Alan Sugar | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
25 mayu 2016 -
20 xunetu 2009 -
2009 - 2010 | |||||||
Vida | |||||||
Nacimientu | Hackney (es) , 24 de marzu de 1947[1] (77 años) | ||||||
Nacionalidá | Reinu Xuníu | ||||||
Residencia | Chigwell | ||||||
Llingua materna | inglés | ||||||
Familia | |||||||
Casáu con | Ann Simons (en) (1968 – )[2] | ||||||
Estudios | |||||||
Llingües falaes | inglés | ||||||
Oficiu | entamador, políticu, autobiógrafu, empresariu, informáticu teóricu | ||||||
Emplegadores |
British Broadcasting Corporation Amstrad (es) (1968 – 2008) | ||||||
Premios |
ver
| ||||||
Creencies | |||||||
Relixón | ateísmu | ||||||
Partíu políticu | Partido Laborista (es) (de 1997 a 2015) | ||||||
IMDb | nm0837377 | ||||||
Alan Michael Sugar (24 de marzu de 1947, Hackney (es) ) ye un magnate de los negocios inglés,[4][5] personalidá de los medios, y l'asesor políticu. Acordies cola llista de los ricos de Sunday Times de 2015, Sugar xunir al club de los multimillonarios" con una fortuna envalorada de 1040 millones de llibres y ta asitiáu nel 101 de les persones más riques del Reinu Xuníu.[6] En 2007, vendió la so participación restante de la compañía d'electrónica de consumu Amstrad, la so empresa más conocida y duradera.[7]
Sugar foi presidente del Tottenham Hotspur dende 1991 hasta 2001. Apaez nel programa de televisión de la BBC, The Apprentice, que se tresmitió añalmente dende 2005 y ta basada na versión d'Estaos Xuníos del programa col mesmu nome, dirixíu pol empresariu americanu Donald Trump.[8]
Sugar nació en Hackney, East End de Londres,[9] nuna familia xudía.[10] Ye'l más nuevu de cuatro fíos de Fay (1907–1994)[11][12] y Nathan Sugar (1907–1987).[12] El so padre foi xastre na industria del vistíu de East End.[13]
Cuando Sugar yera nuevu, la so familia vivía nuna vivienda social. Por cuenta del so abondosu pelo rizáu, moteyábase-y "Cabeza de fregona" ("Mop head"), nome qu'entá güei día caltién. Asistió a la escuela primaria de Northwold y depués na escuela de secundaria Brooke House n'Upper Clapton, Hackney, y ganó un dineru extra trabayando nuna frutería.[14] En dexando la escuela a los 16 años, trabayó de volao pal serviciu civil como estadista nel Ministeriu d'Educación. Empezó a vender antenes de coche y aparatos llétricos fuera d'una carroceta que mercara colos sos aforros de 50 llibres.[15]
Lord Sugar identifícase como atéu, pero ta arguyosu del so heriedu xudíu.[16] Sugar y la so muyer Ann (née Simons) contraxeron matrimoniu'l 28 d'abril de 1968; tuvieron dos fíos y una fía. Viven en Chigwell, Essex.[17][18] Celebraron el so 40 aniversariu de bodes el 11 de mayu de 2008 con una fiesta na so casa, onde actuaron Sir Bruce Forsyth como maestru de ceremonies, Jackie Mason el cómicu y Sir Elton John.[19] La so sobrina ye l'actriz Rita Simons, meyor conocida por interpretar a Roxy Mitchell na popular telenovela EastEnders.
Ye un coleicionista de vehículos Rolls-Royce y Bentley. Sugar tien un Rolls Royce Ghost col númberu de matrícula AMS1, qu'apaez en tolos episodios de The Apprentice. Ye un pilotu esperimentáu con más de 30 años d'esperiencia. Tien un aircraft Cirrus SR22 de cuatro asientos, nel aeródromu de Stapleford.[20][21] Mientres un intentu d'aterrizaxe nel aeropuertu de Manchester el 5 de xunetu de 2008, Sugar sufrió un accidente por cuenta de les condiciones de mugor y firmeza del suelu.[22] Nun sufrió daños personales anque dixo sufrir "munchos sacudiones". Ye fan del antiguu propietariu del Tottenham Hotspur.
En febreru de 2009, anuncióse que Sugar empecipiaba procedimientos llegales contra'l periódicu The Sun alegando que'l so nome apaecía nuna llista de xudíos británicos nuna noticia sobre la operación militar d'Israel en Gaza.[23] Alegáronse amenaces per parte de Glen Jenvey, la fonte de la hestoria orixinal en The Sun, quien publicó la llista nun website musulmán so una identidá falsa.[24]
Tien una fortuna envalorada en 1040 millones de llibres (1580 millones de dólares).[6]
En febreru de 2009, el periodista Andrew Gilligan del periódicu London Evening Standard afirmó que Sugar averárase pa ser el candidatu llaborista a l'alcaldía de Londres en 2012.[25] Sugar fixo risión esta afirmación darréu nuna entrevista con The Guardian.[26] Pero, mientres la reorganización del gabinete del primer ministru Gordon Brown, el 5 de xunu de 2009, la BBC informó que Sugar convertir en Lord Sugar y que-y ufiertaren un puestu como "Enterprise Champion" del gobiernu.[27] El 7 de xunu de 2009, Sugar trató d'esclariar la naturaleza apolítica del so nomamientu. Declaró que nun se xuniría al gobiernu, que'l nomamientu yera políticamente neutral, y que lo únicu que quería faer yera ayudar a les empreses y entamadores.[28] N'agostu de 2014, Sugar yera unu de los 200 personaxes públicos firmantes d'una carta a The Guardian oponiéndose a la independencia d'Escocia nel periodu previu al referendu de setiembre sobre esa cuestión.[29]
Dende 1997 hasta 2015, Sugar foi miembru del Partíu Llaborista y uno de los sos mayores donantes. El 11 de mayu de 2015, cuatro díes dempués de les eleiciones xenerales del Reinu Xuníu de 2015, anunció que dexaba'l partíu. Emitió un comunicáu pa dicir:
El pasáu añu empecé a perder l'enfotu nel partíu por cuenta de les sos polítiques comerciales negatives y conceutos xenerales anti-empresariales que taben considerando si fueron escoyíos. Espresé esto a les figures de más altu nivel delles vegaes. Inscribíme al Nuevu Llaborismu en 1997, pero más apocayá, sobremanera en rellación a los negocios, sentí un cambéu de política que reculaba a lo que los vieyos llaboristes defendíen. A principios d'anguaño tomé la decisión d'arrenunciar al partíu seya como quier el resultáu de les eleiciones xenerales..[27][30]
Sugar fundó Amstrad (AMS (les sos iniciales) Trading) en 1968. La compañía empezó como un importador/esportador y mayorista polo xeneral, pero llueu s'especializó n'electrónica de consumu. En 1970, la primer empresa de fabricación taba en marcha. Llogró precios de producción más baxos por aciu l'usu de plásticos de moldio por inyeición pa cubiertes d'equipos de soníu d'alta fidelidá, perxudicando severamente a los competidores qu'utilizaben procesos de formación de vacíu. La capacidá de fabricación llueu s'amplió pa incluyir la producción d'amplificadores d'audiu y sintonizadores.
En 1980, Amstrad entró na Bolsa de Londres y mientres esa mesma década, dobló'l so beneficiu y el valor de mercáu cada añu.[31] En 1984, reconociendo la oportunidá de la era de la ordenador domésticu, Amstrad llanzó'l Amstrad CPC 464, una máquina de 8-bits. Anque'l rangu CPC tenía máquines curioses con CP/M y un bon intérprete de BASIC, tenía que competir colos sos rivales, con mayor complexidá gráfica como'l Commodore 64 y el popular Sinclair ZX Spectrum, ensin mentar al sofisticáu BBC Micro. A pesar d'esto, vender per tol mundu tres millones d'unidaes mientres ocho años de producción.[32] Inspiró una versión d'Alemaña del este con clones rusos del procesador Z80.[33]En 1985, Sugar llogró otra gran meyora col llanzamientu del procesador de testu Amstrad PCW 8256 que, anque taba fechu de componentes baratos, vender en más de 300 llibres. En 1986 Amstrad mercó los derechos de la llinia de productos d'ordenador Sinclair y produció dos modelos más de ZX Spectrum nun estilu similar a les sos máquines CPC. Tamién desenvolvió'l Amstrad PC1512, un ordenador PC compatible, que se fixo bien popular n'Europa.[34] y foi'l primeru na llinia de PCs de Amstrad.
Nel so meyor momentu Amstrad algamó un valor en bolsa de 1200 millones de llibres,[35] pero la década de 1990 resultó ser un momentu difícil pa la empresa. El llanzamientu d'una gama de PCs d'empresa viose avafáu polos discos duros non fiables (suministraos por Seagate), lo que causó un altu nivel d'insatisfaición de los veceros y el dañu a la reputación de Amstrad nel mercáu de los ordenadores personales, de la que nunca se recuperó[18] A Seagate ordenóse-y pagar Amstrad 153 millones de dólares en daños y perxuicios pola perda d'ingresos, amenorgándose darréu en 22 millones.[36] A principios de 1990, Amstrad empezó a centrase nos ordenadores portátiles en llugar d'ordenadores d'escritoriu. Tamién, en 1990, Amstrad entró nel mercáu de los xuegos col Amstrad GX4000, pero foi un fracasu comercial, en gran parte porque nun había más qu'una pequeña seleición de xuegos disponibles.[37] Amás, foi darréu superáu poles consoles xaponeses: Sega Mega Drive y Super Nintendo, que teníen una seleición de xuegos muncho más amplia. En 1993, Amstrad produció'l PenPad, una PDA, sofitando a Betacom y Viglen, enfocándose más en telecomunicaciones que n'ordenadores. Amstrad produció'l primeru de los sos dispositivos que combinaben telefonía y corréu electrónicu, llamáu y-m@iler, siguíu del y-m@ilerplus en 2002, nengunu de los cualos tuvo un gran volume de ventes.[38]
El 31 de xunetu de 2007 la empresa BSkyB llegó a un alcuerdu pa mercar Amstrad por 125 millones de llibres.[39] Nel momentu de tomar de posesión, Sugar comentó que deseyaba desempeñar un papel nel negociu, diciendo: "Cumplo 60 anguaño y tuvi 40 años primiendo nel negociu, pero agora tengo qu'empezar a pensar nel mio equipu de persones lleales, munchos de los cualos tuvieron conmigo mientres munchos años". El 2 de xunetu de 2008 anuncióse que Sugar dexaba la presidencia de Amstrad pa centrase namái nos sos otros intereses comerciales.[40]
Dempués d'una batalla por toma de posesión con Robert Maxwell, Sugar acomuñóse con Terry Venables y mercó el club de fútbol Tottenham Hotspur en xunu de 1991. A pesar de que la inversión inicial de Sugar ayudó a superar los problemes económicos que'l club taba sufriendo naquel momentu, el tratu que dio al Tottenham como empresa de negocios en cuenta de fútbol fixéron-y impopular ente los siguidores de dichu equipu.[41] Nos nueve años de Sugar como presidente, el Tottenham Hotspur nun acabó ente los seis primeros de la lliga y namái ganó un troféu na Football League Cup de 1999.
Sugar despidió a Venables la nueche enantes de la ''FA Cup Final'' de 1993, una decisión que llevó a Venables a apelar a les altes cortes pa la so reingreso. Tuvo llugar una batalla llegal pol club sobre'l branu que ganó Sugar. La decisión de despidir a Venables enfureció a munchos de los aficionaos del Tottenham y Sugar dixo, ''Sentíme como si matara a Bambi."[42]
En 1992 foi l'únicu representante de los, daquella, cinco grandes (Arsenal, Everton, Liverpool, Manchester United y Tottenham) que votó a favor de la candidatura de Sky pa los derechos de televisión de la Premier League. Los otros cuatro votaron a favor de la candidatura d'ITV, una y bones esta prometiera televisar los xuegos de los cinco más de cutiu. Nel momentu de la votación, Amstrad, la compañía de Sugar, taba desenvolviendo antenes parabóliques pa Sky.
En 1994 Sugar financió les tresferencies de trés estrelles de la Copa Mundial de Fútbol de 1994: Ilie Dumitrescu, Gica Popescu, y el más notable Jürgen Klinsmann, quien fixo una escelente primer temporada nel fútbol inglés, recibiendo'l nome de Premiu FWA al futbolista del añu Xugador del Añu. Por cuenta de que los Spurs nun se clasificaren pa la Copa de la UEFA, Klinsmann decidió invocar una clausa de salida nel so contratu y foise al Bayern Munich nel branu de 1995. Sugar apaeció en televisión cola última camiseta que llevó Klinsmann pa los Spurs y dixo que nun llavaría'l so coche con ella. Klinsmann respondió llamando a Sugar "un home ensin honor" y dixo:
"Él namái fala de dineru. Nunca fala del xuegu. Diría qu'hai una gran dulda alrodiu de si'l corazón de Sugar ta nel club y nel fútbol. La gran entruga ye ¿qué-y gusta más, el negociu o'l fútbol?"[43] Klinsmann volvió fichar pal Tottenham n'avientu de 1997.
N'ochobre de 1998, l'ex-delanteru del Tottenham Teddy Sheringham publicó la so autobiografía, na qu'ataca a Sugar como la razón pola qu'él dexó l'equipu en 1997. Sheringham dixo que Sugar acusólu d'asonsañar una mancadura que-y dexó un llargu periodu nel banquín mientres la temporada 1993/1994. Escribió que Sugar negar a face-y el contratu de cinco años que quería porque nun creía que Sheringham siguiera nel Tottenham con 36 años. Sheringham volvió al Tottenham tres la so etapa nel Manchester United y permaneció hasta'l branu de 2003, a la edá de 37 años. Sheringham dixo que Sugar escarecía d'ambición y yera un hipócrita. Por casu, Sugar pidiólu qu'encamentára-y xugadores. Cuando Sheringham suxirió-y al mediu-campista inglés Paul Ince, Sugar refugar porque nun quería gastar 4 millones de llibres nun xugador que llueu cumpliría los 30 años. Dempués de que Sheringham dexara Spurs, Sugar aprobó la firma de Les Ferdinand, de 31 años, por 6 millones de llibres.[44]
Sugar nomó a siete xerentes mientres la so vixencia en Spurs. El primeru foi Peter Shreeves, siguíu pol dúu compuestu por Doug Livermore and Ray Clemence, l'antiguu mediu-campu de Spurs Osvaldo Ardiles, y el mozu manager Gerry Francis. In 1997 Sugar ablucó al mundu del fútbol nomando al relativamente desconocíu suizu Christian Gross. Gross tuvo 9 meses yá que l'equipu acabó nel puestu 14 en 1998, y empezó la siguiente temporada con solu trés puntos nos sos primeros trés partíos. El siguiente a quien nomó foi George Graham, un antiguu xugador del Arsenal. A pesar de que'l Tottenham ganó la so primer copa en 8 años, los siguidores de Spurs nunca simpatizaron por Graham, básicamente poles sos conexones col Arsenal. Disgustába-yos l'estilu negativu y defensivu del fútbol que punxo en práutica y dicíen qu'esi nun yera "l'estilu del Tottenham".[45]
En febreru de 2001, Sugar vendió la so participación mayoritaria del Tottenham al grupu d'ociu ENIC, vendiendo'l 27% del club por 22 millones de llibres. En xunu de 2007, Sugar vendió'l restu a ENIC por 25 millones de llibres,[46] rematando asina los sos 16 años d'asociación col club. Describió'l so tiempu nel Tottenham como "una perda de la mio vida".[47] Darréu Sugar donó 3 millones de llibres col productu de la venta de los sos intereses nel Tottenham Hotspur pa la renovación del Hackney Empire nel so nativu East End de Londres.[48]
L'Aviación Executiva Amsair fundar en 1993, y corrió a cargu del fíu de Sugar, Daniel Patrick. Como con Amstrad, el nome Amsair ye un acrónimu de les iniciales del nome de Sugar "Alan Michael Sugar Air". Amsair opera con una gran flota d'aviones Cessna, y un Embraer Legacy 650 col rexistru G-SUGA, ufiertando jets pa negocios y executivos.[49]
Amsprop ye una firma d'investigación que tenía Sugar y que controla'l so fíu Daniel Patrick.[50]
Simon Ambrose, ganador de la serie de 2007, The Apprentice, empezó a trabayar pa Amsprop Estates dempués de que la serie terminara. Sicasí, n'abril de 2010, comunicó que lo dexaba pa empezar la so propia empresa.[51]
Sugar yera'l dueñu (y presidente de la xunta directiva) de Viglen Ltd, un provisor de servicios IT de catering principalmente pa la educación y el sector públicu. Arrenunció al so cargu'l 1 de xunetu de 2009. Tres la venta de Amstrad PLC a BSkyB, Viglen is l'únicu negociu IT de Sugar.[52]
Sugar ye'l presidente de Amscreen, una compañía empobinada pol so fíu mayor Simon Sugar, especializada na venta d'espaciu publicitariu en pantalles de señalización dixital qu'apurre a minoristes, centros médicos y llugares d'ociu.
La ganadora de Apprentice, Yasmina Siadatan trabaya ellí, vendiendo en NHS.[53]
Les pantalles usen un sistema de detección de cares llamáu OptimEyes pa intentar identificar la edá y el sexu de los espectadores[54]
El 7 de marzu de 2011, Sugar sustituyó a Kip Meek nel conseyu de la BBC. Empecipió'l proyeutu IPTV conocíu como YouView (enantes conocíu como Proyeutu Canvas) la cual tamién ta sofitada por ITV, Channel 4 y Channel 5 y provisores de conteníos como BT y TalkTalk.[55] Sugar recibió 500.000 llibres por presidir YouView hasta marzu de 2012.[56]
Sugar foi la estrella del reality show de la BBC, The Apprentice que s'emitió cada añu dende 2005, nel mesmu papel que Donald Trump na versión estauxunidense. Sugar despide a un candidatu cada selmana hasta que namái queda unu, que ye contratáu na so compañía o (dende 2011) gana una asociación con Sugar, incluyendo 250.000 llibres por qu'establezan los sos propios negocios.
Como condición p'apaecer na tercer temporada, Sugar pidió que'l programa tuviera más empobináu a los negocios que namái por meru entretenimientu y qu'él tendría de ser retratáu como menos duru pa compensar la so reputación un tanto batallosa.[57] Tamién espresó'l so deséu de que'l calibre de los candidatos fuera mayor que los de la segunda temporada y que les motivaciones de los candidatos pa participar fueren escoyíes más curioso yá que dellos candidatos de temporaes anteriores usaron les sos esperiencies nel show como plataforma p'avanzar nes sos propies carreres (como asocedió con Michelle Dewberry, la ganadora de la segunda temporada, que foi emplegada de Amstrad solo mientres 8 meses).
Sugar criticó la versión estauxunidense de The Apprentice porque "cometieron l'error fatal d'intentar camudar coses solo pola so bien y fracasaron".[58]
Young Apprentice (Junior Apprentice na primer temporada) ye un reality show británicu nel qu'un grupu de dolce persones mozos d'ente 16 y 17 años compiten pa ganar un premiu de 25.000 llibres dau por Lord Sugar. Les temporaes empezaron en BBC One y BBC HD el miércoles 12 de mayu de 2010, rematando'l xueves, 10 de xunu del mesmu añu, y tamién cuntó con Nick Hewer y Karren Brady como asesores. El programa terminó con Sugar otorgando'l premiu a Arjun Rajyagor de 17 años. Tim Ankers terminó en segundu llugar.
La segunda temporada empezó n'ochobre de 2011. Constaba d'ocho programes y dolce concursantes. Los concursantes ganadores fueron Zara Brownless y James McCullough.
Propuestu orixinalmente en marzu de 2008 y confirmáu en xunu de 2009, Junior Apprentice recibió crítiques mayoritariamente positives. El programa ye un spin-off de The Apprentice. El papel de Sugar sol gobiernu de Gordon Brown creó un alderique sobre les imparcialidá política de la BBC. Como resultancia, Junior Apprentice y los seis ediciones de The Apprentice fueron retrasaes.[59]
En mayu de 2008, Sugar fixo una apaición en An Audience Without Jeremy Beadle pa pagar tributu a Jeremy Beadle yá que yeren bien amigos y dambos apaecieron nun especial de ¿Quién quier ser millonariu? en 2005.[60]
En xineru de 2009, Fiona Bruce presentó un documental de la BBC Two tituláu The Real Sir Alan.[14] Tamién en 2009, Sugar apaeció n'anuncios de televisión de bancos d'inversión NS&I.
En mayu de 2011, Sugar presentó Lord Sugar Tackles Football, un documental qu'afonda nos males financieros del fútbol inglés.[61]
En setiembre de 2012, Sugar apaez como él mesmu nun cameo nel episodiu de Doctor Who, "El poder de trés".[62] El cameo de Sugar foi filmáu nel plató de The Apprentice.
En payares de 2012, Sugar apaeció como él mesmu nun cameo nun episodiu especial de EastEnders pa Children in Need.[63]
Sugar foi nomáu caballeru col títulu Knight Bachelor nel añu 2000 "polos sos servicios escontra l'ordenador domésticu y a la industria electrónico". Caltién dos Doctoraos de Ciencia honoríficos, daos en 1988 pola Universidá de la Ciudá de Londres y en 2005 pola Universidá Brunel. Ye un filántropu pa organizaciones benéfiques como Jewish Care y l'hospital Great Ormond Street, y donó 200.000 llibres al Partíu Llaborista en 2001.
Sugar foi acusáu de tener una actitú "obsoleta" escontra les muyeres. Al respective de les lleis del Reinu Xuníu de la década de 1970, que establecen que ye discriminatoriu y, por tanto, illegal pa les muyeres que-yos seyan preguntaes nuna entrevista de trabayu si entamen tener fíos,[64] Sugar dixo:
"Estes lleis son perxudiciales pa la muyer. Si non se te dexa preguntar, a cencielles non les contrates. Va Ser más complicáu pa una muyer consiguir un trabayu."
Los críticos describieron a Sugar como "fora de tactu" y la so ética de trabayu como "un modelu de mala xestión nel Reinu Xuníu. Negativu, acosador y estrechu de mires... (Sugar) dirixe por aciu el mieu, con un puñu de fierro paecíu al estilu políticu d'Josif Stalin".
En febreru de 2005, Sugar predixo equivocadamente que l'iPod taría "muertu, acabáu, alloriáu, kaput" pa les próximes navidaes. El comentariu consideróse como una de les peores predicciones teunolóxiques enxamás citaes.[65]
El 6 d'ochobre de 2013, Sugar foi investigáu pola policía tres una quexa que lu acusaba de colgar un tweet racista. El mensaxe contenía una semeya d'un neñu d'orixe chinu llorando, xunto col mensaxe "El neñu ta murniu porque-y dixeron que dexe la llinia de producción del iPhone 5". La policía nun realizó nenguna aición contra él.[66]
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes TRES