Sintaksin-vezujući protein 5 jest protein koji je kod ljudi kodiran genom STXBP5 sa hromosoma 6. Također je poznat kao tomozin, po japanskom 友 = "prijatelj", zbog svoje uloge vezujućeg proteina.[5][6][7]
Dužina polipeptidnog lanca je 1.151 aminokiselina, a molekulska težina 127.573 Da.[7]
10 | 20 | 30 | 40 | 50 | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
MRKFNIRKVL | DGLTAGSSSA | SQQQQQQHPP | GNREPEIQET | LQSEHFQLCK | ||||
TVRHGFPYQP | SALAFDPVQK | ILAVGTQTGA | LRLFGRPGVE | CYCQHDSGAA | ||||
VIQLQFLINE | GALVSALADD | TLHLWNLRQK | RPAILHSLKF | CRERVTFCHL | ||||
PFQSKWLYVG | TERGNIHIVN | VESFTLSGYV | IMWNKAIELS | SKSHPGPVVH | ||||
ISDNPMDEGK | LLIGFESGTV | VLWDLKSKKA | DYRYTYDEAI | HSVAWHHEGK | ||||
QFICSHSDGT | LTIWNVRSPA | KPVQTITPHG | KQLKDGKKPE | PCKPILKVEF | ||||
KTTRSGEPFI | ILSGGLSYDT | VGRRPCLTVM | HGKSTAVLEM | DYSIVDFLTL | ||||
CETPYPNDFQ | EPYAVVVLLE | KDLVLIDLAQ | NGYPIFENPY | PLSIHESPVT | ||||
CCEYFADCPV | DLIPALYSVG | ARQKRQGYSK | KEWPINGGNW | GLGAQSYPEI | ||||
IITGHADGSV | KFWDASAITL | QVLYKLKTSK | VFEKSRNKDD | RPNTDIVDED | ||||
PYAIQIISWC | PESRMLCIAG | VSAHVIIYRF | SKQEVITEVI | PMLEVRLLYE | ||||
INDVETPEGE | QPPPLPTPVG | GSNPQPIPPQ | SHPSTSSSSS | DGLRDNVPCL | ||||
KVKNSPLKQS | PGYQTELVIQ | LVWVGGEPPQ | QITSLAVNSS | YGLVVFGNCN | ||||
GIAMVDYLQK | AVLLNLGTIE | LYGSNDPYRR | EPRSPRKSRQ | PSGAGLCDIS | ||||
EGTVVPEDRC | KSPTSGSSSP | HNSDDEQKMN | NFIEKVKTKS | RKFSKMVAND | ||||
IAKMSRKLSL | PTDLKPDLDV | KDNSFSRSRS | SSVTSIDKES | REAISALHFC | ||||
ETFTRKTDSS | PSPCLWVGTT | LGTVLVIALN | LPPGGEQRLL | QPVIVSPSGT | ||||
ILRLKGAILR | MAFLDTTGCL | IPPAYEPWRE | HNVPEEKDEK | EKLKKRRPVS | ||||
VSPSSSQEIS | ENQYAVICSE | KQAKVISLPT | QNCAYKQNIT | ETSFVLRGDI | ||||
VALSNSICLA | CFCANGHIMT | FSLPSLRPLL | DVYYLPLTNM | RIARTFCFTN | ||||
NGQALYLVSP | TEIQRLTYSQ | ETCENLQEML | GELFTPVETP | EAPNRGFFKG | ||||
LFGGGAQSLD | REELFGESSS | GKASRSLAQH | IPGPGGIEGV | KGAASGVVGE | ||||
LARARLALDE | RGQKLGDLEE | RTAAMLSSAE | SFSKHAHEIM | LKYKDKKWYQ | ||||
F |
Prvobitno su identificirane dva funkcionalna domena, uključujući jedan koji se veže za sintaksin, ali je nedavna kristalizacija homologa kvasca Sro7 otkrila da tomozin vjerovatno ima tri funkcionalna domena: jedan WD40 domen i jedan domen koji se veže za sintaksin, kao što je prethodno prepoznato, ali i drugi WD40 domen. Studija je također sugerirala da tomozinski 'sintaksin vezujući domen' nije razlog zašto tomozin inhibira oslobađanje neurotransmitera, kao što je prvobitno predloženo.[8] Struktura zasnovana na Sro7 data je na SWISS-MODEL-u, koji uključuje WD40 domene, ali ne i većinu domena upredene zavojnice koji veže sintaksin vidljiv u infokutiji.[9]
Sintaksin 1 je komponenta 7S i 20S SNARE kompleksa koji su uključeni u preradu i fuziju sinapsnih vezikula sa presinapsnom plazmamembranom. Ovaj gen kodira protein koji se vezuje za sintaksin 1. Kod pacova, sličan protein disocira sintaksin 1 od kompleksa Munc18/n-Sec1/rbSec1, da bi se formirao 10S kompleks, intermedijer koji se može konvertovati u 7S SNARE kompleks. Stoga se smatra da je ovaj protein uključen u oslobađanje neurotransmitera, stimulirajući formiranje SNARE kompleksa. Identificirane su alternativno prerađene varijante transkripta, ali njihova biološka valjanost nije utvrđena.[7]
Poziciono kloniranje sugerira da tomozin može inhibirati lučenje neurotransmitera u neuronima Caenorhabditis elegans.[10] Ova hipoteza je testirana i potvrđena, pokazujući da tomozin specifično inhibira primanje sinapsnih vezikula – biohemijski korak koji neposredno prethodi fuziji vezikula i oslobađanju neurotransmitera.[11]
Pokazalo se da STXBP5 ima interakcije sa STX4[12] i STX1A.[5][12]