Эліў Рут | |
па-ангельску: Elihu Root | |
![]() | |
| |
---|---|
19 ліпеня 1905 — 27 студзеня 1909 | |
Папярэднік | Фрэнсіс Б. Луміс[d] |
Наступнік | Роберт Бэкан[d] |
1 жніўня 1899 — 31 студзеня 1904 | |
Папярэднік | Расэл Аляксандар Элджэр[d] |
Наступнік | Ўільям Говард Тафт |
4 сакавіка 1909 — 4 сакавіка 1911 | |
Папярэднік | Томас Плат[d] |
4 сакавіка 1911 — 4 сакавіка 1913 | |
4 сакавіка 1913 — 4 сакавіка 1915 | |
Наступнік | Джэймз Ўолкат Ўодзўарт (малодшы)[d] |
Асабістыя зьвесткі | |
Нарадзіўся | 15 лютага 1845[1][2][3][…] |
Памёр | 7 лютага 1937[1][2][3][…] (91 год) |
Партыя | |
Адукацыя | |
Сужэнец | Клара Фрэнсіс Ўэйлз[d] |
Дзеці | Edith Root[d][5], Elihu Root, Jr.[d] і Edward Wales Root[d] |
Бацька | Oren Root[d] |
Маці | Nancy Whitney Buttrick[d] |
Узнагароды | |
Подпіс | ![]() |
Эліў Рут (па-ангельску: Elihu Root; 15 лютага 1845 — 7 лютага 1937) — амэрыканскі палітык і дзяржаўны дзяяч, ляўрэат Нобэлеўскай прэміі міру (1912).
У 1899—1904 займаў пост вайсковага міністра ЗША пры прэзыдэнтах Макінлі і Рузвэльце. На пасадзе міністра абароны заснаваў Ваенны каледж, пашырыў Ваенную акадэмію ў Вэст-Пойнце і ўзмацніў фэдэральны кантроль над Нацыянальнай гвардыяй.
У 1905 годзе, пасьля сьмерці Джона Хэя, прэзыдэнт Рузвэльт прызначыў Рута дзяржаўным сакратаром. На пасадзе дзяржаўнага сакратара рэфармаваў консульскую службу, падтрымліваў палітыку адчыненых дзьвярэй на Далёкім Усходзе. У 1906 годзе наведаў 3-ю Панамэрыканскую канфэрэнцыю ў Рыё-дэ-Жанэйра, пераконваў ўрады лацінаамэрыканскіх краінаў удзельнічаць у Гааскай мірнай канфэрэнцыі. У 1907 годзе арганізаваў цэнтральнаамэрыканскую мірную канфэрэнцыю ў Вашынгтоне. У 1908 годзе заключыў пагадненне Рута-Такахіры зь Японіяй.
|