Τεόφιλο Κουμπίγιας

Τεόφιλο Κουμπίγιας

Το 1970 με την εθνική Περού
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΤεόφιλο Χουάν Κουμπίγιας Αριζάγκα
Ημερ. γέννησης8 Μαρτίου 1949 (1949-03-08) (75 ετών)
Τόπος γέννησηςΛίμα, Περού
Ύψος1,73 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1966–1972Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα175(117)
1973Βασιλεία10(3)
1974–1977Πόρτο85(48)
1977–1978Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα47(35)
1979–1983 Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς139(65)
1983 Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς9(9)
1984Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα4(4)
1984–1985Σάουθ Φλόριντα Σαν7(5)
1987–1988Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα13(3)
1988Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς12(7)
1989Μαϊάμι Σαρκς8(1)
Σύνολο506(297)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1968–1982Περού81(26)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
1988Κλουμπ Αλιάνσα Λίμα
Τίτλοι
Περού
Νικητής Κόπα Αμέρικα 1975
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Τεόφιλο Χουάν Κουμπίγιας Αριζάγκα (ισπανικά: Teófilo Juan Cubillas Arizaga, γεννήθηκε 8 Μαρτίου 1949) είναι Περουβιανός πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως επιθετικός μέσος. Έχει επιλεγεί ως ο κορυφαίος παίκτης της χώρας του όλων των εποχών και μέσα στους 50 καλύτερους του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS (48ος).[1][2] Συνεισέφερε στην πρόκριση του Περού στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978, ενώ είχε αναδειχθεί καλύτερος παίκτης της Νότιας Αμερικής για το 1972.

Με το προσωνύμιο El Nene («Το Παιδί»),[3][4] διακρινόταν για την τεχνική του κατάρτιση και την ικανότητα επιτυχούς εκτέλεσης στημένων φάσεων. Το 2004, ο Πελέ τον επέλεξε για τη λίστα FIFA 100, των καλύτερων 125 εν ζωή ποδοσφαιριστών.[5] Το Φεβρουάριο του 2008, προκειμένου να τιμηθεί η 50ή επέτειος της πρώτης κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου από την Εθνική Ομάδα της Βραζιλίας, επελέγη στην ιδανική ενδεκάδα της Νοτίου Αμερικής της τελευταίας 50ετίας.[6][7] Ο Κουμπίγιας (μαζί με τους Μίροσλαβ Κλόζε και Τόμας Μίλερ) είναι ένας από τους τρεις ποδοσφαιριστών που έχουν πετύχει να σκοράρουν τουλάχιστον πέντε (ή και περισσότερα) τέρματα σε κάθε μία από τις διοργανώσεις δύο διαφορετικών Παγκοσμίων Κυπέλλων.[8]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καριέρα σε συλλόγους

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκίνησε την καριέρα του με την ομάδα Αλιάνσα Λίμα στην ηλικία των 16 ετών το 1966. Στην ομάδα ήταν πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα του Περού το 1966 και με 19 γκολ σε 23 αγώνες και το 1970 με 22 τέρματα σε 27 αγώνες.[4][9] Το 1972 είχε την πιο επιτυχημένη του χρονιά. Ήταν ο κορυφαίος σκόρερ του Κόπα Λιμπερταδόρες και ο ποδοσφαιριστής της χρονιάς της Νότιας Αμερικής.[10]

Το 1973 μεταγράφηκε στην ποδοσφαιρική ομάδα της Βασιλείας στην Ελβετία. Έμεινε στη λέσχη μόνο για έξι μήνες με δυσκολίες προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και έτσι δεν κατάφερε να δείξει την έκταση του ταλέντου του. Για το δεύτερο μισό της σεζόν 1973–74 μπήκε στον πορτογαλικό σύλλογο της Πόρτο, όπου πέρασε επιτυχημένα χρόνια ως παίκτης παγκόσμιας κλάσης και ο υψηλότερα αμοιβόμενος παίκτης στη χώρα. Το 1977 επέστρεψε στην Αλιάνσα Λίμα.[11]

Το 1979 μεταγράφηκε στο Νορθ Αμέρικαν Σόκερ Λιγκ (NASL), υπογράφοντας για τους Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς, όπου πέρασε πέντε χρονιές, σημειώνοντας 59 γκολ πρωταθλήματος, συμπεριλαμβανομένων τριών γκολ σε επτά λεπτά κατά των Άζτεκς του Λος Άντζελες το 1981.[12]

Μετά το αεροπορικό δυστύχημα της Αλιάνσα Λίμα του Δεκεμβρίου του 1987, επέστρεψε από το σπίτι του στο Μαϊάμι για να παίξει δωρεάν για την Αλιάνσα, που έχασε τους περισσότερους παίκτες στη συντριβή. Είχε και ρόλο προπονητή στο σύλλογο για μια περίοδο (1988). Τον Μάιο του 1988, ο Κουμπίγιας υπέγραψε και πάλι με τους Στράικερς του Αμερικανικού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, οι οποίοι έφτασαν μέχρι τον τελικό του πρωταθλήματος.[11]

Διεθνής καριέρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κουμπίγιας αγωνίστηκε σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα μεταξύ 1970 και 1982.[13] Βοήθησε το Περού να προχωρήσει στους προημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 στο Μεξικό. Ήταν μεταξύ των πρωταγωνιστών των προκριματικών, στους οποίους το Περού απέκλεισε την Αργεντινή για τη μόνη φορά που η ίδια απέτυχε να προκριθεί στην τελική φάση της διοργάνωσης φέρνοντας ισοπαλία στο μεταξύ των δύο ομάδων κρίσιμο αγώνα στο Μπουένος Άιρες.[14][15] Σκόραρε σε όλους τους τέσσερις αγώνες του Περού στην τελική φάση: μία φορά με αντίπαλο τη Βουλγαρία, δύο φορές απέναντι του Μαρόκου και μία φορά κατά της Δυτικής Γερμανίας, όλοι στον πρώτο γύρο. Σημείωσε έπειτα ένα άλλο γκολ στη Βραζιλία, και έτσι τελείωσε ως ο τρίτος καλύτερος σκόρερ στη διοργάνωση και εκλέχθηκε καλύτερος νέος παίκτης.[16][17][18] Οι εμφανίσεις του ήταν τόσο εντυπωσιακές που ο Πελέ τον χαρακτήρισε ως πιθανό διάδοχό του.[19]

Το Περού δεν προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Δυτική Γερμανία, αλλά ένα χρόνο αργότερα, ο Κουμπίγιας ήταν ο πρωταγωνιστής της περουβιανής ομάδας στην κατάκτηση του δεύτερου τίτλου της Νότιας Αμερικής, Κόπα Αμέρικα.[20] Νίκησαν Βολιβία και Χιλή στην πρώτη φάση, ενώ ο ίδιος σκόραρε με τη Βραζιλία στον ημιτελικό (30 Σεπτεμβρίου 1975) και στη συνέχεια έπαιξε στο νικηφόρο τελικό.[21] Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 στην Αργεντινή, σημείωσε πέντε γκολ για το Περού, και ήταν δεύτερος σκόρερ μετά τον Μάριο Κέμπες.[22][23] Ένα τέρμα του με απευθείας εκτέλεση φάουλ απέναντι στην Σκωτία διαμόρφωσε το τελικό 3–1, ήταν από τα καλύτερα της διοργάνωσης και της καριέρας του και έχει συμπεριληφθεί στις πέντε καλύτερες εκτέλεσεις φάουλ όλων των εποχών.[24][25] Είχε μάθει την τεχνική από το Ντίντι, όταν ο τελευταίος ήταν προπονητής της εθνικής ομάδας του Περού στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.[26] Σημείωσε χατ τρικ με αντίπαλο το Ιράν, το τρίτο από τα οποία αποδείχθηκε το τελευταίο του διεθνές γκολ, καθώς το Περού ξεπέρασε τη φάση των ομίλων. Το Περού προχώρησε στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης χωρίς επιτυχία χάνοντας και τους τρεις αγώνες.[17][27]

Είναι ο κορυφαίος σκόρερ της Εθνικής Ομάδας του Περού όλων των εποχών, με 26 γκολ σε 81 παιχνίδια.[28] Με 10 τέρματα σε 13 αγώνες παραμένει στους καλύτερους σκόρερ των Παγκοσμίων Κύπελλων.[29][30] Κατά τη διάρκεια της καριέρας του σημείωσε 338 τέρματα σε 615 επίσημους αγώνες.[31]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πόρτο

  • Κύπελλο Πορτογαλίας : 1976–77

Αλιάνσα Λίμα

  • Πρωτάθλημα Περού (2) : 1977 , 1978

Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς

  • United Soccer League (2) : 1984, 1985

Περού

  • Κόπα Αμέρικα : 1975

Ατομικές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Περού (2) : 1966, 1970
  • Μέλος της ιδανικής ενδεκάδας Νοτίου Αμερικής : 1972
  • Κορυφαίος σκόρερ της Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς όλων των εποχών : 1984
  • France Football : 100 καλύτεροι ποδοσφαιριστές των Παγκοσμίων Κύπελλων (1930 - 1990)
  • IFFHS : 48ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα
  • Καλύτερος Περουβιανός ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα : 2006

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «IFFHS' Century Elections». Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2020. 
  2. ↑ «IFFHS' Players and Keepers of the Century for many countries». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  3. ↑ «¡HABLA MEMORIA! 30 volantes ofensivos que hicieron historia». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «TEÓFILO CUBILLAS: THE GREATEST PERUVIAN OF THEM ALL». Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  5. ↑ «Pele's list of the greatest». Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2013. 
  6. ↑ «All-Star First Team Selection (1958–2008)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2014. 
  7. ↑ «Cubillas dentro del once ideal sudamericano que cautivó al mundo». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2020. 
  8. ↑ «50 Greatest South American Footballers of All Time». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  9. ↑ «Peru - List of First Division Topscorers». Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2021. 
  10. ↑ «South American Coach and Player of the Year». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Teófilo Cubillas player profile». 
  12. ↑ «Team Records and League Honors». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2009. 
  13. ↑ «The World Cup's top 100 footballers of all time – interactive». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  14. ↑ «FIFA : Five qualifications that stunned the sport». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2024. 
  15. ↑ «Top 10 Latin American soccer players of all times». Ανακτήθηκε στις 21 Αυγούστου 2020. 
  16. ↑ «Teófilo Cubillas Mexico 1970». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «TEÓFILO CUBILLAS: PERU'S MERCURIAL HERO IN TRIUMPH AND TRAGEDY». Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2020. 
  18. ↑ «FIFA : Peru's Cubillas dazzles in Mexico». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 2020. 
  19. ↑ «Le club des cinq héros du Mondial 1970, à retrouver dans France Football». Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2020. 
  20. ↑ «Copa América 1975». Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2023. 
  21. ↑ «Copa America and World Cup glory: Peru legend Teofilo Cubillas saw it all». Ανακτήθηκε στις 1 Ιουλίου 2020. 
  22. ↑ «World Cup 1978 : Topscorers». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  23. ↑ «PELE, MULLER, OWEN: 10 BREAKOUT STARS WHO TOOK THE WORLD CUP BY STORM». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουλίου 2023. 
  24. ↑ «Τεόφιλο Κουμπίγιας: το καλύτερο χτύπημα φάουλ που είδαμε ποτέ». Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2020. 
  25. ↑ «L'ÉQUIPE : Top 50 des joueurs sud-américains de l'histoire». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020. 
  26. ↑ «Όλοι έστεκαν προσοχή, μετά έκαναν προσευχή, γιατί ετοιμαζόταν να σουτάρει ο Ντιντί!». Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022. 
  27. ↑ «Teófilo Cubillas (Pérou), nouvel épisode de nos 100 joueurs qui ont marqué l'histoire de la Coupe du monde». Ανακτήθηκε στις 7 Νοεμβρίου 2020. 
  28. ↑ «Teófilo Cubillas - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  29. ↑ «World Football: The 100 Greatest World Cup Players of All Time». Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2021. 
  30. ↑ «WORLD CUP RECORDS (Part 24) - THE TOP GOAL SCORER». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Νοεμβρίου 2022. 
  31. ↑ «El día en que Pelé eligió su heredero (que no era ni Maradona ni Cruyff)». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]