Горад
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Плаешці[3] (рум.: Ploieşti) — горад у Румыніі, адміністрацыйны цэнтр жудзеца Прахава.
Горад знаходзіцца за 56 км на поўнач ад Бухарэста ў гістарычнай вобласці Валахія.
Клімат умерана-кантынентальны.
Горад быў заснаваны ў 1596 годзе падчас кіравання Міхая Храбрага. У XVII—XVIII стагоддзях стаў адным з цэнтраў гандлю і рамеснай вытворчасці.
З сярэдзіны XIX стагоддзя Плаешці становіцца важным цэнтрам нафтаздабычы, некаторы час з'яўляючыся адным з найбуйнейшых рэгіёнаў здабычы нафты ў свеце. У 1864 годзе была адкрыта дарога, якая злучыла Плаешці і Брашаў. У жніўні 1870 года горад стаў цэнтрам самаабвешчанай падчас антыманархічных выступленняў рэспублікі Плаешці.
Горад моцна пацярпеў падчас Карпацкага землетрасення, якое адбылося 10 лістапада 1940 года. Падчас Другой сусветнай вайны рэгіён Плаешці быў галоўнай крыніцай нафты для нацысцкай Германіі. У жніўні 1944 года горад быў вызвалены савецкімі войскамі.
Пасля Другой сусветнай вайны нафтавая прамысловасць Румыніі была нацыяналізавана, былі праведзены меры па аднаўленні нанесенай шкоды, у сувязі з чым горад атрымаў далейшае развіццё.
Першыя афіцыйныя звесткі пра насельніцтва адносяцца да 1859 годзе, калі быў праведзены перапіс. Насельніцтва складала 26 468 чалавек. Па даных перапісу 1899 года, у горадзе было 45 107 жыхароў, 1912 — 56 460, 1930 — 77 341 жыхар. Паводле перапісу насельніцтва 2011 года, у горадзе пражывае 197 542 чалавека[2].
Па стане на 2011 год этнічны склад насельніцтва горада выглядаў наступным чынам[2]: