Kansas | |
---|---|
Οι Kansas το 2008 | |
Πληροφορίες | |
Προέλευση | Τοπίκα, Κάνσας, Ηνωμένες Πολιτείες |
Μουσικά είδη | Hard Rock, Progressive Rock |
Παρουσία | 1973 – 1984, 1985-σήμερα |
Δισκογραφική εταιρεία | Kirshner, MCA, Magna Carta, Intersound |
Μέλη | Φιλ Έχαρτ Ριτς Ουίλιαμς Μπίλι Γκριρ Ντέιβιντ Ράγκσντεϊλ Ρόνι Πλατ Ντέιβιντ Μάνιον |
Πρώην μέλη | Κέρι Λίβγκρεν Ντέιβ Χόουπ Ρόμπι Στάινχαρτ Στηβ Γουόλς Στηβ Μορς Τζον Ελεφάντε Γκρεγκ Ρόμπερτ |
Ιστότοπος | |
http://kansasband.com/ | |
wikidata (π) |
Οι Kansas είναι αμερικανικό progressive rock συγκρότημα που δημιουργήθηκε στην Τοπίκα το 1973 και γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα τέλη της δεκαετίας του '70 με τα άλμπουμ "Leftoverture" και "Point of Know Return", όπως και τα σινγκλ "Carry On Wayward Son" και "Dust in the Wind".
Συνεχίζουν να περιοδεύουν μέχρι σήμερα, έχοντας πραγματοποιήσει την τελευταία τους στούντιο ηχογράφηση το 2000 με τον δίσκο "Somewhere to Elsewhere".
Μία πρώιμη μορφή των Kansas δημιουργήθηκε το 1970, από τον κιθαρίστα και κιμπορντίστα Κέρι Λίβγκρεν, τον μπασίστα Ντέιβ Χόουπ και τον ντράμερ Φιλ Έχαρτ, οι οποίοι ήταν συμμαθητές στο τοπικό λύκειο της Τοπίκα. Στην σύνθεση του σχήματος εντάχθηκε ο τραγουδιστής Λιν Μέρεντιθ, οι κιμπορντίστες Ντον Μόντρε και Νταν Ράιτ και ο σαξοφωνίστας Λάρι Μπέικερ. Η σύνθεση αυτή διαλύθηκε το 1971 όταν ο Έχαρτ μετακόμισε στην Αγγλία. Τα εναπομείναντα μέλη σχημάτισαν ένα νέο συγκρότημα, με τον Ροντ Μικίνσκι στο μπάσο και τον Τζον Μπόλτον στο σαξόφωνο, ενώ τα πλήκτρα ανέλαβε ο Μπραντ Σουλτζ. Ταυτόχρονα, ο Έχαρτ επέστρεψε και σχημάτισε με τον Χόουπ τους White Clover, με τον Ρόμπι Στάινχαρτ στο βιολί και τα φωνητικά, τον Στηβ Γουόλς στα πλήκτρα και τον Ριτς Ουίλιαμς στην κιθάρα. Μετά την ένταξη στο σχήμα του Κέρι Λίβγκρεν, μετονομάστηκαν σε Kansas και υπέγραψαν συμβόλαιο με την "Kirshner Records".[1]
Το ομώνυμο άλμπουμ τους ηχογραφήθηκε στα "Record Plant Studios" της Νέας Υόρκης και κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1974 μπαίνοντας στις χαμηλές θέσεις του Billboard.[2] Ακολούθησε το "Song for America" τον Φεβρουάριο του 1975, το οποίο ανέβηκε στο # 57. Στο δεύτερο τους άλμπουμ, οι Kansas ξεκίνησαν να παρουσιάζουν τον ήχο που τους καθόρισε ως συγκρότημα, με τρία τραγούδια να ξεπερνούν τα οκτώ λεπτά.[3]
Η δημοτικότητα του συγκροτήματος ανέβαινε σταδιακά, με το "Masque" να πουλάει πάνω από 250.000 αντίτυπα τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του, ενώ αργότερα βραβεύθηκε ως χρυσό.[4] Παρ' όλα αυτά, οι Kansas δεν είχαν ακόμη γνωρίσει μεγάλη επιτυχία λόγω της έλλειψης ενός επιτυχημένου σινγκλ. Ο επόμενος τους δίσκος με τίτλο "Leftoverture",[5] κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1976 φθάνοντας στην πέμπτη θέση του Billboard και βραβεύθηκε ως τετραπλά πλατινένιο, λόγω της ώθησης του από το επιτυχημένο σινγκλ "Carry On Wayward Son", το οποίο σκαρφάλωσε ως το # 11 των αμερικάνικων τσαρτ.[6]
Η δισκογραφική τους εταιρεία, πίεζε τους Kansas να συνεχίσουν την εμπορική επιτυχία του τελευταίου τους άλμπουμ και το καλοκαίρι του 1977 το συγκρότημα ηχογράφησε τον δίσκο "Point of Know Return", μέσω έντονων διαφωνιών που οδήγησαν τον Γουόλς να αποχωρήσει αλλά και να επιστρέψει λίγο αργότερα.[7] Το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησαν, η μπαλάντα "Dust in the Wind" έφθασε στο # 6 του Billboard, ενώ το ομώνυμο κομμάτι μπήκε στο Top-30.[8] Ο δίσκος βραβεύθηκε ως τετραπλά πλατινένιος, ανεβαίνοντας στην τέταρτη θέση του καταλόγου επιτυχιών και κατά την περιοδεία για την προώθηση του ηχογραφήθηκε το ζωντανό "Two for the Show", το οποίο έγινε πλατινένιο.[9] Στην συγκεκριμένη περιοδεία, το συγκρότημα για πρώτη φορά έπαιξε εκτός Ηνωμένων Πολιτειών, δίνοντας μία συναυλία στο "Hammersmith Odeon" του Λονδίνου.[10]
Η επόμενη κυκλοφορία των Kansas ήλθε με το πλατινένιο "Monolith" τον Μάιο του 1979, το τρίτο συνεχόμενο Top-10 άλμπουμ τους, ενώ το σινγκλ "People of the South Wind" ανέβηκε στο Top-30.[11] Το κοινό στιχουργικό περιεχόμενο των τραγουδιών είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο "The Urantia Book" το οποίο εκτιμούσε ιδιαίτερα ο Λίβγκρεν, ο οποίος όμως κατά την περιοδεία του δίσκου δήλωσε πίστη στον Χριστιανισμό.[12] Τον Σεπτέμβριο του 1980, οι Kansas επέστρεψαν στην δισκογραφία με το "Audio-Visions" που έφθασε στο # 26 και έγινε χρυσό με την βοήθεια του σινγκλ "Hold On" που έφθασε στο # 40.[13]
Παρά την εμπορική τους επιτυχία, οι συνεχείς διαμάχες ανάμεσα στα μέλη του σχήματος οδήγησαν τον Γουόλς σε αποχώρηση, με τον Τζον Ελεφάντε να παίρνει την θέση του.[14] Η νέα σύνθεση ηχογράφησε το "Vinyl Confessions", μπαίνοντας στο αμερικάνικο Top-20, όπως και το επιτυχημένο σινγκλ "Play the Game Tonight".[15] Η δημοτικότητα τους ανέβηκε και πάλι όταν το περιοδικό "CCM" βράβευσε το τελευταίο τους άλμπουμ ως δίσκο της χρονιάς.[16] Παρ' όλα αυτά, κατά την περιοδεία για την προώθηση του ο Ρόμπι Στάινχαρτ αποχώρησε, αφήνοντας τους Kansas ως πενταμελές σχήμα.[17]
Το συγκρότημα υπέγραψε στην "CBS Records" και κυκλοφόρησε το "Drastic Measures" τον Ιούλιο του 1983 με ιδιαίτερα μελωδικές hard rock συνθέσεις.[18] Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 41 και ο Λίβγκρεν αποχώρησε μετά την τελευταία συναυλία της περιοδείας του άλμπουμ, την παραμονή πρωτοχρονιάς του 1984. Μερικούς μήνες αργότερα, κυκλοφόρησε η συλλογή "The Best of Kansas" με το νέο κομμάτι "Perfect Lover" με τον Τζον Ελεφάντε στα φωνητικά, τον Ριτς Ουίλιαμς στις κιθάρες και τον Φιλ Έχαρτ στα τύμπανα, να αποτελούν την σύνθεση του συγκροτήματος. Μετα την συγκεκριμένη ηχογράφηση, το συγκρότημα διαλύθηκε.[19]
Τον Ιούλιο του 1985, οι Kansas επανενώθηκαν, υπογράφοντας συμβόλαιο στην "MCA Records" με την σύνθεση τους να αποτελείται από τον Έχαρτ, τον Γουόλς, τον μπασίστα Μπίλι Γκριρ, τον κιθαρίστα των Dixie Dregs, Στηβ Μορς και τον κιμπορντίστα και τραγουδιστή Γκρεγκ Ρόμπερτ.[20] Το συγκρότημα γνώρισε και πάλι επιτυχία με τον δίσκο "Power" του 1986, που ανέβηκε στο Top-40 του Billboard, συνοδευόμενο από το Top-20 σινγκλ "All I Wanted".[21] Το "In the Spirit of Things" του 1988 δεν κατάφερε να μπει στο Top-100 της πατρίδας τους, παρά το ότι ήταν το δεύτερο concept άλμπουμ τους και επικεντρωνόταν γύρω από την μεγάλη πλημμύρα του Κάνσας το 1951.[22]
Το 1989, οι Μορς και Ρόμπερτ αποχώρησαν και την επόμενη χρονιά έγιναν και πάλι μέλη του συγκροτήματος ο Ντέιβ Χόουπ και ο Κέρι Λίβγκρεν. Λίγο αργότερα, επέστρεψε και ο Γκρεγκ Ρόμπερτ και αποχώρησε ο Χόουπ, ενώ το 1991 εντάχθηκε στην σύνθεση τους ο βιολιστής Ντέιβιντ Ράγκσντεϊλ. Το 1992, κυκλοφόρησαν το ζωντανά ηχογραφημένο "Live at the Whisky" μέσω της "Intersound", ηχογραφημένο στις 5 Απριλίου 1992 στο Λος Άντζελες.[23]
Το 1995, κυκλοφόρησαν το "Freaks of Nature" και το συγκρότημα απέκτησε το αστέρι του στο "Rock Walk of Fame" του Χόλιγουντ.[24][25] Στις αρχές του 1997, οι Ρόμπερτ και Ράγκσντεϊλ αποχώρησαν, για να γίνει και πάλι μέλος του συγκροτήματος ο Ρόμπι Στάινχαρτ. Η σύνθεση αυτή ηχογράφησε το άλμπουμ "Always Never the Same", με νέο υλικό, επανεκτελέσεις παλιών τραγουδιών τους και μία διασκευή στο "Eleanor Rigby".[26] Ακολούθησε το "Somewhere to Elsewhere" δύο χρόνια αργότερα, ηχογραφημένο από την αρχική σύνθεση του συγκροτήματος και τον Λίβγκρεν.[27]
Το 2001, οι Kansas περιόδευσαν με τους Asia στην Ευρώπη και μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 πραγματοποίησαν μία φιλανθρωπική συναυλία στο "Smirnoff Music Center" του Ντάλας, μαζί με συγκροτήματα όπως οι REO Speedwagon, Styx, Bad Company, Journey, Peter Frampton, κ.α., συγκεντρώνοντας ένα εκατομμύριο δολάρια για βοήθεια των θυμάτων.[28] Ακολούθησε μία πολύ μεγάλη αμερικάνικη περιοδεία το καλοκαίρι του 2002, όπου ηχογραφήθηκε το άλμπουμ "Device - Voice - Drum".[29]
Έκτοτε, οι Kansas συνεχίζουν να περιοδεύουν, ηχογραφώντας το ζωντανό "There's Know Place Like Home" το 2009.[30] Τον Ιούλιο του 2014, ο Στηβ Γουόλς αποχώρησε από την μουσική βιομηχανία, αφήνοντας στην σύνθεση του συγκροτήματος τους Φιλ Έχαρτ, Ριτς Ουίλιαμς, Μπίλι Γκριρ, Ντέιβιντ Ράγκσντεϊλ, τον τραγουδιστή Ρόνι Πλατ και τον κιμπορντίστα Ντέιβιντ Μάνιον.[31]
Οι Kansas επέστρεψαν στην δισκογραφία με το άλμπουμ "The Prelude Implicit", το οποίο κυκλοφόρησε στις 23 Σεπτεμβρίου 2016,[32] ανεβαίνοντας στο # 41 του Billboard.[33]
Έτος | Άλμπουμ | ΗΠΑ [34] |
Επίπεδο βράβευσης [35] |
---|---|---|---|
1974 | Kansas | 174 | Χρυσός |
1975 | Song for America | 57 | Χρυσός |
1975 | Masque | 70 | Χρυσός |
1976 | Leftoverture | 5 | 4 x πλατινένιος |
1977 | Point of Know Return | 4 | 4 x πλατινένιος |
1979 | Monolith | 10 | Πλατινένιος |
1980 | Audio-Visions | 26 | Χρυσός |
1982 | Vinyl Confessions | 16 | |
1983 | Drastic Measures | 41 | |
1986 | Power | 35 | |
1988 | In the Spirit of Things | 114 | |
1995 | Freaks of Nature | - | |
1998 | Always Never the Same | - | |
2000 | Somewhere to Elsewhere | - | |
2016 | The Prelude Implicit | 41 | |
2020 | The Absence of Presence | - |
Ζωντανές ηχογραφήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Συλλογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|