USS Fort Worth (LCS-3)

USS „Fort Worth” (LCS-3)
Ilustracja
Klasa

okręt walki przybrzeżnej

Typ

Freedom

Historia
Stocznia

Marinette Marine;
prowadzący program budowy: Lockheed Martin

Położenie stępki

11 lipca 2009

Wodowanie

7 grudnia 2010

 US Navy
Wejście do służby

22 września 2012

Los okrętu

aktywny
Port macierzysty:
Naval Base San Diego

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

3500 ton

Długość

118 m

Szerokość

17,7 m

Zanurzenie

3,9 m

Napęd
2 turbiny gazowe Rolls-Royce MT30 96 550 KM (72 MW)
2 silniki Diesla Fairbanks Morse Colt-Pielstick 16PA6B STC
17 160 KM (12,8 MW),
4 pędniki Rolls Royce Kamewa 153SII
Prędkość

50 węzłów

Zasięg

1500 Mm przy 50 węzłach
4300 Mm przy 20 węzłach

Uzbrojenie
torpedy Mark 50 Barracuda;
wyrzutnia MK 31 Mod 0 RAM
działo Mk 110 57 mm Mod
RIM-116 Rolling Airframe Missile
3 karabiny maszynowe MK 26 Mod 17,5 cala
Unmanned Underwater Vessels
Unmanned Surface Vessels
Moduły:
Mine Warfare (MIW),
Anti-submarine Warfare (ASW),
Surface Warfare (SUW)
Wyposażenie lotnicze
2 helikoptery MH-60R/S
lub MH-60R/S i VTUAV
Załoga

15 do 20 członków załogi stałej
dodatkowo, 75 członków dla określonych misji.

USS Fort Worth (LCS-3)amerykański okręt do walki w strefie przybrzeżnej typu Freedom, drugi okręt tego typu. Okręt jako pierwszy w historii US Navy otrzymał imię teksańskiego miasta Fort Worth.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Stocznia Marinette Marine zamówienie na drugą jednostkę typu Freedom otrzymała 23 marca 2009 roku. Wcześniej, bo 6 marca 2009 roku ogłoszono, jaką nazwę będzie nosiła nowa jednostka. Uroczyste rozpoczęcie budowy miało miejsce 19 lipca 2009 roku. W momencie wodowania 4 grudnia 2010 roku okręt był gotowy w osiemdziesięciu procentach. Próby morskie które odbywały się na Jeziorze Michigan i zakończyły 24 października 2011 roku. Najważniejszą zmianą w porównaniu do USS „Freedom” było wydłużenie kadłuba, co zwiększyło prędkość okrętu i zmniejszyło jego zużycie paliwa. Wejście do służby okrętu nastąpiło 22 września 2011 roku. W styczniu 2015 roku „Fort Worth” został skierowany na wody wokół Półwyspu Koreańskiego w celu przeciwdziałania zagrożeniu ze strony min stawianych przez marynarkę wojenną Korei Północnej.

Budowa okrętu

[edytuj | edytuj kod]

Modułowa konstrukcja okrętu pozwala w zależności od potrzeb przystosować go do misji przeciwminowych, przeciwpodwodnych (ZOP), zwalczania jednostek nawodnych, bądź też wsparcia jednostek lądowych i operacji sił specjalnych. Zastosowanie zaawansowanych technologii łączności pozwala na szybką wymianę informacji taktycznej z przedstawicielami innych rodzajów sił zbrojnych.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]