Maria Peszek

Maria Peszek
Ilustracja
Maria Peszek (2017)
Imię i nazwisko

Maria Teresa[1] Peszek

Pseudonim

Mania, Maria Awaria

Data i miejsce urodzenia

9 września 1973
Wrocław

Gatunki

rock alternatywny, indie pop, shock rock

Zawód

piosenkarka, autorka tekstów, aktorka

Wydawnictwo

Kayax, Mystic Production, Warner Music Poland

Powiązania

Wojciech Waglewski, Emade, Andrzej Smolik

Strona internetowa
J. Peszek, M. Peszek, M. Nogaś[2]

Maria Teresa Peszek (ur. 9 września 1973 we Wrocławiu[3]) – polska aktorka, piosenkarka i autorka tekstów piosenek.

Zadebiutowała w 1993 roku jako aktorka filmowa i teatralna. Występowała m.in. na scenie Teatru Juliusza Słowackiego w Krakowie, Teatru Studio i Teatru Narodowego w Warszawie. Ma na swoim koncie szereg kreacji filmowych, telewizyjnych i teatralnych, a także liczne role w spektaklach Teatru Telewizji.

W 2005 roku rozpoczęła karierę muzyczną, tworząc widowisko muzyczne i płytę Miasto mania. Trzy lata później nagrała album Maria Awaria. Obie płyty zostały bardzo pozytywnie przyjęte przez krytyków i publiczność, czyniąc z Peszek jedną z najpopularniejszych artystek polskiej sceny alternatywnej. W 2012 roku wydała trzeci album studyjny pt. Jezus Maria Peszek, który był kolejnym sukcesem zarówno artystycznym, jak i komercyjnym. Jej twórczość muzyczna charakteryzuje się kontrowersyjnymi tekstami i występami[4][5].

Dzieciństwo i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny o tradycjach teatralnych – jej brat Błażej i ojciec Jan są aktorami. Sama jako aktorka zadebiutowała już w 1984 roku w serialu Rozalka Olaboga, gdzie wcieliła się w postać Aldzi Klos. Miała wówczas dziesięć lat. W tym samym roku pojawiła się na deskach krakowskiego Teatru Juliusza Słowackiego w spektaklu Wesele w reżyserii Mikołaja Grabowskiego.

W dzieciństwie mieszkała przy ul. Traktorowej na łódzkim Teofilowie, gdzie uczęszczała do szkoły podstawowej[6]. W 1992 roku ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W roku 1996 ukończyła krakowską Państwową Wyższą Szkołę Teatralną[3]. Odbyła kursy śpiewu u sopranistki Elżbiety Towarnickiej, a następnie – u Elżbiety Zapendowskiej.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

1993–2004: Kariera aktorska

[edytuj | edytuj kod]

Jako aktorka zagrała ponownie w 1993 roku role teatralne i epizodycznie w filmie Lista Schindlera[7]. 6 stycznia 1995 pojawiła się na scenie Teatru Juliusza Słowackiego w Krakowie w adaptacji sztuki Brunona Schulza Sanatorium pod Klepsydrą. Zagrała tam poczwórną rolę, a za scenariusz i reżyserię tego spektaklu odpowiedzialny był jej ojciec. Po zakończeniu studiów w 1996 roku wyjechała do Warszawy i zagrała w filmie Nocne graffiti Macieja Dutkiewicza. Związała się z Teatrem Studio w Warszawie. Tam wystąpiła w sztuce Don Juan Jerzego Grzegorzewskiego, z którym współpracowała także przy kolejnych spektaklach Teatru NarodowegoNoc listopadowa według Stanisława Wyspiańskiego (1997) i Ślub według Witolda Gombrowicza (1998). Kolejna sztuka, Kubuś P. z 1999 roku, nie zdobyła szczególnie dobrych opinii, lecz rola Marii Peszek została odebrana bardzo pozytywnie[8]. W tym samym roku otrzymała nagrodę promocyjną im. Kazimierza Krzanowskiego na festiwalu Kontrapunkt za rolę w sztuce Bam[9].

W 2000 roku na 21. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu otrzymała nagrodę publiczności. Wykonywała wówczas piosenkę „Jestem wiatrem, jestem burzą”. W tym samym roku wzięła udział w spektaklach Ogień w głowie Piotra Łazarkiewicza i Miłość na Madagaskarze Zbigniewa Brzozy. W latach 2000–2001 związana była z serialem Miasteczko. Zagrała też w filmie Wiedźmin oraz w jego serialowej wersji. W roku 2002 na sopockim festiwalu Dwa Teatry otrzymała nagrodę za rolę w spektaklu Ożenek w reżyserii Jerzego Stuhra[10]. W 2002 roku wzięła udział w filmie Julia wraca do domu Agnieszki Holland i pracowała nad dubbingiem do polskiej wersji serialu anime Mistrzowie kaijudo. Pojawiła się w spektaklu Sytuacje rodzinne Piotra Łazarkiewicza i programie teatralnym Muzyka ze słowami Piotra Cieplaka. W 2003 roku zagrała w dwóch sztukach Zbigniewa Brzozy: Mewa i Bal pod Orłem. Wystąpiła także w filmie Ubu Król (reż. Piotr Szulkin). W 2004 roku zdobyła drugą już nagrodę na festiwalu Dwa Teatry, tym razem za kreację w sztuce Martwa królewna[10].

Od 2005: Kariera muzyczna

[edytuj | edytuj kod]

2005–07: Miasto mania

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2005 nakładem wytwórni Kayax (której założycielką jest Kayah) ukazał się debiutancki album muzyczny Marii Peszek zatytułowany Miasto mania. Płyta została nagrana we współpracy z Wojciechem Waglewskim oraz jego synami – Fiszem i Emade. Była to zarazem ścieżka dźwiękowa multimedialnego przedstawienia pod tym samym tytułem, do którego scenariusz i większość tekstów napisała sama Maria Peszek. Artystka wyreżyserowała także to widowisko. Album osiągnął duży sukces, docierając do 6. miejsca na polskiej liście sprzedaży OLiS[11], a wysoka sprzedaż przyniosła mu status platynowej płyty[12].

Na początku 2006 roku płyta Miasto mania została wyróżniona Fryderykiem za „produkcję muzyczną roku”, a sama wokalistka otrzymała nagrodę w kategorii „nowa twarz fonografii[13]. Na Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film jesienią 2006 nagrodzone zostały teledyski do dwóch pierwszych singli artystki: „Moje miasto” w kategorii „plastyczna aranżacja przestrzeni” oraz „Nie mam czasu na seks” za reżyserię i zdjęcia[14]. W tym samym roku ukazał się kolejny singel, „Miły mój” oraz minialbum Mania siku, składający się z nagrań koncertowych i nowych utworów.

W styczniu 2007 został wydany singel i teledysk „W deszczu maleńkich żółtych kwiatów” zespołu Myslovitz, z gościnnym udziałem Marii Peszek. Artystka pojawiła się też w utworze „Hemoglobina” projektu L.U.C. & Rahim. Latem wystąpiła na koncercie TOPtrendy, zajmując siódmą lokatę w rankingu artystów, którzy w poprzednim roku sprzedali najwięcej płyt. Wykonała utwór „Piejo kury piejo” Grzegorza z Ciechowa i wiązankę kilku polskich przebojów.

2008–11: Maria Awaria

[edytuj | edytuj kod]
Maria Peszek podczas koncertu, 2008

19 września 2008 roku ukazała się druga płyta długogrająca Marii Peszek zatytułowana Maria Awaria. Był to album koncepcyjny, na którym artystka poruszyła temat seksu i cielesności. Płyta wzbudziła wiele kontrowersji, szczególnie wśród konserwatywnych środowisk prawicowych. Tabloid Fakt z oburzeniem skrytykował piosenkarkę za odniesienia do seksu i „drwinę z polskiego tańca ludowego” (kujawiaka)[15]. Nasz Dziennik określił muzykę z albumu jako „obsceniczną i wulgarną”, a samą piosenkarkę potępił za „gardzenie tradycyjnymi wartościami”[16]. Skandal wywołał też udział Peszek w programie Kuba Wojewódzki. Ze względu na przepełnione erotyką treści padające w rozmowie, telewizja TVN przesunęła godzinę emisji odcinka[17]. Płyta Maria Awaria zebrała w większości przychylne opinie i spotkała się z sukcesem komercyjnym, docierając do pierwszego miejsca na liście sprzedaży w Polsce[18]. W niecały tydzień od premiery album uzyskał status złotej płyty[19] a już 17 października pokrył się platyną[20].

W grudniu 2008 Peszek rozpoczęła prowadzenie własnej audycji radiowej Radio Maria w rozgłośni Roxy FM. Program zawierał dyskusje z gośćmi, rozmowy ze słuchaczami oraz, jak powiedziała sama artystka, „utwory dobierane emocjami, a nie konwencjami, modą, trendami”[21]. 13 stycznia 2009 Maria Peszek została laureatką nagrody Paszport „Polityki” za album Maria Awaria w kategorii „muzyka popularna”[22]. Była także nominowana do plebiscytu Polka Roku, organizowanego przez Gazetę Wyborczą[23]. W kwietniu artystka zdobyła dwa Fryderyki w kategoriach „autor roku” oraz „album muzyki alternatywnej[24]. Latem wystąpiła na festiwalu TOPtrendy, jako druga na liście polskich wykonawców, którzy w poprzednim roku sprzedali najwięcej płyt. Zaprezentowała wówczas nowy singel, „Muchomory”. Album ostatecznie osiągnął nakład 55 tysięcy egzemplarzy[25].

W maju 2010 aktorka wzięła udział w rozbieranej fotosesji w albumie fotograficznym Pierwsi w Polsce, który powstał w ramach kampanii antynowotworowej[26]. Jesienią pojawiła się w reklamie banku Inteligo[27]. W 2011 powstał film Pauza w reżyserii Dominiki Podczaskiej-Tchórzewskiej, z narracją Marii Seweryn, będący oficjalnym pożegnaniem z erą Marii Awarii. W tym samym roku Peszek nagrała piosenkę „Znajdziesz mnie znowu” do filmu Z miłości Anny Jadowskiej[28].

2012–15: Jezus Maria Peszek

[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2012 roku udzieliła wywiadu tygodnikowi Polityka, w którym wyznała, że przez dłuższy czas chorowała na neurastenię[29]. Wyznanie to zostało opacznie odebrane przez polskie społeczeństwo i sprowokowało ataki w stronę piosenkarki[30]. W październiku, nakładem Mystic Production, wydała trzeci album pt. Jezus Maria Peszek, na którym poruszyła temat zmagania się z chorobą, a także religijności, polskości, patriotyzmu czy tradycyjnych ról społecznych[31]. Utwór „Pan nie jest moim pasterzem” był wyraźną manifestacją jej ateizmu, który zadeklarowała również na łamach „Tygodnika Powszechnego[32]. Premierę albumu poprzedził singiel „Padam”, a następnie wydano teledysk „Ludzie psy”. Płyta spotkała się z pozytywnym odbiorem publiczności, debiutując na 1. miejscu listy sprzedaży w Polsce[33] i utrzymując się na szczycie przez cztery tygodnie z rzędu. Nieco ponad miesiąc po premierze uzyskała certyfikat platynowej[34]. Album zebrał także bardzo pozytywne recenzje[35][36]. Część krytyków uznała go za najlepsze wydawnictwo w dorobku Peszek[37][38], a przez niektórych został nawet obwołany jednym z najlepszych polskich albumów ostatnich lat[39].

W maju 2013 Peszek została Kobietą Dekady Glamour[40]. W czerwcu, dzięki wysokiej sprzedaży płyty Jezus Maria Peszek, po raz kolejny wystąpiła na festiwalu TOPtrendy, wykonując „Ludzie psy” oraz dwa kolejne single: „Sorry Polsko” i „Pan nie jest moim pasterzem”. W tym samym roku odrzuciła propozycję wzięcia udziału w trzeciej edycji programu The Voice of Poland na stanowisku trenera[41], a w grudniu zakończono nadawanie jej autorskiej audycji Radio Maria[42]. Album Jezus Maria Peszek promowała długa trasa koncertowa, w ramach której Peszek, poza Polską, występowała w Irlandii, Anglii i Czechach. W lutym 2014 wydała koncertowy album JEZUS is aLIVE, a 4 października 2015 roku zagrała ostatni koncert promujący album Jezus Maria Peszek[43].

Od 2016: Karabin i Ave Maria

[edytuj | edytuj kod]

Jej kolejny album, zatytułowany Karabin, ukazał się 26 lutego 2016 nakładem wytwórni Warner Music Poland[44]. Płytę poprzedził singel „Polska A B C i D”, który cieszył się popularnością i został jej pierwszym numerem 1 na Liście przebojów Trójki. W tym samym roku nakręcono też teledyski „Samotny tata”, z gościnnym udziałem Eryka Lubosa, oraz „Ej Maria”, sfilmowany w Kijowie. Płyta Karabin spotkała się z mieszanym odbiorem krytyków[45][46], choć szybko uzyskała status złotej[47]. Trasa koncertowa promująca krążek ponownie objęła występy w Polsce i za granicą. W 2017 roku wydała singel „Ophelia” promujący spektakl Hamlet w reżyserii jej brata Błażeja Peszka, wystawiany w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim. W 2019 pojawiła się gościnnie w tytułowym utworze z płyty Całkiem nowy człowiek Pata Jacoba[48]. Na początku 2020 roku wyruszyła w trasę koncertową Sorry Polsko Super Tour.

Premiera piątej studyjnej płyty Marii Peszek, zatytułowanej Ave Maria, odbyła się 10 września 2021. Pierwszym singlem zostało nagranie „Virunga”, dedykowane polskiej społeczności LGBT, a jako następne single wydano utwór tytułowy i „J*bię to wszystko”. Tematycznie płyta poruszała m.in. takie tematy jak prawa kobiet i mniejszości seksualnych, a także molestowania seksualnego w Kościele katolickim w kolejnym singlu „Barbarka”. Płyta otrzymała głównie pozytywne recenzje i zadebiutowała na 1. miejscu listy OLiS.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Od 1993 pozostaje w nieformalnym związku z Edwardem[49]. Jest ateistką[50]. Wyraziła poparcie dla polityka Roberta Biedronia[51].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Dyskografia Marii Peszek.

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]

Aktorstwo

[edytuj | edytuj kod]

Role teatralne

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984: Wesele
  • 1993: Córka strachu
  • 1993: Palec boży
  • 1993: Omdlały koń
  • 1994: Zemsta
  • 1994: Córka czasu
  • 1995: Sanatorium pod Klepsydrą
  • 1995: Pantesilea
  • 1996: Don Juan
  • 1996: Zabawa snem
  • 1996: Godzina, w której nie wiedzieliśmy nic o sobie...
  • 1997: Koniec pół świni
  • 1997: Iwona, księżniczka Burgunda
  • 1997: Noc listopadowa
  • 1998: Antygona
  • 1998: Ślub
  • 1998: Bam
  • 1998: Słowa boże
  • 1999: Pies ogrodnika
  • 1999: Bula bula
  • 1999: Lalek
  • 1999: Kubuś P.
  • 1999: Akt orki
  • 2000: Republika marzeń
  • 2000: Numery
  • 2000: Ogień w głowie
  • 2000: Zbliżenie
  • 2000: Dziesięć pięter
  • 2000: Miłość na Madagaskarze
  • 2001: Ożenek
  • 2001: Pasożyty
  • 2002: Amadeus
  • 2002: KababaKai
  • 2002: Muzyka ze słowami
  • 2002: Sytuacje rodzinne
  • 2002: La lointaine
  • 2002: Dowcip
  • 2002: Po deszczu
  • 2003: Mewa
  • 2003: Bal pod Orłem
  • 2003: Martwa królewna
  • 2004: Śmieci
  • 2004: Prezent
  • 2005: Zimne dziecko
  • 2005: Sinobrody – nadzieja kobiet
  • 2005: Miasto mania
  • 2005: Spiewanna@alkestis.pl
  • 2006: Trelemorele
  • 2007: C-AKTIV. Wiersze señora Witkacego

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów M. Peszek: ZAiKS- panel główny. [w:] online.zaiks.org.pl [on-line]. Stowarzyszenie Autorów ZAiKS. [dostęp 2016-11-26].
  2. IX Festiwal Góry Literatury, 2023
  3. a b ksok: 39. urodziny Marii Peszek. [w:] Grupa Onet.pl S.A. [on-line]. muzyka.onet.pl, 9 września 2012. [dostęp 2016-01-23].
  4. Płock. Peszek i Klinika Lalek na Rynku Sztuki. e-teatr.pl. [dostęp 2016-12-24].
  5. Aleksandra Dybiec: 'Bluźnierczy i antypolski'. Senator PiS o koncercie Marii Peszek. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. plock.wyborcza.pl, 2013-09-04. [dostęp 2016-12-24].
  6. Maria Peszek, Jan Peszek, Nakurwiam zen, Wydanie pierwsze, Warszawa: Marginesy, 2022, s. 226, 263, ISBN 978-83-67406-51-2 [dostęp 2024-10-14].
  7. Lista Schindlera (1993) – Pełna obsada - Filmweb. [w:] Filmweb [on-line]. filmweb.pl. [dostęp 2016-11-26].
  8. Maria Peszek – Życie i twórczość | Twórca | Culture.pl. [w:] Culture.pl [on-line]. culture.pl, 2002. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  9. Kontrapunkt 2005. kontrapunkt.pl, 2005. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  10. a b c d Maria Peszek, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2016-11-26].
  11. Oficjalna lista sprzedaży :: OLIS - Official Retail Sales Chart. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2006-01-30. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  12. łuk: Platynowa Mania. [w:] Gazeta.pl [on-line]. warszawa.wyborcza.pl, 2006-12-08. [dostęp 2016-12-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-01)]. (pol.).
  13. Nominowani i laureaci. zpav.pl. [dostęp 2016-12-05]. (pol.).
  14. Laureaci 15. Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film 2006 – film.gildia.pl - film, newsy, recenzje. film.gildia.pl, 2006-10-10. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  15. Kontrowersyjna płyta Marii Peszek. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2008-09-13. [dostęp 2009-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (pol.).
  16. Maria Peszek potępiona!. [w:] interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2008-09-25. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  17. PG: Maria Peszek nie boi się reakcji ludzi. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2008-09-24. [dostęp 2009-06-30].
  18. Oficjalna lista sprzedaży :: OLIS - Official Retail Sales Chart. [w:] OLiS [on-line]. olis.onyx.pl, 2008-06-29. [dostęp 2009-06-29]. (pol.).
  19. Złota Maria Awaria. [w:] Agora SA [on-line]. infomuzyka.pl, 26 września 2008. [dostęp 2009-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 października 2008)].
  20. ZPAV :: Bestsellery i wyróżnienia - Wyróżnienia - Platynowe płyty CD - Archiwum. [w:] Związek Producentów Audio-Video [on-line]. bestsellery.zpav.pl. [dostęp 2009-09-15].
  21. Radio Maria, czyli autorska audycja Marysi Peszek. [w:] Agora SA [on-line]. infomuzyka.pl, 15 grudnia 2008. [dostęp 2009-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 lipca 2009)].
  22. Maria Peszek zwycięska. [w:] interia.pl [on-line]. muzyka.interia.pl, 2009-01-13. [dostęp 2011-11-15]. (pol.).
  23. Polka 2008. [w:] Wysokie Obcasy [on-line]. wysokieobcasy.pl, 2009-01-11. [dostęp 2009-09-15]. (pol.).
  24. Fryderyki 2009: triumf Marii Peszek, Czesława i Comy. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 2009-04-20. [dostęp 2009-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-23)]. (pol.).
  25. Paweł Kasa: Brutalna rzeczywistość sceny muzycznej. magazyntrendy.pl, 2011-03-30. [dostęp 2016-11-25]. (pol.).
  26. Pierwsi w Polsce – Nudografia – Baza z informacjami na temat rozbieranych scen polskich aktorek w filmie i teatrze TV. nudografia.pl. [dostęp 2010-05-28]. (pol.).
  27. Inteligo – Maria Peszek reklama 2010. youtube.com. [dostęp 2012-12-05]. (pol.).
  28. Maria Peszek – Znajdziesz mnie znowu. tuba.pl. [dostęp 2012-12-05]. (pol.).
  29. Sorry Polsko. Jacek Żakowski z Marią Peszek o Polsce i nowej płycie. Polityka, 25 września 2012. [dostęp 2012-10-17].
  30. Hanna Rydlewska: Depresja medialna Marii Peszek. Dlaczego znani i bogaci nie powinni cierpieć, a tym bardziej o cierpieniu mówić. [w:] NaTemat.pl [on-line]. natemat.pl, 2012-10-01. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  31. Jacek Świąder: Maria Peszek, „Jezus Maria Peszek”. Culture.pl. [dostęp 2012-10-17].
  32. Jezus, Maria, Andrzej. Tygodnik Powszechny, 28 października 2012. [dostęp 2016-10-06].
  33. OLiS - sprzedaż w okresie 01.10.2012 – 07.10.2012. olis.onyx.pl. [dostęp 2012-10-15]. (pol.).
  34. ZPAV: platynowe płyty. zpav.pl. [dostęp 2011-12-05]. (pol.).
  35. Anna Szymla: Jezus Maria Peszek - Maria Peszek - Coś podskórnego - Muzyka - WP.PL. muzyka.wp.pl. [dostęp 2012-10-15]. (pol.).
  36. Monika Matura: Maria Peszek - „Jezus Maria Peszek”. infomusic.pl. [dostęp 2012-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-19)]. (pol.).
  37. Bartosz Sadulski: Recenzja płyty: Maria Peszek – „Jezus Maria Peszek”. muzyka.onet.pl. [dostęp 2012-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-09)]. (pol.).
  38. Łukasz Mantiuk: Maria Peszek – Jezus Maria Peszek (2012) – recenzja Łukasza. allaboutmusic.pl. [dostęp 2012-10-24]. (pol.).
  39. Paulina Błaszkiewicz: Jezus Maria Peszek - nowosci.com.pl. nowosci.com.pl, 2013-11-17. [dostęp 2016-12-23]. (pol.).
  40. „Glamour” wybrał 10 „Kobiet Dekady” - zobaczcie!. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2013-05-22. [dostęp 2013-05-27]. (pol.).
  41. Maria Peszek nie będzie jurorką w „The Voice Of Poland”. [w:] Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2013-07-02. [dostęp 2013-07-03]. (pol.).
  42. Tomasz Baliszewski: Audycja Marii Peszek zniknie z anteny Roxy FM. Artystka za mało komercyjna?. [w:] NaTemat.pl [on-line]. natemat.pl, 2013-12-24. [dostęp 2016-12-23]. (pol.).
  43. Maria Peszek - WCZORAJ W DĄBROWIE GÓRNICZEJ ZAGRALIŚMY.... facebook.com, 2015-10-05. [dostęp 2015-12-26].
  44. Maria Peszek: „Karabin” to pacyfistyczna płyta wyrażona militarnymi środkami. [w:] Codzienna Gazeta Muzyczna [on-line]. cgm.pl, 2016-01-23. [dostęp 2016-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-23)].
  45. Bartosz Sadulski: MARIA PESZEK – Karabin – Recenzja. [w:] Onet.pl [on-line]. muzyka.onet.pl, 7 marca 2016. [dostęp 2016-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 kwietnia 2016)].
  46. Piotr Bratkowski: Maria Peszek: „Karabin”. Recenzja Piotra Bratkowskiego - KULTURA - Newsweek.pl. [w:] Newsweek Polska [on-line]. newsweek.pl. [dostęp 2016-11-25].
  47. maria peszek (@mariapeszek_official) • Instagram photos and videos. instagram.com, 2016-04-02. [dostęp 2016-04-05].
  48. Maria Peszek i “Całkiem nowy człowiek”. muzotakt.pl, 10 sierpnia 2019. [dostęp 2021-08-13].
  49. Maria i mężczyźni. interia.pl, 2008-10-03. [dostęp 2021-09-23]. (pol.).
  50. Peszek: "Jak byłam mała, byłam bardzo religijna, teraz nie wierzę". YouTube, 2012-12-21. [dostęp 2021-10-26]. (pol.).
  51. InspirATorzy | Maria Peszek | 3 kwietnia 2017. YouTube, 2017-04-03. [dostęp 2021-09-19]. (pol.).
  52. XIV Festiwal Szkół Teatralnych | Festiwal Szkół Teatralnych. festiwalszkolteatralnych.pl. [dostęp 2016-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-20)]. (pol.).
  53. Wdechy 2005. [w:] Gazeta Wyborcza [on-line]. wyborcza.pl, 2006-01-30. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).
  54. Maria Peszek wśród laureatów „Fenomenu Przekroju 2005”. [w:] Filmweb [on-line]. filmweb.pl, 2006-02-02. [dostęp 2016-11-26]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]