Stefan Friedmann

Stefan Friedmann

Foto: Paweł Matyka (2009)
Data i miejsce urodzenia	2 września 1941 Kraków
Zawód	aktor filmowy i teatralny, satyryk, prezenter TV
Lata aktywności	od 1955
Zespół artystyczny
Och-Teatr
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Stefan Andrzej Friedmann (ur. 2 września 1941 w Krakowie) – polski aktor teatralny, filmowy i radiowy, satyryk, prezenter telewizyjny.

Życiorys

Zainteresował się aktorstwem po obejrzeniu spektaklu Syn pułku wystawianym w Teatrze Bagatela w Krakowie^[1]. W 1951, mając dziewięć lat, wystąpił u boku ojca, Mariana Friedmanna, oraz Witolda Sadowego w spektaklu Milionowe jajko wystawianym w Teatrze Nowym w Warszawie^[2]. Uczęszczał do VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie^[3], został jednak wyrzucony ze szkoły po dziewiątej klasie przez złe oceny z matematyki^[4]. Maturę zdał w XXXIV Liceum im. gen. Karola Świerczewskiego „Waltera” w Warszawie^[5].

W 1953 wystąpił jako pacholę w słuchowisku Antoniego Malczewskiego Maria (reż. Jerzy Kierst) w Teatrze Poezji Polskiego Radia^[6]. Następnie wystąpił w kolejnych słuchowiskach, m.in. jako Staś Tarkowski w dwuczęściowym W pustyni i w puszczy oraz Nemeczek w Chłopcach z Placu Broni, a także w wielu audycjach Błękitna Sztafeta^[7]. Zagrał także kolejne role teatralne, m.in. Jędrka w Placówce i syna w Samotności^[8]. W 1956 zaczął występować jako Eugeniusz „Gienek” Matysiak w serialu radiowym Matysiakowie, co zapewniło mu rozpoznawalność w Polsce^[9].

Jako aktor filmowy zadebiutował niewielką rolą w Godzinach nadziei (1955)^[10]. Do końca lat 50. zagrał jeszcze kilka ról filmowych, m.in. konika pod kinem w Kaloszach szczęścia (1958) oraz Andrzeja, głównego bohatera Miejsca na ziemi (1959)^[11]. Brał także udział w zdjęciach próbnych do ekranizacji powieści Kornela Makuszyńskiego Szatan z siódmej klasy^[12]. W latach 60. zaczął występować w kabarecie, najpierw udzielał się w Psie Cynickim, a następnie w Kabarecie „Hybrydy” Jana Pietrzaka (z zespołem otrzymał nagrodę podczas Festiwalu Teatrów Studenckich w Stambule za spektakl Czapa, czyli śmierć na raty) i gościnnie w STS-ie (z grupą odbył trasę po ZSRR), a także prowadził kabaret autorów Na Pięterku^[13]. Kontynuował także karierę filmową, zagrał m.in. tytułowego bohatera filmu dyplomowego Krzysztofa Zanussiego Holden (1961)^[14], Maćka w Rannym w lesie (1963), polskiego partyzanta w Nocy generałów (1966), tytułową rolę w Pavoncello (1967) i plutonowego w Jarzębinie czerwonej (1969)^[15]. Zagrał także epizodyczne role w serialach: Stawka większa niż życie, Tajemnica zamku Edelsberg i Lalka^[16]. Występował również w spektaklach Teatru Telewizji: Żywy trup, Czwórka przyjaciół z ulicy Cichej, Dwunastu, Godzina szczytu i Rewizor, a także w telewizyjnych programach Olgi Lipińskiej: Gallux Show i Studio Gama oraz w programach satyrycznych emitowanych na TVP1: Bajka dla dorosłych i Magic Show (ten został w 1979 wyróżniony Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Programów Telewizyjnych w Sopocie)^[17]. Współpracował też jako aktor z Teatrem Sensacji „Kobra”^[16]. W tym okresie podjął również naukę w studium nauczycielskim, w którym uczył się m.in. z Markiem Perepeczką^[18].

Jonasz Kofta i Stefan Friedmann podczas nagrywania audycji radiowej

W latach 1968–1974 był etatowym aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie^[19]. Przez siedem sezonów spędzonych w tym teatrze zagrał m.in. w sztukach: Wielki człowiek do małych interesów, Potęga ciemności, Macbett, Po górach, po chmurach i Król jeleń^[20]. W 1971 zdał aktorski egzamin eksternistyczny na aktora dramatycznego^[21]. Na początku lat 70. wraz z Jonaszem Koftą stworzył radiowy duet satyrycznokomediowy, który tworzył cykle dla Programu Trzeciego Polskiego Radia: Dialogi na cztery nogi (emitowany w magazynie Ilustrowany Tygodnik Rozrywkowy w latach 1970–1974) i Fachowcy (emitowany w Ilustrowanym Magazynie Autorów w latach 1974–1976)^[22]. Był również lektorem trójkowego cyklu Ahoj przygodo!^[23]. Poza tym w latach 70. napisał tekst piosenki „Rosołek”, którą nagrał Jan Ptaszyn Wróblewski i zespół Alibabki, a także utwór „Tango z wodą w ustach” dla Mariana Kociniaka^[24]. W 1973 podłożył głos Jerzemu Stuhrowi w filmie Przyjęcie na dziesięć osób plus trzy (1980)^[16]. Poza tym zagrał Sulisława, sługę Kazimierza Wielkiego, w filmie z 1976 o polskim władcy^[25]. Napisał także scenariusz do serialu Między nami Polakami (1977–1980)^[26][27].

Wiosną 1980 wraz z innymi artystami odbył swoją pierwszą trasę po Stanach Zjednoczonych z programem kabaretowo-rewiowym Gwiazdy, których jeszcze nie znacie^[28]. W trakcie pobytu USA dorabiał, pracując w ekipie ogrodniczej w Long Island^[29]. We wrześniu 1980 przedpremierę miał jego autorski spektakl Fachowcy, czyli po prostu robota. Opera za trzy pięćdziesiąt inspirowany audycją, którą współtworzył z Jonaszem Koftą w latach 70. dla radiowej Trójki^[30]. W grudniu 1981 porzucił rolę w Matysiakach w ramach bojkotu mediów publicznych po wprowadzeniu stanu wojennego^[31]. W 1983 ukończył kurs gastronomiczny na Stołecznym Uniwersytecie Robotniczym ZSMP w Warszawie i zagrał detektywa Piekarskiego w Szkatułce z Hongkongu^[32]. W 1984 napisał scenariusz spektaklu teatralnego Przygody podróżnika Pipsa oraz jego przyjaciół: papugi Terefery i psa Klipsa, który został wyreżyserowany przez Tomasza Grochoczyńskiego i premierowo wystawiony w Teatrze Komedia w Warszawie^[33][34]. W tym okresie premierę w Teatrze Muzycznym w Gdyni miały dwie sztuki, do których współtworzył libretto: Drugie Wejście Smoka, czyli Franek Kimono Story (1984) i Czarna dziura, czyli Gwiezdne Love Story (1985)^[35][36][37]. W 1987 premierę w Teatrze Komedia w Warszawie miała kolejna sztuka autorstwa Friedmanna, W naszym domu straszy^[38][39]. Następnie zagrał tytułową rolę w siedmioodcinkowym serialu TVP Na kłopoty… Bednarski (1988)^[40][41]. Po zakończeniu komunizmu w 1989 odbył trasę koncertową po USA i Kanadzie z programem Zmiana warty, który prezentował z Krzysztofem Jaroszyńskim dla tamtejszej Polonii^[42].

W 1991 bezskutecznie kandydował do Sejmu z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Od lat 90. do 2001 prowadził w Programie Trzecim PR autorski magazyn Korek^[43][40]. Współtworzył również audycję ZSYP w Programie Pierwszym Polskiego Radia do końca jej nadawania w 2009. W 1991 wraz z Krzysztofem Jaroszyńskim prezentował humorystyczne quizy dla finalistek wyborów Miss Polski^[44][45]. W 1992 wystąpił z utworem „Cienki Bolek” na 29. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu^[46]. W 1994 współprowadził program TVP1 Magazynio z Krzysztofem Jaroszyńskim, z którym napisał również scenariusz serialu Z pianką czy bez (1997) dla Polsatu^[47]. Pod koniec lat 90. prowadził telezakupy z TV Marketu w Polsacie^[48]. Zaczął także pisać felietony do „Tele Tygodnia” pt. „Krzywym okiem obejrzał Stefan Friedmann”, które w 2006 zostały opublikowane w formie książki; współpracę z czasopismem zakończył w 2019^[49]. W latach 2001–2002 prowadził teleturniej Poszukiwacze skarbów na TVP1^[50]. W 2003 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[51]. W 2007–2008 prowadził program Najgorszy polski kierowca (później przemianowany na Nie-dzielny kierowca), który był emitowany na TV Puls^[52][53].

W 2008 zadebiutował jako reżyser teatralny, przygotował m.in. spektakle dla Teatru Bajka w Warszawie: Dzikie żądze, Zamknij oczy i myśl o Anglii oraz Seks, metro i mp3^[40][54]. Od 2008 współpracuje jako reżyser w Teatrze Dramatycznym im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku, w którym wystawił spektakle: Mayday 1 i 2, Weekend z kochankiem, Kochane pieniążki, Nic nie gra, Szalone nożyczki, Dzikie żądze oraz Zamknij oczy i myśl o Anglii^[55]. Od 2012 występuje w roli Bobby’ego Franklyna w spektaklu Mayday (reż. Krystyna Janda) w Och-Teatrze w Warszawie^[56][57].

Zagrał w teledyskach do utworów: „Będzie dobrze dzieciak” (2000) zespołu Molesta Ewenement, „W aucie” (2008) zespołu TPWC^[a] i „Wezmę cię” (2013) grupy Poparzeni Kawą Trzy^[59][60]. Wystąpił w telewizyjnych spotach reklamowych producenta farb Ekonowinka oraz zestawów satelitarnych marki Porion^[61].

W 2011 wydał książkę dla dzieci pt. „Przygody podróżnika Pipsa oraz jego przyjaciół: papugi Terefery i psa Klipsa” inspirowaną spektaklem, do którego scenariusz napisał w latach 80^[62]. Udzielił wywiadu Soni Ross na potrzeby jej książki pt. „Tata” (2012)^[b][63]. W 2018 dołączył do obsady serialu M jak miłość w roli Józefa Modrego, adoratora Barbary Mostowiak^[64][65]. W maju 2023 nakładem wydawnictwa Prószyński i S-ka wydał książkę autobiograficzną pt. „70 lat mojego dzieciństwa, czyli niech pan powie coś wesołego”^[66].

Życie prywatne

Syn aktora Mariana Friedmanna (1917–1983) i suflerki Haliny^[c] z domu Bialik (1921–2010)^[68]. Jego przodek ze strony ojca, Szymon Karol Friedmann, był austriackim oficerem, który brał udział w trzecim rozbiorze Polski^[69]. Dalsza rodzina jego żony jest spowinowacona z aktorem Cezarym Pazurą^[70][71].

7 września 1968 ożenił się z Krystyną Wiśniewską^[72]. Mieszkają w Łosiu^[73]. Mają dwóch synów: Filipa (ur. 1973) i Wojciecha, oraz czterech wnuków: Maxa, Szymona, Aleksa i Karola^[74]. Jest ojcem chrzestnym reżysera Jana Holoubka^[75].

Interesuje się piłką nożną. Należał do Reprezentacji Artystów Polskich oraz często grał podczas charytatywnych meczów aktorów przeciwko dziennikarzom^[76][77].

Filmografia

• 1955: Godziny nadziei jako chłopak z Zamojszczyzny
• 1956: Warszawska syrena jako Grześ
• 1958: Kalosze szczęścia jako „sierota” – konik pod kinem
• 1959: Miejsce na ziemi jako Andrzej
• 1959: Inspekcja pana Anatola jako Obsada aktorska
• 1963: Ranny w lesie jako Maciek
• 1963: Przygoda noworoczna jako podrywacz
• 1964: Pierwszy dzień wolności jako „Tygrys”
• 1965: Zawsze w niedziele jako pracownik fabryki fortepianów (Niedziela Trzecia [nowela kolarska])
• 1965: Podziemny front jako Rysiek, żołnierz AL (odc. 1, 3 i 4)
• 1966: Noc generałów jako polski partyzant
• 1966: Mocne uderzenie jako członek zespołu
• 1966: Bariera jako tramwajarz proszący bohaterkę o pomoc
• 1966: Stawka większa niż życie jako kapral WP (odc. 7)
• 1967: Westerplatte jako żołnierz bez hełmu
• 1967: Pavoncello jako skrzypek Fosca
• 1967: Kiedy miłość była zbrodnią jako więzień
• 1968: Ruchome piaski jako chłopak na łódce
• 1969: Polowanie na muchy jako bywalec klubu
• 1969: Paragon gola jako mechanik w warsztacie Łopotka
• 1969: Jarzębina czerwona jako plutonowy
• 1969: Do przerwy 0:1 jako pracownik warsztatu Łopotka (odc. 5)
• 1970: Krajobraz po bitwie jako Cygan
• 1970: Kolumbowie jako radiotelegrafista Jaś (odc. 3)
• 1971: Milion za Laurę jako gitarzysta występujący w konkursie telewizyjnym
• 1973: Stawiam na Tolka Banana jako zaczepiający Tomka w kawiarni (odc. 5)
• 1973: Nagrody i odznaczenia jako sierżant
• 1974: S.O.S. jako milicjant w atelier Marka (odc. 5)
• 1974: Ile jest życia jako asystent reżysera (odc. 9 i 12)
• 1974, 1976–1977: Czterdziestolatek jako Cywiński, robotnik na budowie
• 1975: Kazimierz Wielki jako Sulisław, sługa Kazimierza Wielkiego
• 1976: Smuga cienia jako marynarz
• 1976: Polskie drogi jako fotograf, członek komórki AK (odc. 6)
• 1976: Motylem jestem, czyli romans 40-latka jako robotnik
• 1977: Sprawa Gorgonowej jako fotoreporter „IKC”
• 1977: Lalka jako Klein, subiekt w sklepie Wokulskiego
• 1978: Co mi zrobisz, jak mnie złapiesz jako pracownik „Pol-Pimu”, znajomy inżyniera Kwaśniewskiego
• 1979: Skradziona kolekcja jako Miecio, członek szajki złodziei znaczków
• 1982: Popielec jako Zwanek
• 1983: Tajemnica starego ogrodu jako Dodek, członek szajki
• 1983: Szkatułka z Hongkongu jako detektyw Piekarski
• 1985: C.K. Dezerterzy jako „fotograf” Kurz
• 1986: Zmiennicy jako docent, mieszkaniec bloku przy Alternatywy 4 (odc. 11, 14, 15)
• 1986: Na kłopoty… Bednarski jako Bednarski
• 1988: Powrót do Polski jako dziennikarz Andrzej Frankowski, reporter „Kuriera Poznańskiego”
• 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później jako „przedsiębiorca” Władek, dawny robotnik inżyniera Karwowskiego (odc. 3, 7, 15)
• 1994: Szczur jako organizator konkursu
• 1996: Bar Atlantic jako Diabeł (odc. 2)
• 1998–2007: Klan jako Jan „Kłos” Kłosiński, dziennikarz Radia „Sport i Muzyka”, a potem publicznej „Trójki”
• 1998: Z pianką czy bez jako Grójecki (odc. 8)
• 1999: Kiler-ów 2-óch jako Zbigniew Owczarek, starszy sierżant i przywódca „młodych wilków”
• 2000: Skarb sekretarza jako Helmut, burmistrz Wiehlendorfu
• 2001: Poranek kojota jako reżyser kina akcji
• 2002: Jest sprawa... jako Helmut, burmistrz Wiehlendorfu
• 2003: Rodzinka jako sprzedawca alarmów (odc. 5)
• 2003: Psie serce jako Henio
• 2009: Balladyna jako Mark Lotter
• 2015: Ojciec Mateusz jako Zdzisław Wolski (odc. 161)
• od 2018: M jak miłość jako Józef Modry
• 2019: Czarny mercedes jako fotograf
• 2020: Mały zgon jako ksiądz-proboszcz (odc. 3 i 5)

Dubbing

• 1972: Agent nr 1 jako Bandos, kolega Iwanowa z czasów szkolnych
• 2003: Gdzie jest Nemo? jako szef ławicy
• 2003: Mój brat niedźwiedź jako Baran 1
• 2005: Mary Poppins jako Bankier
• 2006: Dżungla jako Pingwin, sprawozdawca i komentator sportowy
• 2009: Księżniczka i żaba jako Ray (dialogi)

Uwagi

1. Jego syn Wojciech pod pseudonimem „Fred” był wykonawcą zwrotki w wersji teledyskowej piosenki^[58].
2. Wywiady udzielili także inni mężczyźni show-biznesu, m.in. Krzysztof Hołowczyc, Andrzej Grabowski, Tomasz Karolak, Michał Wiśniewski.
3. Przy chrzcie otrzymała imię Helena, jednak posługiwała się imieniem Halina^[67].

Przypisy

1. Friedmann 2023 ↓, s. 36.
2. Friedmann 2023 ↓, s. 47.
3. Wiekowe liceum [online], wp.pl, 19 czerwca 2005 [dostęp 2020-11-18] .
4. Friedmann 2023 ↓, s. 54, 58.
5. Friedmann 2023 ↓, s. 77, 82–83.
6. Friedmann 2023 ↓, s. 60.
7. Friedmann 2023 ↓, s. 61.
8. Friedmann 2023 ↓, s. 62–63.
9. Friedmann 2023 ↓, s. 65–69.
10. Friedmann 2023 ↓, s. 79.
11. Friedmann 2023 ↓, s. 76, 81.
12. Friedmann 2023 ↓, s. 100.
13. Friedmann 2023 ↓, s. 84–87, 91, 95–97, 219.
14. FilmPolski.pl - HOLDEN [online], pl/fp/index.php?film=32735 [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
15. Friedmann 2023 ↓, s. 102, 144, 221–222.
16. Friedmann 2023 ↓, s. 224.
17. Friedmann 2023 ↓, s. 223–224.
18. Friedmann 2023 ↓, s. 110–114.
19. Friedmann 2023 ↓, s. 27, 116.
20. Friedmann 2023 ↓, s. 122–125.
21. Friedmann 2023 ↓, s. 122, 214.
22. Friedmann 2023 ↓, s. 148–169.
23. Rozrywka w Trójce - Trójka - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
24. Friedmann 2023 ↓, s. 172–174, 376–377.
25. Friedmann 2023 ↓, s. 230–232.
26. FilmPolski.pl - MIĘDZY NAMI POLAKAMI [online], pl/fp/index.php?film=428197 [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
27. Friedmann 2023 ↓, s. 321.
28. Friedmann 2023 ↓, s. 233–236.
29. Friedmann 2023 ↓, s. 239.
30. Friedmann 2023 ↓, s. 248–252.
31. Friedmann 2023 ↓, s. 243.
32. Friedmann 2023 ↓, s. 245–246, 266.
33. Friedmann 2023 ↓, s. 186–188.
34. Przygody podróżnika Pipsa oraz jego przyjaciół..., [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2023-05-21] .
35. Friedmann 2023 ↓, s. 252–253.
36. Drugie Wejście Smoka czyli Franek Kimono Story, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2023-05-25] .
37. Czarna dziura, czyli Gwiezdne Love Story, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2023-05-25] .
38. W naszym domu straszy, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (sztuki) [dostęp 2023-05-21] .
39. Friedmann 2023 ↓, s. 190.
40. Stefan Friedmann: jeszcze nie przekwitam - Film [online], onet.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
41. Friedmann 2023 ↓, s. 266–269.
42. Friedmann 2023 ↓, s. 259.
43. Friedmann 2023 ↓, s. 170, 297–300.
44. Miss na wyraźne żądanie | Przegląd [online], tygodnikprzeglad.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
45. Mrs. Polonia 1991 [online], zarchiwummiss.eu [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
46. Friedmann 2023 ↓, s. 218.
47. Friedmann 2023 ↓, s. 255, 262.
48. KatarzynaK. Pawlicka KatarzynaK., Szczęście na telefon: historia polskich telezakupów [online], Onet.pl, 29 stycznia 2016 [dostęp 2018-07-12] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-30] .
49. Friedmann 2023 ↓, s. 310–317.
50. O nich się mówi - Archiwum Rzeczpospolitej [online], rp.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
51. M.P. z 2004 r. nr 6, poz. 107
52. 'Najgorszy polski kierowca' polepszył wyniki Pulsu [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
53. "Nie-dzielny kierowca" w TV Puls - TV Puls, Stefan Friedman | media2.pl [online], pl/media/38903-Nie-dzielny-kierowca-w-TV-Puls.html [dostęp 2024-05-18]  (pol.).
54. Friedmann 2023 ↓, s. 301–304.
55. Friedmann 2023 ↓, s. 328–333.
56. MAYDAY - spektakl Och-Teatr, Warszawa [online], com.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
57. Friedmann 2023 ↓, s. 269.
58. Sokół i Pono. wywiadowcy.pl. [dostęp 2014-07-25].
59. Friedmann 2023 ↓, s. 334–336.
60. Poparzeni Kawą Trzy – Wezmę Cię.. eska.pl. [dostęp 2014-02-07].
61. Friedmann 2023 ↓, s. 336.
62. https://ksiazki.wp.pl/przygody-podroznika-pipsa-i-jego-przyjaciol-papugi-terefery-i-psa-klipsa-6147971510236801c
63. Dzień ojca: współczesny tata godzi role. polskieradio.pl, 21 czerwca 2012. [dostęp 2016-01-07].
64. "M jak miłość": nowa miłość w życiu Barbary Mostowiak - Film [online], onet.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
65. "M jak miłość": Teresa Lipowska z nowym wątkiem w serialu - Film [online], onet.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
66. Najnowsza książka Stefana Friedmanna, czyli o życiu nie po kolei [FRAGMENT KSIĄŻKI] - Kultura [online], onet.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).
67. Friedmann 2023 ↓, s. 15.
68. Friedmann 2023 ↓, s. 13–15, 44.
69. Friedmann 2023 ↓, s. 13, 20.
70. Cezary Pazura. Dlaczego nie zagrałem w „Miodowych latach”?, YouTube.
71. Friedmann 2023 ↓, s. 257.
72. Friedmann 2023 ↓, s. 131.
73. Friedmann 2023 ↓, s. 322–327.
74. Friedmann 2023 ↓, s. 13, 196, 342.
75. Friedmann 2023 ↓, s. 358.
76. Friedmann 2023 ↓, s. 194, 201–210.
77. Przyjedzie Reprezentacja Artystów Polskich • Sport i rekreacja • www.rybnik.com.pl [online], rybnik.com.pl [dostęp 2024-04-25]  (pol.).

Bibliografia

• Stefan Friedmann: 70 lat mojego dzieciństwa, czyli niech pan powie coś wesołego. Prószyński i S-ka, 2023. ISBN 978-83-8295-346-6.
• Stefan Friedmann: Pechowy dzień. Prószyński i S-ka, 2024. ISBN 978-83-8352-309-5.

Linki zewnętrzne

• Stefan Friedmann w bazie filmpolski.pl
• Stefan Friedmann, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-04-09] .
• Stefan Friedmann w bazie IMDb (ang.)
• Stefan Friedmann w bazie Filmweb
• Stefan Friedmann na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000071491098
• VIAF: 75120614
• LCCN: n79016727
• GND: 1146957335
• NKC: js2017951704
• Open Library: OL1788465A
• PLWABN: 9810563179105606
• NUKAT: n96032767

Encyklopedie internetowe:

• ETP: 1300

Identyfikatory zewnętrzne:

• FilmPolski.pl: 11243