Dragoljub Mićunović | |
---|---|
Rođenje | 14. jul 1930. |
Dragoljub Mićunović (Merdare kraj Kuršumlije, 14. 7. 1930.-) je srpski političar.
Mićunović je rođen u porodici činovnika Kraljevine Jugoslavije koju je aprilski rat 1941. zatekao u Skoplju. Zbog toga se kao dijete morao preseliti u Srbiju.
Nakon drugog svjetskog rata je dvije godine proveo na Golom otoku kao politički zatvorenik. Nakon izlaska je dovršio obrazovanje i postao asistent na Filozofskom fakultetu Beogradskog univerziteta. Tamo se priključio tzv. Praxisovoj školi. Sa Univerziteta je izbačen godine 1975.
U jesen 1989. godine, u predvečerje prvih višestranačkih izbora je, kao jedan od najuglednijih antikomunističkih disidenata, postao članom Osnivačkog odbora Demokratske stranke iz koga je proizašla Demokratska stranka osnovana 1990. godine. Mićunović je postao prvi vođa te stranke, a na izborima 1990. je izabran u Narodnu skupštinu. Kao član srpske delegacije je ušao u posljednji saziv Vijeća republika i pokrajina jugoslavenske savezne skupštine.
Mićunović je nakon toga izabiran na svim izborima za Vijeće građana Savezne skupštine SRJ.
Godine 1994. su ga pristaše Zorana Đinđića smijenile s mjesta čelnika stranke. Ispočetka se povukao u sektor nevladinih organizacija da bi 1996. osnovao stranku Demokratski centar. Mićunović je sve vrijeme vladavine Slobodana Miloševića surađivao s drugim strankama opozicije, a nakon petooktobarskih promjena je postao predsjednik Vijeća građana Skupštine SRJ.
Godine 2003. je, prestankom postojanja SRJ, postao predsjednik Skupštine kratkotrajne Državne zajednice Srbije i Crne Gore. Iste se godine ponovno priključio Demokratskoj stranci i bio poražen na predsjedničkim izborima od Tomislava Nikolića (koji su poništeni zbog nedovoljnog odziva).