Piętki-Gręzki
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
86 |
| Kod pocztowy |
18-214[4] |
| Tablice rejestracyjne |
BWM |
| SIMC |
0398706[5] |
Położenie na mapie gminy Klukowo  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wysokomazowieckiego  | |
 52°47′03″N 22°31′29″E/52,784167 22,524722[1]
| |
Piętki-Gręzki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie wysokomazowieckim, w gminie Klukowo[5][6].
Zaścianek szlachecki Gręski należący do okolicy zaściankowej Piętki położony był w drugiej połowie XVII wieku w ziemi drohickiej województwa podlaskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.
Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w Klukowie[8].
Historia
[edytuj | edytuj kod]W roku 1465 w Herbarzu Kapicy-Milewskiego wymieniony dziedzic tej ziemi – de Piantki[9].
Andrzej, zwany Oczko wymieniony jako dziedzic Piętków w 1489. Jego syn, Piotr wspominany w aktach ziemskich w roku 1509. W tym samym okresie wymienia się Abrahama, Jakuba, Marcina i Piotra, synów Jana. Na początku XVI wieku wzmiankowani Bartłomiej i jego synowie: Maciej, Michał, Piotr[10].
Mikołaj, zwany Szeliga założył Piętki-Szeligi. Piętkowie skolonizowali także pobliskie Sobolewo, dając początek rodowi Sobolewskich herbu Ślepowron.
W 1580 roku wieś podzielona na: Baśki, Gręski i Szeligi. Wymieniono również Oczkowiznę. Spis podatkowy z tego okresu informuje: Ślachetny Wawrzyniec Kostro, z cześnikami swemi, dał z włok ziemskich 2, po gr. 15. Ślachetny Matyas Pąk, z cześnikami swemi, dał z włók ziemskich 10, po groszy 15. Ślachetny Jakób Stanisławów, z cześnikami swemi z Pieńków Szeligów, z włók ziemskich 10, po gr. 15. Ślachetny Matyas Jedynak z cześnikami swemi, dał z włók ziemskich 10, po gr. 15[10].
W 1673 r. częściowym posesjonatem wsi, posiadającym 10 poddanych w Gręskach i Żabińcu był Wojciech Piętka.[11]
W I Rzeczypospolitej Gręzki należały do ziemi drohickiej w województwie podlaskim.
W latach 1868–1879 we wsi funkcjonowała rządową szkoła jednoklasowa, najstarsza w gminie Klukowo[10].
Pod koniec XIX w. miejscowość należała do powiatu mazowieckiego, gmina Klukowo[12].
W 1891 roku naliczono tu 35 gospodarstw na 294 ha gruntów. Przeciętne gospodarstwo posiadało powierzchnię 8,4 ha. W 1921 wieś liczyła 37 domów i 203 mieszkańców, w tym 4 prawosławnych, 3 z nich podało narodowość białoruską[10].
Przez długi czas zachowało się tu tradycyjne budownictwo drewniane. Zespół budynków mieszkalnych i gospodarczych z tej wsi można oglądać w skansenie w Ciechanowcu.
Współcześnie
[edytuj | edytuj kod]Wieś typowo rolnicza. Produkcja roślinna podporządkowana hodowli krów mlecznych.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 101012
- ↑ Wieś Piętki-Gręzki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-02-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 925 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Anna Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny : struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII wieku, Warszawa 1998, s. 91.
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Piętki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 449.
- ↑ a b c d Klukowo – Gminny Portal Internetowy – Piętki-Gręzki.
- ↑ A. Laszuk, Zaścianki i królewszczyzny, Struktura własności ziemskiej w województwie podlaskim w drugiej połowie XVII w., Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, Warszawa 1998
- ↑ Wysokie Mazowieckie, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 140.