PWS-16 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Typ | |
Konstrukcja |
mieszana, kryta płótnem |
Załoga |
2 osoby |
Historia | |
Data oblotu | |
Dane techniczne | |
Napęd |
jeden 9-cylindrowy silnik Wright „Whirlwind J5b” |
Moc |
220 KM, 162 kW |
Wymiary | |
Rozpiętość |
9 m (skrzydła) |
Długość |
6,90–7 m |
Wysokość |
2,80–2,70 m |
Powierzchnia nośna |
25,00 m² |
Masa | |
Własna |
837–860 kg |
Zapas paliwa |
170 litrów |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
190–206 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,3–4,5 m/s |
Pułap |
4500–4400 m |
Zasięg |
550 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
PWS-16: brak PWS-16bis: 1 km Vickers wz. 33 kal. 7.7 mm, 2 wyrzutniki bomb o masie 12,5 kg. | |
Użytkownicy | |
Polska, Bułgaria, Hiszpania |
PWS-16 – polski samolot szkolno-treningowy z okresu międzywojennego.
PWS-16 został skonstruowany przez inż. Augustyna Bobka-Zdaniewskiego jako ulepszona wersja samolotu PWS-14. Doświadczenia z PWS-14 pozwoliły sprecyzować wojsku wymagania w nowym samolocie. Część z nich została przystosowana do lotów odwróconych. Prototyp PWS-16 został oblatany w grudniu 1933 roku. W zimie 1933–1934 przeszedł próby w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa. W 1934 roku Podlaska Wytwórnia Samolotów dostarczyła 20 sztuk samolotu. Tego samego roku konstruktor PWS-16 dodał do samolotu karabin maszynowy wz. 33, zastosowano szerszą osłonę silnika, osłonę gaźnika, pogrubiono kadłub, zmieniono obrys usterzenia, przeniesiono zbiornik ze skrzydła w kadłub. Dużą zmianą było zmienienie podwozie na trójgoleniowe z amortyzatorami podpartymi do boków kadłuba. Samolot po tych zmianach otrzymał oznaczenie PWS-16 bis. Prototyp tego samolotu przeszedł próby w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa zimą 1934–1935. W latach 1935–1936 zbudowano 20 samolotów PWS-16 bis o numerach 59-22 do 59-40.
PWS-16 były używane przede wszystkim w wojsku, do nauki strzelania i bombardowania. Gdy w 1937 roku do służby trafiły samoloty PWS-26, „szesnastki” przesunięto do zadań drugorzędnych, jak np. holowanie szybowców (trzy PWS-16 bis obsługiwały polską ekipę na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w górach Rhön). Jeden PWS-16 bis był wykorzystywany przez zakłady PWS do lotów dyspozycyjnych. Po krótkim użytkowaniu przez Wojsko Polskie, 5 samolotów PWS-16 bis sprzedano do Bułgarii, a za pośrednictwem Portugalii 20 samolotów PWS-16 i PWS-16 bis zasiliło armię hiszpańską.
W wojnie obronnej używano „szesnastek” do celów łącznikowych. Jeden PWS-16 bis trafił do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”, która wykorzystała go w ostatniej bitwie kampanii wrześniowej, pod Kockiem. 4 października został on uszkodzony i porzucony.