Hermandad de Campoo de Suso
 Hermandad de Campoo de Suso | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Alministración | |||
| País |  España | ||
| Autonomía |  Cantabria | ||
| Partíu xudicial | Reinosa | ||
| Tipu d'entidá | conceyu de Cantabria | ||
Alcalde de Hermandad de Campoo de Suso (es)  | Pedro Luis Antonio Gutiérrez González | ||
| Nome oficial | Hermandad de Campoo de Suso (es)[1] | ||
| Códigu postal |
39... | ||
| Xeografía | |||
| Coordenaes | 43°01′21″N 4°13′28″W / 43.0225°N 4.2244444444444°O | ||
  Hermandad de Campoo de Suso Hermandad de Campoo de Suso (España) _Mapa.svg) | |||
| Superficie | 222.65 km² | ||
| Altitú | 886 m | ||
| Llenda con | Polaciones, Los Tojos, Bárcena de Pie de Concha, Santiurde de Reinosa, Campoo de Enmedio, Valdeolea, Brañosera y La Pernía | ||
| Demografía | |||
| Población |
1588 hab. (2023) - 894 homes (2019) - 709 muyeres (2019) | ||
| Porcentaxe | 0.27% de Cantabria | ||
| Densidá | 7,13 hab/km² | ||
| Más información | |||
| Estaya horaria | UTC+01:00 | ||
 | |||
Hermandad de Campoo de Suso ye un conceyu de la comunidá autónoma de Cantabria (España), atópase na contorna de Campoo-Los Valles. Llenda al norte con Polaciones, Mancomunidá Campoo-Cabuérniga y Los Tojos, al este con Campoo de Enmedio y Valdeolea, y al sur cola provincia de Palencia (Castiella y Lleón), de la que ta dixebrada pola Sierra de Híjar. Ye'l segundu conceyu de Cantabria por estensión, solo por detrás de Valderredible, ocupando casi tol Valle del Híjar. Na llocalidá de Fontibre tien la so nacencia'l ríu Ebro.
Curiosamente'l conceyu caltuvo'l nome de "Hermandad", pallabra que na Edá Media faía referencia a la unión de conceyos. Otros conceyos de la contorna como Campoo de Enmedio o Campoo de Yuso, que tamién yeren hermandaes, esaniciaron dichu títulu al convertise en conceyos.
Patrimoniu históricu-artísticu
[editar | editar la fonte]Trés son los bienes d'interés cultural d'esti conceyu, con categoría de monumentu:
- Ilesia de Santa María la Mayor, en Villacantid. Ye d'estilu románicu y caltién parte del edificiu orixinal, del sieglu XII: una nave; el ábside, de bien belles proporciones y cuidada escultura anque pequeña; y la portada con delles arquivoltes, que foi movida del so llugar orixinal na fachada sur p'asitiala adosada al ábside. El restu de la ilesia, como la torre, ye de poco interés, del sieglu XVII.
- Dende 2005 alluga'l Centro d'Interpretación del Románicu.
- Castiellu de San Vicente, en Argüeso, que según dalgunos nun ye castiellu, yá que consta a cencielles de dos torres xuníes por un edificiu central y arrodiaes por un muriu n'unu de los sos llaos. Esto nun torgar que seya una de les fortificaciones más interesantes de Cantabria.
- Torre medieval y casa solariega amiesta a la mesma, en Proaño. Bon exemplu d'arquiteutura residencial/defensiva medieval.
Amás, ye un bien d'interés llocal la Ponte de Riañu sobre'l ríu Híjar, en Riañu. Remontar a la Edá Media, tien un solu güeyu y mide aproximao 11 metros de llargor.
Los menhires de Sejos, al noroeste del conceyu, y una estructura tumular cerca de Argüeso, son les muertes más antigües d'ocupación humana nel conceyu. De la dómina prerromana atópase, tamién nel llugar de Argüeso, un castru cántabru. La ponte de Soto atribúyese, con ciertes duldes, a los romanos.
Atopáronse restos d'enterramientos altomedievales na capital del conceyu, Espinía. Como la ilesia de Villacantid, la de San Félix, en Fontibre, tien elementos románicos, y empecipióse nel sieglu XII.
Munches de les ilesies de la zona son renacentistes o barroques, d'escasu interés, y barroca ye tamién la imaginería d'elles, destacando'l retablu de la Focete de Abiada.
Naturaleza
[editar | editar la fonte]El valle que lu conforma atópase arrodiáu pola Sierra del Cordel, al norte, y la Sierra de Híjar, al sur. Nel cume del Pico Trés Mares, a 2.171 metros, xúntense les divisoria del trés aguaes de la Península Ibérica: la Cantábrica, l'Atlántica y la Mediterranea.
Na sierra de Híjar, zona de frondosos montes de fayes y carbayos, ta la cota más alta de Campoo, el Cuchillón (2 174 msnm),[2] y na so cabecera y unión cola sierra de Cordel, naz el ríu Híjar, orixe del Ebro.
Escontra'l norte, la carretera enfusar, pol puertu de Palombera, nel Parque Natural Saja/Besaya, que s'estiende por dellos conceyos.
Caltener nel conceyu varios árboles singulares, como'l nozal de la Focete de Abiada, la cagiga d'Abiada y el texu de La Lomba.
Economía
[editar | editar la fonte]Tradicionalmente, esti conceyu del sur de Cantabria vivió del sector primariu. Principalmente del ganáu vacuno, destacando la vaca tudanca. Les families tamién practicaben una agricultura minifundista de subsistencia.
Na actualidá'l sector primariu sigui teniendo importancia, anque de normal les families combinen les actividaes agropecuaries col trabayu nel sector servicios o na industria de Reinosa. El sector servicios aumenta n'importancia progresivamente, sobremanera amestáu al agospiamientu rural y a la proximidá de la estación iverniza d'Alto Campoo. La industria nel conceyu ye mínima y la mayoría de trabayadores d'esti sector treslládense diariamente a trabayar a los polígonos industriales de Reinosa.
Llocalidaes
[editar | editar la fonte]
La población del conceyu distribuyir en pequeños pueblos que na mayoría de los casos nun superen los 100 habitantes. Por población los pueblos más importantes son: Espinía, la capital, Salces, Villacantid, Sotu y Izara.
Los sos 1.931 habitantes (INE, 2008), pártense asina:
- Abiada, 88 hab.
- Argüeso, 76 hab.
- Barriu, 83 hab.
- Brañavieja, pobláu asitiáu nes proximidaes d'Alto Campoo y nel que nun mora población permanentemente, una y bones la población solo habita na temporada d'esquí.
- Camín, 48 hab.
- Celada de los Calderones, 87 hab.
- Entrambasaguas, 81 hab.
- Espinía (Capital), 129 hab.
- Fontibre, 84 hab.
- Focete de Abiada, 50 hab.
- Izara, 109 hab.
- La Lomba, 57 hab.
- Mazandrero, 43 hab.
- La Miña, 45 hab.
- Naveda, 79 hab.
- Ormas, 32 hab.
- Paracuelles, 44 hab.
- Población de Suso, 20 hab.
- Proaño, 59 hab.
- Salces, 244 hab.
- La Serna, 13 hab.
- Sotu, 118 hab.
- Suano, 97 hab.
- Villacantid, 184 hab.
- Villar, 76 hab.
Demografía
[editar | editar la fonte]A lo llargo del pasáu sieglu, la población d'esti conceyu rural foi descenciendo amodo de la mano de la progresiva perda d'importancia del sector primariu, que tradicionalmente ocupó a los sos habitantes. Munchos habitantes del conceyu treslladar a Reinosa atraíos poles posibilidaes d'empléu que la industria reinosana ufiertaba. Sicasí nos últimos años esti descensu paez enllancase, al perder importancia la industria de Reinosa, lo que provocó la situación contraria, ye dicir produzse la llegada de población dende otros conceyos cercanos como Reinosa, que busquen tranquilidá lloñe de la ciudá nos pequeños pueblos del conceyu.
| 1900 | 1910 | 1920 | 1930 | 1940 | 1950 | 1960 | 1970 | 1980 | 1990 | 2000 | 2007 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3.729 | 3.651 | 3.663 | 3.696 | 3.807 | 3.854 | 3.296 | 2.477 | 2.038 | 1.965 | 1.895 | 1.949 |
Fonte: INE
| Gráfica d'evolución demográfica de Hermandad de Campoo de Suso ente 1988 y 2008 |
 |
| Gráfica d'evolución demográfica de Hermandad de Campoo de Suso ente 1900 y 2000 |
 |
Alministración
[editar | editar la fonte]Pedro Luis Gutiérrez González (PP) ye l'actual alcalde del conceyu. Les siguientes tables amuesen los resultaos de les eleiciones municipales celebraes nel añu 2003, 2007 y 2011.[3]
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Llista de Conceyos y los sos Códigos por Provincies a 1 de xineru de 2019. Data d'espublización: 8 febreru 2019. Editorial: Institutu Nacional d'Estadística.
- ↑ Visor Sigac, mapa topográficu 1:50.000 IGN [1] Archiváu 2010-09-10 en Wayback Machine
- ↑ Resultaos eleutorales d'Hermandad de Campoo de Suso, en ElPaís
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Hermandad de Campoo de Suso.
Datos: Q1635164- Multimedia: Hermandad de Campoo de Suso