Boeing KC-135 Stratotanker

KC-135 Stratotanker
Ένα KC-135R ανεφοδιάζει ένα F-15C Eagle
ΤύποςΕναέριο τάνκερ ανεφοδιασμού και μεταφορικό αεροσκάφος
ΚατασκευαστήςBoeing
Χώρα προέλευσης Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΣχεδιασμόςBoeing
Παρθενική πτήση31 Αυγούστου 1956, πριν 68 έτη (1956-08-31)
Πρώτη παρουσίασηΙούνιος 1957
ΚατάστασηΣε υπηρεσία
Κύριος χειριστήςΑμερικανική Πολεμική Αεροπορία
Άλλοι χειριστέςΓαλλική Αεροπορική και Διαστημική Δύναμη
Τουρκική Πολεμική Αεροπορία
Αεροπορία της Σιγκαπούρης
Παραγωγή1955–1965
Μονάδες που παρήχθησαν803
Αναπτύχθηκε απόBoeing 367-80
ΠαραλλαγέςBoeing C-135 Stratolifter
Boeing EC-135
Boeing NC-135
Boeing OC-135B Open Skies
Boeing RC-135
Boeing WC-135 Constant Phoenix

Το Boeing KC-135 Stratotanker είναι αμερικανικό στρατιωτικό αεροσκάφος τάνκερ εναέριου ανεφοδιασμού που αναπτύχθηκε από το πρωτότυπο Boeing 367-80, μαζί με το αεροσκάφος Boeing 707. Έχει στενότερη άτρακτο και είναι πιο κοντό από το 707. Η Boeing έδωσε στο αεροσκάφος την εσωτερική ονομασία του Μοντέλου 717 [1] (ο αριθμός δόθηκε αργότερα σε διαφορετικό αεροσκάφος της Boeing). Το KC-135 ήταν το πρώτο τάνκερ ανεφοδιασμού της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών (USAF) με κινητήρα τζετ και αντικατέστησε το KC-97 Stratofreighter. Το KC-135 ήταν αρχικά επιφορτισμένο με τον ανεφοδιασμό στρατηγικών βομβαρδιστικών, αλλά χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στον πόλεμο του Βιετνάμ και αργότερα σε συγκρούσεις όπως η Επιχείρηση Καταιγίδα της Ερήμου για να επεκτείνει την εμβέλεια και την αντοχή των τακτικών μαχητικών και βομβαρδιστικών των ΗΠΑ.

Το KC-135 τέθηκε σε υπηρεσία με την USAF το 1957. Είναι ένα από τα εννέα στρατιωτικά αεροσκάφη με περισσότερα από 60 χρόνια συνεχούς υπηρεσίας [note 1] με τον αρχικό χειριστή του. Το KC-135 συμπληρώθηκε από το μεγαλύτερο McDonnell Douglas KC-10 Extender . Μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πολλά από τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να πετούν μέχρι το 2030, αν και το κόστος συντήρησης έχει αυξηθεί σημαντικά. Το KC-135 πρόκειται να αντικατασταθεί εν μέρει από το Boeing KC-46 Pegasus.

Ανάπτυξη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπόβαθρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκινώντας το 1950, η USAF λειτούργησε το πρώτο εναέριο τάνκερ παραγωγής στον κόσμο, το Boeing KC-97 Stratotanker, με βενζινοκινητήρα. Το ίδιο το Stratocruiser αναπτύχθηκε από το βομβαρδιστικό Boeing B-29 Superfortress μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο . Στο KC-97, το σύστημα μικτού καυσίμου βενζίνης/κηροζίνης δεν ήταν σαφώς επιθυμητό και ήταν προφανές ότι ένα αεροσκάφος τάνκερ θα ήταν η επόμενη εξέλιξη, που θα είχε έναν μόνο τύπο καυσίμου τόσο για τους δικούς του κινητήρες όσο και για το αεροσκάφος που θα ανεφοδίαζε. Το 230 mph (370 km/h) η ταχύτητα του πιο αργού, εμβολοφόρου κινητήρα KC-97 ήταν επίσης ένα σοβαρό ζήτημα, καθώς η χρήση του ως εναέριου τάνκερ ανάγκασε το νεότερο στρατιωτικό αεροσκάφος να επιβραδύνει για να ζευγαρώσει με τον βραχίονα του τάνκερ.

Όπως το αδερφάκι του, το εμπορικό αεροσκάφος Boeing 707, το KC-135 προήλθε από το Boeing 367-80 μεταφοράς επίδειξης ως «απόδειξης ιδέας», το οποίο κοινώς ονομαζόταν «Dash-80». Το KC-135 είναι παρόμοιο σε εμφάνιση με το 707, αλλά έχει στενότερη άτρακτο και είναι πιο κοντό από το 707. Το KC-135 είναι προγενέστερο του 707 και δομικά είναι αρκετά διαφορετικό από το πολιτικό αεροσκάφος. Η Boeing έδωσε στο μελλοντικό μοντέλο KC-135 την αρχική ονομασία Model 717. [2]

Ένα KC-135A που ανεφοδιάζει ένα B-52D κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου . Και οι δύο τύποι αεροσκαφών λειτουργούσαν από τη Στρατηγική Αεροπορική Διοίκηση.

Το 1954 η Στρατηγική Αεροπορική Διοίκηση της USAF πραγματοποίησε διαγωνισμό για ένα εναέριο τάνκερ ανεφοδιασμού. Η έκδοση της Lockheed Corporation του προτεινόμενου αεροσκάφους Lockheed L-193 με κινητήρες τοποθετημένους στην πίσω άτρακτο ανακηρύχθηκε νικητής το 1955. [3] Δεδομένου ότι η πρόταση της Boeing ήταν ήδη σε εξέλιξη, το KC-135 θα μπορούσε να παραδοθεί δύο χρόνια νωρίτερα και ο Γραμματέας της Πολεμικής Αεροπορίας Χάρολντ Ε. Τάλμποτ παρήγγειλε 250 αεροσκάφη KC-135 μέχρι να κατασκευαστεί το σχέδιο της Lockheed. Στο τέλος, οι παραγγελίες για το αεροσκάφος Lockheed απορρίφθηκαν αντί να υποστηρίξουν δύο σχέδια αεροσκάφων. Η Lockheed δεν παρήγαγε ποτέ το αεροσκάφος της, ενώ η Boeing θα κυριαρχούσε τελικά στην αγορά με μια οικογένεια αεροσκαφών βασισμένη στο 707. [4] [5]

Το 1954, η USAF έκανε μια αρχική παραγγελία για 29 KC-135A, τα πρώτα από τα 820 από όλες τις παραλλαγές της βασικής οικογένειας C-135. Το πρώτο αεροσκάφος πέταξε τον Αύγουστο του 1956 και το Stratotanker παραδόθηκε στην αεροπορική βάση Castle της Καλιφόρνια τον Ιούνιο του 1957. Το τελευταίο KC-135 παραδόθηκε στην USAF το 1965.

Στις 11 Νοεμβρίου 1957, ο Αντιπρόεδρος του Επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας, Στρατηγός Curtis LeMay, δοκίμασε το πρώτο KC-135 σε πτήση μεγάλων αποστάσεων από την αεροπορική βάση Westover της Μασαχουσέτης στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.

Αναπτύχθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1950, το βασικό πλαίσιο του αεροσκάφους χαρακτηρίζεται από πτερύγια και ουρά 35 μοιρών στο πίσω μέρος, τέσσερις κινητήρες τοποθετημένους στο κάτω πτερύγιο, έναν οριζόντιο σταθεροποιητή τοποθετημένο στην άτρακτο κοντά στο κάτω μέρος του κατακόρυφου σταθεροποιητή με θετικό δίεδρο στα δύο οριζόντια επίπεδα και μια κεραία ραδιοφώνου υψηλής συχνότητας που προεξέχει προς τα εμπρός από την κορυφή του κατακόρυφου πτερυγίου ή του σταθεροποιητή. Αυτά τα βασικά χαρακτηριστικά το κάνουν να μοιάζει έντονα με τα εμπορικά αεροσκάφη Boeing 707 και 720, αν και είναι ένα διαφορετικό αεροσκάφος.

Παραλλαγές αναγνώρισης και θέσης διοίκησης του αεροσκάφους, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών RC-135 Rivet Joint και EC-135 Looking Glass, χρησιμοποιήθηκαν από την SAC από το 1963 έως το 1992, όταν ανατέθηκαν εκ νέου στη Διοίκηση Αεροπορικής Μάχης. Το USAF EC-135 Looking Glass αντικαταστάθηκε στη συνέχεια στον ρόλο του από το αεροσκάφος E-6 Mercury του Ναυτικού των ΗΠΑ, ένα νέο πλαίσιο αεροσκάφους που βασίζεται στο Boeing 707-320B.

Σημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ The nine military fixed-wing aircraft with over 60 years of continuous service are Boeing B-52 Stratofortress bomber (1955); Lockheed C-130 Hercules cargo & troop transporter (1956); Tupolev Tu-95 bomber (1956); Boeing KC-135 "Stratotanker" mid-air refueller (1957); Lockheed U-2 "Dragon Lady" reconnaissance (1957); Ilyushin Il-18 transport (1958); Antonov An-12 transport & patrol (1959); Northrop T-38 Talon jet trainer (1961); and Lockheed P-3 Orion naval & submarine surveillance (1962). There is also one helicopter: Boeing CH-47 Chinook (1962).

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ "Historical Perspective, Start of a PROUD MISSION", Boeing Frontiers, July 2006.
  2. ↑ Lombardi, Michael (July 2006). «Historical Perspective, Start of a PROUD MISSION». Boeing Frontiers (Chicago, Illinois: Boeing). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 June 2014. https://web.archive.org/web/20140612010633/http://www.boeing.com/news/frontiers/archive/2006/july/i_history.pdf. Ανακτήθηκε στις 21 October 2014. 
  3. ↑ Bright, Charles (Ιανουαρίου 1986). «VII - The Heartbreak Market: Airliners». The Jet Makers: The Aerospace Industry from 1945–1972. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas. ISBN 978-0700601721. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2014. 
  4. ↑ Hopkins, III, Robert S. (1997). Boeing KC-135 Stratotanker: More Than Just a Tanker. Leicester, England: Midland Publishing Limited. ISBN 1-85780-069-9. 
  5. ↑ May, Mike (Spring 2004). «Gas Stations in the Sky». Invention & Technology (American Heritage Society). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 April 2010. https://web.archive.org/web/20100427135402/http://www.americanheritage.com/articles/magazine/it/2004/4/2004_4_10.shtml. Ανακτήθηκε στις 21 October 2014.