Levotiroksin | ||
---|---|---|
Naziv lijeka | Levotiroksin | |
Druga imena | 3,5,3′,5′-Tetraiodo-L-tironin | |
Trgovačka imena | Synthroid Levoxyl Thyrax i ostala | |
| ||
ATC kodovi | H03 AA01 | |
CAS registarski broj | 51-48-9 | |
| ||
Stručne informacije | ||
| ||
Ime po IUPAC (S)-2-Amino-3-[4-(4-hidroksi-3,5-diiodofenoksi)-3,5-diiodofenil]propanojska kiselina | ||
Sumarna formula | C15H11I4NO4 | |
Tačka topljenja | 231 – 233[1] | |
| ||
Biološka raspoloživost | 40-80% Primjena: Orana i intravenska | |
Metabolizam | Uglavnom u jetri, bubrezima, mozgu i mišićima | |
Poluvrijeme eliminacije | Oko sedam dana (kod hipertireoze 3–4 dana, kod hipotireoze 9–10 dana) | |
Izlučivanje | Izmetom i mokraćom PubChem: 5819 |
Levotiroksin, znan i kao L-tiroksin, izvedeni je oblik hormona štitnjače tiroksina (T4). Koristi se za liječenje nedostatka hormona štitnjače, uključujući teški oblik poznat kao myxedema coma.[2]
Može se koristiti i za liječenje i prevenciju određenih tipova tumora štitaste žlijezde. Nije naznačen za gubitak težine. Levotiroksin se uzima oralno ili se daje intravenska injekcija.[2] Maksimalni efekat određene doze može potrajati i do šest sedmica.
Neželjeni efekti prekomjernih doza uključuju gubitak kilograma, probleme s podnošenjem vrućine, znojenje, anksioznost, poteškoće sa spavanjem, tremor i ubrzani rad srca.[2] Upotreba se ne preporučuje osobama koje imaju nedavni srčani udar. Utvrđeno je da je upotreba tokom trudnoće sigurna.[2] Doziranje treba temeljiti na redovnim mjerenjima nivoa hormona koji stimulira štitnjaču (TSH) i T4 u krvi.[2] Veliki dio učinka levotiroksina slijedi nakon njegove konverzije u trijodotironin (T3).[2]
Levotiroksin se obično koristi za liječenje hipotireoza,[3] i izbor je liječenja za ljude sa hipotireozom,[4] koji često trebaju doživotnu terapiju hormonima štitnjače.[5]
Može se koristiti i za liječenje strumei, putem njegove sposobnosti da snizi nivo tireostimulirajućeg hormona (TSH), što se smatra induciranjem guše.[6][7] Levotiroksin se također koristi kao interventna terapija kod osoba sa čvornatom štitnjačom ili rakom štitnjače za suzbijanje sekrecije TSH.[8] Podgrupa ljudi s hipotireozom liječenih odgovarajućom dozom levotiroksina ispoljit će kontinuirane simptome uprkos razinama TSH u normalnom rasponu.[5] Kod ovih ljudi potrebna je daljnja laboratorijska i klinička procjena, jer oni mogu imati drugi uzrok njihovih simptoma. Nadalje, pregled njihovih lijekova i mogućih dodataka prehrani važan je, jer nekoliko lijekova može uticati na razinu hormona štitnjače.[5]
Levotiroksin se također koristi za liječenje subkliničkog hipotiroidizma, koji se definira povišenim nivoom TSH i normalnim nivoom T4 bez simptoma. Takvi ljudi mogu biti asimptomatski[5], a treba li ih liječiti kontroverzno.[4] Jedna prednost liječenja ove populacije terapijom levotiroksinom je sprečavanje razvoja hipotireoze.[4] Kao takvo, liječenje treba uzeti u obzir kod pacijenata s početnim razinama TSH iznad 10 mIU/l, ljudima s povišenim titrima antitijela tiroidne peroksidaze, osobama sa simptomima hipotireoze i razinama TSH od 5–10 mIU/l, i žene koje su trudne ili žele zatrudnjeti. Oralno doziranje za pacijente sa subkliničkim hipotiroidizmom je 1 μg/kg/dan.[9]
Također se koristi za liječenje myxedema coma, koji je teški oblik hipotireoze okarakteriziran promjenama mentalnog statusa i hipotermijom.[5] Kako je hitna medicinska pomoć s visokom stopom smrtnosti, treba liječiti u jedinici intenzivne njege [5] uz zamjenu hormona štitnjače i agresivno upravljanje pojedinačnim komplikacijama organskih sistema.[4]
Doziranja se razlikuju ovisno o dobnim skupinama i individualnom stanju osobe, tjelesnoj težini i usklađenosti s lijekovima i prehranom. Ostali prediktori potrebne doze su spol, indeks tjelesne mase, aktivnost deiodinaze (SPINA-GD) i etiologija hipotireoza.[10] Nakon uspostavljanja doziranja, prikladne su godišnje ili polugodišnje kliničke procjene i praćenje TSH..[11] Levotiroksin se uzima natašte oko pola sata do sata prije jela. Kao takva, nadomjesna terapija štitnjače uzima se obično 30 minuta prije jela ujutro.[5] Za pacijente koji imaju problema s uzimanjem levotiroksina ujutro, djelotvorno je i doziranje prije spavanja.[5] Studija 2015. godine pokazala je veću efikasnost levotiroksina kada se uzima pred spavanje.[12] Doze levotiroksina koje normalizuju serumski TSH možda neće normalizirati abnormalne nivoe LDL holesterola i ukupnog holesterola.[13]
Loša usklađenost u uzimanju lijeka najčešći je uzrok povišenih nivoa TSH kod ljudi koji primaju odgovarajuće doze levotiroksina.[5]
Levotiroksin je kontraindiciran kod osoba sa preosjetljivošću na levotiroksinski natrij ili bilo koju komponentu formulacije, osobama s akutnim infarktom miokarda i osobama s tirotoksikozom bilo koje etiologije. Levotiroksin je također kontraindiciran za ljude s neispravljenom nadbubrežnom insuficijencijom, jer hormoni štitnjače mogu uzrokovati akutnu nadbubrežnu krizu, povećavajući metabolički klirens glukokortikoida.[14] Za oralne tablete, nesposobnost gutanja kapsule je dodatna kontraindikacija.[9]
Neželjeni događaji su uglavnom uzrokovani netačnim doziranjem. Dugotrajna supresija vrednosti TSH ispod normalnih vrijednosti često uzrokuje srčane neželjene efekte i doprinosi smanjenju mineralne gustoće kostiju (također je poznato da niski nivoi TSH doprinose osteoporozi).[15]
Prevelika doza levotiroksina izaziva hipertireozu.[16][17][18] Predoziranje može rezultirati srčanim palpitacijama, bolovima u trbuhu, mučninom, anksioznošću, konfuzijom, uznemirenošću, nesanicom, gubitkom težine i povećanim apetitom. Alergijske reakcije na lijek karakteriziraju simptomi kao što su otežano disanje ili oticanje lica i jezika. Akutno predoziranje može izazvati vrućicu, hipoglikemiju, zatajenje srca, komu i neprepoznatu nadbubrežnu insuficijenciju.
Akutno masovno predoziranje može biti opasno po život; liječenje treba biti simptomatsko i podržavajuće. Masivno predoziranje može se povezati s povećanom aktivnošću simpatikusa, pa može biti potrebno liječenje beta-blokatorima.[16]
Efekti predoziranja javljaju se 6 sati do 11 dana nakon uzimanja.[19]
Mnoge namirnice i druge supstance mogu ometati apsorpciju tiroksina. Supstance koje smanjuju apsorpciju su aluminij – i magnezij – koje sadrže antacide, simetikon, sukralfat, kolestiramin, kolestipol i polistiren-sulfonat. Sok grejpfruta može odgoditi apsorpciju levotiroksina, ali na osnovu studije na 10 zdravih ljudi, u dobi od 20 do 30 godina (osam muškaraca, dvije žene), možda neće imati značajan efekat na bioraspoloživost kod mladih odraslih.[20][21] Studija na osam žena sugerirala je da kahva može ometati intestinalnu apsorpciju levotiroksina, iako na nivou nižem od jedenja mekinja.[22] Određene druge supstance mogu izazvati štetne efekte koji mogu biti ozbiljni. Kombinacija levotiroksina sa ketaminom može izazvati hipertenziju, tahikardiju;[23] i triciklični i tetraciklični antidepresanti povećavaju svoju toksičnost. Smatra se da litij također može izazvati hipertireozu (ali najčešće hipotireozu) tako što utiče na metabolizam joda same štitnjače, inhibirajući tako sintetski levotiroksin.[24] Soja, orasi, vlakna, suplementi kalcija i suplementi gvožđa također mogu negativno uticati na apsorpciju.[20] Studija je otkrila da kravlje mlijeko smanjuje apsorpciju levotiroksina.[25]
Da bi se interakcije svele na minimum, proizvođač levotiroksina preporučuje da se nakon uzimanja, sačeka 30 minuta do sat vremena prije nego što se jede ili pije bilo šta što nije voda. Dalje preporučuju uzimanje ujutro natašte.[20]
Levotiroksin je sintetski oblik tiroksina (T4), endogenog hormona koji luči štitnjača, koji se pretvara u svoj aktivni metabolit, L-trijodtironin (T3 ). T4 i T3 vežu se za štitnjačne proteine receptora u jedru i uzrokuju metaboličke efekte kontrolom transkripcije DNK i sinteze proteina.[14] Kao i njegov prirodno lučeni parnjak, i levotiroksin je hiralni spoj u L obliku.
Apsorpcija oralno primijenjenog levotiroksina iz gastrointestinalnog trakta kreće se od 40 do 80%, pri čemu se većina lijeka apsorbuje iz jejunuma i gornjeg ileuma.[14] Apsorpcija levotiroksina povećava se natašte i smanjuje se kod određenih sindroma malapsorpcije, prema određenim namirnicama i s godinama. Bioraspoloživost lijeka smanjuje hranjivim vlaknima.[14]
Više od 99% hormona štitnjače u cirkulaciji vezano je za proteine plazme, uključujući globulin koji veže tiroksin, transtiretin (prethodno nazvan prealbumin koji veže tiroksin) i albumin. Samo je slobodni hormon metabolički aktivan.
Primarni put metabolizma hormona štitnjače je sekvencijalnom dejodinacijom. Jetra je glavno mjesto dejodinacije T4, a zajedno s bubrezima odgovorna je za oko 80 % cirkulirajućeg T3.[26] Osim dejodinacije, hormoni štitnjače se također izlučuju kroz bubrege i metaboliziraju konjugacijom i glukuronidacijom. te izlučuju direktno u žuč i crijeva, gdje prolaze kroz enterohepatičku recirkulaciju.[9]
Poluživot eliminacije je 6–7 dana za ljude sa normalnim laboratorijskim rezultatima; 9–10 dana za osobe s hipotireozom; 3–4 dana za one s hipertireozom. Hormoni štitnjače prvenstveno se eliminiraju putem bubrega (oko 80%), a izlučivanje mokraće opada s godinama.[9] Preostalih 20% T4 eliminira se u stolici.<ref name = "LexiComp"
Šablon:Modulatori receptora hormona štitnjače Šablon:Modulatori receptora koji osjećaju ksenobiotike