Vinnie Jones

Vinnie Jones
Vida
Nacimientu Watford[1]5 de xineru de 1965[2] (59 años)
Nacionalidá Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu
Estudios
Llingües falaes inglés[3]
Oficiu
Oficiu actor, actor de cine, futbolista, actor de vozactor de televisión
Trayeutoria
  Equipu
1998–1999 Queens Park Rangers Football Club (es) Traducir 9(1)
1992–1998 Wimbledon Football Club (es) Traducir 177(14)
1991–1992 Chelsea Football Club 42(4)
1990–1991 Sheffield United Football Club 35(2)
1989–1990 Leeds United Football Club 46(5)
1986–1989 Wimbledon Football Club (es) Traducir 77(9)
1986–1986 IFK Holmsund (es) Traducir 22(1)
1984–1986 Wealdstone F.C. (es) Traducir 26(1)
  Seleición nacional
1994–1997   seleición masculina de fútbol de Gales 9(0)
Posición o especialidá centrocampista
Altor 185 cm
IMDb nm0005068
vinniejones.co.uk
Cambiar los datos en Wikidata

Vincent Peter Jones (5 de xineru de 1965Watford), más conocíu como Vinnie Jones, ye un ex-futbolista y actor británicu. Mientres la so etapa como xugador de fútbol desempeñó la posición de mediocampista defensivu y destacó por un estilu de xuegu agresivu y apavoriante, n'ocasiones bien violentu.[4][5][6]

Como xugador espuntó nel Wimbledon Football Club, onde formó parte del equipu moteyáu como "The Crazy Gang" que ganó la FA Cup de 1988. Darréu pasó pol Leeds United, el Sheffield United y el Chelsea ente otros clubes.[7] Jones tamién foi futbolista internacional pola seleición de fútbol de Gales, cola que xugó 9 partíos y de la qu'inclusive foi capitán.[8]

En 1998 debutó como actor na película Lock, Stock and Two Smoking Barrels de Guy Ritchie, y un añu dempués de la so retirada del fútbol profesional dedicar a la interpretación. Dende entós fixo apaiciones en más de 25 títulos como Snatch o X-Men: The Last Stand, onde interpretó a Juggernaut.[9][10]

Carrera deportiva

[editar | editar la fonte]

Fichaxe por Wimbledon F. C.

[editar | editar la fonte]

Jones nació nel senu d'una familia de clase obrera de Watford, Hertfordshire (Inglaterra), y con tan solo 16 años independizar del llar familiar, cola ilusión de convertise en futbolista profesional.[5] Empecipió la so carrera en 1984 nes files del Wealdstone Football Club, un equipu amateur de Middlesex, y mientres esi tiempu combinó'l fútbol con un trabayu a tiempu parcial de peón d'obra.[11] Amás, probó suerte nun club de les divisiones inferiores de Suecia, el IFK Holdsmund, onde permaneció a prueba.[12]

En 1986, el Wimbledon Football Club fichó a Jones y pagó pol so trespasu cerca de 10 000 llibres.[13] El so debú producir nun partíu contra'l Nottingham Forest na temporada 1986/87, la primera del so nuevu equipu na Primer División inglesa y supunxo el debú del xugador a nivel profesional.[14] Sicasí, Jones fixo un buecu nel once titular gracies al so llabor defensivu, destacar como un futbolista violentu qu'amedranaba a los rivales con agresiones y fuertes entraes.[5] El so duru marcaje al xugador del Newcastle United, Paul Gascoigne, con golpes ya inclusive un agarrón nos testículos, llevó-y a la fama en tol Reinu Xuníu.[15]

Nos sos trés temporada Jones convertir nel estandarte del Wimbledon F. C., qu'algamó les posiciones altes de la lliga a finales de los años 1980 gracies a un estilu de xuegu moteyáu kick and rush (patadón y a correr), la so efectividá y una sólida defensa.[16] El xugador formó parte del equipu conocíu como Crazy Gang, una plantía con xugadores como Dennis Wise, John Fashanu, Laurie Cunningham, Dave Beasant o Lawrie Sanchez ente otros, y el so mayor llogru foi la victoria na FA Cup de 1988 frente al Liverpool F. C. por 1-0.[16]

Pasu pol fútbol inglés

[editar | editar la fonte]

Tres años dempués del so debú, Vinnie Jones fichó por Leeds United na temporada 1989/90 por 650 000 llibres pa xugar na Segunda División. Rápido'l xugador convertir n'unu de los favoritos de l'afición d'Elland Road y destacó por un xuegu menos agresivu, con tan solo tres tarxetes marielles en tol campeonatu.[17] Nos 45 partíos de lliga qu'apostó, foi miembru de la plantía titular de Leeds que xubió a Primer como campeón. Magar ello, Jones perdió la titularidá al añu siguiente en favor de los canteranos David Batty y Gary Speed, polo que'l club trespasó al futbolista al Sheffield United.[14]

Jones permaneció un añu en Sheffield, y a empiezos de la campaña 1991/92 fichó pol Chelsea F. C. pa tornar en 1993 a la disciplina del Wimbledon F. C., onde permaneció cinco temporaes como titular indiscutible. Mientres esos años afitó'l so estilu de xuegu duru y polémicu, y Jones nun duldar n'esplotar esa faceta.[4] En 1992 emprestó la so imaxe pal documental Soccer's Hard Men, que recoyía imáxenes violentes dientro de los terrenes de xuegu coles aiciones más dures de futbolistes como Graeme Souness y Billy Bremner. Tres esa actuación, l'Asociación de Fútbol d'Inglaterra sancionó al xugador con una multa de 20 000 llibres y dempués de devasar 40 faltes disciplinaries amenació-y con una suspensión indefinida si nun cesaba na so conducta antideportiva.[18]

Na campaña 1997/98 fichó por Queens Park Rangers, pero na so primer temporada solo apostó siete alcuentros, coincidiendo col entamu de la so carrera como actor.[14] Finalmente, retirar en 1999 con un historial de 330 partíos apostaos, 38 goles na so etapa como profesional. Amás ye'l segundu xugador con más espulsiones na Premier League, 12 en total, siendo namái superáu por Roy Keane.[19]

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]

Magar ser inglés de nacencia, Vinnie Jones desenvolvió la so carrera como futbolista internacional na seleición de fútbol de Gales. Inglaterra nunca tuvo interesada en convocalo, polo qu'ésti buscó otres alternatives inferiores nel fútbol británico. Finalmente foi Gales quien convocó a Jones, aprovechando que la so güela nació en Ruthin.[20] La convocatoria internacional de Jones foi recibida por dellos diarios ingleses y antiguos futbolistes con sorna. El exinternacional inglés y comentarista deportivu Jimmy Greaves declaró lo siguiente cuando se publicar la noticia:

¡Toi sorprendíu! Tenemos la cocaína, la corrupción, ya inclusive l'Arsenal marcó dos goles en casa esti día. Pero xustu cuando crees que lo visti tou nel fútbol, Vinnie Jones convertir n'internacional.[6][21]

El debú de Vinnie Jones con Gales producióse'l 14 d'avientu de 1994 frente a la seleición de Bulgaria, con una derrota por 0:3.[22] Col combináu nacional xugó ente 1994 y 1997 nueve partíos en total, nos que nun anotó un solu gol y tampoco llogró nenguna victoria, y foi capitán de la seleición nuna derrota por 7:1 frente a los Países Baxos.[8][23]

Carrera como actor

[editar | editar la fonte]

Nos sos últimos años como xugador de fútbol, Vinnie Jones empezó a interesase pol cine. El xugador aceptó una ufierta del direutor británicu Guy Ritchie pa ser unu de los actores principales na película Lock, Stock and Two Smoking Barrels (1998) onde interpretó a Big Chris, un matón a sueldu.[24] El filme foi un ésitu de la crítica que sirvió pa llanzar a la fama a Ritchie y el trabayu de Jones foi reconocíu con un Premiu Empire como meyor actor debutante.[25] Amás, Vinnie aprovechó l'ésitu del llargumetraxe n'Estaos Xuníos pa collaborar en dellos programes de televisión, como una apaición puntual na World Wrestling Federation, nel eventu Capital Carnage.[26]

Gracies al so papel en Lock & Stock, Jones pasar a la interpretación cuando dexó'l fútbol. A les órdenes de Guy Ritchie repitió papel en Snatch (2000), onde interpretó a Bullet Tooth Tony y ganó un Premiu Empire como meyor actor británicu[27][28] y en 2001 protagonizó la comedia Mean Machine (xugando duru). Tamién empezó a apaecer en películes estauxunidenses como 60 segundos (2000) y Operación Swordfish (2001).[29]

A partir d'ende, amontó les sos apaiciones en películes, programes de televisión ingleses y anuncios. De la mesma, trató de faese un buecu nes producciones de Hollywood al traviés de cameos y apaiciones puntuales, hasta qu'en 2006 consiguió interpretar a Juggernaut en X-Men: The Last Stand (2006), la tercer parte de la saga.[9] En 2010 formó parte del repartu de Kill the Irishman,[30] trabayu que compaxinó cola so participación na versión británica del programa de televisión Celebrity Big Brother, onde terminó en tercer llugar.[31] Esi mesmu añu debutó en The Cape, una serie de televisión de NBC.[32] En 2013 fixo apaición na serie Elementary y foi unu de los antagonistes de la película The Tomb (protagonizada por Sylvester Stallone). Dende 2015 forma parte del repartu habitual de la serie Galavant.

Ye comentarista de partíos de fútbol de la Premier League na canal estauxunidense FOX Sports, xunto con Eric Wynalda y Coby Jones.

Otres considerancies

[editar | editar la fonte]

Estilu de xuegu

[editar | editar la fonte]

Vinnie Jones ta consideráu como unu de los futbolistes más duros y batalladores na historia del fútbol británico y mientres la so carrera deportiva desenvolvió un xuegu basáu en dures entraes, ferriales marcajes y intimidación al rival. Na so primer etapa nel Wimbledon F. C. Jones llogró la titularidá gracies al so xuegu duro y defensivo,[33] con un estilu violentu que recibió numberoses crítiques per parte d'árbitros, rivales ya inclusive l'Asociación de Fútbol d'Inglaterra.[4][5][6]

Nel so primer añu con Wimbledon, Jones mancó al xugador del Tottenham Hotspur Gary Stevens, quien nunca pudo recuperase de la entrada recibida y tuvo que retirase a los 30 años.[34] En 1988 el xugador dar a conocer en tou Reinu Xuníu por un ferrial marcaje a Paul Gascoigne, entós estrella emerxente del Newcastle United. El so rival recibió continuos golpes, foi faltáu ya inclusive Vinnie garró-y con fuercia de los testículos, imaxe captada pelos medios de comunicación.[15] Gascoigne señaló más tarde nuna entrevista:

Nunca protesté por nenguna entrada, pero aquello yeren agresiones. Sentía'l so aliendu siempres detrás de mi. Mientres una xugada averóseme y díxome: "Llámome Vinnie Jones, soi xitanu, gano enforma dineru. Te voi arrincar la oreya colos dientes y depués dir a cuspir na yerba. ¡Tas solo, gordu, namái conmigo!".[35][36]

Como unu de les cares más destacaes del Wimbledon de finales de los años 1990, el futbolista cultivó una imaxe de tipu duru y violentu de la que fizo gala en numberoses ocasiones y que más tarde esplotó na so carrera como actor. Espulsar 12 vegaes nel so pasu pola Premier League, una cifra namái superada por Roy Keane con 13 tarxetes coloraes,[19][37] Amás tien el récor de la amonestación más rápida na historia del fútbol profesional, cuando a los trés segundos d'un partíu col Chelsea FC recibió tarxeta mariella por una grave entrada a Dane Whitehouse, delanteru del Sheffield.[7]

Per otra parte, Vinnie Jones foi unu de los xugadores más mediáticos de Reinu Xuníu por el so estilu de xuegu. En 1992 presentó un video recopilatorio coles xugaes más violentes del fútbol británico tituláu Soccer's Hard Men, que-y acarretó numberoses crítiques. El presidente del Wimbledon F. C. Sam Hammam dixo d'él que tenía un "celebru de mosquitu"[38] y l'Asociación de futbolistes d'Inglaterra intentó prohibir la so distribución ensin ésitu.[39] L'Asociación de Fútbol d'Inglaterra sancionó-y con una multa de 20 000 llibres.[4]

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Nel ámbitu personal, Vinnie ta casáu cola modelu Tanya Terry dende 1994 y tienen dos fíos d'anteriores rellaciones. Jones tien un fíu d'una anterior rellación con Mylene Elliston, llamáu Aaron Elliston (n. 1991 en Sheffield) qu'en 2008 ingresó nel Exércitu Británicu[40] y fíxose cargu de la fía de Tanya, Kaley Jay (n. 1987 en Watford).[41] Anguaño la pareya vive en Los Angeles (California) y tienen otra residencia en Hertfordshire.[42] Tamién collaboró en diversos actos benéficos.[43]

Magar la so retirada del fútbol, Jones sigue siendo aficionáu del Wimbledon F. C. y el Leeds United. Cuando'l Wimbledon sumió y los sos aficionaos crearon un nuevu equipu –AFC Wimbledon–, Vinnie Jones regaló a la so directiva la medaya que recibió como campeón de la FA Cup de 1988 y dio-yos sofitu personal.[44] Respectu al Leeds United, Jones apaeció en dellos homenaxes al equipu, tien un tatuaxe col escudu del club y declaró que si tuviera que tornar al fútbol «volvería a Leeds, porque ye un club que llevo nel corazón».[45][46]

Amás de la so carrera como actor, Jones tamién publicó l'autobiografía Vinnie: The Autobiography (1998) y tuvo escarceos cola música, como una revisión del senciellu Wooly Bully (1993) ya inclusive un discu, Respect (2002).[47] Jones tamién se pronunció sobre asuntos políticos y declaró ser un votante del Partíu Conservador.[48] Nesi sentíu, l'actor señaló que «soi conservador pero falo dende la clase trabayadora na que nací».[48]

Problemes llegales

[editar | editar la fonte]

Vinnie Jones tamién protagonizó dellos problemes llegales a lo llargo de la so vida. Mientres dellos años tuvo denuncies por amenaces y en 1998 foi condergáu a 100 hores de servicios a la comunidá por afrellar y mancar a un vecín en payares del añu anterior.[49] N'avientu de 2003 tamién foi condergáu por faltar y amenaciar a la tripulación d'un vuelu en mayu del mesmu añu,[49] daqué que provocó que Bacardi anulara'l contratu que venceyaba al ex-xugador y actor como la so imaxe publicitaria.[50]

N'avientu de 2008 foi deteníu en Dakota del Sur (Estaos Xuníos) por empezar una engarradiella de chigre na que foi afrelláu con una botella de cerveza, anque meses dempués foi absueltu.[51] Dos años dempués súpose que Jones foi denunciáu por daños en perdiendo una engarradiella col actor Tamer Hassan.[52]

Estadístiques como xugador

[editar | editar la fonte]
Club Temporada Total[53]
Alcuentros Goles
Wimbledon FC
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1986/87 22 4
1987/88 24 2
1988/89 31 3
Total 77 9
Leeds United
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1989/90 45 5
1990/91 1 0
Total 46 5
Sheffield United
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1990/91 31 2
1991/92 4 0
Total 35 2
Chelsea FC
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1991/92 35 3
1992/93 7 1
Total 42 4
Wimbledon FC
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1992/93 27 1
1993/94 33 2
1994/95 33 3
1995/96 31 3
1996/97 29 3
1997/98 24 0
Total 177 12
Queens Park Rangers
Bandera de Inglaterra Inglaterra
1997/98 7 1
1998/99 2 0
Total 9 1
Total na so carrera 386 33

Seleición nacional

[editar | editar la fonte]
Estadístiques de Vinnie Jones na Seleición de Gales[23]
Fecha Ciudá Local Resultancia Visitante Competencia Goles
14-12-1994 Cardiff Bandera de Gales Gales 0-3 Bandera de Bulgaria Bulgaria Eliminatories Eurocopa 1996 0
29-03-1995 Sofía Bandera de Bulgaria Bulgaria 3-1 Bandera de Gales Gales Eliminatories Eurocopa 1996 0
26-04-1995 Düsseldorf Bandera d'Alemaña Alemaña 1-1 Bandera de Gales Gales Eliminatories Eurocopa 1996 0
07-06-1995 Cardiff Bandera de Gales Gales 0-1 Xeorxa Eliminatories Eurocopa 1996 0
24-04-1996 Lugano  Suiza 1-0 Bandera de Gales Gales Amistosu 0
09-11-1996 Eindhoven Bandera de Países Baxos Países Baxos 7-1 Bandera de Gales Gales Eliminatories Mundial 1998 0
14-12-1996 Cardiff Bandera de Gales Gales 0-0 Bandera de Turquía Turquía Eliminatories Mundial 1998 0
11-02-1997 Cardiff Bandera de Gales Gales 0-0 Bandera de Irlanda Irlanda Amistosu 0
29-03-1997 Cardiff Bandera de Gales Gales 1-2 Bandera de Bélxica Bélxica Eliminatories Mundial 1998 0
Total Presencies 9 Goles 0

Palmarés

[editar | editar la fonte]

Campeonatos nacionales

[editar | editar la fonte]
Títulu Club País Añu
FA Cup Wimbledon FC Inglaterra 1987/88

Filmografía

[editar | editar la fonte]
Añu Película Papel Anotaciones
1998 Lock, Stock and Two Smoking Barrels Big Chris
2000 Snatch Tony "Dientes de bala"
60 segundos Sphinx
2001 Operación Swordfish[29] Marcu
Mean Machine (xugando duru) Danny Meehan
2002 Night at the Golden Eagle Rodan
2004 The Big Bounce Lou Harris
Tooth The Estractor
Eurotrip Mad Maynard
Blast! Michael Kittredge
Survive Style 5+ Killer
2005 Number One Girl Dragos Molnar
Hollywood Flies Sean Telefilme
Slipstream Winston Briggs
Submerged Henry
Mysterious Island Bob Telefilme
2006 Johnny Was Johnny Doyle
She's the Man Entrenador Dinklage
Played Detective Brice
The Other Half Adiestrador
X-Men: The Last Stand Cain Marko/Juggernaut
Garfield 2 Rommel Voz
2007 7-10 Split Roddy
Strength and Honour Smasher O'Driscoll
The Riddle Mike Sullivan
The Condemned Ewan McStarley
Tooth and Nail Mongrel
2008 Loaded Mr. Black
Hell Ride Billy Wings
The Midnight Meat Train Mahogany
2009 The Heavy Dunn
The Bleeding Cain
Assault of Darkness Mr. Hunter
The Year One Sargon
2010
Chuck Karl Stromberg Serie de televisión
Smokin' Aces 2: Assassins' Ball McTeague
La era de los dragones Stubbs
2011
The Cape Scales Serie de televisión
Kill the Irishman Keith Ritson
2012
Madagascar 3 Freddie el perru Voz
Fueu cruzao (F.W.F.) Boyd
2013
Elementary Sebastian Moren Serie de televisión
Plan d'escape Drake
Escuadrón d'héroes Brent Willoughby
2014
Psych Ronnie Ives Serie de televisión
Redirected Golden Pole
Gutshot Straight Carl
2015 Arrow Danny Brickwell Serie de televisión
Absolution The Boss
Toxin Renner
Deadpool 2 Juggernaut
Vinnie Jones, xunto con Leslie Bibb y Bradley Cooper nuna promoción de The Midnight Meat Train.

Premiu Empire[28]

Añu Categoría Película Resultancia
1999 Meyor Actor debutante Lock, Stock and Two Smoking Barrels Ganador
2001 Meyor Actor británicu Snatch Ganador

Festival Internacional de Cine d'Aición[54]

Añu Categoría Película Resultancia
2008 Meyor Actor de repartu Strength and Honour Candidatu
2008 Alan J. Bailey al meyor Actor de repartu Strength and Honour Ganador

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: transfermarkt.com. Identificador Transfermarkt d'un futbolista: 136042. Apaez como: Vinnie Jones. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: distintes llingües.
  2. Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm0005068. Data de consulta: 17 ochobre 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. Afirmao en: idRef. Identificador de referencia de idRef SUDOC: 066756529. Data de consulta: 5 marzu 2020. Editorial: Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Llingua de la obra o nome: francés.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 BBC (ed.): «Vinnie Jones: Hard man with soft centre» (inglés) (12 de xunu de 2000). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 La Gabita (ed.): «elegancia-de-wimbledon.html Tipo Duros: Vinnie Jones y la elegancia de Wimbledon» (castellanu) (Marzu de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  6. 6,0 6,1 6,2 Diarios de Fútbol (ed.): «Cinco tontures sobre (de) Vinnie Jones» (castellanu) (7 de febreru de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-04-19. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  7. 7,0 7,1 Daily Mirror (ed.): «Vinnie Jones» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  8. 8,0 8,1 The Independent (ed.): «Football: Jones made Wales captain by popular demand» (inglés) (9 de payares de 1996). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  9. 9,0 9,1 Metro (ed.): «60 seconds: Vinnie Jones» (inglés) (25 de mayu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-02-06. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  10. Daily Mirror (ed.): «Vinnie Jones to star in Celebrity Big Brother» (inglés) (3 de xineru de 2010). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  11. The Times (ed.): «Newly-settled Wealdstone get ready to welcome Rotherham in FA Cup» (inglés) (6 de payares de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  12. IFK Holdsmund (ed.): «Han komsom en pojke - lämnade IFK som en man» (suecu) (6 de payares de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 4 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  13. Contact Music (ed.): «Vinnie Jones Biography» (inglés) (6 de payares de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  14. 14,0 14,1 14,2 Vinnie Jones (ed.): «Vinnie Jones Football» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 30 d'agostu de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  15. 15,0 15,1 Daily Telegraph (ed.): «Vinnie Jones 'offered one million dollars to join Paul Gascoigne» (inglés) (31 d'avientu de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  16. 16,0 16,1 Diarios de fútbol (ed.): «Vuelve'l fútbol cárcel» (castellanu) (23 d'abril de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-04-25. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  17. Leeds United (ed.): «Vinnie Backs Dean» (inglés) (25 d'ochobre de 2006). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  18. The Sunday TimesIllustrated History Of Football Reed International Books Limited 1996. p327 ISBN 1-85613-341-9
  19. 19,0 19,1 The Guardian (ed.): «Joy of Six: Symbolic reducers» (inglés) (23 de xunetu de 2007). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  20. Daily Mirror (ed.): «Vinnie Jones, Patrick Vieira and Tony Cascarino: Top 10 most dubious international connections» (inglés) (6 de xineru de 2010). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  21. Plus Post (ed.): «Hoe a soccer's hard man Hollywoord-ster werd» (neerlandés) (24 de marzu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 16 de xunetu de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  22. Sporting Heroes (ed.): «Vinnie Jones - Wales» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  23. 23,0 23,1 RSSSF.com (ed.): «Wales - International Results 1990-1999 - Details» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  24. Arlequín (ed.): «Crítica de Lock, Stock and Two Smoking Barrels» (castellanu). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  25. IMDB.com (ed.): «Empire Awards 1998» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  26. Wrestle Zone (ed.): «Capital Carnage 1998» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  27. Empire (ed.): «Snatch (2000)» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  28. 28,0 28,1 Empire (ed.): «Palmarés de los Empire Awards» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  29. 29,0 29,1 Diariu Marca (ed.): «deportes/es/desarrollo/1187461.html Deportistes de cine» (castellanu) (27 de payares de 2008). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  30. Movieset (ed.): «Vinnie Jones Interview from 'The Irishman'» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de setiembre de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  31. Welwyn Hatfield Times (ed.): «Vinnie Jones finishes third in Celebrity Big Brother» (inglés) (29 de xineru de 2010). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  32. TVLia (ed.): «a-the-cape-lo-nuevo-de-la-nbc Vinnie Jones xunir a The Cape, lo nuevo de la NBC» (castellanu) (9 de xunu de 2010). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  33. Poker Player Magacín (ed.): «I'm a celebrity, get me pocket aces: Vinnie Jones» (inglés) (26 de marzu de 2006). Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'ochobre de 2008. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  34. The Age (ed.): «The Top Ten: Most Feared Sportsmen» (inglés) (26 de marzu de 2006). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  35. Daily Mail (ed.): «The Gazza interview: On his fears for Newcastle, going to Inter with Jose and being back in love with the game» (inglés) (3 de marzu de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  36. Mileniu Diariu (ed.): «Guerra bacteriolóxica nel futbol» (castellanu) (26 de marzu de 2006). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  37. Jotdown (ed.): «Rubén Uría: Vinnie Jones, un auténticu animal» (castellanu) (Payares de 2011). Consultáu'l 21 de xunetu de 2011.
  38. Daily Mirror (ed.): «Vinnie Jones: Celebrity Big Brother star's 25 maddest moments» (inglés) (27 d'avientu de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  39. Front Line Football (ed.): «Soccer's Hard Men» (inglés) (27 d'avientu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-06-20. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  40. Daily Telegraph (ed.): «Vinnie Jones watches son's passing out parade» (inglés) (14 d'agostu de 2008). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  41. Daily Mail (ed.): «Tanya believes she was spared to save me...» (inglés) (29 de marzu de 2008). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  42. Daily Telegraph (ed.): «Vinnie Jones shows off scars from chigre brawl» (inglés) (10 d'avientu de 2008). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  43. Daily Mirror (ed.): «Vinnie Jones tackled over £10,000 child maintenance payments» (inglés) (28 de xunu de 2009). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  44. AFC Wimbledon (ed.): «Vinnie's cup medal comes back to Wimbledon» (inglés) (1 de xunu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 22 de xunu de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  45. Vanishing Tattoo (ed.): «Vinnie Jones Tattoos Photos» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  46. Sky Sports (ed.): «Jones backs Wise revolution» (inglés) (26 d'ochobre de 2006). Consultáu'l 19 de xunu de 2010. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  47. Amazon (ed.): «Respect: Vinnie Jones» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  48. 48,0 48,1 Contact Music (ed.): «Vinnie Jones - Vinnie Jones' Political Aspirations» (inglés) (12 de setiembre de 2006). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  49. 49,0 49,1 The Independent (ed.): «Vinnie Jones admits air rage assault» (inglés) (12 d'avientu de 2003). Archiváu dende l'orixinal, el 19 de xineru de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  50. BBC (ed.): «Bacardi pulls Vinnie Jones TV ads» (inglés) (15 d'avientu de 2003). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  51. El Mercurio (ed.): «Arresten a actor Vinnie Jones por engarradiella nun chigre» (castellanu) (6 d'avientu de 2008). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  52. Metro (ed.): «Vinnie Jones and Tamer Hassan 'in Hollywood brawl'» (inglés) (28 d'abril de 2010). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  53. National Football Teams (ed.): «Vinnie Jones Profile» (inglés). Consultáu'l 19 de xunu de 2010.
  54. Action On Film International Film Festival (ed.): «AOF Festival Awards 2008» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 5 de xunu de 2010. Consultáu'l 19 de xunu de 2010.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]