ఎ. వైద్యనాథ అయ్యర్

ఎ. వైద్యనాథ అయ్యర్ జ్ఞాపకార్థం 1999లో భారత ప్రభుత్వం విడుదల చేసిన పోస్టల్ స్టాంప్

ఎ. వైద్యనాథ అయ్యర్ (16 మే 1890 - 23 ఫిబ్రవరి 1955) ను మదురై వైద్యనాథ అయ్యర్ లేదా అయ్యర్ అని కూడా పిలుస్తారు. ఈయన తమిళ బ్రాహ్మణ కుటుంబానికి చెందిన భారతీయ కార్యకర్త, రాజకీయవేత్త, స్వాతంత్ర్య సమరయోధుడు. దళితుల ఆలయ ప్రవేశ ఉద్యమంలో ముఖ్య పాత్ర పోషించిన నాయకుడు.[1]

బాల్య జీవితం

[మార్చు]

వైద్యనాథ అయ్యర్ 1890 మే 16 న అప్పటి మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీలోని తంజావూరులోని విష్ణంపేటాయ్ గ్రామంలో ఒక తమిళ బ్రాహ్మణ కుటుంబంలో అరుణాచలం అయ్యర్, లక్ష్మి అమ్మల్ దంపతులకు జన్మించారు. రామనాథన్, కమలాంబ, శంకరన్, వాలాంబ, పార్వతి, సుబ్రమణియన్, శివకామి అతని తోబుట్టువులు . అయ్యర్ మదురై సేతుపతి హైస్కూల్‌లో చదివారు. 1909 లో, అతను తన SSLC పూర్తి చేశాడు. అయ్యర్ మధుర కళాశాలలో FA పొందారు. 1914 లో మద్రాస్ ప్రెసిడెన్సీ కాలేజీ నుండి తన BA పట్టా అందుకున్నారు. అతను తిరుచ్చిలోని బిషప్ హెబెర్ హయ్యర్ సెకండరీ స్కూల్లో ఒక సంవత్సరం, మసూలిపట్నం హిందూ హయ్యర్ సెకండరీ స్కూల్లో ఒక సంవత్సరం పాటు టీచర్‌గా పనిచేశాడు. అతను ప్రతిష్ఠాత్మకమైన నీలకండ శాస్త్రి బంగారు పతకంతో పాటు ఫిషర్ బంగారు పతకాన్ని కూడా పొందాడు. 18 సంవత్సరాల వయస్సులో, అతని FA పరీక్షల తర్వాత, అయ్యర్ కు అకిలాండంతో వివాహం జరిగింది. అతను ప్లీడర్ హోదా పొందడానికి ముందు 1922 కాలంలో భారత స్వాతంత్ర్య ఉద్యమంలో ప్రవేశించాడు. అతను వేదారణ్యం ఉప్పు సత్యాగ్రహం (1930), 1942 క్విట్ ఇండియా ఉద్యమంలో పాల్గొన్నాడు.[1][1][2]

ఆలయ ప్రవేశ ఉద్యమం

[మార్చు]

టెంపుల్ ఎంట్రీ ఆథరైజేషన్, నష్టపరిహార చట్టాన్ని 1939లో ప్రభుత్వం ఆమోదించింది, దీని ద్వారా దళితులు హిందూ దేవాలయాలలోకి ప్రవేశించకుండా నిషేధాలు విధించబడ్డాయి. ఈ సమయంలో, వైద్యనాథ అయ్యర్ తమిళనాడు హరిజన సేవా సంఘం అధ్యక్షుడిగా ఉన్నారు. ముత్తురామలింగం తేవర్ ఈ సంస్కరణను గట్టిగా సమర్ధించాడు. అయ్యర్ ఒక హెచ్చరిక ప్రకటనను జారీ చేసాడు: "మీనాక్షి ఆలయ ప్రవేశద్వారం వద్ద నేను ఉంటాను. దళితులు దేవాలయంలోకి ప్రవేశించడాన్ని అడ్డుకునే ధైర్యం ఉన్నవారు అక్కడికి వచ్చి నన్ను కలుసుకోవచ్చు. నేను వారికి సమాధానం ఇస్తాను ". ఈ ప్రకటన తరువాత, దళితుల ఆలయ ప్రవేశాన్ని వ్యతిరేకించడానికి సంశయించారు. ఆ తర్వాత 8 జూలై 1939 న, ఎల్. ఎన్. గోపాలసామి, అతని ఆరుగురు దళిత స్నేహితులు పి. కక్కన్, మురుగనందం, చిన్నయ్య, పూర్ణలింగం, ముత్తుతో కలిసి వైద్యనాథ అయ్యర్ మధురై మీనాక్షి ఆలయంలోకి ప్రవేశించారు.[3][4][4][5][6][7]

మరణం

[మార్చు]

వైద్యనాథ అయ్యర్ 1955, ఫిబ్రవరి 23న తీవ్ర అనారోగ్యంతో మరణించారు. అతని జ్ఞాపకార్థం భారత ప్రభుత్వం 9 డిసెంబర్ 1999 న ఒక తపాలా బిళ్ళను విడుదల చేసింది. తమిళనాడు హరిజన సేవక్ సంఘం అయ్యర్ గౌరవార్థం "హరిజన తంతై అమరార్ వైద్యనాథ అయ్యరిన్ వాజ్‌కై వరలారు (అమర వైద్యనాథ అయ్యర్ జీవిత చరిత్ర, హరిజనులందరికీ)" అనే పేరుతో జీవిత చరిత్రను రాశారు. అయ్యర్ స్వాతంత్ర్య ఉద్యమానికి అంకితమయ్యారు. సామాజికంగా అణగారిన వ్యక్తులతో పాటు తన నియోజకవర్గ ప్రజలకు సహాయం చేశారు. అతను చాలా అనారోగ్యంతో ఉన్నందున 1952లో ఎన్నికల్లో పాల్గొనలేదు. అతని చివరి రోజుల్లో, నాణ్యమైన వైద్య విధానాలు కూడా అతడిని కాపాడలేకపోయాయి. ప్రతి సంవత్సరం, అయ్యర్ వర్ధంతి (ఫిబ్రవరి 23) నాడు, హరిజనులకు సేవ చేయడానికి 1932లో అయ్యర్ ప్రారంభించిన 'మదురై సేవాలయం’ దగ్గర సేవా కార్యక్రమాలు నిర్వహిస్తారు.[1][1][8]

మూలాలు

[మార్చు]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 "Special postage stamp on freedom fighters and social reformers". Press Information Bureau, Government of India.
  2. ↑ "Madurai A. Vaidyanatha Iyer". www.maduraiavaidyanathaiyer.com. Retrieved 2019-01-05.
  3. ↑ S P Rajendran (13 July 2014) TAMIL NADU: 75 Years of the Historic Entry Into Madurai Meenakshi Temple. peoplesdemocracy.in
  4. ↑ 4.0 4.1 He who removed fear and changed history. The Hindu (12 March 2013). Retrieved on 2018-11-27.
  5. ↑ South Indian Studies Issue 3–4. 1997. p. 267.
  6. ↑ Naan Tamizhan Part-25 (in Tamil). 15 July 2009. {{cite book}}: |work= ignored (help)CS1 maint: unrecognized language (link)
  7. ↑ "It was Periyar who inspired temple entry protests in Tamil Nadu". Times of India Blog (in అమెరికన్ ఇంగ్లీష్). 2016-07-18. Retrieved 2019-10-12.
  8. ↑ "Stamp Gallery". Tamil Nadu Postal Circle.