Państwo | |||
---|---|---|---|
Rodzaj |
wybory gubernatorskie | ||
Data przeprowadzenia |
6 listopada 2019 | ||
Głosowanie | |||
| |||
| |||
|
Wybory gubernatorskie w Stanach Zjednoczonych w 2018 roku – wybory, które odbyły się 6 listopada 2018 w 36 różnych stanach[1] i 13 listopada 2018 w Marianach Północnych[2], w wyniku których wyłoniono gubernatorów i zastępców gubernatorów poszczególnych stanów.. Tego dnia odbyły się także wybory burmistrza Waszyngtonu[3]. Wybrano 20 gubernatorów z Partii Demokratycznej i 16 z Partii Republikańskiej.
Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | Zwycięzcy kandydaci | |
Partia Demokratyczna | 46 298 981 | 50,37 | 20 |
Partia Republikańska | 43 476 882 | 47,30 | 16 |
Partia Libertariańska | 877 772 | 0,96 | 0 |
Niezrzeszeni kandydaci | 299 520 | 0,33 | 0 |
Partia Zielonych | 296 429 | 0,32 | 0 |
Partia Konstytucyjna | 62 902 | 0,07 | 0 |
Partia Reform | 47 140 | 0,05 | 0 |
Dopisani kandydaci | 43 057 | 0,05 | 0 |
Amerykańska Partia Niezależnych | 10 076 | 0,01 | 0 |
Liberty Union Party | 1 839 | 0,00 | 0 |
Partie regionalne | 19 075 | 0,54 | 0 |
Razem | 1 719 589 | 100 | 36 |
W Alabamie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora. Tego samego dnia odbyły się wybory stanowego prokuratora generalnego[5].
Urzędująca gubernator Alabamy, Kay Ivey z Partii Republikańskiej, ubiegała się o reelekcję[5]. Urząd pełniła od 10 kwietnia 2017, kiedy dotychczasowy gubernator Robert Bentley z Partii Republikańskiej zrezygnował ze stanowiska po przyznaniu się do złamania prawa dotyczącego finansowania kampanii. Jako warunek ułaskawienia, przyjął dożywotni zakaz ubiegania się o urząd publiczny[6]. Kandydatem Partii Demokratycznej był Walt Maddox, burmistrz Tuscaloosy od 2005[7].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Kay Ivey (urzędująca) | Partia Republikańska | 1 022 457 | 59,46 |
Walt Maddox | Partia Demokratyczna | 694 495 | 40,39 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 2 637 | 0,15 |
Razem | 1 719 589 | 100 |
Alabama nie miała zastępcy gubernatora od 10 kwietnia 2017, kiedy pełniąca ten urząd Kay Ivey zastąpiła gubernatora, który złożył rezygnację[6]. O ten urząd zastępcy ubiegali się członek Izby Reprezentantów Alabamy Will Ainsworth z Partii Republikańskiej i pastor Will Boyd z Partii Demokratycznej[8]
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Will Ainsworth | Partia Republikańska | 1 044 941 | 61,25 |
Will Boyd | Partia Demokratyczna | 660 013 | 38,69 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 023 | 0,06 |
Razem | 1 705 977 | 100 |
W Alasce każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2014 bezpartyjny gubernator Bill Walker ubiegał się o reelekcję, jednak 18 dni przed wyborami stwierdził, że nie będzie w stanie wygrać, więc zawiesił swoją kampanię i publicznie poparł kandydata Partii Demokratycznej[9], byłego senatora Marka Begicha[10]. Walker pozostał jednak na listach wyborczych. Kandydatem Partii Republikańskiej był członek stanowego senatu Mike Dunleavy[11].
Kandydatem Partia Republikańskiej na stanowisko zastępcy gubernatora był senator Alaski i były stanowy przewodniczący senatu Kevin Meyer[12], a z ramienia Partii Demokratycznej kandydowała przedstawicielka rady plemiennej Zatoki Cooka Debra Call[13]. Do czasu zawieszenia kampanii przez urzędującego gubernatora, o reelekcję ubiegał się również urzędujący zastępca gubernatora Byron Mallott[14].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Mike Dunleavy | Kevin Meyer | Partia Republikańska | 145 631 | 51,44 |
Mark Begich | Debra Call | Partia Demokratyczna | 125 739 | 44,41 |
Bill Walker (urzędujący) | Byron Mallott (urzędujący) | Niezrzeszony | 5 757 | 2,03 |
William Toien | Carolyn Clift | Partia Libertariańska | 5 402 | 1,91 |
Dopisani kandydaci | Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 605 | 0,21 |
Razem | 283 134 | 100 |
Arizona nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni stanowy sekretarz stanu[16].
Z ramienia Partii Republikańskiej o stanowisko gubernatora ubiegał się urzędujący od 2015 gubernator Doug Ducey[17], a kandydatem Partii Demokratycznej był pedagog David Garcia[18].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Doug Ducey (urzędujący) | Partia Republikańska | 1 330 863 | 56,00 |
David Garcia | Partia Demokratyczna | 994 341 | 41,84 |
Angel Torres | Partia Zielonych | 50 962 | 2,14 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 275 | 0,01 |
Razem | 2 376 441 | 100 |
W Arkansas oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był urzędujący od 2015 gubernator Asa Hutchinson[19]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydował były przewodniczący organizacji Teach For America Jared Henderson[20].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Asa Hutchinson (urzędujący) | Partia Republikańska | 582 406 | 65,33 |
Jared Henderson | Partia Demokratyczna | 283 218 | 31,77 |
Mark West | Partia Libertariańska | 25 885 | 2,90 |
Razem | 891 509 | 100 |
Z ramienia Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora kandydował pełniący ten urząd od 2015 Tim Griffin[22]. Kandydatem Partii Demokratycznej był biznesmen dr. Anthony Bland[23].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Tim Griffin (urzędujący) | Partia Republikańska | 582 406 | 65,33 |
Anthony Bland | Partia Demokratyczna | 283 218 | 31,77 |
Frank Gilbert | Partia Libertariańska | 25 885 | 2,90 |
Razem | 891 509 | 100 |
W Connecticut każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Dotychczasowy gubernator Connecticut Dannel Malloy z Partii Demokratycznej i jego zastępczyni Nancy Wyman, którzy urzędowali od 2011, nie ubiegali się o reelekcję z przyczyn osobistych i chęci wycofania się z polityki[25][26][27].
Partia Demokratyczna jako kandydata na gubernatora nominowała biznesmena Neda Lamonta[28], a na zastępcę gubernatora byłą sekretarz stanu Connecticut, Susan Bysiewicz[29]. Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był biznesmen Bob Stefanowski[30], a na jego zastępcę senator Connecticut Joe Markley[31].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Ned Lamont | Susan Bysiewicz | Partia Demokratyczna | 694 510 | 49,37 |
Bob Stefanowski | Joe Markley | Partia Republikańska | 650 138 | 46,21 |
Oz Griebel | Monte Frank | Niezrzeszony | 54 741 | 3,89 |
Rod Hanscomb | Jeff Thibeault | Partia Libertariańska | 6 086 | 0,43 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 328 | 0,09 | |
Razem | 1 406 803 | 100 |
W Dakocie Południowej każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Dennis Daugaard i zastępca gubernatora Matt Michels, oboje z Partii Republikańskiej, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu ustawowego limitu kadencji[33].
Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora była członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Kristi Noem[34], a na zastępcę członek stanowej Izby Reprezentantów Larry Rhoden[35]. Z ramienia Partii Demokratycznej na gubernatora kandydował stanowy senator Billie Sutton[36], a na zastępcę przedsiębiorca Michelle Lavallee[36].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Kristi Noem | Larry Rhoden | Partia Republikańska | 172 912 | 50,97 |
Billie Sutton | Michelle Lavallee | Partia Demokratyczna | 161 454 | 47,60 |
Kurt Evans | Richard Sfrclatz | Partia Libertariańska | 4 848 | 1,43 |
Razem | 339 214 | 100 |
W stanie Floryda każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Florydy Rick Scott z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[38]. Jego zastępca Carlos Lopez-Cantera pełnił ten urząd od 3 lutego 2014[39], zastępując Jennifer Carroll, która zrezygnowała z urzędu na prośbę Scotta z powodu toczącego się przeciwko niej procesu sądowego[40]. Nie zdecydował się ubiegać o reelekcję, ani o stanowisko gubernatora[41].
Partia Republikańska jako swojego kandydata na gubernatora nominowała członka Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Rona DeSantisa[42], a na jego zastępczynię spikerkę Izby Reprezentantów Florydy Jeanette Núñez[43]. Partia Demokratyczna jako swojego kandydata na gubernatora nominowała burmistrza Tallahassee Andrew Gilluma, a na jego zastępcę przedsiębiorcę Chrisa Kinga[44].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Ron DeSantis | Jeanette Núñez | Partia Republikańska | 4 076 186 | 49,59 |
Andrew Gillum | Chris King | Partia Demokratyczna | 4 043 723 | 49,19 |
Darcy G. Richardson | Nancy Argenziano | Partia Reform | 47 140 | 0,57 |
Kyle "KC" Gibson | Ellen Wilds | Niezrzeszony | 24 310 | 0,30 |
Ryan Christopher Foley | John Tutton Jr. | Niezrzeszony | 14 630 | 0,18 |
Bruce Stanley | Ryan Howard McJury | Niezrzeszony | 14 505 | 0,18 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 67 | 0,00 | |
Razem | 8 220 561 | 100 |
W Georgii oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Georgii Nathan Deal z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[46]. Partia Republikańska nominowała sekretarza stanu Georgia, Briana Kempa[47], a Partia Demokratyczna byłą członkinią stanowej Izby Reprezentantów, Stacey Abrams[48].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Brian Kemp | Partia Republikańska | 1 978 408 | 50,22 |
Stacey Abrams | Partia Demokratyczna | 1 923 685 | 48,83 |
Ted Metz | Partia Libertariańska | 37 235 | 0,95 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 81 | 0,00 |
3 939 409 | 100 |
W Georgii nie ma limitu kadencji zastępcy gubernatora[50], jednak urzędujący od 2007 zastępca gubernatora Georgii Casey Cagle z Partii Republikańskiej[51] nie ubiegał się o czwartą kadencję, ponieważ zamiast tego wziął udział w wyborach na gubernatora (przegrał partyjne prawybory z Brianem Kempem)[52].
Kandydatem Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora był były członek Izby Reprezentantów Georgii Geoff Duncan[53]. Partia Demokratyczna jako swoją kandydatkę nominowała przedsiębiorcę Sarę Riggs Amico[54].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Geoff Duncan | Partia Republikańska | 1 951 738 | 51,63 |
Sarah Riggs Amico | Partia Demokratyczna | 1 828 566 | 48,37 |
Razem | 3 780 304 | 100 |
W Guam każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Eddie Baza Calvo i jego zastępca Ray Tenorio, obaj z Partii Republikańskiej, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[55]. Kandydatami Partii Republikańskiej na gubernatora został Ray Tenorio, a na zastępcę gubernatora stanowy senator Tony Ada[56]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydowali: były senator Lou Leon Guerrero na gubernatora[57] i były szef personelu gubernatora Josh Tenorio na zastępcę[58].
Wysoki wynik w wyborach, 22,7%, zdobył senator Frank Aguon z Partii Demokratycznej, choć nie było go na listach do głosowania. Był dopisywany przez wyborców[59].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Lou Leon Guerrero | Josh Tenorio | Partia Demokratyczna | 18 258 | 50,79 |
Ray Tenorio | Tony Ada | Partia Republikańska | 9 487 | 26,39 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 8 205 | 22,82 | |
Razem | 35 950 | 100 |
W stanie Hawaje każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
W czasie wyborów obowiązki zastępcy gubernatora pełnił prokurator generalny stanu Doug Chin. Poprzedni zastępca gubernatora Shan Tsutsui zrezygnował z funkcji 31 stycznia 2018, aby przyjąć posadę w sektorze prywatnym[61].
Urzędujący od 2014 gubernator Hawajów, David Ige z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[62]. Kandydatką Partii Republikańskiej była członkini Izby Reprezentantów Hawajów Andria Tupola[63].
Kandydatem Partii Demokratycznej na zastępcę gubernatora był stanowy senator Josh Green[64], a Partia Republikańska nominowała przedsiębiorcę Marissę Kerns[65].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
David Ige (urzędujący) | Josh Green | Partia Demokratyczna | 244 934 | 62,67 |
Andria Tupola | Marissa Kerns | Partia Republikańska | 131 719 | 33,70 |
Jim Brewer | Renee Ing | Partia Zielonych | 10 123 | 2,59 |
Terrence Teruya | Paul Robotti | Partia Libertariańska | 4 067 | 1,04 |
Razem | 390 843 | 100 |
W Idaho oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Dotychczasowy gubernator Idaho Butch Otter z Partii Republikańskiej, pełniący ten urząd od 2007, nie ubiegał się o reelekcję z przyczyn osobistych[67]. Kandydatem Partii Republikańskiej na to stanowisko został dotychczasowy zastępca gubernatora Brad Little[68]. Partia Demokratycza jako swoją kandydatkę nominowała, byłą członkinię stanowej Izby Reprezentantów[69].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Brad Little | Partia Republikańska | 361 661 | 59,76 |
Paulette Jordan | Partia Demokratyczna | 231 081 | 38,19 |
Bev Boeck | Partia Libertariańska | 6 551 | 1,08 |
Walter L. Bayes | Partia Konstytucyjna | 5 787 | 0,96 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 51 | 0,00 |
Razem | 3 939 409 | 100 |
Dotychczasowy zastępca gubernatora Brad Little z Partii Republikańskiej, pełniący ten urząd od 2009, ubiegał się o stanowisko gubernatora[68]. Z ramienia Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora kandydowała była członkini stanowej Izby Reprezentantów Janice McGeachin[71]. Kandydatką Partii Demokratycznej była weteranka wojenna Kristin Collum[72].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Janice McGeachin | Partia Republikańska | 356 507 | 59,73 |
Kristin Collum | Partia Demokratyczna | 240 355 | 40,27 |
Razem | 596 862 | 100 |
W Illinois każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator Bruce Rauner i jego zastępczyni Evelyn Sanguinetti, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[73]. Z ramienia Partii Demokratycznej o urząd gubernatora ubiegał się inwestor J.B. Pritzker[74], a o urząd zastępcy gubernatora ubiegała się członkini stanowej Izby Reprezentantów Juliana Stratton[75].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
J.B. Pritzker | Juliana Stratton | Partia Demokratyczna | 2 479 746 | 54,53 |
Bruce Rauner (urzędujący) | Evelyn Sanguinetti (urzędująca) | Partia Republikańska | 1 765 751 | 38,83 |
Sam McCann | Aaron Merreighn | Partia Konserwatywna | 192 527 | 4,23 |
Kash Jackson | Sanj Mohip | Partia Libertariańska | 109 518 | 2,41 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 115 | 0,00 | |
Razem | 4 547 657 | 100 |
W Iowa każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Wybrany w poprzednich wyborach gubernator Terry Branstad zrezygnował ze swojego stanowiska, aby zostać ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Chinach. 24 maja 2017 urząd po nim objęła zastępczyni gubernatora Kim Reynolds z Partii Republikańskiej[77]. Jako nowego zastępcę mianowała Adama Gregga, również z Partii Republikańskiej[78]. Oboje ubiegali się o reelekcję w 2018[79].
Kandydatami Partii Demokratycznej byli biznesmen Fred Hubbell na stanowisko gubernatora[80] i stanowa senator Rita Hart na stanowisko zastępcy gubernatora[81].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Kim Reynolds (urzędująca) | Adam Gregg (urzędujący) | Partia Republikańska | 667 275 | 50,26 |
Fred Hubbell | Rita Hart | Partia Demokratyczna | 630 986 | 47,53 |
Jake Porter | Lynne Gentry | Partia Libertariańska | 21 426 | 1,61 |
Gary Siegwarth | Natalia Blaskovich | Niezrzeszony | 7 463 | 0,56 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 488 | 0,04 | |
Razem | 1 327 638 | 100 |
W Kalifornii oddawano głosy w systemie dwuturowym, osobno na gubernatora i na zastępcę gubernatora. I tura miała miejsce 5 czerwca 2018[82], a druga 6 listopada[83].
Dotychczasowy gubernator Kalifornii Jerry Brown z Partii Demokratycznej, który urzędował w latach 1975-1983 i ponownie od 2011[84] nie mógł ubiegać się o trzecią kadencję z powodu limitu dwóch kadencji wprowadzonego w 1990[85].
W I turze wyborów wzięło udział 27 kandydatów[82]. W drugiej turze kandydowali dotychczasowy zastępca gubernatora Gavin Newsom z Partii Demokratycznej[86] i przedsiębiorca John H. Cox z Partii Republikańskiej[87].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Gavin Newsom | Partia Demokratyczna | 7 721 410 | 61,95 |
John H. Cox | Partia Republikańska | 4 742 825 | 38,05 |
Razem | 12 464 235 | 100 |
Dotychczasowy zastępca gubernatora, który pełnił ten urząd od 2011, nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[88]. W I turze wyborów zastępcy gubernatora wybrano dwóch kandydatów z Partii Demokratycznej[82]: byłą ambasadorkę Stanów Zjednoczonych na Węgrzech Eleni Kounalakis[89] i senatora stanu Kalifornia, Eda Hernandeza[90].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Eleni Kounalakis | Partia Demokratyczna | 1587940 | 24,23 |
Ed Hernandez | Partia Demokratyczna | 1347442 | 20,56 |
Cole Harris | Partia Republikańska | 1144003 | 17,46 |
Jeff Bleich | Partia Demokratyczna | 648045 | 9,89 |
David Fennell | Partia Republikańska | 515956 | 7,87 |
Lydia Ortega | Partia Republikańska | 419512 | 6,40 |
David R, Hernandez | Partia Republikańska | 404982 | 6,18 |
Gayle McLaughlin | Niezrzeszony | 263364 | 4,02 |
Tim Ferreira | Partia Libertariańska | 99949 | 1,53 |
Cameron Gharabiklou | Partia Demokratyczna | 78267 | 1,19 |
Danny Thomas | Niezrzeszony | 44121 | 0,67 |
Marjan S, Fariba (dopisany) | Niezrzeszony | 18 | 0,00 |
Razem | 6 553 599 | 100 |
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Eleni Kounalakis | Partia Demokratyczna | 5 914 068 | 56,55 |
Ed Hernandez | Partia Republikańska | 4 543 863 | 43,45 |
Razem | 10 457 931 | 100 |
W Kansas każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Wybrany w poprzednich wyborach gubernator Sam Brownback zrezygnował z urzędu 31 stycznia 2018, aby objąć urząd nadzwyczajnego ambasadora ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej. Zastąpił go dotychczasowy zastępca gubernatora Jeff Colyer z Partii Republikańskiej[92]. 14 lutego nowy gubernator mianował Tracey'a Manna z Partii Republikańskiej swoim zastępcą[93]. Obaj zamierzali ubiegać się o reelekcję z ramienia Partii Republikańskiej, ale przegrali partyjne prawybory[94] z sekretarzem stanu Kansas Krisem Kobachem, który ubiegał się o stanowisko gubernatora i przedsiębiorcą Wink Hartman, która ubiegała się o stanowisko zastępczyni[95].
Partia Demokratyczna nominowała jako swoich kandydatów stanowych senatorów: Laurę Kelly na stanowisko gubernatora[96] i Lynn Rogers na stanowisko zastępcy gubernatora[97].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Laura Kelly | Lynn Rogers | Partia Demokratyczna | 506 727 | 48,01 |
Kris Kobach | Wink Hartman | Partia Republikańska | 453 645 | 42,98 |
Greg Orman | John Doll | Niezrzeszony | 68 590 | 6,50 |
Jeff Caldwell | Mary Gerlt | Partia Libertariańska | 20 020 | 1,90 |
Rick Kloos | Nathaniel Kloos | Niezrzeszony | 6 584 | 0,62 |
Razem | 1 327 638 | 100 |
W Karolinie Południowej każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora[99].
Poprzednio wybrana gubernator Nikki Haley z Partii Republikańskiej zrezygnowała z urzędu 25 stycznia 2017, aby zostać ambasadorem Stanów Zjednoczonych przy ONZ[100]. Obowiązki po niej przejął dotychczasowy zastępca Henry McMaster z Partii Republikańskiej[101], który w 2018 ubiegał się o reelekcję[102]. Nowym zastępcą gubernatora został Kevin L. Bryant z Partii Republikańskiej, który również kandydował na gubernatora, ale prawybory Partii Republikańskiej wygrał McMaster[103]. Kandydatem partii na zastępcę została przedsiębiorca Pamela Evette[104].
Kandydatami Partii Demokratycznej byli członkowie Izby Reprezentantów: James Smith na gubernatora[105], a Mandy Powers Norrell na zastępcę[106].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Henry McMaster (urzędujący) | Pamela Evette | Partia Republikańska | 921 342 | 53,96 |
James Smith | James Smith | Partia Demokratyczna | 784 182 | 45,92 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 2 045 | 0,12 | |
Razem | 1 707 569 | 100 |
W Kolorado każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Kolorado John Hickenlooper z Partii Demokratycznej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[107]. Urzędująca od 2016 zastępczyni gubernatora Donna Lynne z Partii Demokratycznej wzięła udział w wyborach gubernatorskich[108], ale przegrała partyjne prawybory[109].
Partia Demokratyczna jako swojego kandydata nominowała Jareda Polisa, członka Izby Reprezentantów[110], a na jego zastępczynię Dianne Primaverę, dyrektorkę generalną lokalnego oddziału Susan G. Komen for the Cure i byłą stanową parlamentarzystę[111]. Partia Republikańska nominowała skarbnika Kolorado Walkera Stapletona jako kandydata na gubernatora[112] i stanowego kongresmena Langa Siasa jako jego zastępcę[113].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Jared Polis | Dianne Primavera | Partia Demokratyczna | 1 348 888 | 53,42 |
Walker Stapleton | Lang Sias | Partia Republikańska | 1 080 801 | 42,80 |
Scott Helker | Michele Poague | Partia Libertariańska | 69 519 | 2,75 |
Bill Hammon | Eric Bodenstab | Unity Party of America | 25 854 | 1,02 |
Razem | 2 525 062 | 100 |
Maine nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni przewodniczący stanowego senatu[115].
Dotychczasowy gubernator Maine Paul LePage nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji z rzędu[116].
O stanowisko gubernatora z ramienia Partii Demokratycznej ubiegała się prokurator generalna Maine Janet Mills[117], a z ramienia Partii Republikańskiej przedsiębiorca Shawn Moody[118].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Janet Mills | Partia Demokratyczna | 320 962 | 50,89 |
Shawn Moody | Partia Republikańska | 272 311 | 43,18 |
Terry Hayes | Niezrzeszony | 37 268 | 5,91 |
Dopisani kandydaci | 126 | 0,02 | |
Razem | 596 862 | 100 |
Na Marianach Północnych każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Poprzednio wybrany gubernator Eloy Inos z Partii Republikańskiej zmarł w 2015. Jego stanowisko objął po nim dotychczasowy zastępca gubernatora Ralph Torres z tej samej partii. Urząd zastępcy zgodnie z linią sukcesji przejął przewodniczący senatu Victor Hocog, również z Partii Republikańskiej[120].
Gubernator Ralph Torres ubiegał się o reelekcję z ramienia Partii Republikańskiej. Na swojego potencjalnego zastępcę wybrał Arnolda Palaciosa, przewodniczącego senatu Marianów Północnych[121]. W wyborach brał też udział bezpartyjny były gubernator Juan Babauta[122]. Jego potencjalną zastępczynią była doktor Rita Sablan z Partii Demokratycznej, była komisarz edukacji Marianów Północnych[122].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Ralph Torres (Urzędujący) | Arnold Palacios | Partia Republikańska | 8 922 | 78,64 |
Juan Babauta | Rita Sablan | Niezrzeszony | 5 420 | 37,79 |
Razem | 11 346 | 100 |
W Maryland każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator Larry Hogan i jego zastępca Boyd Rutherford, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015[124], ubiegali się o reeklekcję[125]. Z ramienia Partii Demokratycznej były prezes Krajowego Stowarzyszenia na Rzecz Popierania Ludności Kolorowej Ben Jealous kandydował na stanowisko gubernatora[126], a była przewodnicząca regionalnych struktur partyjnych Susan Turnbull na stanowisko zastępcy[127].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Larry Hogan (urzędujący) | Boyd Rutherford (urzędujący) | Partia Republikańska | 1 275 644 | 55,35 |
Ben Jealous | Susan Turnbull | Partia Demokratyczna | 1 002 639 | 43,51 |
Shawn Quinn | Christina Smith | Partia Libertariańska | 13 241 | 0,57 |
Ian Schlakman | Annie Chambers | Partia Zielonych | 11 175 | 0,48 |
Rick Kloos | Nathaniel Kloos | Niezrzeszony | 1 813 | 0,08 |
Razem | 2 304 512 | 100 |
W Massachusetts każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący gubernator Charlie Baker i zastępczyni gubernatora Karyn Polito, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[129]. Z ramienia Partii Demokratycznej były stanowy sekretarz administracji i fninasów Jay Gonzalez ubiegał się o stanowisko gubernatora[130], a były doradca prezydenta Baracka Obamy Quentin Palfrey kandydował na zastępcę gubernatora[131].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Charlie Baker (urzędujący) | Karyn Polito (urzędująca) | Partia Republikańska | 1 781 341 | 66,60 |
Jay Gonzalez | Quentin Palfrey | Partia Demokratyczna | 885 770 | 33,12 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 7 504 | 0,28 | |
Razem | 2 674 615 | 100 |
W Michigan każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator Rick Snyder i jego zastępca Brian Calley, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[133].
Z ramienia Partii Demokratycznej na stanowisko gubernatora kandydowała była senator i była oskarżyciel publiczna hrabstwa Ingham Gretchen Whitmer[134], a na stanowisko zastępcy gubernatora przedsiębiorca Garlin Gilchrist[135]. Kandydatami Partii Republikańskiej byli prokurator generalny Michigan Bill Schuette na stanowisko gubernatora[136] i urzędnicka hrabstwa Kent Lisa Posthumus Lyons na stanowisko zastępcy gubernatora[137].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Gretchen Whitmer | Garlin Gilchrist | Partia Demokratyczna | 2 266 193 | 53,31 |
Bill Schuette | Lisa Posthumus Lyons | Partia Republikańska | 1 859 534 | 43,75 |
Bill Gelineau | Angelique Chaiser Thomas | Partia Libertariańska | 56 606 | 1,33 |
Todd Schleiger | Earl P. Lackie | Partia Podatników | 29 219 | 0,69 |
Jennifer Kurland | Charin H. Davenport | Partia Zielonych | 28 799 | 0,68 |
Keith Butkovich | Raymond Warner | Partia Prawa Naturalnego | 10 202 | 0,24 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 32 | 0,00 | |
Razem | 2 674 615 | 100 |
W Minnesocie każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Mark Dayton zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o reelekcję i przejdzie na emeryturę[139]. Urzędująca od 2018 zastępczyni gubernatora Michelle Fischbach[140] ubiegała się o reelekcję, kandydując razem z kandydatem na gubernatora Timem Pawlenty'm[141]. Przegrali jednak prawybory Partii Republikańskiej. Z ramienia tej partii kandydatem na gubernatora został komisarz hrabstwa Hennepin Jeffa Johnsona[142], a kandydatem na zastępcę gubernatora emerytowaną oficer wywiadu Marine Corps Donnę Bergstrom[143].
Demokratyczno-Farmersko-Robotnicza Partia Minnesoty nominowała członka Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Tima Walza na kandydata na gubernatora[144], a na jego zastępczynię członkinię Izbę Reprezentantów Minnesoty Peggy Flanagan[145].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Tim Walz | Peggy Flanagan | Demokratyczno-Farmersko-Robotnicza Partia Minnesoty | 1 393 096 | 53,84 |
Jeff Johnson | Donna Bergstrom | Partia Republikańska | 1 097 705 | 42,43 |
Chris Wright | Judith Schwartzbacker | Grassroots-Legalize Cannabis Party | 68 667 | 2,65 |
Josh Welter | Mary O’Connor | Partia Libertariańska | 26 735 | 1,03 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 084 | 0,00 | |
Razem | 2 587 287 | 100 |
W Nebrasce każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator Pete Ricketts i zastępca gubernatora Mike Foley, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[147]. Ich przeciwnikami z Partii Demokratycznej byli stanowi senatorowie: Bob Krist, kandydujący na stanowisko gubernatora[148], i Lynne Walz, ubiegająca się o urząd zastępcy gubernatora[149].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Pete Ricketts (urzędujący) | Mike Foley (urzędujący) | Partia Republikańska | 411 812 | 59,00 |
Bob Krist | Lynne Walz | Partia Demokratyczna | 286 169 | 41,00 |
Razem | 697 981 | 100 |
W Nevadzie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Dotychczasowy gubernator Nevady Brian Sandoval z Partii Republikańskiej, urzędujący od 2011, nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[151].
Kandydatem Partii Demokratycznej był członek komisji hrabstwa Clark Steve Sisolak[152], a Partii Republikańskiej prokurator generalny Nevady Adam Laxalt[153].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Steve Sisolak | Partia Demokratyczna | 480 007 | 49,39 |
Adam Laxalt | Partia Republikańska | 440 32 | 45,31 |
None of These Candidates | nie dotyczy | 18 865 | 1,94 |
Ryan Bundy | Niezrzeszony | 13 891 | 1,43 |
Russell Best | Amerykańska Partia Niezależnych Newady | 10 076 | 1,04 |
Jared Lord | Partia Libertariańska | 8 640 | 0,89 |
Razem | 971 799 | 100 |
Dotychczasowy zastępcy gubernatora Nevady Mark Hutchison z Partii Republikańskiej, urzędujący od 2015, nie ubiegał się o reelekcję, stwierdzając, że są lepsi kandydaci, a on sam chciałby związać swoją dalszą działalność polityczną z lokalną legislaturą[151].
Kandydatem Partii Demokratycznej była dawna skarbnik Newady Kate Marshall[155], a Partii Republikańskiej senator Michael Roberson[156].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Kate Marshall | Partia Demokratyczna | 486 381 | 50,35 |
Michael Roberson | Partia Republikańska | 421 697 | 43,66 |
Janine Hansen | Amerykańska Partia Niezależnych Newady | 23 893 | 2,47 |
None of These Candidates | nie dotyczy | 23 537 | 2,44 |
Ed Uehling | Niezrzeszony | 10 435 | 1,08 |
Razem | 965 943 | 100 |
New Hampshire nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni przewodniczący stanowego senatu[158].
Urzędujący od 2017 gubernator Chris Sununu z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[159]. Kandydatką Partii Demokratycznej została była stanowa senatora Molly Kelly[160].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Chris Sununu | Partia Republikańska | 302 764 | 52,78 |
Molly Kelly | Partia Demokratyczna | 262 359 | 45,74 |
Jilletta Jarvis | Partia Libertariańska | 8 197 | 1,94 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 282 | 0,89 |
Razem | 971 799 | 100 |
W Nowym Meksyku każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Dotychczasowa gubernator Susana Martinez i zastępca gubernatora John Sanchez, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli się ubiegać o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[162].
Kandydatem Partii Demokratycznej na gubernatora była członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Michelle Lujan Grisham[163], a na zastępcę stanowy senator Howie Morales[164].
Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Steve Pearce[165], a na zastępcę była szefowa personelu prokuratora generalnego Gary’ego Kinga Michelle Garcia[166].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Michelle Lujan Grisham | Howie Morales | Partia Demokratyczna | 398 368 | 57,20 |
Steve Pearce | Michelle Garcia | Partia Republikańska | 298 091 | 42,80 |
Razem | 696 459 | 100 |
W Nowym Jorku każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2011 gubernator Andrew Cuomo i urzędująca od 2015 zastępczyni gubernatora Kathy Hochul, oboje z Partii Demokratycznej, ubiegali się o reelekcję[168][169]. Ich przeciwnikami z Partii Republikańskiej byli kandydujący na gubernatora były członek zgromadzenia stanowego Nowego Jorku Marc Molinaro[170] i kandydująca na zastępcę była radna Rye Julie Killian[171].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Andrew Cuomo (urzędujący) | Kathy Hochul (urzędująca) | Partia Demokratyczna | 3 635 340 | 56,16 |
Marc Molinaro | Julie Killian | Partia Republikańska | 2 207 602 | 36,21 |
Howie Hawkins | Jia Lee | Partia Zielonych | 103 946 | 1,70 |
Larry Sharpe | Andrew Hollister | Partia Libertariańska | 95 033 | 1,56 |
Stephanie Miner | Michael Volpe | Serve America Movement | 55 441 | 0,91 |
Razem | 6 097 362 | 100 |
W Ohio każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator John Kasich i zastępczyni gubernatora Mary Taylor, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[173]. Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora został prokurator generalny Ohio Mike DeWine, a kandydatem na jego zastępcę stanowy sekretarz stanu Jon A. Husted[174]. Kandydatem Partii Demokratycznej na gubernatora został były dyrektor Consumer Financial Protection Bureau oraz były skarbnik i prokurator generalny Ohio Richard Cordray[175][176]. Na stanowisko jego zastępcy kandydowała członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Betty Sutton[177].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Mike DeWine | Jon A. Husted | Partia Republikańska | 2 231 917 | 56,16 |
Richard Cordray | Betty Sutton | Partia Demokratyczna | 2 067 847 | 36,21 |
Travis Irvine | Todd Grayson | Partia Libertariańska | 79 985 | 1,70 |
Constance Gadell-Newton | Brett R. Joseph | Partia Zielonych | 49 475 | 1,56 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 358 | 0,91 | |
Razem | 4 429 582 | 100 |
W Oklahomie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Dotychczasowa gubernator Oklahomy Mary Fallin z Partii Republikańskiej nie ubiegała się o reelekcję z powodu limitu kadencji[179]. Z ramienia jej partii o urząd ubiegał się przedsiębiorca Kevin Stitt[180], a z ramienia Partii Demokratycznej były prokurator generalny Drew Edmondson[181].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Kevin Stitt | Partia Republikańska | 644 579 | 54,33 |
Drew Edmondson | Partia Demokratyczna | 500 973 | 42,23 |
Chris Powell | Partia Libertariańska | 40 833 | 3,44 |
Razem | 1 186 385 | 100 |
Urzędujący od 2011 zastępca gubernatora Todd Lamb z Partii Republikańskiej postanowił nie ubiegać się o reelekcję i wziąć udział w wyborach na gubernatora, ale przegrał prawybory partyjne z Kevinem Stittem.
Kandydatami Partii Republikańskiej i Partii Demokratycznej na zastępcę gubernatora zostali stanowi senatorowie, kolejno: Matt Pinnell[183] i Anastasia Pittman[184].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Matt Pinnell | Partia Republikańska | 729 219 | 61,89 |
Anastasia Pittman | Partia Demokratyczna | 406 797 | 34,53 |
Ivan Holmes | Niezrzeszony | 42 147 | 3,58 |
Razem | 1 178 190 | 100 |
Oregon nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni stanowy skarbnik[185].
Urzędująca od 2015 gubernator Kate Brown z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[186]. Jej głównym przeciwnikiem był członek stanowej Izby Reprezentantów Knute Buehler z Partii Republikańskiej[187].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Kate Brown (urzędująca) | Partia Demokratyczna | 934 498 | 50,05 |
Knute Buehler | Partia Republikańska | 814 988 | 43,65 |
Patrick Starnes | Niezrzeszony | 53 392 | 2,86 |
Nick Chen | Partia Libertariańska | 28 927 | 1,55 |
Aaron Auer | Partia Konstytucyjna | 21 145 | 1,13 |
Chris Henry | Partia Progresywna | 11 013 | 0,59 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 3 034 | 0,16 |
Razem | 1 866 997 | 100 |
W Pensylwanii każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2015 gubernator Tom Wolf z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[189]. Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Mike Stack również ubiegał się o reelekcję, ale przegrał prawybory Partii Demokratyczne z burmistrzem Braddock Johnem Fettermanem[190].
Partia Republikańska nominowała byłego senatora Scotta Wagnera jako swojego kandydata na gubernatora[191] i przedsiębiorcę Jeffa Bartosa na zastępcę gubernatora[192].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Tom Wolf (urzędujący) | John Fetterman | Partia Demokratyczna | 2 895 662 | 57,77 |
Scott Wagner | Jeff Bartos | Partia Republikańska | 2 039 809 | 40,70 |
Ken Krawchuk | Kathleen Smith | Partia Libertariańska | 49 229 | 0,98 |
Paul Glover | Jocolyn Bowser-Bostick | Partia Zielonych | 27 792 | 0,55 |
Razem | 5 012 582 | 100 |
W stanie Rhode Island oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Urzędująca od 2015 gubernator Gina Raimondo z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[194]. Z ramienia Parti Republikańskiej kandydował burmistrz Cranston Allan Fung[195].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Gina Raimondo (urzędująca) | Partia Demokratyczna | 22 528 | 52,64 |
Allan Fung | Partia Republikańska | 139 932 | 37,18 |
Joe Trillo | Niezrzeszony | 16 532 | 4,39 |
Bill Gilbert | Umiarkowana Partia Rhode Island | 10 155 | 2,70 |
Luis-Daniel Munoz | Niezrzeszony | 6 223 | 1,65 |
Anne Armstrong | Compassion Party | 4 191 | 1,11 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 246 | 0,33 |
Razem | 1 866 997 | 100 |
Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Daniel McKee z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[197]. Z ramienia Parti Republikańskiej kandydował inżynier do spraw jakości Paul Pence[198].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Daniel McKee (urzędujący) | Partia Demokratyczna | 226 528 | 61,87 |
Paul Pence | Partia Republikańska | 106 505 | 29,09 |
Joel Hellmann | Umiarkowana Partia Rhode Island | 11 332 | 3,09 |
Jonathan Riccitelli | Niezrzeszony | 9 866 | 2,69 |
Ross McCurdy | Niezrzeszony | 9 408 | 2,57 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 2 513 | 0,69 |
Razem | 366 152 | 100 |
W Tennessee zastępca gubernatora i przewodniczący Senatu jest wybierany przez Senat[199].
Urzędujący od 2011 gubernator Bill Haslam z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[200].
Kandydatem Partii Republikańskiej był przedsiębiorca Bill Lee[201], a Partii Demokratycznej były burmistrz Nashville Karl Dean[202].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Bill Lee | Partia Republikańska | 1 336 106 | 59,56 |
Karl Dean | Partia Demokratyczna | 864 863 | 38,55 |
Sherry L. Clark | Niezrzeszony | 5 198 | 0,23 |
Mark Wright | Niezrzeszony | 4 687 | 0,21 |
Patrick Whitlock | Niezrzeszony | 3 631 | 0,16 |
Yvonne Neubert | Niezrzeszony | 3 070 | 0,14 |
Heather Scott | Niezrzeszony | 2 969 | 0,13 |
Mark CoonRippy Brown | Niezrzeszony | 2 841 | 0,13 |
Joe B. Wilmoth | Niezrzeszony | 2 444 | 0,11 |
George Blackwell Smith IV | Niezrzeszony | 1 550 | 0,07 |
Cory King | Niezrzeszony | 1 502 | 0,07 |
Tracy C. Yaste Tisdale | Niezrzeszony | 1 396 | 0,06 |
Justin Cornett | Niezrzeszony | 1 217 | 0,05 |
Chad Riden | Niezrzeszony | 1 096 | 0,05 |
Robert Sawyers Sr. | Niezrzeszony | 1 059 | 0,05 |
Vinnie Vineyard | Niezrzeszony | 1 012 | 0,05 |
Rick Tyler | Niezrzeszony | 981 | 0,04 |
Gabriel Fancher | Niezrzeszony | 869 | 0,04 |
Sean Bruce Fleming | Niezrzeszony | 814 | 0,04 |
Alfred Shawn Rapoza | Niezrzeszony | 800 | 0,04 |
Jessie D. McDonald | Niezrzeszony | 755 | 0,03 |
Toney Randall Mitchell | Niezrzeszony | 739 | 0,03 |
Mike Toews | Niezrzeszony | 726 | 0,03 |
Matthew Koch | Niezrzeszony | 652 | 0,03 |
Jeremy Allen Stephenson | Niezrzeszony | 613 | 0,03 |
Tommy Ray McAnally | Niezrzeszony | 609 | 0,03 |
Jaron D. Weidner | Niezrzeszony | 588 | 0,03 |
William Andrew Helmstetter | Niezrzeszony | 496 | 0,02 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 11 | 0,00 |
Razem | 2 243 294 | 100 |
W Teksasie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2015 gubernator Greg Abbott z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[204]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydowała była szeryf Dallas Lupe Valdez[205].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Greg Abbott (urzędujący) | Partia Republikańska | 4 656 196 | 55,81 |
Lupe Valdez | Partia Demokratyczna | 3 546 615 | 42,51 |
Mark Tippetts | Partia Libertariańska | 140 632 | 1,69 |
Razem | 8 343 443 | 100 |
Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Dan Patrick z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[207]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydował przedsiębiorca Mike Collier[208].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Dan Patrick (urzędująca) | Partia Republikańska | 4 260 990 | 51,30 |
Mike Collier | Partia Demokratyczna | 3 860 865 | 46,49 |
Kerry Douglas McKennon | Partia Libertariańska | 183 516 | 2,21 |
Razem | 8 305 371 | 100 |
W Vermont oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.
Urzędujący od 2017 gubernator Phil Scott z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[210]. Z ramienia kandydowała dyrektor generalna Vermont Electric Cooperative Christine Hallquist[211].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Phil Scott (urzędujący) | Partia Republikańska | 151 261 | 55,19 |
Christine Hallquist | Partia Demokratyczna | 110 335 | 40,25 |
Trevor Barlow | Niezrzeszony | 3 266 | 1,19 |
Charles Laramie | Niezrzeszony | 2 287 | 0,83 |
Cris Ericson | United States Marijuana Party | 2 129 | 0,78 |
Stephen Marx | Earth Rights Party | 1 855 | 0,68 |
Emily Peyton | Liberty Union Party | 1 839 | 0,66 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 115 | 0,41 |
Razem | 274 087 | 100 |
Urzędujący od 2017 zastępca gubernatora Dave Zuckerman z Partii Postępowej Vermontu ubiegał się o reelekcję[213]. Z ramienia Partii Republikańskiej o urząd ubiegał się członek stanowej Izby Reprezentantów Don Turner Jr.[214].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Dave Zuckerman (urzędujący) | Partia Postępowa Vermontu | 158 512 | 57,12 |
Don Turner Jr. | Partia Republikańska | 108 395 | 39,06 |
Murray Ngoima | Niezrzeszony | 4 108 | 1,52 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 240 | 0,09 |
Razem | 271 295 | 100 |
W Wisconsin każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.
Gubernator Scott Walker i jego zastępczyni Rebecca Kleefisch, oboje urzędujący od 2011 i z Partii Republikańskiej, ubiegali się o reelekcję[215]. Z ramienia Partii Demokratycznej o urząd gubernatora ubiegał się kurator Tony Evers[216], a o urząd zastępcy gubernatora członek stanowej Izby Reprezentantów Barnes Mandela[217].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Tony Evers | Barnes Mandela | Partia Demokratyczna | 1 324 307 | 49,54 |
Scott Walker (urzędujący) | Rebecca Kleefisch (urzędująca) | Partia Republikańska | 1 295 080 | 48,44 |
Phil Anderson | Patrick Baird | Partia Libertariańska | 20 255 | 0,76 |
Maggie Turnbull | Wil Losch | Niezrzeszony | 18 884 | 0,71 |
Michael White | Tiffany Anderson | Partia Zielonych | 11 087 | 0,41 |
Arnie Enz | brak | Niezrzeszony | 2 745 | 0,10 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 980 | 0,04 | |
Razem | 5 012 582 | 100 |
W Wyoming nie ma urzędu zastępcy gubernatora. Kolejny po gubernatorze w linii sukcesji jest sekretarz stanu[219]
Urzędujący od 2011 gubernator Wyoming Matt Mead z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[220].
Kandydatem Partii Republikańskiej był skarbnik Mark Gordon[221], a Partii Demokratycznej członkini stanowej Izby Reprezentantów Mary Throne[222].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Mark Gordon | Partia Republikańska | 136 412 | 67,12 |
Mary Throne | Partia Demokratyczna | 55 965 | 27,54 |
Rex Rammell | Partia Konstytucyjna | 6 751 | 3,32 |
Lawrence Struempf | Partia Libertariańska | 3 010 | 1,48 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 1 100 | 0,54 |
Razem | 203 238 | 100 |
Na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora w systemie dwuturowym.
Gubernator Kenneth Mapp i jego zastępca Osbert Potter, obaj urzędujący od 2015 i bezpartyjni, ubiegali się o reelekcję[224]. Do drugiej tury wyborów zakwalifikowali się także kandydaci Partii Demokratycznej: były komisarz pracy Albert Bryan[225] ubiegał się o urząd gubernatora, a Tregenza Roach zastępcy gubernatora[226].
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Albert Bryan Jr. | Tregenza Roach | Partia Demokratyczna | 9 711 | 38,08 |
Kenneth Mapp (urzędujący) | Osbert E. Potter | Niezrzeszony | 8 529 | 33,45 |
Adlah "Foncie" Donastorg | Alicia "Chucky" Hansen | Niezrzeszony | 4 201 | 16,47 |
Warren Mosler | Ray Fonseca | Niezrzeszony | 1 199 | 4,70 |
Soraya Diase Coffelt | Dwight E. Nicholson | Niezrzeszony | 1 195 | 4,69 |
Moleto A. Smith | Hubert Lorenzo Frederick | Niezrzeszony | 400 | 1,57 |
Janette Millin Young | Edgar L. Bengoa | Niezrzeszony | 237 | 0,93 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 20 | 0,11 | |
Razem | 25 501 | 100 |
Kandydat | Partia | Wynik | ||
---|---|---|---|---|
na gubernatora | na zastępcę | Głosy powszechne | % | |
Albert Bryan Jr. | Tregenza Roach | Partia Demokratyczna | 11 796 | 54,54 |
Kenneth Mapp | Osbert E. Potter | Niezrzeszony | 9 766 | 45,15 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 66 | 0,31 | |
Razem | 21 635 | 100 |
Dystrykt Kolumbii jest jedynym terytorium Stanów Zjednoczonych, które nie posiada gubernatora. Najwyższą władzę wykonawczą sprawuje burmistrz Waszyngtonu[230].
Urzędująca od 2015 Muriel Bowser z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[231]. Oprócz niej o ten urząd ubiegało się trzech kandydatów: była członkini Rady Edukacji drugiego okręgu Waszyngtonu Ann Wilcox z D.C. Statehood Green Party[232], bezpartyjny nauczyciel jogi Dustin Canter[233] i aktywista społeczny Martin Moulton z Partii Libertariańskiej[234].
Kandydat | Partia | Wynik | |
---|---|---|---|
Głosy powszechne | % | ||
Muriel Bowser (urzędująca) | Partia Demokratyczna | 171 608 | 76,39 |
Ann Wilcox | D.C. Statehood Green Party | 20 950 | 9,33 |
Dustin Canter | Niezrzeszony | 15 478 | 6,89 |
Martin Moulton | Partia Libertariańska | 7 569 | 3,37 |
Dopisani kandydaci | nie dotyczy | 9 053 | 4,03 |
Razem | 224 658 | 100 |