Pierre Curie (15 de mayu de 1859, París – 19 d'abril de 1906, París) ye un físicu autodidacta francés. Ye principalmente conocíu polos sos trabayos en radioactividá y en piezoelectricidá. Él y la so muyer, Marie Curie, pioneros del estudiu de les radiaciones, reciben el Premiu Nobel de Física en 1903, con Henri Becquerel.
Pierre Curie ye'l fíu d'un médicu protestante, Eugène Curie (1827-1910) y de Sophie-Claire Depouilly (1832-1897). Tien un hermanu mayor, Jacques Curie (1856-1941), col que descubre la piezoelectricidá. Esti últimu ye'l güelu de Paul Curie (nacíu en 1943), físicu francés. El güelu de Pierre Curie, Paul Curie (1799-1853), ye un humanista malthusianu casáu con Augustine Hofer, fía de Jean Hofer, gran industrial francés de la primera parte del sieglu XIX.
Pierre Curie nun frecuenta la escuela nin l'institutu, la enseñanza nun se convierte n'obligatoria en Francia más qu'a partir de 1881 (lleis Ferry). La so instrucción ta asegurada polos padres, y un amigu de la familia, M. Bazille, que-y enseña matemátiques elementales y especiales, lo que fai medrar les capacidaes mentales de Pierre, que tien nidiamente un interés por esta ciencia. A los 18 años, pasa brillantemente la so llicenciatura de física na Sorbona. Pero nun pue continuar col doctoráu, pola mor del dineru. Toma entós un puestu d'instructor de llaboratoriu.
Anantes de facer los sos importantes estudios y esperiencies sobre les sustancies radiactives, Pierre Curie estudia, en collaboración col so hermanu mayor Jacques, les propiedaes de los cristales. En 1880, los dos hermanos observen un fenómenu importante, la piezoelectricidá: una presión exercida sobre un cristal de cuarzo crea un potencial llétricu. Depués, darréu d'un artículu de Gabriel Lippman soeleyáu en 1881 sobre la piezoelectricidá inversa, los dos hermanos consiguen demostrar l'efectu inversu: los cristales pueden ser deformaos cuando son sometíos a un campu llétricu. Anguaño, casi tolos circuitos electrónicos utilicen esta propiedá.
En 1883, ye nomáu xefe de trabayos de la Escuela Superior de Física y Química Industriales de la Ciudá de París. Allí, interésase principalmente pola simetría y les repeticiones en medios cristalinos, anantes de trabayar sobre'l magnetismu. Na so tesis defendía en 1895 sobre les propiedaes magnétiques de cuerpos a diverses temperatures, nuncia la Llei de Curie y define'l Puntu de Curie, temperatura porriba de la que dellos materiales pierden les sos propiedaes magnétiques. Paul Langevin, que foi alumnu de Pierre na Escuela Superior de Física y Química Industriales, da una esplicación teórica de la Llei de Curie en 1905. En 1895, Pierre Curie ye nomáu profesor d'ellectricidá y magnetismu na Escuela de Física y Químia Industriales de la Ciudá de París.
Esi mesmu añu de 1895, cásase cola polaca, Marie Sklodowska, que llegar a París pa continuar los sos estudios científicos na Sorbona en 1892. Ella interésase polos descubrimientos de Wilhelm Röntgen sobre los rayos X y los d'Henri Becquerel, que descubrió la radioactividá en 1896. Pierre Curie abandona dende entós les sos investigaciones sobre'l magnetismu y trabaya cola so muyer sobre l'uraniu
En 1898, asoleyen los sos primeros resultados y anuncien el descubrimientu de dos nuevos radio-elementos: el poloniu y el radiu. Utilicen por primer vez el términu de «radioactividá».
Pierre y unu de los sos estudiantes faen el primer descubrimientu de la enerxía nuclear, identificando la emisión continua de calor por partícules de radiu. Estudia igualmente les emisiones de sustancies radioactives por radiación y, utilizando campos magnéticos, demuestra que delles emisiones son cargaes positivamente,otres son negatives y delles otres neutres. Eses son les radiaciones Partícula Alfa, Partícula Beta y Rayos Gamma.
Hasta 1902, Pierre y Marie intenten estraer una cantidá abonda de radiu pa determinar la masa atómica, tentativa algamada en 1902. Darréu a los resultaos d'esta investigación, Pierre y Maria reciben el Premiu Nobel de Física en 1903 « en reconocimientu de los estraordinarios servicios que aportaron les sos investigaciones sobre los fenómenos de radiación descubiertos pol Profesor Henri Becquerel. » Esti mesmu añu, los dos son premiaos cola Medaya Davy. même année, ils sont tous deux lauréat de la Médaille Davy. En 1904 creóse-yos una cátedra de física xeneral na Facultá de Ciencies de París.
Muerre en París, atropelláu por una xarré, n'abril de 1906.
Con Marie Curie, Pierre Curie tuvo dos fíes: