Bernardo Bertolucci (16 de marzu de 1941, Parma – 22 de payares de 2018, Roma)[14] foi un direutor de cine y guionista italianu. La so película The Last Emperor ganó nueve Premios Óscar en 1988. Tamién dirixó Novecento y Last Tango in Paris y escribió'l guión de C'era una volta il West, consideráu unu de los meyores Spaghetti western de la historia.
So padre, Attilio, yera poeta. Bernardo estudió na Universidá de Roma, onde se ganó una cierta fama como poeta. Empecipió nel mundu del cine realizando curtiumetraxes en 16 mm col so hermanu Giuseppe. En 1961 fixo d'ayudante de direición en Accattone, primer llargumetraxe de Pier Paolo Pasolini. Un añu dempués estrenábase como direutor con La commare secca. En 1968 estrenaba C'era una volta il West, dirixida por direutor italianu Sergio Leone.
En 1972 la so película El conformista foi candidata a los Óscar pol meyor guión adautáu. Dos años dempués él mesmu yera nomáu pal Óscar a la meyor direición, nesta ocasión pa (Últimu tangu en París). En 1976 dirixe Novecento una superproducción sobre la historia d'Italia cola collaboración d'actores de la talla de Robert De Niro y Gerard Depardieu. La so obra más premiada nos Estaos Xuníos foi The Last Emperor (The Last Emperor), que ganó nueve estatuilles en 1988, amás d'otros premios internacionales.
El trabayu con Pasolini ye una influyencia que marcó tola so obra posterior, xunto cola obra d'otros direutores como Godard, Kurosawa o los neorrealistes.
El suyu ye un cine d'autor. Les sos principales carauterístiques son un cuidadosu usu de la cámara y del montaxe, y el trabayu de la fotografía con finalidaes simbóliques.
La mayoría de les sos películes trescurren n'escenarios aparentemente intrescendentes —grises, si se quier pal espectador occidental estándar, cola importante esceición d'un grupu de películes ambientadas en llugares más exóticos como en The Last Emperor, The Sheltering Sky y Pequeñu Buda (Little Buddha).
Pero ye destacable'l fechu que la contestualización de l'aición n'escenarios europeos refuga'l recursu a los tópicos. El llugar de l'aición paez, pos, un tanto accesoriu al so aportar, aportunando nes importantes esceiciones enantes mentaes. Podríamos dicir que les narraciones de Bertolucci parten de la cotidianidá p'afayar el surdimientu de la historia.
Categoría | Película | Resultáu |
---|---|---|
Meyor Guión Adautáu | El conformista | Nomáu |
Meyor Direutor | Last Tango in Paris | Nomáu |
Meyor Película | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Direutor | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Guión Adautáu | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Música | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Fotografia | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Direición Artística | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Vestuariu | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Soníu | The Last Emperor | Ganador |
Meyor Montaxe | The Last Emperor | Ganador |