Andre Geim

Andre Geim
Regius Professor of Physics (en) Traducir

2013 -
Langworthy Professor (en) Traducir

2007 - 2013
Vida
Nacimientu Sochi[1]21 d'ochobre de 1958[2] (66 años)
Nacionalidá Bandera de la Xunión Soviética Xunión Soviética
Bandera de Países Baxos Reinu de los Países Baxos
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu [3]
Residencia Manchester
Familia
Casáu con Irina Grigorieva
Estudios
Estudios Facultad de Física General y Aplicada del Instituto de Física y Tecnología de Moscú (es) Traducir
Universidá de Manchester
Instituto de Física y Tecnología de Moscú (es) Traducir
Nivel d'estudios candidato de ciencias en Física y Matemática (es) Traducir
Direutor de tesis de Kostya S Novoselov
Llingües falaes inglés
rusu[4]
Alumnu de Valeriy Goergenovitsj Petrosjan (es) Traducir
Profesor de Kostya S Novoselov
Oficiu físicu, inventor, profesorcientíficu
Emplegadores Universidá de Manchester
Institute of Solid State Physics (en) Traducir
Universidá Radboud de Nijmegen
Premios
Miembru de Royal Society
Academia Nacional de Ciencies de los Estaos Xuníos
Real Academia d'Artes y Ciencies de los Países Baxos
Academia China de las Ciencias (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
Andre Geim
Una xaronca viva en levitación magnética. Por esti esperimentu Andre Geim de la Universidá de Nijmegen y Sir Michael Berry de la Universidá de Bristol ganaron nel añu 2000 el Premiu Ig Nobel de física.

Andre Konstantinovich Geim (en rusu: "Андрей Константинович Гейм") (21 d'ochobre de 1958Sochi) ye un físicu holandés d'orixe rusu que ye conocíu pol so trabayu nel grafenu, el desarrollu de la cinta de xeco y demostraciones de levitación diamagnética. El 5 d'ochobre de 2010, algamó'l Premiu Nobel de Física, xunto con Konstantin Novoselov.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Andre fizo los sos estudios nel Institutu de Física y Teunoloxía de Moscú y nel Institutu de Física del Estáu Sólidu de Tchernogolovka onde fai la so tesis en 1987. Darréu fai'l post-doctoráu na Universidá de Nottingham, na Universidá de Bath y na Universidá de Copenhague anantes de convertise en profesor asociáu de la Universidá Radboud de Nimègue n'Holanda (país nel qu'obtien la nacionalidá[15]). En 2001, consigue un puestu de profesor na Universidá de Manchester y conviértese en direutor del Manchester Center for Mesoscience and Nanotechnology.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. URL de la referencia: http://www.deccanherald.com/content/104044/promise-graphene.html.
  2. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 26 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. URL de la referencia: http://news.bbc.co.uk/2/hi/sci/tech/959453.stm.
  4. Afirmao en: YouTube. Identificador YouTube de video: x01LmkcluvM. Llingua de la obra o nome: distintes llingües. Autor: Steve Chen.
  5. URL de la referencia: https://improbable.com/ig/winners/#ig2000.
  6. «Nevill Mott medal recipients». Institute of Physics. Consultáu'l 23 agostu 2018.
  7. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20071212013316/http://royalsociety.org/page.asp?tip=1&id=6616. Data de consulta: 1r mayu 2022.
  8. URL de la referencia: https://clarivate.com/citation-laureates. Data de consulta: 23 setiembre 2023.
  9. URL de la referencia: http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/2010/.
  10. URL de la referencia: http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-16362899.
  11. «Award winners : Copley Medal» (inglés). Royal Society. Consultáu'l 30 avientu 2018.
  12. URL de la referencia: https://www.americancarbonsociety.org/home/about/awards/#carbon.
  13. Afirmao en: NNDB. Llingua de la obra o nome: inglés.
  14. URL de la referencia: http://casad.cas.cn/sourcedb_ad_cas/zw2/ysxx2022/wjysmd/201711/t20171130_4625315.html.
  15. (n'inglés) Physics Nobel Honors Work on Ultra-Thin Carbon dans The New York Times del 5 d'ochobre de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]