Ёхан Кёлер

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Кёлер.
Ёхан Кёлер
эст.: Johann Köler
Фатаграфія
Дата нараджэння 8 сакавіка 1826(1826-03-08)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 22 красавіка 1899(1899-04-22)[2][1] (73 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства  Расійская імперыя
Род дзейнасці мастак, выкладчык універсітэта
Месца працы
Жанр жывапіс
Вучоба
Узнагароды
Large gold medal of the Imperial Academy of Arts
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ёхан Кёлер (эст.: Johann Köler, 8 сакавіка 1826, Вастэмыйза Вільяндзінскага павета, Эстонія — 22 красавіка 1899, Санкт-Пецярбург) — эстонскі жывапісец і акварэліст, заснавальнік нацыянальнай школы жывапісу.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Ёхан Кёлер нарадзіўся ў небагатай сялянскай сям'і, быў у бацькоў сёмым дзіцем. Школьную адукацыю атрымаў у Вільяндзі, затым вывучаў жывапіс у Цэсісе.

Скончыў Пецярбургскую АМ у 1855 годзе.

У 1857—1862 гадах вучыўся і працаваў у Рыме і Парыжы. Ён наведвае таксама Бельгію і Галандыю, у 1858 годзе здзяйсняе паездку ў Італію праз Альпы, жыў у Мілане, Рыме, Фларэнцыі і ў Жэневе. У Італіі мастак захапіўся акварэллю.

З 1862 года ў Пецярбургу. Выкладаў у школе Таварыства заахвочвання мастакоў (1862—1863) і АМ (1869—1870, з 1867 прафесар).

У 1886—1889 гадах мастак жыў і працаваў у Вене, Парыжы і ў Ніцы. І.Кёлер удзельнічаў таксама ў культурным жыцці эстонцаў. У 1860-1890-х гадах ён з'яўляўся адным з выдатных дзеячаў дэмакратычнага крыла эстонскага нацыянальнага руху. У Санкт-Пецярбургу сябраваў з адным з лідараў эстонскага нацыянальнага адраджэння, пісьменнікам Карлам Робертам Якабсанам. У 1891—1893 гадах ён быў старшынёй Эстонскага літаратурнага саюза (Eesti Kirjameeste Selts).

Творчасць

[правіць | правіць зыходнік]

Пісаў пераважна камерныя і парадныя партрэты, рэлігійныя і міфалагічныыя кампазіцыі.

Сярод твораў: «Геркулес выводзіць Цэрбера з пекла» (1855), аўтапартрэт (1859), «Дзяўчынка ля крыніцы» (1859—1861), партрэты бацькі і маці мастака (1857—1864), «Абуджэнне ад чароўнага сну, або Эстонская легенда» (1864—1865), «Ева з гранатам» (1879—1880), «Праклён Ларэляў манахамі» (1887) і інш.

Зноскі

  1. ↑ а б Howard J. Johann Köler // Köler, Johann // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T047201
  2. ↑ Johann Koeler // Benezit Dictionary of Artists — OUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Кёлер Йохан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 25 лютага 2017.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Галерэя

[правіць | правіць зыходнік]
  • І.Кёлер Аўтапартрэт (1859)
    І.Кёлер Аўтапартрэт (1859)
  • Партрэт Філіпа Карэла, асабістага ўрача Мікалая I і Аляксандра II (1886)
    Партрэт Філіпа Карэла, асабістага ўрача Мікалая I і Аляксандра II (1886)
  • Дзяўчына з Рыма (1858)
    Дзяўчына з Рыма (1858)
  • Партрэт дачкі М.П.Сямёнава (1865)
    Партрэт дачкі М.П.Сямёнава (1865)
  • Італьянскі пейзаж
    Італьянскі пейзаж
  • Італьянка з дзецьмі (1862)
    Італьянка з дзецьмі (1862)
  • Хрыстос на крыжы (1857-1859)
    Хрыстос на крыжы (1857-1859)
  • Родная хаціна (1868)
    Родная хаціна (1868)
  • Ларэлей (1887)
    Ларэлей (1887)
  • Ева пасля грэхападзення (1883)
    Ева пасля грэхападзення (1883)
  • Жаночы партрэт
    Жаночы партрэт
  • Ф.Р.Крэйцвальд чытае рукапіс «Калевіпаэга» (1864)
    Ф.Р.Крэйцвальд чытае рукапіс «Калевіпаэга» (1864)