Miguel Angel Canto Solis (ur. 30 stycznia 1948 w Méridzie) – meksykański bokser, zawodowy mistrz świata kategorii muszej.
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1969. Przegrał pierwszą i trzecią walkę, ale potem wygrał siedem i dwie zremisował, zanim w 1970 pokonał go Tarcisio Gómez. Canto następnie wygrał 25 walk i 1 zremisował, zdobywając w 1972 tytuł zawodowego mistrza Meksyku w wadze muszej. Kilkakrotnie skutecznie bronił tego tytułu, wygrywając m.in. z byłym mistrzem olimpijskim z 1968 Ricardo Delgado i swym pogromcą Tarcisio Gómezem.
4 sierpnia 1973 w Maracaibo Canto otrzymał szansę walki o wakujący tytuł mistrza świata organizacji World Boxing Council z Betulio Gonzálezem. Była to pierwsza zagraniczna walka Canto. Niejednogłośnie na punkty wygrał González[1]. Była to ostatnia porażka Canto do 1979.
Miguel Canto zdobył tytuł mistrza świata 8 stycznia 1975 w Sendai, gdy niejednogłośnie pokonał na punkty pogromcę Gonzáleza Shoji Ogumę[2]. W obronie tytułu stawał 15 razy:
Data | Miejsce | Oponent | Narodowość | Wynik | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
(dts) | 24 maja 1975Monterrey | Betulio González | Wenezuela | zwycięstwo na punkty | [3] |
(dts) | 23 sierpnia 1975Mérida | Jiro Takada | Japonia | techniczny nokaut w 11. rundzie | [4] |
(dts) | 13 grudnia 1975Mérida | Ignacio Espinal | Dominikana | zwycięstwo na punkty | [5] |
(dts) | 15 maja 1976Mérida | Susumu Hanagata | Japonia | zwycięstwo na punkty | [6] |
(dts) | 3 października 1976Caracas | Betulio González | Wenezuela | zwycięstwo na punkty | [7] |
(dts) | 19 listopada 1976Los Angeles | Orlando Javierto | Filipiny | zwycięstwo na punkty | [8] |
(dts) | 24 kwietnia 1977Caracas | Luis Reyes Arnal | Wenezuela | zwycięstwo na punkty | [9] |
(dts) | 15 czerwca 1977Tokio | Kimio Furesawa | Japonia | zwycięstwo na punkty | [10] |
(dts) | 17 września 1977Mérida | Martín Vargas | Chile | zwycięstwo na punkty | [11] |
(dts) | 30 listopada 1977Santiago | Martín Vargas | Chile | zwycięstwo na punkty | [12] |
(dts) | 4 stycznia 1978Kōriyama | Shoji Oguma | Japonia | zwycięstwo na punkty | [13] |
(dts) | 18 kwietnia 1978Tokio | Shoji Oguma | Japonia | zwycięstwo na punkty | [14] |
(dts) | 20 listopada 1978Houston | Facomron Vibonchai | Tajlandia | zwycięstwo na punkty | [15] |
(dts) | 10 lutego 1979Mérida | Antonio Avelar | Meksyk | zwycięstwo na punkty | [16] |
(dts) | 18 marca 1979Pusan | Park Chan-hee | Korea Południowa | porażka na punkty | [17] |
W rewanżowej walce Park Chan-hee zremisował z Canto 9 września 1979 w Seulu i zachował tytuł[18].
Później Miguel Canto wygrał trzy następne walki, ale w kolejnych czterech zanotował tylko 1 wygraną i 4 porażki. Zakończył karierę w 1982.
Canto nie dysponował nokautującym ciosem, natomiast znakomicie opanował technikę walki, zwłaszcza w obronie[19].
Został wybrany w 1998 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[20].