Pedro Solbes Mira (31 d'agostu de 1942, El Pinós – 18 de marzu de 2023, Madrid) foi un economista, xurista, politólogu y políticu español que formó parte de delles llistes y gobiernos del Partíu Socialista Obreru Español.
Nacíu'l 31 d'agostu de 1942 na llocalidá alicantina de Pinoso,[6] en cursando los sos estudios de bachiller en Alicante, doctorar en Ciencies Polítiques pola Universidá Complutense de Madrid, morando nel Colexu Mayor Diego de Covarrubias. Yera tamién llicenciáu en Derechu y en Ciencies Económiques pola Universidá Complutense y diplomáu n'Economía Europea pola Universidá Llibre de Bruxeles.
Foi Comercial y Economista del Estáu por oposición dende 1968, ocupando distintos puestos na Alministración española. Anguaño ocupa'l puestu númberu quince nel escalafón d'esi cuerpu de l'Alministración. Foi unu de los miembros del grupu de trabayu pa la negociación d'adhesión d'España a la Comunidá Europea y a finales de 1985 foi nomáu Secretariu d'Estáu pa les Rellaciones cola CE.
En 1991 foi nomáu Ministru d'Agricultura, Pesca y Alimentación y ente 1993 y 1996 ocupó'l puestu de Ministru d'Economía y Facienda. Como tal foi Presidente del Conseyu “Ecofin” mientres la Presidencia española de la XE nel segundu semestre de 1995.
Na eleiciones xenerales de marzu de 1996 foi escoyíu diputáu pola provincia d'Alicante y mientres el so periodu nel Congresu de los Diputaos presidió la Comisión Mista del Parllamentu español sobre la XE. En setiembre de 1999 foi nomáu miembru de la Comisión Europea, y encamentóse-y la cartera d'Asuntos Económicos y Monetarios. Mientres esti periodu la so actividá principal foi la introducción del euru y el refuerzu de la coordinación de les polítiques económiques na Xunión Europea.
Tres la llegada al poder de José Luis Rodríguez Zapatero (abril de 2004), Solbes foi vicepresidente segundu[7] y ministru d'Economía y Facienda mientres la VIII Llexislatura.
En xineru de 2007 foi premiáu pol diariu económicu El Boletín pol so llabor como dirixente del Gobiernu español mientres l'añu 2006. El Boletín destacó los sos méritos pa llograr crecedera económica, creación d'empléu, superávit nes cuentes estatales y el control de la delda pública.
Foi confirmáu al empecipiase la segunda llexislatura, que coincidió col españíu de la crisis económica, que los sos efeutos fueron particularmente graves n'España, rexistrándose una gran perda d'empléu.[8] Al efeutuase la remodelación del gobiernu'l 7 d'abril de 2009, Solbes foi releváu por Elena Salgado en dambos cargos.[9] El presidente espresó'l so gratitud pol so "exemplar entrega, dedicación y tenacidá",[10] magar medios conservadores nacionales ya internacionales afirmaron que'l so relevu deber a les sos discrepancies col presidente alrodiu de cómo encarar la crisis.[11][12]
A principios d'abril de 2011, Pedro Solbes foi nomáu miembru del Conseyu d'Alministración de la llétrica italiana Enel, propietaria d'Endesa.[13]
Dende mayu de 2011 trabaya como asesor y conseyeru pa la entidá bancaria Barclays.[14]
En 2013 publicó les sos memories titulaes Alcordances. 40 años de serviciu públicu.
Predecesor: Manuel Marín |
Secretariu d'Estáu pa la Comunidá Económica Europea 1985-1991 |
Socesor: Carlos Westendorp |
Predecesor: Carlos Romero |
Ministru d'Agricultura, Pesca y Alimentación d'España 1991-1993 |
Socesor: Vicente Albero |
Predecesor: Carlos Solchaga |
Ministru d'Economía y Facienda d'España 1993-1996 |
Socesor: Rodrigo Rato |
Predecesor: Yves-Thibault de Silguy |
Comisariu Européu d'Asuntos Económicos y Monetarios 1999-2004 |
Socesor: Joaquín Almunia |
Predecesor: Javier Arenas |
Vicepresidente segundu del Gobiernu d'España 2004-2009 |
Socesor: Elena Salgado |
Predecesor: Rodrigo Rato (Economía) Cristóbal Montoro (Facienda) |
Ministru d'Economía y Facienda d'España 2004-2009 |
Socesor: Elena Salgado |