Piotr Gruszka (siatkarz)

Ten artykuł dotyczy polskiego siatkarza. Zobacz też: artykuł o polskim piłkarzu.

Piotr Gruszka

Pełne imię i nazwisko	Piotr Łukasz Gruszka
Data i miejsce urodzenia	8 marca 1977 Oświęcim
Wzrost	206 cm
Pozycja	przyjmujący, atakujący
Kariera juniorska
Lata Klub 1989–1993 Hejnał Kęty
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. 1993–1995 BBTS Włókniarz Bielsko-Biała 1995–1999 AZS Yawal Częstochowa 1999–2000 Zeta Line Padwa 2000–2002 Virtus Cagliari 2002–2003 AdriaVolley Trieste 2003–2004 Tourcoing LM 2004–2005 Skra Bełchatów 2005–2006 KS PZU AZS Olsztyn 2006–2008 Skra Bełchatów 2008–2009 Arkas Spor Izmir 2009–2010 Delecta Bydgoszcz 2010–2011 Halkbank Ankara 2011–2012 CMC Rawenna 2012–2013 Indykpol AZS Olsztyn
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. 1995–2011  Polska 450
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2014–2015 BBTS Bielsko-Biała 2016–2019 GKS Katowice 2017–2018 Polska - II trener 2019–2020 Asseco Resovia Rzeszów (do 30.01.2020) 2021–2022 Exact Systems Norwid Częstochowa (do 27.10.2022)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Piotr Łukasz Gruszka (ur. 8 marca 1977 w Oświęcimiu) – polski siatkarz i trener siatkarski. W latach 1995–2011 reprezentant kraju (rekordzista pod względem liczby meczów rozegranych w kadrze), a z czasem jej kapitan, występujący na pozycji atakującego bądź przyjmującego (skrzydłowego). Mistrz Europy 2009, srebrny medalista mistrzostw świata 2006, trzykrotny uczestnik igrzysk olimpijskich (Atlanta 1996, Ateny 2004 i Pekin 2008). MVP mistrzostw Europy 2009. Do 2008 włącznie uczestnik wszystkich 11 edycji Ligi Światowej (1998–2008) z udziałem reprezentacji Polski.

Życie prywatne

Pochodzi z Kęt. Jego żoną jest Aleksandra Szettel, z którą ma troje dzieci: Marię Aleksandrę, Juliana i Helenę. Małżonkowie wystąpili w drugiej edycji programu Polsatu The Story of My Life. Historia naszego życia (2018), w którym opowiedzieli historię swego związku^[1], a także wzięli udział w pierwszej edycji programu Power Couple (2021).

Sportowa kariera Piotra Gruszki rozpoczęła się w rodzinnych Kętach. Na początku uprawiał lekkoatletykę, później jednak spróbował gry w siatkówkę i ta dyscyplina bardziej przypadła mu do gustu. Duży wpływ na ten wybór miały tradycje rodzinne, piłkę siatkową uprawiali bowiem jego ojciec i brat. W 1989 rozpoczął treningi w sekcji siatkarskiej Towarzystwa Sportowego Hejnał Kęty; jego pierwszymi trenerami byli Andrzej Pietrzyk i Marek Błasiak. Z uwagi na nieprzeciętny talent dość wcześnie zaczęto wypożyczać go do innych zespołów w okolicy, a w I klasie liceum trafił do BBTS Włókniarz Bielsko-Biała pod skrzydła Wiktora Kreboka – ówczesnego szkoleniowca tego klubu, a zarazem selekcjonera reprezentacji Polski^[2]. To właśnie w barwach tego klubu w sezonie 1993/1994 16-letni Gruszka zadebiutował w ekstraklasie i europejskich pucharach. 7 listopada 1993 podczas rewanżowego meczu II rundy Pucharu CEV wyszedł na parkiet w podstawowej szóstce w przegranym 2:3 meczu przeciwko szwedzkiemu Hylte VBK^[3]. W 1996, razem w kadrą juniorów, wywalczył w Nantanji (Izrael) mistrzostwo Europy juniorów. Rok później w Bahrajnie pod wodzą Ireneusza Mazura Gruszka sięgnął po złoty medal mistrzostw świata.

Na początku seniorskiej kariery regularnie grał jako atakujący. Z czasem jednak został przekwalifikowany na pozycję przyjmującego. W ostatnich latach – ze względu na parametry motoryczne oraz duże doświadczenie – ponownie często grał po przekątnej z rozgrywającym (pozycja atakującego).

Karierę międzynarodową rozpoczął od występów w kadrze seniorów^[4], debiutując w kadrze w 1995, mając 18 lat. Również w 1995 po raz pierwszy uczestniczył na mistrzostwach Europy 1995. Rok później zadebiutował na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W latach 1998–2011 (z wyjątkiem 2009) występował w Lidze Światowej siatkarzy. Na swój pierwszy sukces w kadrze seniorów czekał do 2006, kiedy to zdobył z reprezentacją srebrny medal mistrzostw świata. Trzy lata później zdobył mistrzostwo Europy i został najbardziej wartościowym graczem tejże imprezy.

Ostatnimi dużymi sukcesami w reprezentacji było zdobycie brązowych medali Ligi Światowej i Mistrzostw Europy w 2011 roku. 28 sierpnia 2011 rozegrał 400 mecz w barwach reprezentacji Polski, podczas IX Memoriału Huberta Jerzego Wagnera^[5]. W latach 1995–2011 rozegrał w kadrze 450 meczów.

26 maja 2014 został trenerem BBTS-u Bielsko-Biała. Od sezonu 2016/2017 do sezonu 2018/2019 był trenerem GKS-u Katowice^[6]. W marcu 2017 został asystentem Ferdinando de Giorgiego w Reprezentacji Polski siatkarzy^[7], funkcję pełnił do września 2017^[8]. W sezonie 2019/2020 był trenerem Resovii Rzeszów, z której został zwolniony w jego trakcie (w styczniu 2020^[9]). W sezonie 2021/2022 oraz na początku sezonu 2022/2023 był szkoleniowcem pierwszoligowego Norwidu Częstochowa^[10][11][12].

W 2014 wziął udział w pierwszej polsatowskiej edycji programu Dancing with the Stars. Taniec z gwiazdami. Jego partnerką taneczną była Nina Tyrka, z którą odpadł w ósmym odcinku, zajmując 5. miejsce.

27 października 2023 na antenie Polsatu Sportu podczas meczu PSG Stal Nysa vs. PGE Skra Bełchatów zadebiutował jako komentator^[13].

Sukcesy reprezentacyjne

• 1996 – Mistrzostwo Europy juniorów
• 1997 – Mistrzostwo świata juniorów
• 2001 – 5. miejsce na Mistrzostwach Europy
• 2002 – 5. miejsce w Lidze Światowej
• 2003 – 5. miejsce na Mistrzostwach Europy
• 2004 – 5. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich
• 2005 – 4. miejsce w Lidze Światowej
• 2005 – 5. miejsce na Mistrzostwach Europy
• 2006 – Wicemistrzostwo świata
• 2007 – 4. miejsce w Lidze Światowej
• 2008 – 5. miejsce w Lidze Światowej
• 2008 – 5. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich
• 2009 – Mistrzostwo Europy - mistrzostwa Europy w Turcji
• 2011 – Brązowy medal Ligi Światowej 2011
• 2011 – Brązowy medal mistrzostw Europy - mistrzostwa Europy w Austrii i Czechach

Sukcesy klubowe

• 1995 – Mistrzostwo Polski z AZS Częstochową
• 1996 – Brązowy medalista mistrzostw Polski z AZS Częstochową
• 1997 – Mistrzostwo Polski z AZS Częstochową
• 1998 – Puchar Polski z AZS Częstochową
• 1999 – Mistrzostwo Polski z AZS Częstochową
• 2005 – Puchar Polski ze Skrą Bełchatów
• 2005 – Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
• 2006 – Brązowy medalista mistrzostw Polski z PZU AZS Olsztyn
• 2007 – Puchar Polski ze Skrą Bełchatów
• 2007 – Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
• 2008 – Brązowy medalista Indesit Volleyball European Champions League ze Skrą Bełchatów
• 2008 – Mistrzostwo Polski ze Skrą Bełchatów
• 2009 – Puchar Turcji z Arkas Spor Izmir
• 2009 – Puchar Challenge Cup z Arkas Spor Izmir

Nagrody indywidualne

• 1996 – Najlepszy atakujący turnieju kwalifikacyjnego do igrzysk olimpijskich
• 2003 – Najlepiej atakujący mistrzostw Europy
• 2004 – Najlepszy atakujący Ligi Światowej
• 2005 – Najlepszy siatkarz Polskiej Ligi Siatkówki
• 2006 – Najlepszy polski przyjmujący
• 2009 – MVP mistrzostw Europy w Turcji

Ordery i odznaczenia

• 2006 – Złoty Krzyż Zasługi^[14]
• 2009 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[15]

Statystyki zawodnika

Impreza	Punkty z ataku	Punkty z bloku	Asy serwisowe	Suma
Liga Światowa 2002	132	10	6	148
Mistrzostwa Świata 2002	60	6	6	72
Liga Światowa 2003	68	6	8	82
Liga Światowa 2004	148	11	5	164
Igrzyska Olimpijskie 2004	100	5	5	110
Liga Światowa 2005	174	8	3	185
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2006	14	5		19
Liga Światowa 2006	1			1
Mistrzostwa Świata 2006	10	1		11
Liga Światowa 2007	102	12	4	118
Kwalifikacje do Igrzysk Olimpijskich 2008	6	1		7
Liga Światowa 2008	62	2	1	65
Igrzyska Olimpijskie 2008	3			3
Kwalifikacje do Mistrzostw Świata 2010	12		1	13
Liga Światowa 2010	61	3	4	68
Mistrzostwa Świata 2010	42	2	1	45
Liga Światowa 2011	13	1	1	15
Mistrzostwa Europy 2011	23	4		27

Linki zewnętrzne

• Sylwetka Piotra Gruszki. reprezentacja.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-07)].
• profil na legavolley.it

Przypisy

1. Jesień 2018 w Polsacie. Poznaj szczegóły ramówki. Telewizja Polsat, 2018-08-28. [dostęp 2019-10-21].
2. Katarzyna Biernacka, Anna Puch (sport.pl z reprezentacja.net): Piotr czyli opoka – sylwetka Piotra Gruszki. [dostęp 2009-01-23]. (pol.).
3. BBTS Bielsko-Biała – Sezon 1993-1994. bbtsbielsko.pl. [dostęp 2011-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-22)]. (pol.).
4. Katarzyna Biernacka, Anna Puch (reprezentacja.net): Sylwetki Siatkarzy: Piotr, czyli opoka. [dostęp 2009-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-06)]. (pol.).
5. Memoriał Wagnera: Polacy bez zwycięstwa na turnieju, Rosjanie zbyt mocni. matchball.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-19)]. – matchball.pl – 28-08-2011
6. Piotr Gruszka: Powodzenia, Kuba i Grzegorz! [online], siatkowka.gkskatowice.eu [dostęp 2021-05-26] .
7. SaraS. Kalisz SaraS., Siatkówka. Wielki powrót do reprezentacji Polski, Piotr Gruszka asystentem De Giorgiego, „Sport.pl”, 9 maja 2017 [dostęp 2017-06-11]  (pol.).
8. Siatkówka. Ferdinando De Giorgi zwolniony z funkcji trenera reprezentacji Polski [online], Sport.pl [dostęp 2021-05-26]  (pol.).
9. Piotr Gruszka zwolniony z Asseco Resovii [online], Przegląd Sportowy, 30 stycznia 2020 [dostęp 2021-05-26]  (pol.).
10. I liga M [online], Strefa Siatkówki - Mocny Serwis [dostęp 2021-05-26]  (pol.).
11. Piotr Gruszka trenerem Norwida! [online], EXACT SYSTEMS NORWID CZĘSTOCHOWA, 31 maja 2021 [dostęp 2021-05-31]  (pol.).
12. MarekM. Osuchowski MarekM., Komunikat Klubu Sportowego "Norwid" Częstochowa [online], 27 października 2022 [dostęp 2022-10-27]  (pol.).
13. Niezwykły debiut siatkarskiej legendy w meczu PlusLigi. polsatsport.pl. (pol.).
14. M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 254
15. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 276

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 7297147270708635700003
• PLWABN: 9810640777805606

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 52882