewnianą z wolnonośnym skrzydłem w układzie górnopłatu[1]. Płat szybowca był trójdzielny, skrzydła miały obrys trapezowy, był wyposażone w lotki i hamulce aerodynamiczne[2].
Szybowiec miał dwubelkowy kadłub z centralną gondolą[1]. Belki kadłubowe i gondola mocowane były do centralnej części płata[2]. Gondola mieściła kabinę pilotów oraz miejsca dla żołnierzy[2].
Podwozie składało się z dwóch kół osłoniętych owiewkami i zamocowanych do gondoli kadłubowej[2].
Szybowiec mierzył 9,75 metrów długości, rozpiętość skrzydeł wynosiła 16,76 m, a ich powierzchnia nośna 30,10 metrów kwadratowych[3]. Masa własna konstrukcji wynosiła około 700 kilogramów, mógł on przewozić sześciu do ośmiu żołnierzy, masa ładunku mogła wynosić do 600 kilogramów[3].
Szybowiec oblatano we wrześniu 1941 i po niezbędnych badaniach został wprowadzony do produkcji seryjnej w zakładach Maeda i otrzymał wtedy oznaczenie Maeda Ku-1-I[4].
Łącznie w latach 1941–1942 zbudowano 100 szybowców tego typu[3].
Szybowce transportowe Ku-1 zostały wprowadzone do jednostek armii japońskiej i służyły do transportu niewielkich grup żołnierzy, głównie na terenie Półwyspu Indochińskiego.
Do holowania tego typu szybowców używano samolotów Mitsubishi Ki-30 i Mitsubishi Ki-51[1].