Oliver Lyttelton (po prawej) i Miles Lampson | |
Data i miejsce urodzenia |
15 marca 1893 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 stycznia 1972 |
Minister ds. kolonii Wielkiej Brytanii | |
Okres |
od 28 października 1951 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Oliver Lyttelton, 1. wicehrabia Chandos KG, DSO (ur. 15 marca 1893, zm. 21 stycznia 1972) – brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla.
Był synem konserwatywnego polityka Alfreda Lytteltona i krewnym premiera Williama Ewarta Gladstone’a. Wykształcenie odebrał w Eton College oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Podczas I wojny światowej służył w szeregach Grenadier Guards, został odznaczony Distinguished Service Order w 1916 i Military Cross w 1918[1]. Po wojnie był dyrektorem zarządzającym British Metal Corporation Ltd, a później prezesem Associated Electrical Industries.
W 1940 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Aldershot. Wkrótce objął stanowisko przewodniczącego Zarządu Handlu. W latach 1941–1942 był ministrem-rezydentem na Bliskim Wschodzie. W latach 1942–1945 był ministrem produkcji. W 1945 r. na krótko ponownie stanął na czele Zarządu Handlu. Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. objął tekę ministra kolonii. Stanowisko to sprawował do 1954 r. W tym samym roku otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Chandos i zasiadł w Izbie Lordów.
Po zakończeniu kariery politycznej lord Chandos powrócił do pracy w Associated Electrical Industries. W latach 1962–1971 był pierwszym prezesem National Theatre Board. Na jego cześć nazwane zostało jedno z audytoriów Royal National Theatre – Lyttelton Theatre[2].
Zmarł w 1972 r. Tytuł wicehrabiego odziedziczył jego najstarszy syn.
30 stycznia 1920 r. poślubił lady Moirę Godolphin Osborne (1892–1976), córkę George’a Osborne’a, 10. księcia Leeds, i lady Katherine Lambton, córki 2. hrabiego Durham. Oliver i Moira mieli razem trzech synów i córkę: