Super Bowl XLVII devre arası gösterisi

Knowles, Destiny's Child grup arkadaşları Kelly Rowland (solda) ve Michelle Williams (sağda) ile birlikte.

Super Bowl XLVII devre arası gösterisi, 3 Şubat 2013'te New Orleans'taki Mercedes-Benz Superdome'da, Super Bowl XLVII kapsamında gerçekleşti. Gösterinin ana ismi Beyoncé olurken Destiny's Child grubundan Kelly Rowland ve Michelle Williams da gösteriye dahil oldu. Gösterinin yapımcılığını Ricky Kirshner, yönetmenliğini Hamish Hamilton yaptı. Knowles'ın bir kez daha canlı performans yeteneklerini sergilediğini öne süren eleştirmenlerce olumlu yorumlar aldı. Gösteri, 110.8 milyon izleyiciye erişerek o zamana kadarki en çok izlenen Super Bowl devre arası gösterisi oldu. Performans ve onu izleyen elektrik kesintisi, dakikada 299 bin tweet atılmasına sebep oldu ve böylece Twitter tarihindeki en popüler anlardan biri oldu. Gösteri, Super Bowl XLI kapsamındaki Prince performansından beri Pepsi'nin sponsor olduğu ilk Super Bowl devre arası gösterisidir.

Genel

[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2012'de haber kaynakları Super Bowl XLVII devre arası gösterisine Beyoncé Knowles'un asıl sanatçı olarak katılacağını açıkladı. National Football League'in resmî açıklamasından önce Beyoncé yüzündeki göz karasına gösteri tarihinin yazılı olduğu bir fotoğraf paylaştı.[1] The Washington Post'tan Lisa de Moraes, latife yapmak maksadıyla Beyoncé'nin Super Bowl devre arası gösterisinde ana sanatçı olmak için "AARP yeterlilik yaşının altındaki ilk kadın solo sanatçı" olacağını söyledi[2] İlk bilgiler Knowles'ın kocası Jay-Z'nin de gösteride olası bir iş birliğinde yer alacağını belirtmekteydi.[3][4] Ancak, gösteride yer almadı. Us Weekly'de yer alan bir kaynağa göre Jay-Z, gösterinin "Beyoncé'nin anı olmasını istediğini ve bunu ondan çalmak istemediğini" öne sürerek son anda çekilmişti.[5]

Gelişme

[değiştir | kaynağı değiştir]
Knowles, bağcıklı deri streç dansçı giysisi üzerine geniş bir siyah ceket ve kalçaya kadar çekilmiş uzun çoraplarla gösteride sahne alırken.

Devre arası gösterisinin prodüksiyonu Ricky Kirshner, yönetmenliği Hamish Hamilton tarafından üstlenildi.[1][2] Performans sırasında Knowles, bağcıklı deri streç dansçı giysisi üzerine geniş bir siyah ceket ve kalçaya kadar çekilmiş uzun çoraplarla gösteride sahne aldı.[6] Kelly Rowland ve Michelle Williams da, The Hollywood Reporter'dan David Rooney'nin de belirttiği gibi, buna uygun "siyah-deri baskın kadın kıyafeti" giydi.[7] Knowles'ın iki portresinin birbirine karşı baktığı logo sahneye yerleştirildi ve Knowles bu iki yüzün arasındaki zeminden belirerek sahneye çıktı. Bunun yanında birçok alev oyunu da sahneye eklendi.[8][9] Performans boyunca tümü-kadın grubu, arka dansçılar, ev sahibi New Orleans takımının 32-kızdan oluşan amigo kızlar grubu Saintsations ve tamamen kadınlardan oluşan bir üflemeli grubu sanatçıya eşlik etti.[6][7]

Knowles 21 Ocak 2013'te Barack Obama'nın ikinci kez göreve başlaması şerefine verilen törende ABD milli marşı "The Star-Spangled Banner"ı söylerken pleybek yapmakla suçlandı.[10][11][12] Sanatçı devre arası gösterisini tartıştığı bir basın konferansı sırasında bu gösteride var olan bir vokal üzerine söylediğini itiraf ettikten sonra Super Bowl'da tamamen canlı söyleyeceğini şu sözlerle belirtti: "Kesinlikle canlı söyleyeceğim... Bunu yapmak için doğdum. 16 yıllık kariyerim var. Yaptığım her şey beni buna hazırladı."[10] Devre arası gösterisinden sonra The New York Times'tan Jon Caramanica of The New York Times, "namına leke sürdürmeye alışkın olmayan" Knowles'ın onu bu önceki performansında eleştiren "şüpheciler"i susturduğunu belirtti.[13] Los Angeles Times'tan Randall Roberts yazısında şunları söyledi: "Dans ettikçe ve kalabalığa alkışlamasını söyledikçe elindeki mikrofondan adeta bir yumruk sesi patlıyordu. Gürültülü ve aşikardı. Ve doğru bir şeyi kanıtlıyordu: mikrofon canlıydı ve şarkıcımız da öyle."[14]

Özet

[değiştir | kaynağı değiştir]
Knowles gösteri sırasında.

Gösteriye geri sayım için "Countdown" kullanıldı. Açılışta "Run the World (Girls)"ün enstrümanlı kısmı kullanıldı. Knowles, Vince Lombardi'nin aşağıda Türkçeleştirilmiş sözleri eşliğinde sahne asansörüyle yükseldi:

"Mükemmelliğin peşinden koşulmalı, o, kişinin tüm gücüyle ve sahip olduğumuz çabanın her parçasıyla elde edilmeye çalışılmalı; her gün yeni bir karşılaşma, her hafta yeni bir meydan okuma var. Bütün gürültü ve bütün cazibe, bütün renkler, bütün heyecan, bütün yüzükler ve bütün paralar. Bunlar sadece bellekte kalan şeylerdir. Ama ruh, başarı azmi, bunlar kalıcıdır."[13][15]

Bundan sonra Knowles, "Love on Top"ın akapella bir sürümünü söyledi ve bu "Crazy in Love" şarkısına evrildi. Bu performans için The New York Times'tan Jon Caramanica, sanatçının "adeta gürlediğini ve şarkıya daha önce sahip olmadığı bir vahşilik verdiğini" söyledi.[13] Knowles bunun ardından enerjik bir dansla başlayan "End of Time" adlı şarkıya geçti.[13] Ardından "Baby Boy" şarkısına geçti ve bu performans sırasında altındaki zeminden ve arkasındaki duvardan da Knowles'ın aynı koreografiyi sergileyen klonlarının olduğu bir projeksiyon yansıtıldı.[13] Eski Destiny's Child üyeleri Kelly Rowland ve Michelle Williams sahneye geldi. Üçlü hep beraber "Bootylicious" ve Charlie's Angels film müziği "Independent Women Part I"ı seslendirerek, gösteriyi filmdeki ana karakterlerin pozuyla bitirdi.[6] Bunun ardından üçlü Knowles'ın "Single Ladies (Put a Ring on It)" şarkısını sahneledi. Grup arkadaşları sahneden ayrıldıktan sonra sanatçı kalabalığa "Herkes ellerini bana doğru kaldırsın - Enerjinizi hissetmek istiyorum!" diye bağırdı[8] ve performansı "Halo"nun "duygulu" bir sürümüyle noktaladı.[6][16] Son şarkısını bitirince Knowles kalabalığa dönerek "Bu an için size çok teşekkür ederim. Tanrı hepinizi kutsasın," dedi.[17]

Tepki

[değiştir | kaynağı değiştir]

Eleştiri

[değiştir | kaynağı değiştir]
"Neden Beyoncé olmadan bir Super Bowl yapasınız ki? Şimdi bu bir devre arası gösterisi ve o bir yıldız. Bu kadın tek başına Superdome'daki elektriği kesti. Hiçbir özel konuk veya kostüm değişikliği olmadan - sadece Beyoncé, onun topukları, baldırları, bağcıklı deri korsesi ve şarkıları boyunca vurdumduymaz haşarı çocuk, kanıtlanmış ve kalabalığı tatmin eden yöntemlerinden hiçbiri yok çünkü o Beyoncé ve Beyoncé, Beyoncé ne istiyorsa yapar ve hepsi de onun yanına kar kalır."

—Rob Sheffield, Rolling Stone[8]

Knowles'ın performansı eleştirmenlerden olumlu geri dönüş aldı. Los Angeles Times'tan Randall Roberts, bu performansın "konser performansçısı olarak yeteneklerini yeniden kanıtlayarak, ona karşı bir şüphesi olan herkesi susturduğunu" söyledi.[14] The Hollywood Reporter'dan David Rooney şunları yazdı: "2012'deki Madonna'nın damarından giden [Beyoncé], devre arası gösterisini baba rock'ından kadının fendini kucaklamaya dönüştürdü."[7] HitFix sitesinden Melinda Newman şu yorumu yaptı: "Super Bowl'da vahşi olduğu kadar enerjik de olan [Beyoncé], kısmen Victoria's Secret moda gösterisi, kısmen de kalabalığın gözünü kamaştırma üzerine bir performansa imza attı."[18] The New York Times'tan Jon Caramanica performansı överek "aşağı yukarı 12 dakika boyunca... patlamaları ve insanlığı, müstebitlikle sıcaklığı, arenaya-hazır bir ölçek hissiyle vokal detaylarına kadar inen mikroskobik yaklaşımı dengeledi. Bütün gürültü arasında Beyoncé'nin şüphecilerine verdiği cevap küçük şeylerdeydi, sessiz ama etkili," yorumunu yaptı.[13] Yazar yorumunu şöyle noktaladı: "Knowles makinesi amacını belli etti ve performansı 'yaşamın kanıtı'ydı".[13] Daily News'ten Jim Farber, "Super Bowl için ondan daha bir yıldızı düşünmek zor," diye yazdı.[19] Rolling Stone dergisinden Dan Hyman, yazdığı yazıda Knowles'ın "gösteri boyunca üstün sesiyle ve dans becerisiyle caka sattığını" söyledi ve performansın en iyi anlarının eski grup arkadaşlarıyla bir araya geldiği zaman olduğunu ekledi.[6] Aynı dergiden Rob Sheffield, Knowles'ın gitaristi Bibi McGil'in gösterideki performansını överek bunun "hazır zorunlu-Slash-rolü gitar solosu" olduğu yorumunu yaptı.[8] Yazar yorumunu şu sözlerle bitirdi: "Asıl oyun fena değildi. Afedersiniz, 49'lar. Ama gecenin kime ait olduğu konusunda şüphe yok: Beyoncé."[8]

Tanınırlık

[değiştir | kaynağı değiştir]

Mart 2013'te The Observer'dan Michael Hogan bu performansı "En İyi 10 Beyoncé Anı" listesine dahil etti.[20] Knowles'ın Super Bowl performansı 22 Eylül 2013'te gerçekleşen 65. Primetime Emmy Ödülleri'nde üç adaylık aldı.[21][22] ve bu adaylıklardan "Sıradışı Işık Tasarımı/Işıklandırma Yönü" ödülünü kazandı.[23] 2014 Art Directors Guild kapsamında performans, "En İyi Ödül Töreni, Müzik veya Oyun Gösterileri" dalında aday gösterildi.[24]

Medya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Nielsen reytingleri gösterinin 110.8 milyon izleyici tarafından izlendiğini onayladı. Böylece Super Bowl'un gelmiş geçmiş en çok izlenen dördüncü devre arası gösterisi oldu (birinci Katy Perry'nin 118.5 milyona ulaşan Super Bowl XLIX devre arası gösterisi, ikinci Bruno Mars'ın 115.3 milyona ulaşan Super Bowl XLVIII devre arası gösterisi ve üçüncü Madonna'nın 112.5 milyona erişen Super Bowl XLVI devre arası gösterisidir).[25][26][27] Knowles'ın Super Bowl performansı dakikada 268.000 tweet ile Twitter tarihinin en popüler olayı oldu.[28][29]

10 Şubat 2013'ü izleyen hafta, Beyoncé'nin şarkıları %80 artışla ABD'de 220.000 dijital yüklemeye erişirken, Destiny's Child'ın kayıtları %36 artışla 60,000 dijital yükleme elde etti.[30]

Şarkı listesi

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. "Run the World (Girls)" (Intro) (Vince Lombardi "Excellence" konuşma seslendirmesi)
  2. "Love on Top"
  3. "Crazy in Love"
  4. "End of Time"
  5. "Baby Boy"
  6. "Bootylicious" (Destiny's Child)
  7. "Independent Women Part I" (Destiny's Child)
  8. "Single Ladies (Put a Ring on It)" (Kelly Rowland ve Michelle Williams ile)
  9. "Halo"

Şarkı listesi BBC'den derlenmiştir.[9]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ a b Wallenstein, Andrew (16 Ekim 2012). "Beyonce tapped for Super Bowl halftime show". Variety. PMC. Erişim tarihi: 4 Şubat 2013. 
  2. ^ a b de Moraes, Lisa (16 Ekim 2012). "Beyonce confirmed for Super Bowl halftime show on CBS". The Washington Post. The Washington Post Company. 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2013. 
  3. ^ "Source: Beyonce set for Super Bowl halftime". Times-Union. Associated Press. 16 Ekim 2012. 24 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ekim 2012. 
  4. ^ Chase, Chris (31 Ocak 2013). "Beyonce's Super Bowl halftime performance preview: A minute-by-minute breakdown". USA Today. Gannett Company. 8 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Şubat 2013. 
  5. ^ Johnson, Zach (4 Şubat 2013). "Exclusive: Beyonce Performs at the Super Bowl: Why Jay-Z Didn't Join Her on Stage". Us Weekly. Wenner Media. 16 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2013. 
  6. ^ a b c d e Hyman, Dan (3 Şubat 2013). "Beyonce Rocks Super Bowl Halftime Show With Destiny's Child". Rolling Stone. Wenner Media. 20 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2013. 
  7. ^ a b c Rooney, David (3 Şubat 2013). "Super Bowl 2013 Halftime Show: TV Review". The Hollywood Reporter. Prometheus Global Media. 14 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2013. 
  8. ^ a b c d e Sheffield, Rob (4 Şubat 2013). "Super Bowl XLVII: The Night Belonged to Beyonce". Rolling Stone. Wenner Media. 10 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2013. 
  9. ^ a b "Super Bowl: Beyonce wows at half-time show". BBC Online. BBC. 4 Şubat 2013. 26 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mart 2013. 
  10. ^ a b Wete, Brad (22 Ocak 2013). "Beyonce's Lip-Synced Inaugural Anthem: Is It Really a Big Deal?". Billboard. Prometheus Global Media. 30 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2013. 
  11. ^ "Beyoncé answers lip-sync critics at Super Bowl presser". Associated Press. 31 Ocak 2013. 1 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2013. 
  12. ^ Johnson, Reed (24 Ocak 2013). "Rumor mill churns around Beyonce's guests at Super Bowl halftime show". Los Angeles Times. Tribune Company. 21 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2013. 
  13. ^ a b c d e f g Caramanica, Jon (4 Şubat 2013). "Beyoncé Silences Doubters With Intensity at Halftime". The New York Times. The New York Times Company. 19 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  14. ^ a b Roberts, Randall (3 Şubat 2013). "Review: Beyoncé leaves no doubt at Super Bowl". Los Angeles Times. Tribune Company. 24 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2013. 
  15. ^ Ohlheiser, Abby. "A Surprise Super Bowl Halftime Duet: Beyoncé and Vince Lombardi". Slate. The Washington Post Company. 13 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2013. 
  16. ^ Minsker, Evan (3 Şubat 2013). "Watch Beyoncé's Super Bowl Performance". Pitchfork. 28 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  17. ^ Mesfin Fekadu: Beyonce electrifies at Super Bowl halftime show; Chicago Defender [Chicago, III] 06 Feb 2013: 14.
  18. ^ Newman, Melinda (3 Şubat 2013). "Review: Beyonce delivers a sexy, if rushed, Super Bowl half-time show". HitFix. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Şubat 2013. 
  19. ^ Farber, Jim (3 Şubat 2013). "Super Bowl XLVII Halftime Show: Beyonce has fans 'Crazy in Love', especially with reunion of Destiny's Child". Daily News. Daily News, L.P. 6 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2013. 
  20. ^ Hogan, Michael (30 Mart 2013). "The 10 best Beyoncé moments – in pictures". The Observer. Guardian Media Group. s. 10. 2 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2013. 
  21. ^ "2013 Emmys - Nominations" (PDF) (Basın açıklaması). Emmy Awards. 3 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  22. ^ Tate, Amethyst (18 Temmuz 2013). "Beyonce Emmy Nominations 2013: Superstar Nominated For Three Emmys For Super Bowl Halftime Performance". International Business Times. 25 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Temmuz 2013. 
  23. ^ Martins, Chris (17 Eylül 2013). "Beyonce Wins Early Emmy for Super Bowl Halftime Show". Spin. Spin Media LLC. 20 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2013. 
  24. ^ "http://www.hollywoodreporter.com/behind-screen/2014-art-directors-guild-nominations-669582". THR Staff. The Hollywood Reporter. 9 Ocak 2013. 13 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2013.  |başlık= dış bağlantı (yardım)
  25. ^ Gallo, Phil (4 Şubat 2013). "Beyonce's Super Bowl Halftime Show Draws Estimated 104 Million Viewers". Billboard. Prometheus Global Media. 24 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Nisan 2013. 
  26. ^ Gallo, Phil (3 Şubat 2014). "Bruno Mars Scores Most-Watched Super Bowl Halftime Show Ever". Billboard. Prometheus Global Media. 2 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2014. 
  27. ^ "Katy Perry's Halftime Show the Most-Watched in Super Bowl History". Billboard. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2017. 
  28. ^ Rogers, Simon. "Behind the numbers: how to understand big moments on Twitter". Twitter. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ağustos 2013. 
  29. ^ Hu, Elise (12 Ağustos 2013). "The Biggest Twitter Moments Ever Feature Beyonce, Romney". NPR. National Public Radio, Inc. 6 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2013. 
  30. ^ Caulfield, Keith (30 Ocak 2014). "How Super Bowl Halftime Shows Sell Music: From MJ to Beyonce (1993-Present)". Billboard. 1 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2014. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]