Sava Gornjokarlovački
| Sava (Trlajić) | |
|---|---|
|
| |
| 1884. | jul 1884. |
| Mol | MolAustrougarska |
| 1941. | [[]] 1941. |
| Velebit | VelebitKraljevina Jugoslavija |
1884. 1941. Sava (svetovno Svetozar Trlajić; Mol, 19. jul 1884. — Velebit, avgust 1941.) je bio episkop gornjokarlovački od 1938. do 1941. Srpska pravoslavna crkva ga je 1998. proglasila za sveštenomučenika.
Rođen je kao Svetozar Trlajić 19. jula 1884. godine u Molu od oca Stefana i majke Jelisavete rođene Karakašević. Osnovnu školu je završio u rodnom mestu, potom gimnaziju sa velikom maturom u Novom Sadu i Bogosloviju u Sremskim Karlovcima. Posle toga je završio Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu, a pravosudni ispit je položio na Pravnom fakultetu u Zagrebu.
U čin đakona rukopoložio ga je episkop temišvarski Georgije Letić 19. januara 1909. godine, a u čin prezvitera 27. januara 1909. Kao parohijski sveštenik službovao je u Pečki i Bašaidu. Početkom 1927. godine izabran je za referenta, a ubrzo i za glavnog sekretara Svetog arhijerejskog sinoda.
Kao udov sveštenik, zamonašio se 27. oktobra 1929. u manastiru Krušedolu. Ubrzo je proizveden u čin protosinđela i arhimandrita, i postavljen za starešinu manastira Krušedola. Za vikarnog episkopa sremskog posvećen je 30. septembra 1934. godine. Hirotonisao ga je patrijarh srpski Varnava u Sremskim Karlovcima uz sasluženje episkopa timočkog Emilijana, niškog Jovana, zahumsko-hercegovačkog Tihona i zletovsko-strumičkog Simeona. Za episkopa gornjokarlovačkog izabran je 22. juna 1938. godine. Posle smrti episkopa pakračkog Mirona 1941. godine, bio je i administrator Pakračke eparhije.[1]
Početkom Drugog svetskog rata u Jugoslaviji, 1941. godine, odbio je ponudu italijanskih okupacionih snaga da napusti eparhiju i pređe u Beograd. Uhapšen je 17. jula 1941. i zatočen zajedno sa još trojicom srpskih sveštenika i trinaest uglednih Srba u štalu ustaše Josipa Tomljenovića u Plaškom. Posle mučenja ustaše su vladiku Savu, zajedno sa sveštenicima: Bogoljubom Gakovićem, Đurom Stojanovićem i Stanislavom Nasadilom, vezali u lance i 19. jula odveli u Gospić. Tu su mučeni sve do polovine avgusta, kada je vladika odveden sa 2000 Srba prema planini Velebit. Negde na ovoj planini mučenički je postradao.
Na redovnom zasedanju Svetog arhijerejskog sabora 1998. godine, vladika Sava proglašen je za svetog i uvršten u Imenoslov Srpske pravoslavne crkve kao „sveštenomučenik“.
Od 2008. godine ulica Nova 6. u Busijama, prigradskom naselju Beograda, nosi ime po episkopu Savi Trlajiću[2].
- Biografija na sajtu eparhije gornjokarlovačke Arhivirano 2009-04-10 na Wayback Machine-u
- Glavu dajem al' svoj narod ne ostavljam („Pravoslavlje“, 1. avgust 2005) Arhivirano 2009-02-06 na Wayback Machine-u
- Sava Gornjokarlovački (orthodoxwiki)
- ↑ Sava Vuković: „Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka“, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996. godine; tekst „Sava (Trlajić) episkop gornjokarlovački 1938-1941“, strana 434. (COBISS)
- ↑ "Službeni list" 02/2008
| Prethodnik: Tihon Radovanović |
vikarni episkop sremski 1934 — 1938. |
Nasljednik: Valerijan Pribićević |