Rob Van Dam

Rob Van Dam
Vida
Nacimientu Battle Creek, 18 d'avientu de 1970 (53 años)
Nacionalidá Bandera de Estaos Xuníos d'América Estaos Xuníos
Bandera de Polonia Polonia
Llingua materna inglés
Familia
Casáu con valor desconocíu (1998 – 2018)
Katie Forbes (2021 – )
Estudios
Estudios Pennfield Senior High School (en) Traducir
Maartenscollege, Groningen (en) Traducir
Llingües falaes polacu
inglés
Oficiu
Oficiu lluchador profesional, actor, actor de televisión, actor de cine, kickboxer
Altor 183 cm
Emplegadores GFW Impact!
IMDb nm0885942
robvandam.com
Cambiar los datos en Wikidata


Robert "Rob" Alexander Szatkowski[1] (18 d'avientu de 1970)[1] meyor conocíu como Rob Van Dam (frecuentemente embrivíu a RVD), ye un lluchador profesional estauxunidense, conocíu pol so trabayu na Estreme Championship Wrestling, la World Wrestling Federation/Entertainment y la Total Nonstop Action Wrestling.[2]

Szatkowski ye tres veces Campeón Mundial al llograr una vegada el Campeonatu Mundial de la ECW, una vegada el Campeonatu de la WWE y el Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la TNA. Amás, foi dos veces Campeón Mundial en Pareyes de la ECW, una vegada Campeón Mundial de la Televisión de la ECW, seis veces Campeón Intercontinental de la WWF/E, cuatro veces Campeón Hardcore de la WWF/E, una vegada Campeón Européu de la WWE, dos veces Campeón Mundial en Pareyes de la WWE, una vegada Campeón en Pareyes de la WWE y una vegada Campeón de la División X de la TNA. Gracies a esto, ye Campeón de los Trés Corones y un Gran Campeón. Amás, ganó'l Money in the Bank en WrestleMania 22.

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Szatkowski creció en Battle Creek, Michigan, estudió y graduóse en prensa de la Escuela de Pennfield. Rob fixo la so primer apaición en televisión na WWF en 1987 nun segmentu con "The Million Dollar Man" Ted DiBiase. Nesi momentu, DiBiase escoyía a la xente del públicu y ufiertando paga-yos si realizaben actos degradantes y escoyólu a él a los 16 años pa besa-y los pies en cuenta de 100 dólares, aceptando.[3] Esti aspeutu ceo s'incluyó más tarde como una carauterística de la prima nel programa WWE Before They Were.[4]

Carrera

[editar | editar la fonte]

Inicio

[editar | editar la fonte]

Rob Van Dam fixo la so primer apaición na WWF en 1987 nun segmentu de "The Million Dollar Man" Ted DiBiase. Salió como un mozu a quien-y diben a ufiertar 100 dólares por besar el pie de DiBiase, apaición foi incluyida nel DVD de la WWE Before They Were Superstars.[5]

Rob Van Dam debutó en 1990 dempués de ser entrenáu por The Sheik, la so primer llucha foi contra Dango Nguyen en Toledo (Ohio). El llamatu de Rob Van Dam y Robbie V foi puestu por Ron Slinker, un promotor en Florida.[6] Szatkowski lluchó en delles promociones independientes en Michigan, incluyíu USWA y South Atlantic Pro Wrestling. En SAPW, él ganó'l so primer campeonatu'l Campeonatu en Pareyes de SAPW, en xunetu de 1992 con Chaz Rocco.[7] Depués foi contratáu pola WCW en 1992. En WCW nun tuvo munches apaiciones.[8] Depués volvió lluchar en All Japan Pro Wrestling.[9]

Estreme Championship Wrestling (1996 - 2001)

[editar | editar la fonte]

1996–1997

[editar | editar la fonte]
Sabu xunto a Rob Van Dam como Campeones Mundiales en Pareya de la ECW.

En xineru de 1996, Van Dam robló cola empresa de Paul Heyman Estreme Championship Wrestling (ECW), ganando a Axl Rotten nel so debú en House Party.[10] La so primer llucha por un títulu foi'l 30 de marzu de 1996, onde s'enfrentó a 2 Cold Scorpio pol Campeonatu de la Televisión de la ECW, llucha que terminó n'empate, polo que Scorpio retuvo'l campeonatu.[11][12]

Tres esto, empezó un feudu con Sabu en perdiendo ante él en Hostile City Showdown.[13] Tres les llucha, Van Dam negar a amosar respetu a Sabu, polo que desencadenó nuna revancha n'A Matter of Respect, que foi ganada por Van Dam.[12] Por cuenta de les estipulaciones del combate, Sabu ufiertó-y la mano al ganador, pero Van Dam siguió ignorándo-y, abandonando'l ring y camudando a heel y xuniéndose a Bill Alfonso como'l so mánager.[12][14] N'Hardcore Heaven, dambos enfrentáronse de nuevu, ganando Sabu la engarradiella.[12][15] Tres esto, enfrentar de nuevu nun Stretcher match en The Doctor is In, perdiendo Van Dam.[16][12]

Van Dam ganó a Doug Furnas nun axugamientu. Tres les engarradiella, Van Dam ufiertó a Furnas un apertón de manes, pero Furnas atacó a Van Dam, empezando una rivalidá ente los dos. Furnas aliar con Dan Kroffat, convirtiendo la rivalidá nun dos contres unu. Van Dam busco un sociu dientro de la ECW y en Unluckily Lottery empareyar col so anterior rival, Sabu. Empezando a formase una de les meyores pareyes de la hestoria de la ECW. La pareya Van Dam-Sabu ganó a la pareya Furnas-Kroffat en When Worlds Collide II y High Incident.

El siguiente feudu de Van Dam y Sabu foi contra The Eliminators (John Kronus y Perry Saturn), la primer engarradiella ente dambes pareyes foi'l 1 de payares.Les siguientes engarradielles ente dambos fueron por llograr el títulu de pareyes de la ECW, la primer engarradiella tuvo llugar enCrossing the Line Again onde vencieron The Eliminators, el siguiente intentu d'asaltu al títulu per parte de Van Dam y sabu foi en Cyberslam nun TLC, con victoria final pa The Eliminators.

En mayu de 1997 ECW "invadió" la World Wrestling Federation's(WWF) nel so programa Monday Night RAW. Jerry "The King" Lawler entós prometió qu'él intervendría nun espectáculu de ECW pa ganar vengación, cuando Lawler fixo la so apaición en ECW tenía a RVD y Sabu, dos pilastres de la ECW con él. Tres esto Van Dam cortó promos cola ECW diciendo qu'él yera demasiáu bonu pa ECW y tendría que tar n'unu de los dos grandes” (WWF o WCW) n'unu de los sos programes de la nueche de llunes.A pesar de la so arrogancia y “traición” escontra la ECW, al curtiu plazu Van Dam foi aplaudíu polos fans que reconocíen el so atletismu y maniobres úniques.

Na so vuelta a la ECW el 13 de xunu Van Dam continuu formando pareya con Sabu y empezando una rivalidá con Tommy Dreamer que deseyó ganar vengación contra Van Dam pola so traición a la ECW. El 21 de xunu, RVD y Sabu consiguieron la victoria sobre Tommy Dreamer y Sandman. Van Dam y Sabu volvieron remanecer victoriosos del so enfrentamientu con Dreamer y Sandman en Orgy of Violence. El siguiente enfrentamientu ente Van Dam y Dreamer foi en Born to Be Wired nun hardcore match ganáu por Van Dam.

1998–2001

[editar | editar la fonte]

En 1998, Van Dam empezó una Fatal for way con Shane Douglas, Bam Bam Bigelow y Chris Candido. En House Party, RVD ganó a Bam Bam Bigelow. En CyberSlam, Van Dam y Sabu cayeron derrotaos ante Shane Douglas y Bam Bam Bigelow.

La popularidá de Van Dam aumentó cuando consiguió'l so primer oru de ECW, el 4 d'abril cuando ganó Bam Bam Bigelow pa ganar el ECW Television Championship. Dempués de ganar el títulu, RVD empezar a conocer como The Whole F'n Show. RVD fixo la primer defensa del títulu'l 10 d'abril contra Doug Furnas, ganando por Van Dam. Sabu tamién espresó interés pol campeonatu de Van Dam, conduciendo a una engarradiella pol títulu ente ellos. Van Dam defendió'l títulu contra Sabu en Wrestlepalooza.

World Wrestling Federation/ Entertainment (2001-2007,2009)

[editar | editar la fonte]

2001

[editar | editar la fonte]

Dempués de que la ECW quebrara, Van Dam foi contratáu pola WWF, faciendo'l so debú'l 9 de xunetu de 2001 en RAW, atacando a Kane y a Chris Jericho.[17][18] Tres eses nueche, cinco lluchadores de la WWF y cinco lluchadores de la WCW engarraron contra diez de la ECW, incluyendo a Rob Van Dam. La engarradiella nunca asocedió, una y bones los lluchadores de la WCW aliar colos de la ECW.[17][18]

N'InVasion, Vam Dam ganó a Jeff Hardy, ganando'l Campeonatu Hardcore de la WWF.[19][17][20] Sicasí, el 13 d'agostu perder ante'l mesmu,[21] pero recuperar en SummerSlam nun Ladder match.[20][22] Tres esto, retener ante Jericho n'Unforgiven. Depués, mientres The Invasion, enfrentar a los líderes de la WWF Kurt Angle y de la WCW Steve Austin. El 10 de setiembre, en RAW, perdió'l títulu ante Angle, pero por cuenta de una interferencia d'Austin, recuperó'l títulu segundos dempués. Amás, engarró pol Campeonatu de la WWF d'Austin en No Mercy nuna llucha qu'incluyó a Angle, reteniendo'l títulu Austin.[17][23] Finalmente, la Storyline de The Invasion remató en Survivor Series, nuna llucha onde'l bandu ganador ganaba tou. Nel eventu, el Team WWF (The Rock, Chris Jericho, The Undertaker, Kane & Big Show) ganaron al Team Alliance (Steve Austin, Kurt Angle, Booker T, Rob Van Dam & Shane McMahon), pero al tener Van Dam el Campeonatu Hardcore, dexáron-y caltener el so trabayu.[17][24] En Vengeance, perdió'l Campeonatu Hardcore ante The Undertaker.

2002

[editar | editar la fonte]
Van Dam marcó'l so debú en Wrestlemania ganando'l Campeonatu Intercontinental a William Regal en WrestleMania X8.

Van Dam participó na Royal Rumble, pero foi esaniciáu por Booker T, polo qu'en No Way Out ganó al so compañeru, Goldust. Tres esto, empezó un feudu col Campeón Intercontinental William Regal, feudu que remató en WrestleMania X8, ganando Van Dam a Regal y ganando per primer vegada'l Campeonatu Intercontinental. Tres esto, debíu al Draft, foi asignáu a la marca RAW, llevándose consigo'l títulu y faciéndolo esclusivu de la marca en reteniéndolo esa mesma nueche ante Kurt Angle. Sicasí, en Backlash perder ante Eddie Guerrero. Van Dam intentó recuperar el títulu al siguiente PPV, Insurrextion, pero ganó la llucha por descalificación al cutir Guerrero al árbitru col títulu, polo que nun ganó'l campeonatu. Depués intentar recuperar en Judgment Day, pero perdió de nuevu. Finalmente, recuperó'l títulu al ganar a Guerrero'l 27 de mayu en RAW. Participó nel King of the Ring, ganando a Guerrero na primera. Tres esto, ganó a X-Pac y a Chris Jericho, llegando a la final, onde foi ganáu por Brock Lesnar. Por causa de la so derrota, empezó un feudu con Lesnar, lluchando dambos pol Campeonatu Intercontinental de Van Dam en Vengeance, ganando Van Dam al ser Lesnar descalificáu por llanzar a Paul Heyman contra l'árbitru. Amás, el 22 de xunetu, ganó a Jeff Hardy, ganando'l so Campeonatu Européu nuna llucha onde dambos títulos taben en xuegu. Por cuenta de la victoria de Van Dam, el Campeonatu Européu unificar col Intercontinental.[25][26]

Tres esto, empezó un feudu con Chris Benoit dempués de que'l 29 de xunetu de 2002 en RAW ganára-y, ganando'l Campeonatu Intercontinental, polo que Van Dam pidió la revancha en SummerSlam, engarradiella que ganó Van Dam, consiguiendo per tercer vegada'l títulu. Depués, el 29 d'agostu, enfrentar al Campeón Hardcore de la WWE Tommy Dreamer con dambos títulos en xuegu nuna engarradiella d'unificación, siendo'l ganador de dichu combati Rob Van Dam, siendo'l postrer Campeón Hardcore al unificar el títulu col Intercontinental. Más tarde, Van Dam empezó un feudu con Triple H alredor del Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la WWE. El 16 de setiembre de 2002 en RAW, perdió'l Campeonatu Intercontinental ante Chris Jericho tres unes interferencia de Triple H.[25][27] Por causa de esto, él y Triple H enfrentar n'Unforgiven pol títulu de Triple H, pero perdió Van Dam dempués d'una interferencia de Ric Flair.[25][28] Por cuenta de esto, empezó un feudu con Flair, ganándo-y en No Mercy.[25][29] Depués, clasificar pa participar na primera Elimination Chamber en Survivor Series pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la WWE de HHH, enfrentándose a Shawn Michaels, Chris Jericho, Kane, Triple H y Booker T, siendo esaniciáu en primer llugar por Booker T.[25][30] Mientres esta llucha, casi mancó a triple H al aplica-y mal un "Five-Stars Frog Splash", polo que'l so push foi-y retiráu. A pesar d'esto, el 18 de payares de 2002 en RAW ganó a Chris Jericho y Booker T, convirtiéndose nel contendiente númberu 1 pal Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de Shawn Michaels.[25][31] El 25 de payares en RAW, enfrentar a Michaels pol títulu, ganando por descalificación dempués de que Triple H atacara a Michaels.[25][32] El 2 d'avientu, Van Dam perdió frente a Triple H y una engarradiella por ser el contendiente númberu unu al mesmu títulu con Michaels como árbitru especial.[25][33]

2003

[editar | editar la fonte]
Rob Van Dam nun SmackDown! eventu en vivu.

A finales de 2002, empezó a faer pareya con Kane. En Royal Rumble, participó entrando como'l númberu 12, esaniciando a Jeff Hardy y a A-Train, siendo ayudáu por Kane. Sicasí, foi él quien-y esanició de la llucha. A pesar d'esto, siguieron faciendo pareya, enfrentándose a los Campeones Mundiales en Pareyes de la WWE en No Way Out (William Regal & Lance Storm) y WrestleMania XIX (Lance Storm & Chief Morley), perdiendo dambes lluches. Sicasí, Kane & Rob Van Dam ganaron el títulu'l 31 de mayu en RAW nuna llucha onde tamién participaron The Dudley Boyz, frente a los cualos retener en Backlash nuna llucha con Chief Morley como árbitru especial. En Judgment Day participó nuna Battle Royal pa coronar a un nuevu Campeón Intercontinental de la WWE, pero foi esaniciáu.

Tres esto, empecipiaron un feudu con La Résistance (René Duprée & Sylvain Grenier), reteniendo ante ellos el títulu n'Insurrextion, pero perdiéndolo en Bad Blood. Tres esto, Kane llogró una oportunidá pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la WWE de Triple H, pero al perder Kane, tuvo qu'esmazcarase. Al ser esmazcaráu, volvióse llocu (Kayfabe) y atacó a Rob Van Dam, dexándo-y inactivu. Van Dam tornó enantes de SummerSlam, empecipiando un feudu con Kane al ataca-y. Finalmente, nel eventu, foi ganáu nun Non Holds Barréi match. N'eslleiendo l'equipu, Van Dam volvió lluchar pol Campeonatu Intercontinental, siendo derrotáu n'Unforgiven ante'l campeón Christian nuna llucha onde tamién participó Chris Jericho. Sicasí, el 29 de setiembre en RAW, ganó'l títulu per cuarta vegada al ganar a Christian. En Survivor Series, el Team Bischoff (Chris Jericho, Christian, Randy Orton, Scott Steiner & Mark Henry) ganaron a Team Austin (Shawn Michaels, Rob Van Dam, Booker T, Bubba Ray Dudley y D-Von Dudley), siendo Van Dam esaniciáu a Henry, pero siendo esaniciáu pol miembru d'Evolution, Randy Orton. Por causa de esto, empezó un feudu con él y el so grupu, perdiendo'l Campeonatu Intercontinental ante Orton n'Armageddon.

2004

[editar | editar la fonte]
A pesar de ser un eventu esclusivu de la ECW, en December to Dimember foi l'únicu ECW Orixinal que lluchó n'Estremar Elimination Chamber pol Campeonatu Mundial de la ECW.

Van Dam siguió'l so feudu con Randy Orton, ganando'l 5 de xineru a Mark Henry, ganando una oportunidá pol Campeonatu Intercontinental de la WWE de Orton, llucha que se cobró la selmana siguiente, siendo derrotáu. Participó en Royal Rumble, pero foi esaniciáu por The Big Show. Tres esto, siguió'l so feudu con Evolution, enfrentándose de nuevu a Orton pol títulu'l 9 de febreru nuna llucha qu'incluyó a Booker T. Depués formó una pareya con Booker T, ganando'l 16 de febreru a los miembros de Evolution y Campeones Mundiales en Pareyes Ric Flair & Batista. En reteniéndolo ante pareyu como La Résistance, Matt Hardy & Test en RAW o en Wrestlemania XX ante Garrison Cade & Mark Jindrak, The Dudley Boyz y La Résistance, perder mientres el Draft ante Flair & Batista. Mientres el Draft, Van Dam foi treslladáu de RAW a SmackDown!, polo que nun pudo usar la so revancha. En SmackDown! empecipió un curtiu feudu con Charlie Haas, terminando cuando s'enfrentó xunto a Booker T a Haas & Big Show, una y bones Booker T atacó a Van Dam, empezando un feudu ambos que los llevó a una llucha'l 22 d'abril, venciendo Booker T dempués de que The Dudley Boyz, quien interfirieren a favor de Van Dam atacáren-y. Por causa de esto, fixo pareya con Rei Mysterio, ganando a The Dudley Boyz en Judgment Day.

Depués, apautóse una llucha ente él, Booker T, John Cena y René Dupree en Great American Bash pol Campeonatu de los Estaos Xuníos de Cena, polo que los participantes tuvieron delles engarres enantes del eventu, mientres el cual Cena retuvo'l campeonatu. Dempués de dellos intentos más por prindar el títulu, volvió faer pareya con Mysterio y empezaron a lluchar pol Campeonatu en Pareyes de la WWE, enfrentándose a Kenzo Suzuki & Rene Dupree en No Mercy, llucha que perdieron. En Survivor Series, el Team Guerrero (Eddie Guerrero, The Big Show, Rob Van Dam & John Cena) ganaron a Team Angle (Kurt Angle, Carlito, Luther Reigns & Mark Jindrak). Finalmente, el 9 d'avientu, Van Dam & Mysterio ganaron el Campeonatu en Pareyes de la WWE al ganar a Dupree & Suzuky, reteniendo'l títulu ante ellos n'Armageddon.

2005-2006

[editar | editar la fonte]

El 13 de xineru de 2005, Rei Mysterio & Rob Van Dam perdieron el Campeonatu en Pareyes de la WWE ante The Basham Brothers nun combate nel que tamién participaron Eddie Guerrero & Booker T y Mark Jindrak & Luther Reigns. Tres esto, el 27 de xineru, someter a una ciruxía de rodía que la caltuvo inactivu mientres mediu añu, siendo camudáu mientres la so ausencia de SmackDown! a RAW pol Draft, siendo faltáu y atacáu por Carlito na so presentación na marca. Sicasí, mientres la so recuperación, apaeció n'ECW One Night Stand, faciendo una promo y siendo atacáu por Rhyno y salváu por Sabu.

Van Dam foi escoyíu por Paul Heyman pa lluchar na nueva ECW, coronándo-y Campeón Mundial de la ECW.

Fixo'l so regresu en Royal Rumble, vengándose de Carlito al esanicia-y, esaniciando tamién a Road Warrior Animal, pero foi esaniciáu pol ganador, Rei Mysterio. Tres esto, participó nun tornéu pa definir al retador al Campeonatu de la WWE en Wrestlemania 22 ante John Cena. Ganó a Carlito el 6 de febreru, pero na semifinal, quedó empate xunto a The Big Show, polo que'l 20 de febreru hubo una llucha ente Van Dam, Show y l'otru finalista, Triple H, siendo'l postreru'l ganador del tornéu. Sicasí, Van Dam ganó a Trevor Murdoch, ganando un puestu nel Money in the Bank Ladder match de WrestleMania 22, siendo Van Dam el ganador d'esa edición. Sicasí, Van Dam empezó un feudu con otru participante del Money in the Bank, el Campeón Intercontinental Shelton Benjamin, enfrentándose dambos en Backlash, apostando Van Dam el maletu del Money in the Bank y Benjamin el so títulu. Finalmente, Van Dam ganó la llucha, teniendo'l maletu y el títulu coles mesmes. Sicasí, el 6 de mayu en RAW, participó nun combate xunto al Campeón de la WWE John Cena contra Benjamin, Chris Masters & Triple H nun combate onde'l que fuera cubiertu, perdería'l campeonatu a favor del que cubriera, combate nel cual Benjamin cubrió a Van Dam, perdiendo'l títulu. Sicasí, enantes d'One Night Stand, empezó un feudu con Cena al dici-y qu'usaría'l so contratu del Money in the Bank nel eventu. Finalmente, en One Night Stand, enfrentar nun Estreme Rules match, ganando Van Dam el so primer Campeonatu Mundial dempués d'una interferencia d'Edge. Dempués d'eso, Paul Heyman, al ver los sos llogros, agasayó-y col resucitáu Campeonatu Mundial de la ECW, siendo asina'l primeru en tener dambos títulos simultáneamente. Por causa de la so interferencia, Edge pidió una oportunidá pol títulu, que foi-y concecida en Vengeance, reteniendo Van Dam el títulu. Sicasí, el 3 de xunetu perdió'l Campeonatu de la WWE ante Edge nun combate onde tamién participó Cena y el 4 de xunetu, el de la ECW ante Big Show por cuenta de la traición del so mánager, Paul Heyman. Tres esto, foi suspendíu mientres 30 díes por violar el programa anti-drogues de la WWE.

A la so vuelta, siguió lluchando en ECW, ganando a Big Show nun ladder match, ganando una oportunidá pol Campeonatu Mundial de la ECW. Esta oportunidá cobrar en December to Dismember na Estreme Elimination Chamber pol Campeonatu Mundial de la ECW. Mientres la llucha, esanició a CM Punk, anque foi'l terceru esaniciáu por Test.

2007

[editar | editar la fonte]
El regresu de la ECW fizo que Sabu, Tommy Dreamer, Sandman y RVD xuniérense, formando the ECW Originals.

Van Dam empecipió l'añu engarrando en trés causes pol Campeonatu Mundial de la ECW frente a Bobby Lashley, pero perdió los trés. Participó nel Royal Rumble, pero foi esaniciáu por The Great Khali. Tamién lluchó nel dark match de No Way Out, ganando a Shelton Benjamin. Tres esto, formó un stable xunto a Tommy Dreamer, Sabu y The Sandman, siendo conocíos como ECW Originals, empecipiando un feudu colos nuevos lluchadores de la ECW, The New Breed (Elijah Burke, Matt Striker, Marcus Cor Von & Kevin Thorn). Mientres esti feudu, ECW Originals ganaron a The New Breed en WrestleMania 23, pero fueron ganaos por ellos la siguiente selmana nun Estreme Rules match. Dempués d'eso, participó nuna llucha contra los sos compañeros pa determinar un nuevu retador al Campeonatu Mundial de la ECW de Vince McMahon, ganando Van Dam, pero perdiendo la llucha pol títulu al ser ganáu pol representante de McMahon, Umaga.

En mayu empezó un feudu con Randy Orton cuando en RAW Orton nun paró d'ataca-y. Por causa de esto, llucharon n'One Night Stand, ganando Van Dam nun Stretcher match. Sicasí, al acabar la llucha, Orton aplicó-y el so Running punt kick, mancándo-y (Kayfabe). Mientres la so ausencia, dexó la empresa. A pesar d'eso, apaeció mientres el 15º aniversariu de RAW, ganando a Santino Marella en pocos segundos. Tamién foi un participante sorpresa na Royal Rumble 2009, pero foi esaniciáu por Chris Jericho.

Circuitu independiente (2007-2010, 2011)

[editar | editar la fonte]
Van Dam siendo'l Non Limits Wrestling (NLW) Champion en American Wrestling Rampage.

Van Dam engarró na Nu Wrestling Evolution (NWE) nel tour por Canaries, consiguiendo la victoria nos sos respeutivos combates. El día 10 y 11 de xunetu de 2008 participó nos show de NWE en Murcia y en Málaga y Huelva, nel primeru ganando a Orlando Jordan y nel segundu faciendo equipu con Kishi y Black Pearl ganando a Orlando Jordan, Heidenreich y Chris Mordetsky. el 2009 volvió a la WWE en Royal rumble Tamién compitió na American Wrestling Rampage (AWR) nun tour européu, mientres el cual ganó'l Campeonatu Pesu Pesáu de la promoción al ganar a Sabu y al antiguu campeón Shawn Maxer.[34] Sicasí, perder el 24 de marzu ante Rene Dupree en Burdeos, Francia. Tamién ganó'l Campeonatu Mundial de la Non Limits Wrestling. El 11 de setiembre de 2009 na World Stars of Wrestling en Portimão, Portugal, RVD ganó'l Campeonatu Mundial de la WSW, al ganar a Joe Y. Legend. La siguiente nueche defender ante Lance Cade. El 30 de xineru nel eventu Kurt Russellreunion de PWG, ganó a Chris Hero y Roderick Strong. Van Dam presentar nel eventu principal d'Asistencia Asesoría y Alministración Triplemanía XIX, representando a TNA, onde engarró contra Dr. Wagner Jr. pol Campeonatu Llatinoamericanu de AAA onde foi ganáu dempués de que Wagner fixéra-y un "Rope Hung DDT" contra una siella.

Total Nonstop Action Wrestling (2010-2013)

[editar | editar la fonte]

2010

[editar | editar la fonte]
Van Dam dempués de ganar el Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la TNA.

Van Dam fixo'l so debú na Total Nonstop Action Wrestling (TNA) el 8 de marzu de 2010, ganando a Sting. Tres esto, empezó un feudu xunto a Jeff Hardy contra Beer Money, Inc., ganando en Lockdown a James Storm. Amás nesi eventu, el Team Hogan (Abyss, Jeff Jarrett, Hardy & RVD) ganó al team Flair (Sting, Desmond Wolfe, Robert Roode & Storm) y el 19 d'abril en iMPACT! ganó'l Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la TNA al ganar a A.J. Styles,[25] empezando un feudu con él que remató en Sacrifice, ganando Van Dam a Styles y reteniendo el títulu. Tres esto, revelóse que'l ganador del ránking pa ser el retador al so títulu yera Sting, polo que dambos empezaron un feudu, mientres el cual Sting atacó-y y robó la petrina'l 10 de xunu en iMPACT! Sicasí, Van Dam ganó a Sting en Slammiversary VIII, reteniendo'l campeonatu. Depués, en Victory Road, retuvo'l títulu ante Mr. Anderson, Abyss y Jeff Hardy. El 8 d'agostu en Hardcore Justice, Van Dam diba enfrentar a Jerry Lynn, pero por cuenta de la mancadura d'este, enfrentó a Sabu nun Hardcore Rules Match, ganando'l combate. Mientres esi tiempu, siguió'l so feudu con Abyss, ganándo-y n'otra llucha'l 12 d'agostu, en The Whole F*n Show. Sicasí, tres les llucha foi atacáu por Abyss, mancándo-y de gravedá (Kayfabe), polo que dexaron vacante'l Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la TNA. Van Dam fixo'l so regresu'l 23 de setiembre, volviendo a entamar el so feudu con Abyss, a quien ganó en Bound for Glory nun Monster's Ball Match. Sicasí, a la fin del eventu, foi cutíu pol miembru de They Jeff Hardy cuando allegó a pidi-y esplicaciones pola so alianza col grupu. Dempués de ser traicionáu por Hardy, la selmana siguiente, Eric Bischoff díxo-y que tuviera curiáu, una y bones un miembru d'EV 2.0 tamién-y traicionaría. Por causa de esto, empezó a resabiar de EV 2.0, una y bones los trés selmanes tres Bound for Glory lluchó n'engarradielles multitudinaries con Sabu, Raven y Rhino, perdiendo siempres por culpa d'ellos. Tres esto, acusó a Tommy Dreamer de ser el traidor, enfrentándose a él en Turning Point. Dempués de gana-y, Van Dam dio-y un abrazu, lliberar de los barruntos. Sicasí, el 11 de payares de 2010, enfrentar en Impact! a Kazarian por una oportunidá pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu, pero perdió la llucha, yá que Rhino interfirió y aplicó-y una "Gore" a Van Dam, revelándose como'l traidor dientro de EV 2.0. Por causa de esto, retó a Rhino a un First Blood Match en Final Resolution, que ganó Van Dam dempués d'un "Van Daminator".

2011

[editar | editar la fonte]
En 2011, empezó un feudu col grupu Immortal, siendo Matt Hardy el so primera rival.

Tres esto la so victoria en Final Resolution, siguió aportunando a Eric Bischoff por que-y diera'l so revancha pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu, polo qu'apautó una llucha en Genesis ante un rival sorpresa, combate que si ganaba Van Dam, llograría la so oportunidá ante Hardy. Nel eventu, perdió ante l'hermanu de Jeff, Matt Hardy, quien fixo'l so debú na empresa. Sicasí, Vam Dam ganar na revancha en Against All Odds. Tres esto, volvió intentar lluchar pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de la TNA, enfrentándose a Mr. Anderson en Victory Road por una oportunidá pol títulu. Sicasí, nengún ganó'l combate, yá que perdieron dambos por cuenta de fora. La selmana siguiente enfrentar n'otru combate qu'incluyía a A.J. Styles y Bully Ray, pero volvieron quedar empataos al faese un doble pinfall. Finalmente, volvieron enfrentase la selmana siguiente col campeón Sting como enforcer. Mientres el combate, l'árbitru quedó noquiáu y Sting reemplazó-y. Sicasí, Anderson y él engarráronse, polo que Van Dam ganó por descalificación. A pesar d'esto, la selmana siguiente dexó que s'añedir a Anderson al combate, que se celebró en Lockdown, reteniendo Sting.

El Impact! posterior al eventu, Sting, dixo que pol so contratu podía escoyer los rivales a los que s'enfrentaría, escoyendo a Van Dam pa enfrentase a él en Sacrifice. Sicasí, volvió ser derrotáu. Depués enfrentóse a Jerry Lynn en Destination X pa ver quien yera meyor lluchador, ganáu Van Dam. Mientres los meses siguientes, participó nos Bound for Glory Series Match, un tornéu onde'l ganador podría ser retador al Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de TNA en Bound for Glory. A pesar de ganar los sos primeros combates, en Hardcore Justice lluchó contra l'invictu Crimson, onde perdió por descalificación pola interferencia de Lynn, perdiendo puntos. Por cuenta de lo asocedío en Hardcore Justice empezó un feudu con Lynn entós que esti interviniera en toles sos lluches, camudando Lynn a heel. El 18 d'agostu en Impact Wrestling, Lynn volvió costar el so combate poles Bound for Glory Series Match contra A.J. Styles de la mesma forma qu'en Hardcore Justice.[35] El 1 de setiembre en Impact Wrestling, Van Dam enfrentar a Gunner polos Bound for Glory Series Match, sicasí Lynn costó-y el so combate a Van Dam, dexándolo fuera del tornéu.[36] Finalmente, en Bound for Glory enfrentar nun Full Metal Mayhem Match, que ganó de nuevu Van Dam.[37] El 27 d'ochobre en Impact Wrestling, Van Dam ganó a Christopher Daniels por descalificación, depués de que Daniels atacar con una caxa de ferramientes.[38] Sicasí, el 10 de payares nel episodiu de Impact Wrestling, Van Dam torgó que Daniels fixera usu d'un destornillador sobre A.J. Styles, costar el combate, empezando un feudu.[39] En Turning Point, ganó a Christopher Daniels nun Non Disqualification match.[40] Sicasí, el 1 d'avientu en Impact Wrestling, Daniels costó-y a Van Dam el combate pol Campeonatu Televisivu contra Robbie Y.[41] Finalmente en Final Resolution, Van Dam ganó nuevamente a Christopher Daniels, rematando'l feudu.[42]

2012-2013

[editar | editar la fonte]
A la fin de la so carrera en TNA, Van Dam consiguió'l Campeonatu de la División X.

El 5 de xineru en Impact Wrestling, Van Dam enfrentar a Gunner, pero la llucha terminó en doble conteo fuera del ring. Dempués del combate, Gunner trató de mancar a Van Dam, tratando d'aplica-y un "Piledriver" contra'l cementu, pero Van Dam llogró lliberar a tiempu.[43] En Genesis, foi ganáu por Gunner cuando-y aplicó un "DDT" nel cementu, teniendo que salir del pabellón en camiya.[44] Dempués de 3 meses inactivu, Van Dam fixo'l so regresu mientres unos eventos en direuto a finales de marzu.[45][46] Dempués de dellos meses inactivu en televisión, fixo'l so regresu'l 12 d'abril de 2012, siendo anunciáu como miembru del Team Garrett nel Lethal Lockdown Match de Lockdown, onde'l so equipu alzar cola victoria frente al Team Eric.[47] La selmana siguiente en Impact Wrestling ganó a Jeff Hardy y Mr. Anderson convirtiéndose nel retador al Campeonatu Mundial Pesu Pesáu, empezando un feudu col campeón Bobby Roode. Dos selmanes dempués RVD pondria en xuegu la so oportunidá titular enfrentando a Jeff Hardy, Mr. Anderson y Bobby Roode, pero llogró ganar, polo cual pudo escoyer la estipulación del so combate pol títulu, escoyendo un Ladder Match. Nel eventu Sacrifice enfrentó a Roode pol Campeonatu Mundial Pesu Pesáu nun Ladder Match, pero foi derrotáu. El 24 de mayu nel Open Fight Night, retó a Gunner, pa saldar les cuentes del pasáu (Gunner mancara unos meses tras a Van Dam), llogrando ganalo. En Slammiversary, Van Dam enfrentar a Jeff Hardy y Mr. Anderson nuna llucha por una oportunidá al Campeonatu Mundial Pesu Pesáu de TNA, combate que Anderson ganó.[48] En Hardcore Justice ganó a Magnus y Mr. Anderson nun Falls Count Anywhere Match llogrando 20 puntos nel BFG Series.[49] Sicasí, nel so últimu combate del tornéu, celebráu'l 6 de setiembre, foi ganáu por Bully Ray, costar el so pasu a la semi-final.[50] Tres les so derrota, Magnus se rio d'él y llamó-y vieyu, lo que los llevó a un combate en No Surrender, que ganó Van Dam. El 4 d'ochobre en Impact Wrestling, foi ganáu por Samoa Joe nun combate pol Campeonatu Televisivu de la TNA.[51]

En Bound for Glory enfrentar a Zema Ion pol Campeonatu de la División X de la TNA, ganando al campeón y ganando per primer vegada'l títulu.[52] El 25 d'ochobre tuvo la so primer defensa, ante l'ex-campeón, a quien ganó. Sicasí, dempués del combate foi atacáu por Joey Ryan y Matt Morgan. Esto llevó-yos a un combate la selmana siguiente, onde Ryan ganó a Van Dam gracies a l'ayuda de Morgan, ganando con esto un combate titular. Dambos enfrentáronse en Turning Point, onde retuvo'l campeonatu.[53] Cuatro díes dempués, retener de nuevu frente a Kid Kash.[54] En Final Resolution retuvo'l títulu en ganando a Kenny King. En Genesis retuvo'l Campeonatu de la X Division en ganando a Christian York.[55] El 25 de xineru de 2013, en Mánchester (Inglaterra), Reinu Xuníu, retuvo'l títulu ante King y Zema Ion.[56] Finalmente, perdió'l títulu'l 28 de febreru de 2013 ante King, Poniendo fin al so reináu en 137kp díes. Depués súpose que'l so contratu había expirado y taba axustando unu nuevu con WWE y TNA.

WWE (2013-2014)

[editar | editar la fonte]

El 16 de xunu mientres l'eventu WWE Payback anuncióse'l so regresu pal día 14 de xunetu nel eventu Money in the Bank, dos selmanes dempués en RAW foi incluyíu na llucha de Money In The Bank pa llograr un contratu d'una llucha pol Campeonatu de WWE. En Money in the Bank nun llogró ganar el combate.[57][58] El 15 de xunetu ganó a Chris Jericho nel so regresu a Monday Night RAW. El 19 de xunetu de 2013 nes grabaciones de Friday Night SmackDown fixo'l so regresu al show dempués de 7 años enfrentándose a Darren Young nel cual ganó. Una selmana dempués, en SmackDown, lluchó por una oportunidá pol Campeonatu Mundial de Pesu Pesáu pero nun llogró ganar siendo'l ganador Christian. El 12 d'agostu en RAW, ganó una Batalla Real pa enfrentase a Dean Ambrose en Summerslam pol Campeonatu de los Estaos Xuníos, sicasí en felicidá llucha ganó por descalificación por cuenta de la interferencia de Roman Reigns y Seth Rollins ensin poder llograr el títulu. Tres esto, empezó un feudu col Campeón Mundial Pesu Pesáu Alberto Del Rio. Mientres el so feudu, Del Rio atacó al so presentador Ricardo Rodríguez, quien empezó a presentar a Van Dam tres esos. En Night of Champions, enfrentar pol títulu, onde Van Dam ganó por descalificación cuando Del Rio aplicó-y el so "Cross Armbreaker", Van Dam tocó les cuerdes y Alberto nun-y soltó a la cuenta de cinco, ganando'l combate, pero non el campeonatu. Tres el combate, Van Dam aplicó-y un "Van Terminator" con una siella a Del Rio.[59] Eso llevó-yos a otru combati tres selmanes dempués en Battleground nun Hardcore match, onde Van Dam perdió cuando Del Rio forzó-y a rindir.[60] Dempués del combate anunció que se tomaría un tiempu de descansu.

Fixo'l so regresu'l 7 d'abril de 2014 en RAW, ganando a Damien Sandow. La selmana siguiente entró nun tornéu por una oportunidá al Campeonatu Intercontinental, onde ganó a Alberto del Río por pinfall na primer ronda y a Cesaro por cuenta de fora na segunda, pero perdió na final ante Bad News Barrett por cuenta de un ataque de Cesaro. N'Estreme Rules enfrentar a Cesaro y Jack Swagger, onde Swagger foi'l primer esaniciáu por RVD y Van Dam foi'l segundu esaniciáu por Cesaro. El 19 de mayu en RAW, ganó un Beat the Clock Challenge match al ganar a Del Rio nel menor tiempu posible, ganando una oportunidá pol Campeonatu Intercontinental en Payback. Sicasí, foi ganáu pol campeón Bad News Barrett nel eventu. En Money in the Bank participó nel Money in the Bank Ladder match, pero foi ganáu por Seth Rollins. El 1 de xunetu foi anunciáu como un participante na Battle Royal pol títulu Intercontinental en Battleground, pero nun pudo participar por una mancadura. Nel Kick-off de SummerSlam ganó a Cesaro. Depués d'esto, tomóse un tiempu de descansu.

En llucha

[editar | editar la fonte]
RVD aplicando un "5-Star Frog Splash".
RVD aplicando'l so Rolling thunder en Marcus Cor Von.

Hollywood Star Press (Split-legged moonsault) WWE / WCW 1997-2000 utilizáu como movimientu de firma 2000-presente ** Van Daminator[1] (Spinning heel kick a un oponente con una siella na cara) 1997-2000 utilizáu como movimientu de firma 2000-presente ** Van Terminator[1] (Corner–to–corner missile dropkick a un oponente con una siella na cara) - anováu 1997-presente

  • Llamatos
    • "Mr. Monday Night"
    • "Mr. Monday Night RAW"
    • "Mr. TNA" - TNA
    • "Mr. Thursday Night" - TNA/WWE
    • "Mr. Tuesday Night" - WWE
    • "Mr. Pay-Per-View" - ECW
    • "Magic Soldier" - AJPW
    • "The Whole "Dam" Show" - WWE
    • "The Whole Fuckin' Show" - ECW
    • "The Whole Epic Show" - TNA
    • "RVD"
    • "The Battle Creek Barbarian"

Campeonatos y llogros

[editar | editar la fonte]
Rob Van Dam col Campeonatu de la ECW y el de la WWE.
Rob Van Dam col Campeonatu Intercontinental y col so pose carauterística.
  • All Star Wrestling
    • ASW Noth American HeavyWeight Champion (1 vegada)
  • American Wrestling Rampage
    • AWR World Heavyweight Championship (1 vegada)[61]
  • International Wrestling Federation
    • IWF Television Champion (1 vegada)
  • Peach State Wrestling
    • PSW Cordele City HeavyWeight Champion (1 vegada)
  • South Atlantic Pro Wrestling
    • SAPR Tag Team Champion (1 vegada) - con Chaz Rocco
  • Pro Wrestling Ilustrated
    • PWI Torno del añu - 2001
    • PWI Regresu del añu - 2010
    • PWI Lluchador más popular del añu - 2001
    • PWI Lluchador más popular del añu - 2002
    • Asitiáu nel Nᵘ73 nos PWI 500 de 1992[62]
    • Asitiáu nel Nᵘ21 nos PWI 500 de 1993[63]
    • Asitiáu nel Nᵘ29 nos PWI 500 de 1994[64]
    • Asitiáu nel Nᵘ99 nos PWI 500 de 1995[65]
    • Asitiáu nel Nᵘ1 nos PWI 500 de 1996[66]
    • Asitiáu nel Nᵘ2 nos PWI 500 de 1997[67]
    • Asitiáu nel Nᵘ4 nos PWI 500 de 1998[68]
    • Asitiáu nel Nᵘ nos PWI 500 de 1999[69]
    • Asitiáu nel Nᵘ4 nos PWI 500 del 2000[70]
    • Asitiáu nel Nᵘ9 nos PWI 500 del 2001[71]
    • Asitiáu nel Nᵘ nos PWI 500 de 2002[72]
    • Asitiáu nel Nᵘ0 nos PWI 500 de 2003[73]
    • Asitiáu nel Nᵘ8 nos PWI 500 de 2004[74]
    • Asitiáu nel Nᵘ8 nos PWI 500 de 2006[75]
    • Asitiáu nel Nᵘ4 nos PWI 500 de 2007[76]
    • Asitiáu nel Nᵘ5 nos PWI 500 de 2010[77]
    • Asitiáu nel Nᵘ1 nos PWI 500 de 2011[78]
    • Asitiáu nel Nᵘ52 dientro de los 500 meyores lluchadores de la hestoria - PWI Years, 2003[79]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 «Rob Van Dam Profile». Online World Of Wrestling. Consultáu'l 28 d'abril de 2008.
  2. ↑ Van Dam, Rob. «RVD Official Source».
  3. ↑ Ted DiBiase: The Million Dollar Man, p.1, Ted DiBiase with Tom Caiazzo, Pocket Books, New York, NY, 2008, ISBN 978-1-4165-5890-3
  4. ↑ Oliver, Greg. «DiBiase's money bought a young RVD». Wrestling. SLAM! Sports.
  5. ↑ «DiBiase's money bought a young RVD». Wrestling. SLAM! Sports. Consultáu'l 1 de payares de 2008.
  6. ↑ Matthew Cooper (14 d'abril de 2008). «Rob Van Dam Speaks Out». Wrestling News Desk. Consultáu'l 11 d'agostu de 2008.
  7. ↑ RVD's Career At USWA/SAPW (1992)
  8. ↑ RVD's Career At WCW (1992)
  9. ↑ RVD's Independent Career (1993-1995)
  10. ↑ House Party 1996 results
  11. ↑ «ECW results - March 30, 1996». Pro Wrestling History (30 de marzu de 1996).
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 «Rob Van Dam's ECW Career (1996)». Accelerator's Wrestling Rollercoaster.
  13. ↑ «Hostile City Showdown 1996 results». Pro Wrestling History.
  14. ↑ «A Matter of Respect results». Pro Wrestling History.
  15. ↑ «Hardcore Heaven 1996 results». Pro Wrestling History.
  16. ↑ «The Doctor is In results». Pro Wrestling History.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 Rob Van Dam's Character In Alliance Storyline
  18. ↑ 18,0 18,1 RAW results - July 9, 2001
  19. ↑ WWF Invasion results
  20. ↑ 20,0 20,1 WWE Hardcore Championship official title history. WWE. Retrieved on 2007-12-31
  21. ↑ RAW results - August 13, 2001
  22. ↑ SummerSlam 2001 official results
  23. ↑ No Mercy 2001 main event
  24. ↑ Survivor Series 2001 official results
  25. ↑ 25,0 25,1 25,2 25,3 25,4 25,5 25,6 25,7 25,8 Cobertoria y Resultaos de Llucha Llibre
  26. ↑ «Raw results - December 2, 2002». Online World Of Wrestling (2 d'avientu de 2002).
  27. ↑ RAW results - September 16, 2002
  28. ↑ Unforgiven 2002 main event
  29. ↑ No Mercy 2002 official results
  30. ↑ Survivor Series 2002 main event
  31. ↑ RAW results - November 18, 2002
  32. ↑ RAW results - November 25, 2002
  33. ↑ RAW results - December 2, 2002
  34. ↑ «Rob Van Dam Wins A World Title In Paris, France - Wrestlezone.com». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-03-22.
  35. ↑ Bishop, Matt (18 d'agostu de 2011). «Impact: Flair finally returns to show». Slam! Sports. Canadian Online Explorer. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-06-29. Consultáu'l 19 d'agostu de 2011.
  36. ↑ Baxendell, Matt (27 d'agostu de 2011). «TNA News: Impact Wrestling spoilers 9/1 - Bax's in-person results for next Thursday's episode». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 2 de setiembre de 2011.
  37. ↑ Caldwell, James (16 d'ochobre de 2011). «Caldwell's TNA Bound for Glory PPV results 10/16: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Angle-Roode, Hogan-Sting» (inglés). Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 17 d'ochobre de 2011.
  38. ↑ «http://www.prowrestling.net/artman/publish/TNATVreports/article10021526.shtml».
  39. ↑ Keller, Wade (10 de payares de 2011). «Keller's TNA Impact Wrestling report 11/10: Sting grants Storm a rematch against gloating heel Roode, plus Ronnie from Jersey Shore wrestles». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 14 d'avientu de 2011.
  40. ↑ Caldwell, James (13 de payares de 2011). «Caldwell's TNA Turning Point PPV results 11/13: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Roode-Styles, five title matches». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 13 de payares de 2011.
  41. ↑ Caldwell, James (1 d'avientu de 2011). «Caldwell's TNA Impact Wrestling report 12/1: Roode vs. Hardy vs. Styles main event, TV Title match, Consequences». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 14 d'avientu de 2011.
  42. ↑ Caldwell, James (11 d'avientu de 2011). «Caldwell's TNA Final Resolution PPV results 12/11: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Roode-Styles, five title matches». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 11 d'avientu de 2011.
  43. ↑ McQuade, Jay (5 de xineru de 2012). «McQuade's TNA Impact Wrestling report 1/5: Review of final Genesis PPV hype, six-man tag main event, tournament finals». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 8 de xineru de 2012.
  44. ↑ Caldwell, James (8 de xineru de 2012). «Caldwell's TNA Genesis PPV results 1/8: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Roode-Hardy, Angle-Storm». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 9 de xineru de 2012.
  45. ↑ Caldwell, James (20 de marzu de 2012). «RVD returning to TNA on weekend tour». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 27 de marzu de 2012.
  46. ↑ Caldwell, James (23 de marzu de 2012). «TNA News: Weekend Tour preview - RVD returns, Storm & G. Bischoff main event, two title matches, Reports Wanted». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 27 de marzu de 2012.
  47. ↑ Caldwell, James (15 d'abril de 2012). «Caldwell's TNA Lockdown PPV results 4/15: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Roode-Storm main event, Angle-Hardy, Lethal Lockdown opener». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 15 d'abril de 2012.
  48. ↑ «vegada-mas-el campeonatu-peso-completu/ TNA Slammiversary X (Cobertoria y Resultaos 10 de xunu de 2012) – ¡El Décimu Aniversariu de TNA! – Sting ye'l primer inducíu al TNA Hall Of Fame – Bobby Roode retién el campeonatu peso completu de TNA». Superluchas.net (10 de xunu de 2012).
  49. ↑ Caldwell, James (12 d'agostu de 2012). «Caldwell's TNA Hardcore Justice PPV results 8/12: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Arias vs. Roode, BFG Series matches». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 12 d'agostu de 2012.
  50. ↑ Caldwell, James (6 de setiembre de 2012). «Caldwell's TNA Impact results 9/6: Ongoing "virtual-time" coverage of live Impact - BFG Series finale, "Championship Thursday" launch». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 6 de setiembre de 2012.
  51. ↑ Caldwell, James (4 d'ochobre de 2012). «Caldwell's TNA Impact results 10/4: Ongoing "virtual-time" coverage of live Impact - King Mo's TV debú, Arias-Hardy latest PPV hype». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 4 d'ochobre de 2012.
  52. ↑ Caldwell, James (14 d'ochobre de 2012). «Caldwell's TNA Bound for Glory PPV results 10/14: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Arias vs. Hardy, Storm vs. Roode». Pro Wrestling Torch. Consultáu'l 14 d'ochobre de 2012.
  53. ↑ «CALDWELL'S TNA TURNING POINT PPV RESULTS 11/11: Complete "virtual-time" coverage of Hardy-Arias, top titles at-stake» (inglés) (12 de payares de 2012).
  54. ↑ «CALDWELL'S TNA IMPACT RESULTS 11/29: Complete "virtual-time" coverage of Championship Thursday - X Title in main event, Hogan Knows Best?».
  55. ↑ «CALDWELL'S TNA GENESIS PPV RESULTS 1/13: Complete "virtual-time" coverage of live PPV - Hardy defends TNA Title against two foes, two title matches, #1 delidiar matches».
  56. ↑ «IMPACT Wrestling #447 (January 25, 2013)». CAGEMATCH. Consultáu'l 27 d'avientu de 2013.
  57. ↑ .
  58. ↑ «CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 7/14 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live PPV - Cena vs. Henry, MITB All-Stars».
  59. ↑ http://www.wwe.com/shows/nightofchampions/2013/alberto-del-rio-rob-van-dam-26144096
  60. ↑ «World Heavyweight Champion Alberto Del Rio vs. Rob Van Dam (Battleground Hardcore Rules Match)». Consultáu'l 17 de setiembre de 2013.
  61. ↑ «Rob Van Dam Wins A World Title In Paris, France - Wrestlezone.com». Archiváu dende l'orixinal, el 2009-03-22.
  62. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1992». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  63. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1993». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  64. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1994». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  65. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1995». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  66. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1996». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  67. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1997». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  68. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1998». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  69. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 1999». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  70. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2000». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  71. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2001». Pro Wrestling Illustrated. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-06-16. Consultáu'l 14-01-08.
  72. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2002». Pro Wrestling Illustrated. Archiváu dende l'orixinal, el 2011-07-07. Consultáu'l 14-01-08.
  73. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2003». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  74. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2004». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  75. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2006». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  76. ↑ «Wrestling Information - Archive - Pro Wrestling Illustrated Award Winners - PWI Top 500 in 2007». Pro Wrestling Illustrated. Consultáu'l 14-01-08.
  77. ↑ «Full 'PWI 500' For 2010». Pro Wrestling Illustrated. Pro Wrestling Illustrated.com (31 de xunetu de 2010). Consultáu'l 31 de xunetu de 2010.
  78. ↑ «Full 'PWI 500' For 2011». Pro Wrestling Illustrated. Pro Wrestling Illustrated.com (31 de xunetu de 2011). Consultáu'l 31 de xunetu de 2011.
  79. ↑ «Wrestling Information Archive - Pro Wrestling Illustrated's Top 500 Wrestlers of the PWI Years». Pro Wrestling Illustrated. Archiváu dende l'orixinal, el 2008-01-13. Consultáu'l 14-01-08.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]